Το Σούνιο, η Πάρνηθα, ο Μαραθώνας και άλλες ωραιότατες μονοήμερες εκδρομές εντός των ορίων της αττικής περιφέρειας.
Παλαιότερο των 360 ημερών
Μπορώ να πάω στο Σούνιο; Με τα νησιά τι γίνεται; Ανήκει η Ψάθα στην περιφέρεια Αττικής; Αν μας έλεγες πριν από έναν χρόνο ότι θα μας απασχολούσε η διοικητική διαίρεση της Ελλάδας σε νομούς περιφέρειες όταν σου προτείναμε εκδρομές, μάλλον δεν θα σε πιστεύαμε. Η ζωή όμως κατά κανόνα ξεπερνά τη φαντασία, και να που έφτασε η ώρα να σου πούμε πως ναι, το Σούνιο, η Πάρνηθα, ο Μαραθώνας, η Ψάθα και το Πόρτο Γερμενό είναι εντός των ορίων της εκδρομικής νομιμότητας. Για τα νησιά του Σαρωνικού, παρ’ όλο που ανήκουν κι αυτά στην περιφέρεια Αττικής, δεν ισχύει το ίδιο, οπότε προς το παρόν τα ξεχνάς. Καλαθάκια (για πικνίκ) κουβαδάκια (για την παραλία) και φύγαμε για…
Το Σούνιο
Ηλιοβασίλεμα από τον ναό του Ποσειδώνα μπορεί προς το παρόν να μην έχει (18 Μαΐου θα ανοίξουν οι αρχαιολογικοί χώροι, αν όλα πάνε καλά) έχει όμως φανταστικές παραλίες γύρω του, με πρώτη και καλύτερη την τέλεια αμμουδιά που θα βρεις στους χάρτες ως «παραλία Σουνίου». Μετά, υπάρχει το πάντα αγαπημένο μεν, μικρούλι δε ΚΑΠΕ που αν δεν έρθεις νωρίς μπορεί να το πετύχεις χωρίς κόσμο, η Ακτή Ασημάκη για την οποία σου έχουμε μιλήσει εδώ και βέβαια, λίγο πιο πέρα, η μεγάλη αμμουδιά των Λεγραινών που μας χωράει όλους και με αποστάσεις ασφαλείας.
Το Σούνιο, όμως, δεν εξαντλείται στις παραλίες του: Έχει και έναν ολόδικό του Εθνικό Δρυμό, ό,τι πρέπει για πεζοπορίες, ποδηλατάδες και πικνίκ στη σκιά των πευκώνων του, που καλύπτουν ολόκληρα καταπράσινα στρέμματα. Οι διαδρομές που διασχίζουν τον δρυμό φτάνουν σε μήκος τα 15 χιλιόμετρα, ενώ αδιαμφισβήτητο χαϊλάητ του είναι το Χάος, όνομα και πράγμα, ένας γιγάντιος κρατήρας βάθους 55 μέτρων, που μοιάζει να δημιουργήθηκε από πρόσκρουση μετεωρίτη (αν και η επικρατέστερη θεωρία λέει πως μάλλον ήταν οροφή σπηλαίου που κατέρρευσε). Δες εδώ μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες πεζοπορικές διαδρομές, και φωτογραφίες από τον δρυμό.
Την παραλία που οι παλιοί Αθηναίοι λένε Πεύκα του Σχινιά, την ξέρεις. Τη μνημονεύουμε κι εμείς κάθε καλοκαίρι, καθότι είναι –συγχώρνα μας τον υποκειμενισμό– σαφώς μια από τις καλύτερες παραλίες της Αττικής, με την αφράτη άμμο της, τα χιλιόμετρα επί χιλιομέτρων της έκτασής της, τα ρηχά καθαρά νερά της και τα φουντωτά πεύκα που της χάρισαν το όνομά της να την κορνιζάρουν.
Αυτό που ενδεχομένως δεν ήξερες είναι ότι τα εν λόγω πεύκα είναι κομμάτι του Εθνικού Πάρκου Σχινιά-Μαραθώνα, που απλώνεται σε 14 χιλιάδες στρέμματα οξυγονούχου δάσους, ιδανικού για ανοιξιάτικες πεζοπορίες, πριν ή μετά ή ενδιάμεσα στις βουτιές σου. Τρία διαφορετικά μονοπάτια διασχίζουν το Εθνικό Πάρκο (αναλυτικά τα έχουμε εδώ) με το πιο χορταστικό να απλώνεται σε 11 χιλιόμετρα κυκλικής διαδρομής, ξεκινώντας από το Κωπηλατοδρόμιο και περνώντας πλάι στο ποταμάκι προς τη γνωστή από την αρχαιότητα Μακαρία Πηγή και δίπλα στα απομεινάρια του Πρωτοελλαδικού οικισμού που υπήρχε εδώ. Εννοείται πως στη σκιά των πεύκων στήνεις και ωραιότατα πικνίκ, αν θέλεις να απολαύσεις το δάσος μεν, δεν έχεις διάθεση για πεζοπορίες δε.
Στην αγκαλιά του Κορινθιακού, μια ωρίτσα και κάτι (ή 62 χιλιόμετρα) από το κέντρο της Αθήνας, αλλά και πάλι εντός περιφέρειας, το Πόρτο Γερμενό είναι η τέλεια μονοήμερη για να συνδυάσεις βουνό και θάλασσα, αν δεν έχεις ακόμα αποφασίσει αν προτιμάς να κάνεις την πρώτη σου βουτιά ή μια μεγάλη πεζοπορία σε δασικά μονοπάτια.
Για την πρώτη επιλογή έχει πέντε ωραιότατες, βοτσαλωτές παραλιούλες στη σειρά, όλες τους με κρυστάλλινα νερά και σκιά από αρμυρίκια, που πιθανότατα θα τη χρειαστείς, κάτι ακούγεται για θερμοκρασίες και ηλιοφάνεια Ιουλίου αυτή την εβδομάδα. Αν ξεμακρύνεις λίγο, ή αν πετύχεις κοσμοσυρροή στις κεντρικές παραλίες και ψάξεις εναλλακτική, θα ανακαλύψεις το Προσήλι (στον χάρτη εδώ) που έχει διάφανα, γαλαζοπράσινα νερά, ψιλό βοτσαλάκι και φουντωτά αρμυρίκια που καθρεφτίζονται στο νερό. Ένας μικρός αττικός παράδεισος.
Αν πάλι είσαι λάτρης του βουνού, ο Κιθαιρώνας υψώνει τις καταπράσινες πλαγιές του ακριβώς πάνω από το Πόρτο Γερμενό, και έχει ένα σωρό μονοπάτια για να πεζοπορήσεις. Μιλώντας για πεζοπορία, αυτή γίνεται και παραθαλάσσια, στο 12 χιλιομέτρων (ή σε όσο από το μήκος του αντέχεις) Μονοπάτι της Αλκυόνης, που ξεκινά από το εκκλησάκι του Άι-Νικόλα στην παραλία. Σημείωσε, τέλος, και το αρχαίο κάστρο των Αιγοσθενών, στο λοφάκι πάνω από το Πόρτο Γερμενό, που είναι το καλύτερα διατηρημένο κάστρο που έχουμε από την αρχαιότητα στην Ελλάδα. Το βρίσκεις στον χάρτη εδώ με ελεύθερη πρόσβαση, χωρίς εισιτήριο –με την εξαίρεση ενός από τους πύργους που έχει αναστηλωθεί, και θα είναι ξανά επισκέψιμος όταν ανοίξουν τα μουσεία και οι αρχαιολογικοί χώροι.