Αναμνήσεις από την πενταήμερη: 10 ενήλικοι θυμούνται

του Γιώργου Κόκουβα

Τα συστατικά για την ιδανική πενταήμερη είναι πάντα τα ίδια. Πρώτα απ’ όλα η Ρόδος. Πάντα η Ρόδος. Άντε, αν θέλει κάποιο σχολείο να κάνει την διαφορά, να επιλέξει Κέρκυρα ή Κρήτη. Έπειτα, ο Σιδηρόπουλος. Το «Να μ’ αγαπάς» με κιθάρα στην παραλία δεν μπορεί να λείπει.

Όπως επίσης δεν μπορούν να λείπουν οι δραματικοί έρωτες, το μεθύσι στην πισίνα, οι φάρσες μεταξύ σχολείων, το σεξ, και άλλα πράγματα που κάνουν οι έφηβοι για να αποδείξουν ότι μεγάλωσαν, καταφέρνοντας φυσικά να αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο: Ότι βρίσκονται στο πιο «τρελαμένο» στάδιο της νιότης τους. Εκείνο που τους βρίσκει λίγο πριν τις Πανελλήνιες και λίγους περισσότερους μήνες πριν την απόκτηση της φοιτητικής ιδιότητας.

Το αποκορύφωμα αυτού του τρελού σταδίου, την πενταήμερη εκδρομή, ζητήσαμε από δέκα… προ πολλού ενηλίκους να θυμηθούν. Και τα θυμήθηκαν όλα: Τα «ροζ» τηλεφωνήματα στο ξενοδοχείο. Τις βουτιές στην πισίνα. Το αλκοόλ στην παραλία. Το hangover και τις απογοητεύσεις. Τα ξενερώματα και τις απολαυστικές στιγμές. Ιδού… η Ρόδος:

-Τα λαμόγια του δεκαπενταμελούς
Ο Θέμος, 36 ετών, απονέμει δικαιοσύνη δεκαοκτώ χρόνια μετά από μια πενταήμερη εκδρομή που δεν έγινε ποτέ, ξεμπροστιάζοντας τον υπαίτιο.

«Ο πρόεδρος του δεκαπενταμελούς ήταν γνωστό λαμόγιο και όλοι φοβόντουσαν ότι θα φάει τα λεφτά της πενταήμερης, όπως μετά από εκείνη την χοροεσπερίδα που είχε σκάσει στο σχολείο με καινούργιο παπί. Κατά συνέπεια δεν δήλωσαν πολλοί μαθητές ότι θέλουν να πάνε και η εκδρομή ακυρώθηκε.

»Μια παρέα μαθητών, όμως, έκανε αντάρτικο και κανόνισαν μια ανεπίσημη πενταήμερη στην Μύκονο. Κάποιοι καθηγητές αναγκάστηκαν να πάνε για ασφάλεια. Δεν θυμάμαι και πάρα πολλά -πάνε και 18 χρόνια- εκτός από το ότι κλειδώσαμε τον Στέλιο στο δωμάτιο για πλάκα, οπότε βγήκε στο μπαλκόνι και για άλλη μια φορά έδειξε τον κώλο του. Την επόμενη Δευτέρα στο σχολείο κυκλοφορούσαν πολλοί με t-shirts με στάμπα αυτή την φωτογραφία».

-Ανθρωπολογικό πείραμα για την καταπιεσμένη εφηβεία
Ο Γιώργος, 38 ετών, δεν μας αποκαλύπτει πολλά για την εκδρομή του. Μας λέει όμως αρκετά για την «φιλοσοφία» της πενταήμερης.

«Ανθρωπολογικό πείραμα: Πετάμε 150 εφήβους με τις ορμόνες στα πάνω τους, μετά από έντονη νοητική εργασία -λέμε τώρα- τουλάχιστον δυο ετών, σε ένα νησί όπου μπορούν να μείνουν μια εβδομάδα, χωρίς έννοιες, ενώ τους ποτίζουμε αδιακρίτως με αλκοόλ και διάφορα άλλα. Αποτέλεσμα: Ουδείς κοιμάται, όλοι πάνε με όλους, ξενοδοχείο και μαγαζιά λαμπόγυαλο, κανείς δεν θυμάται τίποτα μετά. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά».

-Μια ακόμη σχολική εκδρομή
Η Ντορίτα, 47 ετών, πήγε (τι πρωτότυπο) στην Ρόδο με το σχολείο της, αλλά για εκείνη, η εμπειρία δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Θυμάται χαρακτηριστικά:

«Η εκδρομή ήταν εξαήμερη και όχι απλώς πενταήμερη, έτσι για να σκάτε. Επειδή ήμουν αρκετά «κοσμογυρισμένη» για την ηλικία μου, δεν μου έκανε μεγάλη εντύπωση η όλη φάση. Είχα την ελευθερία μου, ήδη και «γυρνούσα» αρκετά και έκανα παρέες κάπως μεγαλύτερες από την ηλικία μου, οπότε οι συμμαθητές μου ήταν μάλλον «ξενέρωτοι» για εμένα. Για αυτό και η εξαήμερη δεν μου έκανε τίποτα παραπάνω από την αίσθηση μιας ακόμη σχολικής εκδρομής. Απλώς, το βράδυ μαζευόμασταν ανά δωμάτια και κατεβάζαμε κάνα μπουκάλι παραπάνω και μετά κάναμε μπάνιο στην πισίνα. Τίποτα συγκλονιστικό».

-Μαυροφορεμένοι Κρητίκαροι κάτω από την βροχή
Την Κατερίνα δεν την λες τυχερή. Τουλάχιστον όχι στην περίπτωση της πενταήμερης εκδρομής της, αφού τα όνειρά της για αναβάσεις στο φαράγγι της Σαμαριάς, για επίδειξη μαγιό στην πισίνα και κρητικούς μεζέδες στην λιακάδα πνίγηκαν στον ήχο της βροχής και του… Βασίλη Καρρά.

«Αχ, πενταήμερη, τι με βάζετε να θυμηθώ! Rewind λοιπόν και ναι, βρίσκομαι στο 2001. Δηλαδή δώδεκα χρόνια πριν - μεταξύ μας αυτό. Οι υπόλοιποι ας νομίζουν ότι είμαι φοιτήτρια. Πώς να ξεχάσει κανείς την πενθήμερη/πενταήμερη/πώς-το-λέμε;

»Ήταν Απρίλης και θα πηγαίναμε στην Κρήτη. Μείναμε στα Χανιά απ’ έξω, στο Μάλεμε. Ενώ λοιπόν είχε καλό καιρό όλες τις προηγούμενες μέρες, με το που πατήσαμε το πόδι μας στο καράβι και εν συνεχεία στην Κρήτη, άρχισε να βρέχει. Ασταμάτητα. Πέντε μέρες έβρεχε χωρίς σταματημό. Κατάρα; Φτύσιμο; Όπως και να το κάνουμε, σίγουρα ήταν πολύ εκνευριστικό να βλέπεις την τρομερή πισίνα, να έχεις φέρει και τα τρία μαγιό σου και να μην μπορείς να κάνεις μπάνιο. Ούτε να φλερτάρεις με το γκομενάκι του απέναντι σχολείου με τα πανό στα μπαλκόνια, αφού τον περισσότερο χρόνο τον περάσαμε στα δωμάτιά μας. Ούτε φαράγγι Σαμαριάς, ούτε τάφος του Βενιζέλου. Κάτι θολές μνήμες από τεράστια κύματα στο λιμάνι των Χανίων. Και κάτι μαυροφορομένοι Κρητίκαροι με τεράστια μουστάκια στο Ρέθυμνο που κάναμε στάση.
Βαρετά - πεταμένα λεφτά και... Βασίλης Καρράς στο τότε σουξέ 'Γύρισεεεε, σπάει η φώνη μου σίιιιδερα, πόσο σε θέλω σήηηημερα'.
ΥΓ: Φακοί επαφής για παραπάνω από 18 ώρες σερί στα μάτια...τι κούραση».

-Ιδού η Ρόδος…
Το μάτι της Κωνσταντίνας, 30 ετών, «αστράφτει» με το που της αναφέρουμε την λέξη «πενταήμερη». Ήταν το πιο διασκεδαστικό, το πιο χορευτικό πενθήμερο της μέχρι τότε ζωής της, και θυμάται το γιατί:

«Πενταήμερη πήγαμε στη Ρόδο. Πήγαμε αεροπορικώς, ήταν η περίοδος που μόλις είχε ανοίξει το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, οπότε μόνο και μόνο αυτό ήταν highlight. Τι θυμάμαι; Θυμάμαι ότι περάσαμε καταπληκτικά, ότι χορεύαμε κυριολεκτικά από το πρωί μέχρι το βράδυ (ακόμα και στους δρόμους του νησιού) και ότι η Ρόδος ήταν καταπληκτική.

»Δεν θα έλεγα ότι υπήρξαν ευτράπελα, όσο για έρωτες προσωπικά δεν "έπαιξε" τέτοιο θέμα γιατί είχα από τότε σχέση με τον νυν σύζυγό μου, ο οποίος επειδή ζήλευε αρρωστημένα ήθελε να πάρει αεροπλάνο και να έρθει και εκείνος. Όταν επέστρεψα, μάλιστα, από την εκδρομή με έφαγε να του πω τι έκανα κι αν τον είχα κερατώσει».

-Η πρόβα τζενεράλε για την φοιτητική ζωή
Η Χριστίνα από την Θεσσαλονίκη, 25 ετών, θυμάται τις κασέτες στο λεωφορείο, το μακρύ ταξίδι για την Κρήτη, τις ρακές και τα χρησιμοποιημένα φιλμ, και άλλα «αποσπάσματα» από την τελευταία, όπως την χαρακτηρίζει, απόδραση πριν τις Πανελλήνιες.

«Λοιπόν, γυρνάμε χρόνια πίσω… Για να επιλέξουμε προορισμό μαζευτήκαμε όλη η τάξη για ψηφοφορία. Ενώ το σχολείο τα τελευταία χρόνια πήγαινε επταήμερη στην Ιταλία, εμείς αποφασίσαμε πως θέλουμε Ελλάδα, και συγκεκριμένα Κρήτη. Αποδείχθηκε πως η Κρήτη είναι πολύ μεγάλη για μια τόσο ολιγοήμερη εκδρομή.

»Γενικά περάσαμε πολύ ωραία. Ήμουν με την παρέα μου – τέσσερα κορίτσια- και απέναντι ακριβώς η παρέα των αγοριών μας. Ήταν όμορφα, γιατί πρώτη φορά φεύγαμε μακριά σαν παρέα και μέναμε στο δωμάτιο και οι τέσσερις μαζί. Γυρίσαμε λίγο-από-όλα. Ήπιαμε ρακή, βγαίναμε φωτογραφίες γεμίζοντας τότε τα φιλμ… Μια μέρα είχαμε γυρίσει νωρίς και κάναμε πάρτι στο ξενοδοχείο. Τρέχαμε όλοι στους διαδρόμους, γελούσαμε, είχαμε πάρει και ποτά να πιούμε – ότι και καλά μεγαλώσαμε.

»Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις – πιστεύω πως κάθε παιδί πρέπει να πηγαίνει. Καλό το διάβασμα, αλλά να μην μείνουν πίσω γι’ αυτό, είναι η τελευταία απόδραση πριν τις Πανελλήνιες. Δένεσαι με τους φίλους σου και παίρνεις μια δόση ανεξαρτησίας, βλέπεις πώς θα είναι μετά το σχολείο, όταν θα είσαι φοιτητής. Είχαμε την ευκαιρία να δούμε και άλλες πλευρές μας, να γνωρίσουμε καλύτερα άτομα που στο σχολείο δεν κάναμε και τόσο παρέα. Ήμασταν στο λεωφορείο, γυρίζαμε την Κρήτη και είχαμε τρελό κέφι. Βάζαμε κασέτες με την αγαπημένη μας μουσική, τραγουδούσαμε και χορεύαμε».

-Φάρσες, έρωτες και ροζ τηλέφωνα
Η Σοφία, 26 ετών σήμερα, θυμάται για χάρη μας βήμα προς βήμα την επταήμερη εκδρομή του σχολείου της στην Ρόδο – οι πέντε ημέρες έγιναν επτά, μιας και από την Καστοριά ως τη Ρόδο μεσολαβούν πολλές χαμένες ώρες διαδρομής. Ανάμεσα στις αναμνήσεις της, ξετρυπώσαμε τις κλασικές φάρσες των σχολικών εκδρομών, τις εφηβικές τρέλες και… φλεγόμενα ρολά τουαλέτας.

«Σχετικά με τον προορισμό, είπαμε να μείνουμε στην παραδοσιακή επιλογή της Ρόδου. Εξάλλου όλοι όσοι είχαν πάει έλεγαν ότι είναι υπερτέλεια. Να μην το δοκιμάζαμε κι εμείς να έχουμε να συνεισφέρουμε στην άποψη αυτή;

»Η οργάνωση της επταήμερης ξεκίνησε με μια παραγγελία: Μπλουζάκια με λογότυπο, να ‘μαστε και οι καλύτεροι από τα άλλα σχολεία, άπειρες ώρες συζητήσεων με σχέδια για το τι θα κάναμε, άλλες άπειρες ώρες για να κανονίσουμε τα δωμάτια, και τελευταία μέρα πριν την εκδρομή η καθιερωμένη παρτάρα έξω από το λύκειο, όπου χορεύαμε Ζαφείρη Μελά και «Σ’ αγαπάω κοίτα» - ήταν το σουξέ της εποχής. Εκεί ερχόντουσαν και τα δύο γειτονικά λύκεια που μοιραζόμασταν το ίδιο προαύλιο και γινόταν μαζικό το πάρτι.

»Στα της εκδρομής, πολλά πάρτι στο ξενοδοχείο – mix&match με τα άλλα σχολεία. Κατόπιν συνεννόησης ημέρα Πέμπτη στις 12 τραβήξαμε όλοι μαζί ταυτόχρονα τα καζανάκια του ξενοδοχείου με σκοπό να τα παίξει το αποχετευτικόν. Οι από πάνω μας – σχολείο εκ Θεσσαλονίκης – είχαν απλώσει ρολά τουαλέτας από τα μπαλκόνια τους κι εμείς από κάτω βάζαμε φωτιά με τους αναπτήρες στις λωρίδες που μας έριχναν.

»Έρωτες δεν είχαμε, αν εξαιρέσεις εμένα με τον υπεύθυνο του τουριστικού γραφείου με το οποίο είχαμε πάει, που τον κυνηγούσα και είχαμε και φωτογραφία, αμέ! Άκης λεγόταν. Παίρναμε επίσης πολλά «ροζ» τηλέφωνα – τυχαία δωμάτια ξενοδοχείου για να γνωρίσουμε αγόρια. Σεξ όμως είχαμε πολύ, πάλι στο πλαίσιο του mix&match με τα άλλα σχολεία. Με το που γυρίσαμε στη βάση, οι φήμες οργίασαν ακόμη και για… όργια.

»Η γεύση που μου έχει αφήσει είναι αυτή της γλυκιάς ανάμνησης – αν εξαιρέσεις το πολύωρο ταξίδι στον πηγαιμό, καθώς πήγαμε με καράβι.

-Ο Σιδηρόπουλος, ο Αρσένης και οι ξενέρωτες πεταλούδες
Η Μαριάννα, 29 ετών, θυμάται δύο εκδρομές: Την επίσημη πενταήμερη, αυτήν της «ξενέρας» και των κλισέ, και την cool εκδρομή μετά τις Πανελλήνιες, όπου η κιθάρα του Σιδηρόπουλου μεταμορφώθηκε σε ροκιά του Mick Jagger – με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

«Ρόδος, Απρίλιος του 2000. Μεγάλος συνωστισμός στο καράβι, μεγάλες προσδοκίες - έχουν προηγηθεί και δύο τριήμερες τις δύο προηγούμενες χρονιές, αλλά η πενταήμερη είναι θρύλος- μεγάλο άγχος για τις επικείμενες πρώτες Πανελλήνιες του Αρσένη-δεν-κάνεις-ούτε-για-τσοπάνης, που γενικώς χαλάει λίγο το κλίμα το οποίο θα έπρεπε αλλά δεν είναι ανέμελο.

»Στο νησί τώρα, κάνουμε όλα αυτά τα χαζά του τύπου τρέχουμε με κιθάρες στις παραλίες και κάποιος παίζει το "Να μ' αγαπάς" του Σιδηρόπουλου -ναι, είμαστε κλισέ- και όλα τα δεκαεπτάχρονα καπνίζουμε με βαθυστόχαστο ύφος γιατί έχουμε ντέρτια. Σπουδαία πράγματα γενικώς δεν συμβαίνουν, πιθανώς γιατί η απογοήτευση από την έλλειψη πεταλούδων στην ομώνυμη κοιλάδα είναι δυσβάσταχτη. Ή μπορεί να φταίει ο Αρσένης, που γενικώς φταίει για όλα.

»Αδιάσειστη απόδειξη ότι στην εκδρομή που κανονίσαμε μετά τις Πανελλήνιες, σε πιο στενό κύκλο αλλά πάλι συμμαθητές, για να ξορκίσουμε την ξενέρα της πενταήμερης, έγιναν όλα αυτά που κατά παράδοση γίνονται στις πενταήμερες, και πολύ ωραία τα συνόψισε ο Jagger σε sex and drugs and rock'n'roll».

-Το χαρέμι της Ρόδου και η γκολάρα του Κόλεφ
Πολλοί άντρες θα ζήλευαν τον Χρήστο για το σκηνικό της πενταήμερής του. Αυτός και μια ντουζίνα κορίτσια στην παλιά πόλη της Ρόδου, ήταν η σύσταση της δικής του πενταήμερης, περίπου 24 χρόνια πριν. Ο ίδιος θυμάται για χάρη μας τα highlights.

«Λοιπόν, θυμάμαι (όχι κατ’ ανάγκην μ’ αυτή τη σειρά):
-Στο τμήμα μου ήμασταν εικοσιοκτώ – άρρενες, δύο. Στην εκδρομή στη Ρόδο ήμασταν δεκατρείς – άρρενες, εγώ. Το θεωρούσαν ιδιαίτερα αστείο να μου τραγουδούν όλη την ώρα το «δώδεκα αγόρια του σχολειού και η Χριστινιώ μια τάξη / μη βρέξει και μη στάξει». Ειδικά στη Λίνδο, επέμεναν να ανέβω μόνος εγώ με το γαϊδουράκι στην ακρόπολη. Εγώ ανέβηκα, εκείνες ξελαρυγγιάστηκαν, κάτι Άγγλοι κοίταζαν.

-Την παλιά πόλη της Ρόδου. Αριστούργημα. Την περπάτησα το δεύτερο βράδυ και μετά κάθε βράδυ.

-Αυτό που ο Κηλαηδόνης είχε τραγουδήσει ως «Τα `φτιαξε ο Μηνάς με την Ανέτα / Που τα `χε με το Δήμο τον τρελό / Χώρισε ο Χρηστάκης με την Τέτα / Και τα `φτιαξε ξανά με την Ζωζώ / Και τα’ φτιαξε η Μάρη με τον Άρη και τον Χάρη / Που τα είχε με την Ρένα και μετά με την Νανά / Κι ο Μιχάλης με την Άννυ που τα είχε με το Γιάννη / Μπερδεύτηκαν και τα φτιάξανε ξανά». Βεβαίως, υπήρχε βοήθεια και από άλλα σχολεία.

-Και – shame on me!- θυμάμαι πως γυρίσαμε Τετάρτη απόγευμα, είχε ημιτελικό Κυπέλλου Ελλάδας, έπαιζε ο βάζελος με τη Λάρισα νομίζω. Μόλις μπήκα σπίτι άνοιξα την τηλεόραση και πέτυχα στο τσακ μια γκολάρα του Κόλεφ, σουτ-μπανάνα από το κέντρο του γηπέδου».

Εσείς τι θυμάστε από την πενταήμερη εκδρομή σας; Περιμένουμε τις αναμνήσεις σας στα σχόλια στο κάτω μέρος του δημοσιεύματος.