Μύρισε καλοκαιράκι επιτέλους μιας κι έφτασε η πιο αγαπημένη εποχή του χρόνου για πολλούς. Εκτός από κοντομάνικα, σορτσάκια, βερμούδες κι αντηλιακά είναι κι η εποχή των θερινών που τόσο μας είχαν λείψει το προηγούμενο διάστημα. Έστω και με τα περιοριστικά μέτρα που ισχύουν ακόμη, μια ταινιούλα κάτω από το έναστρο ουρανό, αγκαλιά με έναν κουβά φρεσκοψημένο ποπ κορν, άνετα σκαρφαλώνει στην κορυφή των καλοκαιρινών απολαύσεων. Φέτος ωστόσο θα βγει και μια εξαιρετική φουρνιά ελληνικών ταινιών στους θερινούς, για τις οποίες αξίζει να κλείσεις εισιτήριο.
Το Πρόστιμο του Φωκίωνα Μπόγρη
Η πρώτη ελληνική ταινία που έκανε σεφτέ στα θερινά σινεμά της χώρας είναι το σκληροτράχηλο Πρόστιμο, που μας εντυπωσίασε μιας και είναι η πιο ώριμη στιγμή της καριέρας του. Βαγγέλης Μουρίκης, Στάθης Σταμουλακάτος και Θύτης αποτελούν εγγύηση την ώρα που ο Βαγγέλης Ευαγγελινός δίνει επικών διαστάσεων ερμηνεία. H ταινία έτυχε θερμής υποδοχής με συνεχείς sold out προβολές, συνεχίζοντας την περσινή επιτυχία της Μπαλάντας του Οικονομίδη (ο οποίος κάνει κι εδώ ένα γκεστ).
Το στόρι του Πρόστιμου είναι λίγο πολύ το ακόλουθο: «Ο Βαγγέλης, απομεινάρι της rave γενιάς, ζει ντιλάροντας κάνναβη. Θα ήθελε μία σταθερή δουλειά, χωρίς ρίσκα. Ο Πέτρος, ένας μπράβος των νοτίων προαστίων. Θέλει σεβασμό και οικογένεια. Η Κατερίνα, άθελά της, θα τους φέρει στο ίδιο σπίτι».
Νεονουάρ διαμαντάκι, τσαντισμένο όσο πρέπει έρχεται να επιβεβαιώσει πόσα καντάρια σινεμά ξέρει ο Μπόγρης.
Digger του Τζώρτζη Γρηγοράκη
Η ταινία του Τζώρτζη Γρηγοράκη δεν έχει προβληθεί ακόμη στις αίθουσες. Έχει μια σπουδαία φεστιβαλική πορεία (με βραβεία στο Φεστιβάλ του Βερολίνου και του Σαράγιεβο) κι ελπίζουμε τώρα που άνοιξαν επιτέλους οι σινεμάδες να την δεις όπως της αρμόζει, μιας και μιλάμε για την καλύτερη ελληνική ταινία των τελευταίων χρόνων.
Ένα σύγχρονο περιβαλλοντικό γουέστερν γυρισμένο με νεύρο κι ένταση περιγράφει την ιδιόρρυθμη σχέση πατέρα και γιου που αποτυπώνεται εξαιρετικά από τις ερμηνείες του Βαγγέλη Μουρίκη και του Αργύρη Πανταζάρα. Ο πρώτος υποδύεται ένα last man standing villain που δεν πρόκειται να παραχωρήσει το κτήμα του όσα χρήματα κι αν του προσφέρουν. Ο δεύτερος είναι ένας απρόσκλητος επισκέπτης που έρχεται να διαταράξει τη ζωή του χωριού. Με μαεστρία ο Γρηγοράκης καθοδηγεί τους ηθοποιούς του σε ένα σκοτεινό και διορατικό φιλμ, για την στοιχειωτική σχέση του ανθρώπου με τη φύση, την ώρα που ένα περιβαλλοντικό έγκλημα αποσιωπάται και διογκώνεται στο βωμό του βιοπορισμού και της «καταπολέμησης της ανεργίας». Βαθιά συμβολικό το Digger ήρθε για να γίνει κλασικό.
Τα Μήλα του Χρήστου Νίκου
Μια αναπάντεχη επιδημία, που προκαλεί ξαφνική αμνησία στους ανθρώπους, βρίσκει τον Άρη, ένα άνδρα γύρω στα 40, (Άρης Σερβετάλης) να ακολουθεί ένα πρόγραμμα αποκατάστασης που έχει ειδικά σχεδιαστεί για να μπορέσει ένας αμνησιακός να χτίσει μια καινούργια ζωή. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει καθημερινές αποστολές που είναι ηχογραφημένες από τους γιατρούς του. Μετά την ολοκλήρωση κάθε αποστολής, ο Άρης βγάζει μια φωτογραφία polaroid ως αποδεικτικό στοιχείο. Προσπαθώντας να δημιουργήσει μια νέα ζωή και αναμνήσεις θα συναντήσει την Άννα (Σοφία Γεωργοβασίλη), μια γυναίκα που βρίσκεται στο ίδιο πρόγραμμα.
Η πιο πολυσυζητημένη ελληνική ταινία της χρονιάς (με την Κέιτ Μπλάνσετ να αναλαμβάνει τον ρόλο της παραγωγού) βρίσκει επιτέλους τον δρόμο της στα σινεμά. Ο Νίκου πάτησε στα γνωστά weird wave νερά του ελληνικού σινεμά, φέρνοντας στην οθόνη «Κυνοδοντικούς» χαρακτήρες που ανάγκασαν μπόλικα φεστιβάλ και κριτικούς να υποκλιθούν στο ταλέντο του. Ξέρουμε λοιπόν τι θα δεις αυτή την εβδομάδα!
Monday του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου
Ο σκηνοθέτης του καταπληκτικού Suntan επιστρέφει με το Monday παρουσιάζοντας μια ερωτική ιστορία με ξένους πρωταγωνιστές. Ένας έρωτας που ανθίζει στην Αθήνα ανάμεσα στον Μίκι και την Κλόι, δυο Αμερικανούς που γνωρίζονται μια καλοκαιρινή νύχτα δίνει την ευκαιρία στον Παπαδημητρόπουλο να δώσει μια βαθιά ρομαντική ταινία που απογυμνώνει όλα τα στάδια που περνά μια σχέση παθιασμένου έρωτα. Με γυρίσματα τόσο στην Αθήνα όσο και στην αγαπημένη του Αντίπαρο ο σκηνοθέτης, με καμβά το ελληνικό τοπίο, δίνει μια ανατρεπτική ταινία που δικαίως θα συζητηθεί.
O Ράφτης της Σόνια Λίζα Κέντερμαν
Ο 50χρονος Νίκος, ένας εκλεπτυσμένος ράφτης παλαιάς κοπής, πασχίζει να κρατήσει ζωντανό το φάντασμα της περασμένης και καλοντυμένης αριστοκρατίας του ’60. Όμως, όταν η τράπεζα απειλεί να κατάσχει το οικογενειακό ραφτάδικο και ο ηλικιωμένος πατέρας του νοσηλεύεται στο νοσοκομείο, ο Νίκος παίρνει για πρώτη φορά τη ζωή στα χέρια του και βρίσκει έναν ανορθόδοξο τρόπο να φέρει την τέχνη του κοντά στους ανθρώπους του σήμερα. Μπορεί μια νύφη στα Καμίνια να γίνει η μούσα του αλαφροΐσκιωτου Ράφτη;
Φρέσκια προσθήκη μιας και κυκλοφόρησε αυτή την εβδομάδα, Ο Ράφτης της Σόνια Λίζα Κέντερμαν είναι μια γλυκόπικρη feelgood κομεντί που θαρρείς ότι το έσκασε από το αγαπημένο μας γαλλικό σινεμά. Με την ερμηνεία του Δημήτρη Ήμελλου να αποτελεί τον κρυφό άσσο στο μανίκι του φιλμ, μοιάζει ιδανική επιλογή για θερινό ειδικά αν πας με το έτερον ήμισυ.
Δεν θέλω να γίνω δυσάρεστος αλλά πρέπει να μιλήσουμε για κάτι πολύ σοβαρό, του Γιώργου Γεωργόπουλου
Η ταινία του Γιώργου Γεωργόπουλου πέρα από τον περίεργο τίτλο έχει κι ένα τρομερά ενδιαφέρον story. «Ο Άρης είναι ένα πετυχημένο στέλεχος μίας μεγάλης εταιρίας. Η ζωή του θα αλλάξει για τα καλά όταν μάθει πως είναι φορέας ενός σεξουαλικώς μεταδιδόμενου ιού, ο οποίος είναι θανατηφόρος μόνο για τις γυναίκες. Ο Άρης όμως είναι και η μοναδική ελπίδα για τη δημιουργία ενός εμβολίου. Αρκεί να βρει ποια από τις πρώην συντρόφους του του μετέδωσε τον ιό αρχικά».
Ο Γεωργόπουλος μας είχε δώσει το αστικό νουάρ Tungsten πριν λίγα χρόνια και μας είχε αποδείξει επί της οθόνης πως είναι ένας από τους πιο φερέλπιδες κινηματογραφικούς δημιουργούς της χώρας. Σε αυτή του την ταινία εξελίσσεται, ωριμάζει και δεν διστάζει να βαδίσει σε weird wave μονοπάτια, έχοντας συμπαραστάτες τους εξαιρετικούς όπως πάντα Όμηρο Πουλάκη, Βαγγέλη Μουρίκη και Ιωάννα Παππά. Λίγη υπομονή και θα την δούμε επιτέλους στα θερινά.