Εξωτικά ταξίδια: Κάπου έχει καλοκαίρι...

της Ηρώς Κουνάδη

Πριν από κάποια –αρκετά– χρόνια, κάθε φορά που χειμώνιαζε σχεδίαζα να πάω στη Χαβάη. Μόνιμα. Θα έμενα σε μια ξύλινα καλύβα στην παραλία, θα φορούσα λουλούδια στα μαλλιά και θα βούταγα στη θάλασσα κάθε φορά που θα έτρεχε λάβα από το ηφαίστειο. Αυτό το τελευταίο το είχα δει στην τηλεόραση και μου είχε φανεί πολύ τρομακτικό, αλλά στο μυαλό ενός παιδιού που μισεί το χειμώνα, ακόμα και μια καταστροφή μοιάζει ασήμαντη μπροστά στην προοπτική να ζεις κάπου που να έχει πάντα καλοκαίρι. Και, απ’ όσο ήξερα, πάντα καλοκαίρι είχε μόνο στη Χαβάη.

Κάποια στιγμή είδα φωτογραφίες με ουρανοξύστες από τη Χαβάη κι ένιωσα τα όνειρά μου να γκρεμίζονται, για πρώτη φορά στα 5 χρόνια που είχα πάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Δεν μπορούσα να καταλάβω πώς ήταν δυνατό κάποιος να πάει να κτίσει γκρίζα κτίρια και να καταστρέψει ένα τέτοιο ειδυλλιακό τοπίο με παραλίες και φοίνικες. Και τώρα, πού θα έμενα εγώ, αφού το μόνο μέρος που είχε πάντα καλοκαίρι ήταν άσχημο;

Κάπου εκεί ήταν που έμαθα ότι πάντα καλοκαίρι δεν είχε μόνο στη Χαβάη. Και τα σχέδιά μου άλλαξαν, κι αυτήν τη φορά δε θα μπορούσε να μου τα καταστρέψει κανείς, κτίζοντας γκρίζους ουρανοξύστες πάνω σε λευκή άμμο. Αφού οι εποχές δεν ήταν ίδιες σε όλον τον πλανήτη, θα ταξίδευα συνεχώς, κυνηγώντας το καλοκαίρι. Θα επέστρεφα στην Ελλάδα περί τα μέσα Ιουνίου, και θα ξανάφευγα αρχές Σεπτέμβρη. Το υποσχέθηκα στους γονείς μου.

Εξακολουθώ κάθε φορά που χειμωνιάζει να ονειρεύομαι εξωτικές παραλίες με λευκή άμμο, τιρκουάζ νερά και φοίνικες. Ξέρω, όμως, πλέον ότι το να «κυνηγάς το καλοκαίρι» κάθε χρόνο για όλη σου τη ζωή προϋποθέτει τρία πράγματα που δεν τα έχω, τουλάχιστον όχι σε απόλυτο βαθμό: έναν τραπεζικό λογαριασμό που να αυτοτροφοδοτείται, τυχοδιωκτική διάθεση και απαλλαγή από πάσης φύσεως δεσμεύσεις. Αντίθετα, ένα εξωτικό ταξιδάκι κάθε χειμώνα μπορεί να βγει σχετικά οικονομικό, να συνδυαστεί με επαγγελματικές και λοιπές δεσμεύσεις –κανείς δε θα έχει πρόβλημα να σας δώσει άδεια μες στο Φεβρουάριο, ιδιαίτερα αν το υπόλοιπο γραφείο τσακώνεται για το Δεκαπενταύγουστο– και να κάνει το χειμώνα να περάσει σχεδόν χωρίς να το καταλάβεις. Τι λέτε λοιπόν, πάμε…

…Ταϊλάνδη;
Ο αγαπημένος εξωτικός προορισμός των Ελλήνων διαθέτει μερικές από τις καλύτερες παραλίες του κόσμου, με τα τιρκουάζ νερά του Ινδικού να χαϊδεύουν απαλά την ανοιχτόχρωμη άμμο. Ακτές χιλιοφωτογραφημένες, που τις έχετε θαυμάσει σε χολιγουντιανά blockbuster, και που ακόμα κι αν δεν τις έχετε δει από κοντά, τις έχετε σίγουρα ονειρευτεί. Δεν είναι, όμως, μόνο οι παραλίες: πλούσια πολιτιστική κληρονομιά, έντονη νυχτερινή ζωή, ασιατική κουζίνα, φιλόξενοι κάτοικοι, θετική ενέργεια και όλα αυτά στην ιδανικότερη εποχή τους, καθώς οι μήνες από το Νοέμβριο έως και το Φεβρουάριο αποτελούν την περίοδο ξηρασίας, με τις θερμοκρασίες και τον καιρό να βρίσκονται στα καλύτερα δυνατά επίπεδα.
Πώς; Απευθείας με την Thai, με την Emirates μέσω Ντουμπάι, την Qatar μέσω Doha ή την Egypt Air μέσω Καΐρου.
Πόσο; Από 600 ευρώ μετ’ επιστροφής τα αεροπορικά, 20 περίπου ευρώ την ημέρα ένα δωμάτιο μεσαίας κατηγορίας και από 3 μέχρι 15 ευρώ για κάθε γεύμα. Εν ολίγοις, με 1.500 ευρώ περνάτε άνετα δέκα καλοκαιρινές ημέρες στην καρδιά του χειμώνα.

…Μαυρίκιο;
Λευκή άμμος. Γαλάζια νερά. Τροπικό κλίμα, που μεταφράζεται σε καλοκαίρι όλο το χρόνο –κάτι σαν τη Χαβάη χωρίς τους ουρανοξύστες. Exclusive resorts και ψάθινες καλύβες σε ερημικές παραλίες. Ένα ταξίδι όσο πολυτελές –ή μη– θέλετε να είναι. Κι ένα ρητό του Marc Twain που συνοψίζει όλη τη μαγεία του τόπου σε δύο προτάσεις: «νομίζεις ότι ο Μαυρίκιος δημιουργήθηκε πρώτος, κι ο Παράδεισος δεύτερος. Και ότι ο Παράδεισος αντέγραψε τον Μαυρίκιο».
Πώς; Με την Air France μέσω Παρισιού ή την Emirates μέσω Ντουμπάι.
Πόσο; Περίπου 900 ευρώ για τα αεροπορικά μετ’ επιστροφής, γύρω στα 50 για οικονομικό δωμάτιο, περίπου 150 σε καλό ξενοδοχείο και περί τα 20 ευρώ για κάθε γεύμα. Συνολικά, 2.000 ευρώ είναι αρκετά για δέκα μέρες.

…Κούβα;
Η ζέστη των τροπικών συνδυασμένη με το αυθεντικό feeling μιας από τις λίγες χώρες της Καραϊβικής που δε μοιάζουν φτιαγμένες αποκλειστικά για τουριστική κατανάλωση, ένας λαός που παραδίδει δωρεάν ταχύρυθμα μαθήματα ζωής και ένα ταξίδι που θα σας αλλάξει γνώμη για τα πάντα –από τα πολιτικά συστήματα μέχρι τον ορισμό της ευτυχίας. Όσο προλαβαίνετε, γιατί (με θλίβει που το λέω αλλά) σε λίγο μπορεί να είναι αργά. Το παρήγορο, βέβαια, είναι πως ο υπέροχος καιρός και οι μαγευτικές παραλίες θα είναι πάντα εκεί –έστω κι αν κουβαλούν πεντάστερα resorts στην πλάτη τους.
Πώς; Με την Air France μέσω Παρισιού ή την Iberia μέσω Μαδρίτης.
Πόσο; Περίπου 1000 ευρώ για τα αεροπορικά μετ’ επιστροφής, 25 για δωμάτιο –σε σπίτι, είναι η καλύτερη επιλογή– και από 5 έως 20 για κάθε γεύμα, αναλόγως πού τρώτε. Συνολικά, περί τα 1.800 για δέκα μέρες.

…Μαδαγασκάρη;
Εκτός από την πρωτεύουσα με το πιο μουσικό όνομα του κόσμου –Ανταναναρίβο– οι κάτοικοι της Μαδαγασκάρης μπορούν επίσης να υπερηφανεύονται για μοναδικές ποικιλίες χλωρίδας και πανίδας που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στη Γη, όπως τα συμπαθέστατα πλασματάκια που αποκαλούμε λεμούριους. Στα πιο «συνηθισμένα», πανέμορφες παραλίες με ολόλευκη άμμο που εκτείνονται σε μήκος χιλιομέτρων, πυκνή βλάστηση, εξωτική κουζίνα και φιλόξενοι κάτοικοι συναποτελούν τους βασικούς λόγους επίσκεψης στο νησί.
Πώς; Με την Air France μέσω Παρισιού. Εναλλακτικά, με την Ολυμπιακή στο Γιοχάνεσμπουργκ και από εκεί με την Air Madagascar ή την InterAir στο Ανταναναρίβο.
Πόσο; Γύρω στα 1200 ευρώ τα αεροπορικά εισιτήρια, περίπου 30 το δίκλινο σε ξενοδοχείο 3 αστέρων, και maximum 12 για κάθε γεύμα. Υπολογίστε περίπου 2.000 ευρώ για δέκα ημέρες –και κατηγορήστε τις αεροπορικές εταιρείες για την εκτίναξη της τιμής, σε σχέση με τους υπόλοιπους εξωτικούς προορισμούς.

…Τασμανία;
Εξωτικές παραλίες με καταγάλανα νερά και ολόλευκη άμμο, θερμοκρασίες ιδανικές για hiking στα καταπράσινα Εθνικά Πάρκα, τις κοιλάδες και τα βουνά της –22 βαθμοί Κελσίου είναι ο μέσος όρος για το καλοκαίρι, που διαρκεί από τον Δεκέμβριο έως τον Φεβρουάριο– και η αίσθηση ότι βρίσκεστε μακριά από τα πάντα είναι μερικά μόνο από τα βασικά επιχειρήματα που θα χρησιμοποιούσε κάποιος για να σας πείσει να επισκεφθείτε την Τασμανία. Προσθέστε σε αυτά την εκπλήρωση του παιδικού σας ονείρου να δείτε τον Taz ζωντανό –ναι, υπάρχει, και επίσημα ονομάζεται Διάβολος της Τασμανίας– και σας βλέπουμε ήδη να αναζητάτε εισιτήρια –τα οποία, δυστυχώς, θα κοστίσουν κάτι παραπάνω, αξίζουν όμως τον κόπο.
Πώς; Η πλέον συμφέρουσα επιλογή είναι με τη Singapore μέχρι τη Μελβούρνη, μέσω Σιγκαπούρης, και από εκεί με την Qantas, την JetStar ή την Virgin Blue για το Hobart, την πρωτεύουσα του νησιού.
Πόσο; Από 1.400 ευρώ όλα τα αεροπορικά εισιτήρια μετ’ επιστροφής, περίπου 80 ευρώ για το δωμάτιο σε καλό ξενοδοχείο και περί τα 20 για κάθε γεύμα. Είπαμε, είναι το ακριβότερο από τα πέντε εξωτικά ταξίδια μας, αλλά το αξίζει.