Το Κρασί του Μήνα: Jim Barry Assyrtiko 2015
Ο Θόδωρος Λέλεκας και οι μαθητές του δοκιμάζουν το πρώτο Αυστραλέζικο κρασί από Ασύρτικο, τη διάσημη λευκή ποικιλία της Σαντορίνης!
του Θόδωρου Λέλεκα
Για άλλο ένα μήνα μένουμε στο Ασύρτικο. Κι ας φεύγουμε από τη Σαντορίνη. Όσο, βέβαια, μπορεί κανείς να βγάλει τη Σαντορίνη από οποιαδήποτε κουβέντα σχετική με το Ασύρτικο και να διαχωρίσει την εξαιρετική λευκή μας ποικιλία από το μαγικό Κυκλαδονήσι στο οποίο γεννήθηκε.
Εδώ όμως μιλάμε για ένα γεγονός που, αν το πούμε «κοσμοϊστορικό» δεν θα είναι υπερβολή. Μιλάμε για την πρώτη φορά στην ιστορία του Ελληνικού κρασιού που μια Ελληνική ποικιλία φυτεύθηκε, καλλιεργήθηκε, οινοποιήθηκε, εμφιαλώθηκε και διατέθηκε εμπορικά εκτός συνόρων. Η ποικιλία αυτή είναι, λοιπόν, Ασύρτικο και το νέο της «σπίτι» είναι το Clare Valley της Αυστραλίας. Ηθικός (και πρακτικός) αυτουργός αυτού του «ξενιτέματος» είναι ο Peter Barry, γενικός διευθυντής του καταξιωμένου Αυστραλέζικου οινοποιείου Jim Barry Wines.
Η ιστορία λέει ότι πριν από μια δεκαετία, το καλοκαίρι του 2006, ο Peter Barry βρέθηκε στην Ελλάδα με τη σύζυγό του για διακοπές. Θα πήγαινε στην Κρήτη, όχι όμως πριν περάσει από τα γραφεία της εταιρείας «ΑΙΟΛΟΣ», η οποία από τότε εισάγει και διαθέτει τα κρασιά του στην Ελληνική αγορά. Στο πλαίσιο της συνάντησης εκεί, οι συνεργάτες του του πρόσφεραν ένα ποτήρι από το κρασί που υπήρχε συμπτωματικά εκείνη τη στιγμή στο ψυγείο της εταιρείας, μια παγωμένη Σαντορίνη. Ο Peter «ηλεκτρίστηκε» με την πρώτη γουλιά, ζήτησε να μάθει περισσότερα για την ποικιλία και το κρασί, ενώ με συνοπτικές διαδικασίες ακύρωσε τις κρατήσεις στην Κρήτη και έκανε άμεσα καινούριες για – ναι, αυτό που φαντάζεστε – τη Σαντορίνη!
Η αλήθεια είναι ότι ο Peter Barry, όπως δήλωσε σε ανύποπτο χρόνο, από τότε «ψαχνόταν» για να φέρει στον αμπελώνα του οινοποιείου του νέες ποικιλίες και ειδικά αυτές που αποδεδειγμένα αντέχουν στη ζέστη και την ξηρασία, καθώς έβλεπε τις κλιματικές συνθήκες στον πλανήτη να αλλάζουν χρόνο με το χρόνο σημαντικά. Το Ασύρτικο, λοιπόν, που μεγαλουργεί εδώ και αιώνες στο άνυδρο ηφαιστειογενές έδαφος και την καυτή, ανεμοδαρμένη ύπαιθρο της Σαντορίνης, ήταν ο τέλειος υποψήφιος για αυτό του το project.
Η πορεία από εκεί και πέρα δεν ήταν τόσο απλή, ούτε η εισαγωγή έγινε επιτόπου. Με τη βοήθεια του καθηγητή οινολογίας και ιδιοκτήτη της ΓΑΙΑ Οινοποιητική, Γιάννη Παρασκευόπουλου, βρήκε τα φυτά που ήθελε σε ένα αμπέλι του Κτήματος Αργυρού και τα εισήγαγε στην Αυστραλία το 2008. Αυτά υποβλήθηκαν στην υποχρεωτική καραντίνα 30 μηνών που προβλέπει ο σχετικός νόμος του Αυστραλιανού κράτους και, όταν αυτή τελείωσε, το 2011, «μπολιάστηκαν» σε ριζικά υποκείμενα ποικιλίας Riesling, προκειμένου να αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται.
Το Ασύρτικο φυτεύθηκε τελικά σε ένα μέρος του αμπελώνα του Lodge Hill, που ανήκει στο οινοποιείο Jim Barry Wines και ο οποίος έχει σχετικά μεγάλο υψόμετρο και παράγει εδώ και χρόνια εξαιρετικό Riesling. Μάλιστα, τα φυτά κλαδεύονται και σχηματοποιούνται εξ αρχής σύμφωνα με την μέθοδο της «κουλούρας», όπως και στα παραδοσιακά αμπέλια της Σαντορίνης, για να προστατεύεται ο καρπός από τον ήλιο, τον αέρα και τα λοιπά στοιχεία της φύσης.
Ο πρώτος τρύγος Ασύρτικου στο Clare Valley έγινε το 2014 και «έδωσε» μόλις 42 μπουκάλια των 375ml! Στον δεύτερο τρύγο, αυτόν του 2015, η παραγωγή ανέβηκε στις 2.600 φιάλες, οι οποίες όμως δεν διατέθηκαν στο εμπόριο. Ο τρίτος τρύγος, αυτός του 2016, έγινε χειρονακτικά στις αρχές του χρόνου (τέλη Ιανουαρίου-αρχές Φεβρουαρίου) από τον Peter και την ομάδα του και απέδωσε περίπου 8000 λίτρα κρασιού, που θα δοθούν σε περιορισμένη διάθεση φέτος τον Οκτώβριο.
Jim Barry Assyrtiko 2015
Όπως είπαμε, ο φετινός τρύγος είναι ο πρώτος που έδωσε κρασιά για εμπορική διάθεση. Ωστόσο, μια εξαιρετικά μικρή ποσότητα ήρθε στην Ελλάδα για εκπαιδευτικούς, κυρίως, λόγους και η διεύθυνση της εταιρείας ΑΙΟΛΟΣ είχε την καλοσύνη να μου στείλει μια φιάλη για δοκιμή. Κι εγώ, μη θέλοντας να βιώσω αυτή την σημαντική εμπειρία μόνος, προσκάλεσα τους αποφοίτους του σεμιναρίου μου, την κεφάτη και σταθερά αυξανόμενη ομάδα #wineloverseminaralumni να το δοκιμάσουμε όλοι μαζί. Η δοκιμή έγινε το απόγευμα της Παρασκευής 16 Σεπτεμβρίου (Παγκόσμια Ημέρα της ποικιλίας Grenache, συμπτωματικά) σε ένα από τα αγαπημένα στέκια της ομάδας, το Καφέ Αμαρυλλίς στην Κηφισιά (Δ. Κυριακού 15). Οι εντυπώσεις όλων ήταν πολύ θετικές και, κατά γενική ομολογία, το κρασί παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και έχει πολλές δυνατότητες.
Το πρώτο και βασικότερο συμπέρασμα είναι η τυπικότητα της ποικιλίας. Από την πρώτη «γνωριμία» με τη μύτη μας καταλαβαίνουμε ότι το κρασί της δοκιμής δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο εκτός από Ασύρτικο. Μπορεί η ορυκτότητα από τη λάβα της Σαντορίνης να μην είναι τόσο έντονη, ωστόσο η μεταλλικότητα και ο αυστηρός φρουτώδης χαρακτήρας δεν αφήνει πολλά περιθώρια αρωματικών αμφιβολιών στη μύτη. Στο στόμα, το κρασί είναι πλούσιο και στρογγυλό. Η οξύτητα είναι μέτρια προς έντονη, χωρίς ωστόσο να έχει την εκρηκτική, ενίοτε επιθετική ένταση μιας μεγάλης Σαντορίνης. Έχει πολύ καλή διάρκεια, που οδηγεί σε μακρά και δροσερή επίγευση. Γενικά είναι ένα κρασί εξαιρετικά καλοφτιαγμένο και απόλυτα ισορροπημένο, με αλκοολικό τίτλο 12.7%.
Το Jim Barry Assyrtiko 2016 θα κυκλοφορήσει στην αγορά πολύ σύντομα και μια μικρή ποσότητα θα βρει το δρόμο για την Ελληνική αγορά, μέσω της εταιρείας ΑΙΟΛΟΣ. Η τιμή του δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα, ωστόσο σας προτείνω ανεπιφύλακτα, όταν με το καλό γίνει διαθέσιμο, να το δοκιμάσετε. Όχι (μόνο) για την εμπειρία της δοκιμής ενός (του πρώτου) Αυστραλέζικου Ασύρτικου, αλλά επειδή πρόκειται για ένα απολαυστικό λευκό κρασί που θα ταιριάξει όμορφα με ωμά θαλασσινά, sushi ή τηγανητό ψάρι.
Εις υγείαν!...
Για άλλο ένα μήνα μένουμε στο Ασύρτικο. Κι ας φεύγουμε από τη Σαντορίνη. Όσο, βέβαια, μπορεί κανείς να βγάλει τη Σαντορίνη από οποιαδήποτε κουβέντα σχετική με το Ασύρτικο και να διαχωρίσει την εξαιρετική λευκή μας ποικιλία από το μαγικό Κυκλαδονήσι στο οποίο γεννήθηκε.
Εδώ όμως μιλάμε για ένα γεγονός που, αν το πούμε «κοσμοϊστορικό» δεν θα είναι υπερβολή. Μιλάμε για την πρώτη φορά στην ιστορία του Ελληνικού κρασιού που μια Ελληνική ποικιλία φυτεύθηκε, καλλιεργήθηκε, οινοποιήθηκε, εμφιαλώθηκε και διατέθηκε εμπορικά εκτός συνόρων. Η ποικιλία αυτή είναι, λοιπόν, Ασύρτικο και το νέο της «σπίτι» είναι το Clare Valley της Αυστραλίας. Ηθικός (και πρακτικός) αυτουργός αυτού του «ξενιτέματος» είναι ο Peter Barry, γενικός διευθυντής του καταξιωμένου Αυστραλέζικου οινοποιείου Jim Barry Wines.
.jpg)
Η ιστορία λέει ότι πριν από μια δεκαετία, το καλοκαίρι του 2006, ο Peter Barry βρέθηκε στην Ελλάδα με τη σύζυγό του για διακοπές. Θα πήγαινε στην Κρήτη, όχι όμως πριν περάσει από τα γραφεία της εταιρείας «ΑΙΟΛΟΣ», η οποία από τότε εισάγει και διαθέτει τα κρασιά του στην Ελληνική αγορά. Στο πλαίσιο της συνάντησης εκεί, οι συνεργάτες του του πρόσφεραν ένα ποτήρι από το κρασί που υπήρχε συμπτωματικά εκείνη τη στιγμή στο ψυγείο της εταιρείας, μια παγωμένη Σαντορίνη. Ο Peter «ηλεκτρίστηκε» με την πρώτη γουλιά, ζήτησε να μάθει περισσότερα για την ποικιλία και το κρασί, ενώ με συνοπτικές διαδικασίες ακύρωσε τις κρατήσεις στην Κρήτη και έκανε άμεσα καινούριες για – ναι, αυτό που φαντάζεστε – τη Σαντορίνη!
Η αλήθεια είναι ότι ο Peter Barry, όπως δήλωσε σε ανύποπτο χρόνο, από τότε «ψαχνόταν» για να φέρει στον αμπελώνα του οινοποιείου του νέες ποικιλίες και ειδικά αυτές που αποδεδειγμένα αντέχουν στη ζέστη και την ξηρασία, καθώς έβλεπε τις κλιματικές συνθήκες στον πλανήτη να αλλάζουν χρόνο με το χρόνο σημαντικά. Το Ασύρτικο, λοιπόν, που μεγαλουργεί εδώ και αιώνες στο άνυδρο ηφαιστειογενές έδαφος και την καυτή, ανεμοδαρμένη ύπαιθρο της Σαντορίνης, ήταν ο τέλειος υποψήφιος για αυτό του το project.
Η πορεία από εκεί και πέρα δεν ήταν τόσο απλή, ούτε η εισαγωγή έγινε επιτόπου. Με τη βοήθεια του καθηγητή οινολογίας και ιδιοκτήτη της ΓΑΙΑ Οινοποιητική, Γιάννη Παρασκευόπουλου, βρήκε τα φυτά που ήθελε σε ένα αμπέλι του Κτήματος Αργυρού και τα εισήγαγε στην Αυστραλία το 2008. Αυτά υποβλήθηκαν στην υποχρεωτική καραντίνα 30 μηνών που προβλέπει ο σχετικός νόμος του Αυστραλιανού κράτους και, όταν αυτή τελείωσε, το 2011, «μπολιάστηκαν» σε ριζικά υποκείμενα ποικιλίας Riesling, προκειμένου να αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται.
.jpg)
Το Ασύρτικο φυτεύθηκε τελικά σε ένα μέρος του αμπελώνα του Lodge Hill, που ανήκει στο οινοποιείο Jim Barry Wines και ο οποίος έχει σχετικά μεγάλο υψόμετρο και παράγει εδώ και χρόνια εξαιρετικό Riesling. Μάλιστα, τα φυτά κλαδεύονται και σχηματοποιούνται εξ αρχής σύμφωνα με την μέθοδο της «κουλούρας», όπως και στα παραδοσιακά αμπέλια της Σαντορίνης, για να προστατεύεται ο καρπός από τον ήλιο, τον αέρα και τα λοιπά στοιχεία της φύσης.
Ο πρώτος τρύγος Ασύρτικου στο Clare Valley έγινε το 2014 και «έδωσε» μόλις 42 μπουκάλια των 375ml! Στον δεύτερο τρύγο, αυτόν του 2015, η παραγωγή ανέβηκε στις 2.600 φιάλες, οι οποίες όμως δεν διατέθηκαν στο εμπόριο. Ο τρίτος τρύγος, αυτός του 2016, έγινε χειρονακτικά στις αρχές του χρόνου (τέλη Ιανουαρίου-αρχές Φεβρουαρίου) από τον Peter και την ομάδα του και απέδωσε περίπου 8000 λίτρα κρασιού, που θα δοθούν σε περιορισμένη διάθεση φέτος τον Οκτώβριο.
Jim Barry Assyrtiko 2015
Όπως είπαμε, ο φετινός τρύγος είναι ο πρώτος που έδωσε κρασιά για εμπορική διάθεση. Ωστόσο, μια εξαιρετικά μικρή ποσότητα ήρθε στην Ελλάδα για εκπαιδευτικούς, κυρίως, λόγους και η διεύθυνση της εταιρείας ΑΙΟΛΟΣ είχε την καλοσύνη να μου στείλει μια φιάλη για δοκιμή. Κι εγώ, μη θέλοντας να βιώσω αυτή την σημαντική εμπειρία μόνος, προσκάλεσα τους αποφοίτους του σεμιναρίου μου, την κεφάτη και σταθερά αυξανόμενη ομάδα #wineloverseminaralumni να το δοκιμάσουμε όλοι μαζί. Η δοκιμή έγινε το απόγευμα της Παρασκευής 16 Σεπτεμβρίου (Παγκόσμια Ημέρα της ποικιλίας Grenache, συμπτωματικά) σε ένα από τα αγαπημένα στέκια της ομάδας, το Καφέ Αμαρυλλίς στην Κηφισιά (Δ. Κυριακού 15). Οι εντυπώσεις όλων ήταν πολύ θετικές και, κατά γενική ομολογία, το κρασί παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και έχει πολλές δυνατότητες.
Το πρώτο και βασικότερο συμπέρασμα είναι η τυπικότητα της ποικιλίας. Από την πρώτη «γνωριμία» με τη μύτη μας καταλαβαίνουμε ότι το κρασί της δοκιμής δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο εκτός από Ασύρτικο. Μπορεί η ορυκτότητα από τη λάβα της Σαντορίνης να μην είναι τόσο έντονη, ωστόσο η μεταλλικότητα και ο αυστηρός φρουτώδης χαρακτήρας δεν αφήνει πολλά περιθώρια αρωματικών αμφιβολιών στη μύτη. Στο στόμα, το κρασί είναι πλούσιο και στρογγυλό. Η οξύτητα είναι μέτρια προς έντονη, χωρίς ωστόσο να έχει την εκρηκτική, ενίοτε επιθετική ένταση μιας μεγάλης Σαντορίνης. Έχει πολύ καλή διάρκεια, που οδηγεί σε μακρά και δροσερή επίγευση. Γενικά είναι ένα κρασί εξαιρετικά καλοφτιαγμένο και απόλυτα ισορροπημένο, με αλκοολικό τίτλο 12.7%.
Το Jim Barry Assyrtiko 2016 θα κυκλοφορήσει στην αγορά πολύ σύντομα και μια μικρή ποσότητα θα βρει το δρόμο για την Ελληνική αγορά, μέσω της εταιρείας ΑΙΟΛΟΣ. Η τιμή του δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα, ωστόσο σας προτείνω ανεπιφύλακτα, όταν με το καλό γίνει διαθέσιμο, να το δοκιμάσετε. Όχι (μόνο) για την εμπειρία της δοκιμής ενός (του πρώτου) Αυστραλέζικου Ασύρτικου, αλλά επειδή πρόκειται για ένα απολαυστικό λευκό κρασί που θα ταιριάξει όμορφα με ωμά θαλασσινά, sushi ή τηγανητό ψάρι.
Εις υγείαν!...
