Το Instagram έχει βρεθεί αρκετές φορές στο στόχαστρο επικριτών, αλλά και ερευνητών με σκοπό να αποδείξουν τις αρνητικές επιπτώσεις που έχει στην ψυχική μας υγεία.
Παλαιότερο των 360 ημερών
Αν αυτό ήταν ένα κείμενο από πέντε, εφτά χρόνια πίσω, θα λέγαμε κάτι καινούριο αν γράφαμε πως "Η εικόνα που προβάλλεται σε μια πλατφόρμα όπως το Instagram, με την εμμονή της στην τελειότητα, μπορεί να δημιουργήσει αδιανόητες προσδοκίες και πίεση στους νεαρούς ανθρώπους". Αυτό όμως πλέον είναι λίγο-πολύ γνωστό και αποδεκτό, στο σημείο του να κάνουμε αστεία για το πόσο μας ενοχλούν οι συνθήκες της ονλάιν ύπαρξης, χωρίς όμως να κάνουμε κάτι για αυτές.
Κι επειδή τα πράγματα - στην αληθινή και στην ονλάιν ζωή - απ' ό,τι φαίνεται γίνονται μόνο χειρότερα, ας δούμε ωραία και περιεκτικά σε τι κινδύνους βάζεις τον εαυτό σου κάνοντας κακή χρήση αυτών των εφαρμογών στο κινητό σου. Επειδή θα τον βάλεις. Σε ακούμε να αντιδράς και να λες "Μα, μπορώ να ελέγξω ποιους ακολουθώ". Και σου απαντάμε "Πότε ήταν η τελευταία φορά που σου εμφανίστηκαν αποκλειστικά φωτογραφίες κόσμου που ακολουθείς και όχι εντελώς άσχετα προωθημένα ποστ;". Με λιγότερα λόγια, δεν υπάρχει αλγόριθμος που να μπορεί να σε κρατήσει ασφαλή σε μέρος με τόση πολλή πληροφορία.
Αρχικά, μη ξεχνάς ότι το Instagram έχει συνδεθεί με κοινότητες ανορεξίας Ρωτάς τι είναι οι "κοινότητες ανορεξίας", και σου απαντάμε πως είναι ονλάιν κοινότητες ατόμων που ρομαντικοποιούν την νευρική ανορεξία. Η χρήση του Instagram έχει συσχετιστεί με χαμηλότερη εικόνα για τον εαυτό μας, καθώς και αισθήματα απελπισίας που δεν είμαστε όπως οι άνθρωποι που βλέπουμε στην εφαρμογή. Πράγμα που οδηγεί σε αυξημένο κίνδυνο...
...Κατάθλιψης, άγχους αλλά και διαταραχών που σχετίζονται με την εικόνα του σώματος Κι αν αυτό σού ακούγεται ιδιαίτερα μακροσκελές, μπορούμε και πιο λιανά: Όταν πιστεύεις πως τα φωτοσοπιασμένα ή χειρουργικά ενισχυμένα σώματα είναι ο κανόνας, αρχίζεις να μισείς το σώμα σου.
Γιατί κανείς δεν αντιδράει στα μούτρα μου; Η δημοσίευση φωτογραφιών με το πρόσωπό μας έχει δημιουργήσει άμεση σχέση με την διάθεσή μας. Και αυτό επειδή η αντίδραση σε μια φωτογραφία μας ικανοποιεί αυτόματα το κέντρο επιβράβευσης του εγκεφάλου. Άλλα πράγματα που το κάνουν αυτό: Νικοτίνη, κοκαΐνη, αλάτι, ανθρώπινη επαφή.
Γιατί όμως αντιδρούν στα μούτρα του άλλου; Το να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλους δεν είναι κάτι που χρειαζόμασταν το Instagram για να το κάνουμε. Άλλωστε, ο πιο εύκολος τρόπος να ορίσεις τον εαυτό σου είναι βάσει του τι δεν είσαι και τι δεν έχεις. Αυτός όμως ακούγεται σαν ιδιαίτερα μίζερος φαύλος κύκλος για ορισμό, και στο Instagram εντείνεται.
"Το είδα στο Instagram" Εναλλακτικά, "Το είδα στο TikTok". Οποιαδήποτε πρόταση ξεκινάει έτσι και δεν έχει να κάνει με ένα αστείο βίντεο ή κάτι αναλόγως ακίνδυνο, έχει την ίδια ισχύ με "Το είδα σε έναν τίτλο άρθρου που δεν διάβασα, αλλά τώρα σου το μεταδίδω". Και πρέπει αλήθεια να σταματήσουμε να διαχειριζόμαστε έτσι τις πληροφορίες, αυτό το σπασμένο πολιτισμικό/ειδησεογραφικό/πολιτικό τηλέφωνο κάνει κακό σε όλους - εκτός από τους λίγους που ωφελεί πολύ άμεσα.
Η διαφήμιση είμαι εγώ Με πολύ απλά λόγια, ο τρόπος να πετύχεις στο Instagram είναι να καταφέρεις να πουλήσεις όσο καλύτερα γίνεται τον εαυτό σου και τα ταλέντα σου - και αν δεν υπάρχει κάποιο ταλέντο για άμεσα εκμετάλλευση, οι πολλοί followers ανταμοίβονται με επικερδείς συμφωνίες για προώθηση προϊόντων. Είναι μια συνθήκη που κάνει όλους μας - αλλά ειδικότερα τους νεότερους ανθρώπους - να βλέπουν τον ίδιο τους τον εαυτό σαν ένα προϊόν που χρειάζεται το ανάλογο μάρκετινγκ.
Η ανθρώπινη επικοινωνία δεν αλλάζει, χειροτερεύει Από την στιγμή που υπάρχουν εκεί έξω άτομα που θεωρούν το "είδα το στόρι σου" μορφή επικοινωνίας, η φάση χρειάζεται ριζική αλλαγή στην προσέγγιση.