Τα Ροζέ της Δεκαετίας! (Μέρος 1ο)

του Θόδωρου Λέλεκα

Ήταν 2006 όταν πρωτοέγραψα για το ροζέ κρασί. Μάρτιο εδώ, στο in2life, Ιούνιο στον Οινοχόο. Όταν συνειδητοποίησα ότι πέρασε κιόλας μια δεκαετία, το μυαλό μου άρχισε να ταξιδεύει. Στην αρχή, προσπάθησα να τα βάλω κάτω και να σκεφτώ τι έχει αλλάξει στο κρασί μέσα σε αυτά τα χρόνια. Ύστερα το πήγα αλλού και άρχισα να σκέφτομαι πόσο άλλαξε η ζωή μου μέσα σε αυτή τη δεκαετία. Και εκεί έβαλα τελεία.

Γιατί δεν θα το κάνουμε μελό το θέμα. Εδώ μιλάμε για κρασί. Μυρωδάτο, χρωματιστό, απολαυστικό. Μια σταθερή αγάπη που μετράει επίσημα μια δεκαετία, ανεπίσημα όμως πολύ περισσότερο!

Το 2006, λοιπόν, το ροζέ ήταν το θέμα για το οποίο κανένας δεν ήθελε να γράψει. Ο κόσμος δεν το προτιμούσε, οι ειδικοί της εποχής το σνόμπαραν. Κι έτσι το ανέλαβα εγώ, ο νέος τότε, γιατί ανέκαθεν δεν έλειπε ποτέ από το σπίτι μου. Σήμερα τα πράγματα είναι αλλιώς. Το βλέπουμε παντού - οι οινόφιλοι, οι κάβες, τα μπαρ και τα εστιατόρια το έχουν αγκαλιάσει. Μέχρι και ειδικές εκθέσεις γίνονται για πάρτη του! Αν σε όλα αυτά έχω βάλει κι εγώ ένα λιθαράκι, χαίρομαι και καμαρώνω!

Στο πρώτο μου αφιέρωμα στο ροζέ, θυμάμαι, πριν 10 χρόνια, είχα βρει – όχι με τεράστια ευκολία στην αγορά, οφείλω να πω – 4 καλά ροζέ κρασιά που κάλυπταν σε ικανοποιητικό βαθμό τον Ελληνικό αμπελώνα (Βόρεια Ελλάδα, Πελοπόννησος, Κρήτη, Κεφαλονιά). Σήμερα, η εικόνα είναι τελείως διαφορετική. Με κλειστά μάτια να ακουμπήσεις το δάχτυλό σου στον οινικό χάρτη της Ελλάδας, κατά πάσα πιθανότητα θα «πέσεις» σε οινοποιείο που φτιάχνει ένα καλό ροζέ κρασί!

Κάπως έτσι, λοιπόν, ξεκίνησα να επιλέγω μια εξάδα από καινούρια ροζέ κρασιά για να πρωταγωνιστήσουν στο επετειακό μου αφιέρωμα. Με το που έκανα όμως μια σχετική ανάρτηση στα social media, άρχισα να δέχομαι βροχή από μηνύματα οινοποιών από όλη την Ελλάδα, ζητώντας μου να συμπεριλάβω και το δικό τους κρασί στο άρθρο. Ε, κι εγώ δεν είμαι από αυτούς που χαλάνε χατίρια, ειδικά όταν υπάρχουν ροζέ κρασιά στη μέση. Έτσι, οι έξι ετικέτες έγιναν, αισίως, δεκαοκτώ (εκεί τράβηξα τη γραμμή)! Για να μη μου βγει όμως το άρθρο «εγκυκλοπαίδεια», αποφάσισα να δημοσιευτεί σε δύο μέρη. Και η σειρά με την οποία θα εμφανίζονται τα κρασιά να είναι αλφαβητική, με βάση το όνομα του παραγωγού/οινοποιείου στην ετικέτα, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων.

Έχοντας μαζέψει, όμως, δεκαοκτώ εκλεκτές ροζέ ετικέτες, δεν ήθελα με τίποτα να ανοίξω απλά κάθε μπουκάλι, να δοκιμάσω μια-δυο γουλιές και όλο το υπόλοιπο κρασί να πεταχτεί. Και η λύση σε αυτόν μου τον προβληματισμό ήταν πολύ απλή. Οι μαθητές μου από το #winelover seminar, όσοι δηλαδή δεν έφυγαν το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, δέχτηκαν να συμμετάσχουν στην ξεχωριστή, επετειακή αυτή δοκιμή με ιδιαίτερο ενθουσιασμό, αλλά και με πολύ ουσιαστικά σχόλια (καλούτσικος ο δάσκαλός τους τελικά, θα τον προτείνω και στους φίλους μου). Το αγαπημένο μας στέκι «Καφέ Αμαρυλλίς» στην Κηφισιά (Κυριακού 15) μας φιλοξένησε και πλαισίωσε τα κρασιά με νοστιμότατα «tapas» (καθώς και λαχταριστή πίτσα για όσους σκληροπυρηνικούς έμειναν μέχρι αργά…) κι έτσι τα ροζέ της δεκαετίας δοκιμάστηκαν με πλήρη τιμή και μεγαλοπρέπεια! Τι λέτε λοιπόν, πάμε να δούμε την 9άδα του πρώτου μέρους;

Πλαγιές Γερακιών Ροζέ 2015, Κτήμα Αβαντίς, Εύβοια
ΠΓΕ Εύβοια, αλκοόλ 13%, ενδεικτική λιανική τιμή: €14

Τα ροζέ «Γεράκια» τα είχα σταμπάρει από την πρώτη φορά που έκαναν την εμφάνισή τους, στο Οινόραμα. Δεν είχα ξαναδοκιμάσει ροζέ από Μαυροκουντούρα και με κέρδισε από την πρώτη στιγμή. Πράγματι, είναι ένα πολύ μοντέρνο (σε παρουσιαστικό αλλά και σε ουσία) ροζέ κρασί, με πολύ φινετσάτα αρώματα ανοιξιάτικων φρούτων στη μύτη, και με δροσιστική οξύτητα και ανάλαφρη αίσθηση στο στόμα. Το πίνω ευχαρίστως μόνο του, ως απεριτίφ, αλλά θα το ταίριαζα και με μια καλοκαιρινή πάστα με σάλτσα φρέσκιας ντομάτας ή ένα νόστιμο σουφλέ τυριών.

Μυθικός Ποταμός Ροζέ 2015, Κτήμα Γκόφα, Νεμέα
ΠΓΕ Πελοπόννησος, αλκοόλ 13%, ενδεικτική λιανική τιμή: €10

Το παρουσιαστικό του είναι σοβαρό, λιτό και κομψό. Ωστόσο το περιεχόμενο είναι νεανικό, ανάλαφρο και εξωτικά αρωματικό! Ένα πολύ καλοφτιαγμένο ροζέ κρασί από Αγιωργίτικο (κυρίως) και Syrah, που εντυπωσιάζει από τα αρώματα καλοκαιρινών, ως και τροπικών, φρούτων που αναδύει στη μύτη. Στο στόμα έχει ένταση και διάρκεια, παραμένει όμως φινετσάτο. Προσούτο με πεπόνι, καρπούζι με φέτα, γκουακαμόλε και άλλα εξωτικά ορεκτικά θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι τα ταίρια του.


Κλέφτρα Κίσσα 2015, Κτήμα Κοκοτού, Σταμάτα Αττικής
ΠΓΕ Αττική, αλκοόλ 13.5%, ενδεικτική λιανική τιμή: €8

Η Κίσσα δεν κλέβει μόνο ρόγες γλυκού σταφυλιού από τους αμπελώνες του Κτήματος Κοκοτού, κλέβει και πολλές καρδιές οινοφίλων. Μπορντωλέζικων επιρροών από ποικιλιακής άποψης, με έμφαση στο Merlot και λιγότερο Cabernet Sauvignon, μας χαρίζει όμορφα αρώματα από κόκκινα φρούτα και γλυκά μπαχαρικά στη μύτη, ενώ στο στόμα έχει σώμα, πολυπλοκότητα και ευχάριστη επίγευση. Τιμώντας την καταγωγή της από τη Σταμάτα, «μητρόπολη» του κοψιδιού στην Αττική, την ταιριάζω με μπιφτέκια, κεφτέδες αλλά και με παϊδάκια κοτόπουλου στη σχάρα.


Merlot Dry Rosé 2015, Domaine Costa Lazaridi, Δράμα
ΠΓΕ Δράμα, αλκοόλ 13%, ενδεικτική λιανική τιμή: €13.50

Φινετσάτο από όπου κι αν το δει κανείς. Τη λιτή αλλά άκρως κομψή ετικέτα του, το εντυπωσιακό γυάλινο πώμα του και βέβαια το απαλό ροδαλό χρώμα του που έχει ξεκάθαρες επιρροές από την πανέμορφη Προβηγγία. Αναμενόμενα, το Merlot χαρίζει γλυκά αρώματα στη μύτη, αλλά και ευγένεια στο στόμα. Πίνεται τέλεια μόνο του ως απεριτίφ, θα μου άρεσε πολύ, ωστόσο, δίπλα σε ένα φίνο ταρτάρ θαλασσινών ή ένα ανάλαφρο ριζότο με αχινό.

Το Μαύρο Πρόβατο Ροζέ 2015, Nico Lazaridi, Δράμα
ΠΓΕ Παγγαίο, αλκοόλ 12%, ενδεικτική λιανική τιμή: €11

Η οικογένεια των «μαύρων προβάτων» από τη Δράμα απέκτησε και ροζέ αδερφάκι. Και είναι ένα πραγματικά ανάλαφρο και ευχάριστο κρασί, από χαρμάνι των ποικιλιών Syrah (κυρίως) και Cabernet Sauvignon. Στη μύτη μας χαρίζει όμορφα αρώματα φρούτων και λουλουδιών με πικάντικες νύξεις, ενώ στο στόμα είναι φιλικό και δροσιστικό. Πίνεται όμορφα μόνο του, ως απεριτίφ, ωστόσο θα φέρει επάξια σε πέρας το ρόλο του συνοδού ενός πλατώ με τυριά, αλλαντικά και κρύα μεζεδάκια.

Moscato Rosato, Limnos Organic Wines, Λήμνος
Ημιαφρώδης Ποικιλιακός Ροζέ Ημίγλυκος Οίνος, αλκοόλ 11%, ενδεικτική λιανική τιμή: €10

Ένα ροζέ ιδανικό για την εποχή, από κάθε άποψη. Ένα καλοφτιαγμένο ημιαφρώδες ημίγλυκο κρασί από Μοσχάτο και Λημνιό, που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα δημοφιλή Ιταλικά spumanti της αγοράς. Πανέμορφα αρώματα λουλουδιών και ολόφρεσκων φρούτων στη μύτη, διακριτική γλυκύτητα και δροσιστικός αφρισμός στο στόμα. Το πίνουμε σκέτο, προσφέροντάς το ως ένα απολαυστικό κέρασμα, το σερβίρουμε με λευκά κρεμώδη τυριά και επιδόρπια με φρέσκα φρούτα, ή το χρησιμοποιούμε ως συστατικό σε απολαυστικά cocktails και long drinks.

Πανσέλοινος 2015, Lykos Winery, Εύβοια
ΠΓΕ Στερεά Ελλάδα, αλκοόλ 13%, ενδεικτική λιανική τιμή: €9

Ήταν τελείως συμπτωματικό το γεγονός ότι η δοκιμή έγινε στην πρώτη πανσέληνο του καλοκαιριού, σας διαβεβαιώ! Πάντως η Πανσέλοινος του Απόστολου Λύκου είναι ένα ροζέ που αρέσει, γενικώς, πολύ. Και γιατί όχι, άλλωστε; Στη μύτη ευωδιάζει φρεσκοκομμένα βατόμουρα, τα οποία συνεχίζουν να πρωταγωνιστούν και στο στόμα, σε φόντο δροσερής οξύτητας, με τέλεια διάρκεια. Πρόκειται αναμφισβήτητα για ροζέ φαγητού, με ειδικότητα στις έθνικ κουζίνες, δηλαδή Κινέζικα, Ινδικά και Ταϊλανδέζικα πιάτα, πλούσια σε πικάντικα μυρωδικά και πολύπλοκες γεύσεις.

Φιλέρι 2015, Οινοποιητική Μονεμβασιάς, Λακωνία
ΠΓΕ Πελοπόννησος, αλκοόλ 12.5%, ενδεικτική τιμή: €9

Η άποψή μου με τέσσερις λέξεις: Μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Ένα κρασί χωρίς εντυπωσιακό μπουκάλι ή design, βασισμένο στο Φιλέρι, μια ποικιλία που δεν συναντάμε μόνη της συχνά (εδώ βέβαια έχουμε και ένα μικρό ποσοστό Αγιωργιτικο, κυρίως για το χρώμα, λογικά). Η μύτη είναι εντυπωσιακά όμορφη, με αρώματα από ώριμα φρούτα, γλυκά μπαχαρικά και βότανα, ενώ στο στόμα έχει ένταση, ουσία και διάρκεια. Είναι κρασί φαγητού, και θέλει πικάντικο κρέας δίπλα του. Το φαντάζομαι να συνοδεύει σουτζουκάκια Σμυρνέικα ή μια λαχταριστή κρεατόπιττα.

Amuse Rosé 2015, Κτήμα Μουσών, Βοιωτία
ΠΓΕ Θηβαϊκός, αλκοόλ 13%, ενδεικτική λιανική τιμή: €11

Δέκα με τόνο και στο design, αλλά και στο περιεχόμενο. Η πρωτότυπη έμπνευση της συνοινοποίησης του Μούχταρου με το Sauvignon Blanc μας χαρίζει ένα φίνο ροζέ με αρωματικό βάθος που πλημμυρίζει από κόκκινα φρούτα και γλυκά μπαχαρικά. Στο στόμα, ωστόσο, είναι πληθωρικό και έχει τέλεια διάρκεια. Το προορίζω για πολύ εκλεκτά γεύματα και ιδιαίτερες περιστάσεις, γι αυτό και το ταιριάζω με αγαπημένα πιάτα κρεατοφαγικά μεν αλλά «with a twist», όπως steak tartare και μοσχαρίσιο carpaccio.