έκλεισε τα τριάντα και γράφει ο Νικόλας Γεωργιακώδης
Τα πρώτα «-άντα» είναι ένα μικρό σοκ για σένα. Νιώθεις λίγο… κάπως. Νοσταλγείς τα 20 σου. Μοιάζεις να έχεις αλλάξει. Δεν είναι κακό. Τα τριάντα είναι ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή σου. Και αυτό το κεφάλαιο θα μπορούσε να έχει κάποιες από τις παρακάτω παραγράφους.
Ο κόσμος σε κοιτάζει παράξενα όταν του λες πως είσαι ελεύθερος/η.
Το feed σου στο Facebook γεμίζει με μωρά και άτομα με διπλό προφίλ τύπου «Κώστας Μαρία Γεωργίου».
Το καλοκαιρινό σου feed είναι γεμάτο νυφικά, σακάκια και μπομπονιέρες.
Ξεκινάς να μαγειρεύεις. Έστω και μακαρόνια.
Δεν χωράς στα ρούχα που φόραγες στα 20+ σου. Γι’ αυτό και αρχίζεις να αγοράζεις πιο «άνετα» ρούχα.
Τα αγαπημένα σου τρόφιμα αρχίζουν και σου προκαλούν καούρες. Δεν φταίνε αυτά, το στομάχι σου φταίει.
Συνειδητοποιείς την αξία της ποιότητας και όχι της ποσότητας.
Σε πιάνει hangover με δύο ποτά. Και κάνει τουλάχιστον μια μέρα να περάσει το άτιμο.
Ο ροκ σταθμός στο αυτοκίνητο παίζει κομμάτια που άκουγες στο σχολείο αποκαλώντας τα «κλασικά» και το Nevermind των Nirvana έχει ήδη κλείσει δύο δεκαετίες.
Οι σειρές που έβλεπες μικρός και «κολλούσες» είναι επίσης κλασσικές.
Οι ατάκες των «πιτσιρικάδων» και η αργκό τους σου ακούγεται σαν ξένη γλώσσα.
Ψάχνεις για θέσεις καθήμενων στις συναυλίες. Αν υπάρχουν, χαίρεσαι κάπως.
Εκτιμάς περισσότερο την ηρεμία.
Ενίοτε σε πονά η μέση σου χωρίς ιδιαίτερο λόγο.
Η σαβούρα που έτρωγες με το κιλό πλέον αρχίζει και σου ενισχύει το «σωσίβιο».
Το οποίο «σωσίβιο» φεύγει ολοένα και δυσκολότερα πλέον.
Βγάζεις τρίχες σε παράξενα σημεία. Και τις χάνεις από το κεφάλι.
Το 80% των φίλων σου τρέχουν σε running events ανελλιπώς.
Και μετά σου παραπονιούνται ότι πονάει η μέση τους (βλ. παραπάνω).
Αυθάδικες γκρίζες τρίχες εμφανίζονται και πολλαπλασιάζονται.
Μπορείς να δώσεις – σοβαρές – συμβουλές σε φίλους/γνωστούς.
Η έξοδος τις καθημερινές σε ζορίζει.
Το ποτό τις καθημερινές ακόμα περισσότερο.
Χορεύεις κυρίως σε γάμους.
Αν τύχει και χορέψεις βράδυ σε πάρτι τότε κάνεις ανά 20’ διάλειμμα για νερό.
Η πιστωτική σου κάρτα που «είχε πλάκα» στα 20-25 σου τώρα έχει υπόλοιπο. Ληξιπρόθεσμο. Και τόκο.
Ξεκινάς να σκέφτεσαι σοβαρά την αποταμίευση «για παν ενδεχόμενο».
Όταν σε ρωτάνε «πόσο είσαι», κομπάζεις.
Έχεις λιγότερους φίλους. Όμως είναι πραγματικοί.
Εντοπίζεις ευκολότερα τους μ*** - τοξικούς ανθρώπους.
Καλώς όρισες στην πιο δημιουργική δεκαετία της ζωής σου. Εκμεταλλεύσου την!