Τα βιβλία που διαβάζει όλος ο κόσμος αυτές τις μέρες
Ρίξαμε μια ματιά στις λίστες με τα ευπώλητα, κρυφακούσαμε τι συζητιέται στις αναγνωστικές λέσχες, και σου παρουσιάζουμε… τα βιβλία των ημερών.
Παλαιότερο των 360 ημερών
της Ηρώς Κουνάδη
Λίγο να ασχοληθείς με τους εγχώριους αναγνωστικούς κύκλους (μπαίνοντας, ας πούμε, σε ένα γκρουπ του Facebook όπως το Διαβάζοντας) διαπιστώνεις κάτι πολύ ενδιαφέρον: Έχει ένα ρεύμα ποπ κουλτούρας η εκδοτική παραγωγή στην Ελλάδα, μια συλλογική προσμονή που ακολουθείται από έναν κάποιο συγχρονισμό, όπως όταν βγαίνει νέα σαιζόν δημοφιλούς σειράς, ή τρέιλερ πολυαναμενόμενης ταινίας, και για λίγες μέρες δε μιλά κανείς για τίποτα άλλο.
Αν στραβομουτσουνιάζεις διαβάζοντας την προηγούμενη παράγραφο, και σκέφτεσαι «τι κατάντια, η λογοτεχνία δεν είναι ποπ» θα θυμίσουμε την γνωστή ιντερνετική ρήση: «Το να μισείς δημοφιλή πράγματα δεν σε κάνει ενδιαφέροντα». Και θα πούμε πως στη λίστα που ακολουθεί, με τα βιβλία που συζητιούνται πολύ τώρα τελευταία, μπορεί να βρεις κάτι που σε ενδιαφέρει. Κι αν όχι, μπορείς να κάνεις μερικές πολύ διασκεδαστικές κουβέντες εξηγώντας γιατί μίσησες το τελευταίο best seller που διάβασες.
Εκεί που Τραγουδάνε οι Καραβίδες της Ντέλια Όουενς Εκδόσεις Δώμα
«Μια ωδή στον φυσικό κόσμο και μια σπαρακτική ιστορία ενηλικίωσης, που μας υπενθυμίζει πώς τα παιδικά μας χρόνια μάς καθορίζουν για πάντα και ότι η ανθρώπινη φύση κουβαλά αρχέγονα, βίαια μυστικά, απ' τα οποία κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει» διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του μυθιστορήματος - σούπερ σταρ της χρονιάς. Η ιστορία ακολουθεί την Κάια, που ζει απομονωμένη από τους ανθρώπους κοντά στον βάλτο, μέχρι δύο νεαροί από το χωριό να γοητευτούν από την άγρια ομορφιά της –και η μικρή τοπική κοινωνία να την κατηγορήσει για φόνο.
Το Βραβείο Γκονκούρ είναι κάτι σαν το γαλλικό Booker –το έχουν πάρει μεταξύ άλλων ο Μισέλ Ουελμπέκ, ο Πατρίκ Μοντιανό, ο Αμίν Μααλούφ, η Μαργκερίτ Ντιράς και η Σιμόν Ντε Μποβουάρ. Το μυθιστόρημα του Ερβέ Λε Τελιέ, που βραβεύτηκε πέρυσι, είναι ας πούμε, το λογοτεχνικό αντίστοιχο του Lost (της σειράς, ναι) και οτιδήποτε άλλο και αν σου πούμε θα είναι σπόιλερ, οπότε πρέπει να μας εμπιστευτείς. Άντε, το πολύ να αποκαλύψουμε πως η ιστορία ξεκινά με ένα αεροπορικό ατύχημα. Και ότι η αριστουργηματική μετάφραση είναι του Αχιλλέα Κυριακίδη. Μη μας πιέζεις άλλο, εδώ σταματάμε.
Η επιστημονική φαντασία στα καλύτερά της, από τον συγγραφέα του Ιστορίες της Ζωής σου (που έγινε και σενάριο για το αριστουργηματικό Arrival του Ντενί Βιλνέβ). Μέσα από εννέα διηγήματα που θυμίζουν επεισόδια του Black Mirror, ο Ted Chiang καταπιάνεται με ζητήματα όπως τα ταξίδια στον χρόνο και το αν αυτά θα μπορούσαν να αλλάξουν το παρελθόν (και άρα και το μέλλον), η ελεύθερη βούληση, οι αναμνήσεις μας και ο τρόπος που μας διαμορφώνουν, η ηθική στη σχέση μας με την τεχνητή νοημοσύνη και το τι θα συνέβαινε αν μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε εναλλακτικές εκδοχές της ζωής μας. Ναι, είναι τόσο ενδιαφέρον όσο ακούγεται –και λίγο περισσότερο.
Μια αληθινή ιστορία γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο, που θέτει αρχικά το ερώτημα «μήπως τελικά η μνήμη δεν είναι άλλο παρά διάσπαρτα νησιά μέσα σε μιαν απέραντη θάλασσα λήθης; Με άλλα λόγια, μήπως είμαστε όσα έχουμε ξεχάσει;» και εν συνεχεία βάζει τον αφηγητή της να αναζητά «άλλοτε σαν αρχαιολόγος και άλλοτε σαν αστρονόμος που παρατηρεί το παρελθόν του σύμπαντος τον άνθρωπο που ήταν ο πατέρας του προτού γίνει πατέρας του, τη χώρα του προτού γίνει χώρα του» όπως διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου. «Τι βρίσκει; Οικογενειακά θαμμένα μυστικά, φόνους, τραύματα που ταξιδεύουν μέσα στον χρόνο, ανολοκλήρωτους έρωτες, εικόνες και λέξεις που στοιχειοθετούν μια ανώμαλη διαδρομή μέσα από την οποία ο αφηγητής προσπαθεί να βρει τις χαμένες συνδέσεις: με τον εαυτό του, πρωτίστως όμως με τους άλλους γύρω του».
Ναι, είναι το βιβλίο στο οποίο βασίστηκε η ολοκαίνουρια –και εξίσου πολυσυζητημένη– σειρά του Alpha, αλλά όχι, η υπόθεση δεν είναι ίδια. Ακόμα και ίδια να ήταν, όμως, το μυθιστόρημα του Σπύρου Πετρουλάκη για την κρητική βεντέτα θα άξιζε να το διαβάσεις προτού δεις την σειρά, για την υπέροχη κρητική ντοπιολαλιά, τους ολοζώντανους χαρακτήρες, και την πλοκή που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον ως την τελευταία σελίδα.
Καινούριο προφανώς δεν είναι, συμβαίνει όμως συχνά να σκαρφαλώνει ψηλά στις λίστες με τα ευπώλητα ένα κλασικό βιβλίο όταν κυκλοφορεί σε νέα έκδοση/ μετάφραση. Τέτοια είναι η περίπτωση του φωκνερικού Αβεσσαλώμ, που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι από τις Εκδόσεις Gutenberg σε νέα, αριστουργηματική μετάφραση της Μαργαρίτας Ζαχαριάδου. Όπως διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, «ένας φτωχός άνδρας καταφέρνει να πλουτίσει και να ανελιχθεί κοινωνικά. Όμως η φιλοδοξία και η ανάγκη του για εξουσία θα τον οδηγήσουν στην καταστροφή. Την ιστορία του αφηγούνται διαφορετικοί ήρωες και μέσα απ' την πολύπλευρη εξιστόρηση αναδύεται το ερώτημα: μπορούμε άραγε πράγματι να γνωρίζουμε το παρελθόν;». Το Αβεσσαλώμ, που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1936, θεωρείται το αριστούργημα του μέγα Γουίλιαμ Φώκνερ, και ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.