5 βιβλία για να διαβάσεις με το έτερον ήμισυ

Zώντας παράξενες μέρες, η ανυπομονησία μας να τελειώσει όλο αυτό που βιώνουμε από τον περασμένο Μάρτιο είναι προφανώς μεγάλη. Πλέον, στο 2ο lockdown, ο περιορισμός των μετακινήσεων, περιορίζει τη διασκέδαση όπως και την ψυχαγωγία μας, εντός των 4 τειχών του σπιτιού μας. Το διάβασμα παραμένει ο πιο αγχολυτικός τρόπος για να αντέξουμε ψυχολογικά και πνευματικά την κατάσταση κι η συντροφιά καλών βιβλίων επιβάλλεται, περισσότερο από ποτέ. Όσοι συγκατοικούν με το ταίρι τους, πέρα από ένα καλό χτύπημα στη μοναξιά, μπορούν να μοιραστούν βιβλία που αγαπούν. Αν τώρα, δεν ξέρεις τι να διαβάσεις με το έτερον ήμισυ, μην ανησυχείς καθόλου, είμαστε εδώ για να κάνουμε και πάλι τη ζωή σου πιο εύκολη.

Κανονικοί Άνθρωποι της Σάλλυ Ρούνεϋ (Εκδόσεις Πατάκη)

Είναι πιθανόν να έχεις πετύχει σε κάποια λίστα με τις σειρές της χρονιάς το Normal People. Μιλάμε για το πιο δυνατό love story, που είχαμε την τύχη να δούμε στις οθόνες μας εδώ και καιρό και βασίζεται στο σπαραξικάρδια συγκλονιστικό βιβλίο της Σάλλυ Ρούνεϋ. Όσο κι αν ψάχνουμε τις σωστές λέξεις για να περιγράψουμε αυτό το σπουδαίο μυθιστόρημα, δεν μπορούμε να βρούμε ειλικρινά κάτι καλύτερο από την επωδό του οπισθόφυλλού του. «Κανονικοί άνθρωποι. Μια ιστορία για δύο ανθρώπους -σαγηνευτικούς και περίπλοκους- οι οποίοι προσπαθούν να μείνουν χώρια, αλλά δεν τα καταφέρνουν. Μια ιστορία για το πώς μας διαμορφώνουν τα τραύματά μας και πόσο δύσκολο είναι να αλλάξουμε αυτό που είμαστε. Και που αποκαλύπτει, με σπαρακτική τρυφερότητα, πώς μας εξουσιάζει ο έρωτας και πώς, όσο κι αν πληγώνουμε και πληγωνόμαστε, πάντα επιθυμούμε να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε».
Μια ωδή στις “μεγάλες” μικρές στιγμές των σχέσεων, μέσα από το ξετύλιγμα των χαρακτήρων των πρωταγωνιστών, που μοιάζουν με ανθρώπους που έχεις συναντήσει κάποια στιγμή, ανασαίνοντας τον ίδιο αέρα πλάι τους. Ατελείς, όμορφοι, διορατικοί, συναισθηματικά λειψοί, δοτικοί κι αληθινά υπέροχοι. Αν μοιραστείς την ανάγνωσή του με το ταίρι σου θα γίνετε κι οι δύο καλύτεροι άνθρωποι.

Τα Τρία Επίπεδα της Ζωής του Τζούλιαν Μπαρνς (Εκδόσεις Μεταίχμιο)

Ο Τζούλιαν Μπαρνς έχει μια από τις πιο δυνατές κι ευφυείς πένες της εποχής μας. Κι αυτό καλό θα ήταν να το γνωρίζεις τόσο εσύ όσο και το έτερον ήμισυ. Σε τούτο εδώ το εμπνευσμένο δημιούργημα ο Μπαρνς κεντάει, βάζοντας στο μικροσκόπιο τον πυρήνα της συναισθηματικής και ερωτικής σύζευξης δύο άγνωστων ανθρώπων. «Συνδυάζεις δύο ανθρώπους που δεν είχαν συνυπάρξει προηγουμένως. Κάποιες φορές το αποτέλεσμα μοιάζει με εκείνη την πρώτη απόπειρα του ανθρώπου να προσδέσει ένα μπαλόνι με υδρογόνο πάνω από ένα μπαλόνι αερόστατου με θερμό αέρα. Τι προτιμάτε: να συντριβείτε και μετά να καείτε ή να καείτε και μετά να συντριβείτε; Άλλοτε όμως ο συνδυασμός λειτουργεί καλά και τότε δημιουργείται κάτι νέο και ο κόσμος αλλάζει. Έπειτα, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, ο ένας τους χάνεται. Κι αυτό που χάνεται είναι περισσότερο από το άθροισμα όσων υπήρχαν προηγουμένως. Κάτι τέτοιο μπορεί να μην ισχύει από μαθηματική άποψη, ισχύει όμως από συναισθηματική». Σκέφτεσαι πιο ιδανικό ανάγνωσμα για σένα και το άλλο σου μισό;

H ευγενής τέχνη του να τα γράφεις όλα στα... του Μark Manson (Εκδόσεις Έσοπτρον)

Στη σύνοψη του βιβλίου βρίσκουμε τα παρακάτω: «Στο διάολο η θετικότητα» (γενικά πάμε με ελληνικά εισαγωγικά], λέει ο Μαρκ Μάνσον. "Ας είμαστε ειλικρινείς, μερικές φορές τα πράγματα είναι σκατά και πρέπει να ζήσουμε με αυτό". Τα περασμένα χρόνια, ο Μαρκ Μάνσον, μέσω του εξωφρενικά δημοφιλούς του blog, προσπαθεί να διορθώσει τις απατηλές προσδοκίες που έχουμε για τον κόσμο και τους εαυτούς μας”.
Όχι δεν πρόκειται για ένα ακόμη ρηχό κι εύπεπτο βιβλίο αυτοβελτίωσης από εκείνα που συλλαβίζουν την ευτυχία. Ο Manson με έναν σχεδόν μανιχαϊστικό τρόπο γραφής και το κατάμαυρο χιούμορ του, αποδομεί την αντίληψη περί θετικότητας και επιτυχημένων ανθρώπων, δίνοντας χώρο σε όλες τις αποτυχίες και τα λάθη μας σε προσωπικές, οικογενειακές κι ερωτικές σχέσεις και δουλειές. Κάπως έτσι λοιπόν μας παρουσιάζει εκλαϊκευμένα την ευγενή τέχνη του να τα γράφεις όλα, και να προχωράς μπροστά. Συνοδοιπόρος του η γυναίκα του, σε ένα βιβλίο που αξίζει να το διαβάσεις με το έτερον ήμισυ, για να έρθεις σε επαφή με μια διαφορετική αντίληψη περί ζωής και σχέσεων.

Έρως, ο Γλυκόπικρος της Αν Κάρσον (Εκδόσεις Δώμα)

Αν έχεις λίγα χρόνια από τη ζωή σου, μπορούμε να μιλήσουμε για τον έρωτα, αυτή τη ζωοποιό λέξη που γυρίζει σαν ρόδα τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη. Αν πάλι δεν έχεις τόσο χρόνο ελεύθερο, τότε να ψάξεις να βρεις κι εσύ αλλά κι ο συμβίος ή συμβία σου, όσες ώρες χρειαστούν, μέχρι να ολοκληρώσεις το διάβασμα του εξαιρετικού δοκιμίου της Αν Κάρσον. Ο τίτλος του είναι σαφέστατος αφού άλλοτε μας γλυκαίνει κι άλλες τόσες φορές μας πικραίνει. Σε αυτή του την παραδοξότητα λοιπόν, πατά η συγγραφέας και αναπτύσσει τις σκέψεις και την έρευνα της, παρουσιάζοντας τις φιλοσοφικές προεκτάσεις του έρωτος στην αρχαία σκέψη.
Το γεγονός ότι το βιβλίο συγκαταλέγεται στα 100 σημαντικότερα μη λογοτεχνικά βιβλία όλων των εποχών από τη Modern Library, δίνει ακόμη μια αφορμή σε σένα και το έτερον ήμισυ να βάλετε μπρος τη μελέτη, ώστε να κατανοήσετε ακόμη καλύτερα ποιος είναι αυτός ο “ανθρωπόμορφος θεός” που σας έδεσε με τα βέλη του και σας κρατά μαζί.

Κατά του Έρωτα της Laura Kipnis (Εκδόσεις Αλεξάνδρεια)

Αν έχεις βαρεθεί να διαβάζεις τα ίδια και τα ίδια για την ιδέα του έρωτα τότε η κατεδαφιστική ματιά της Kipnis απέναντι στο ρομάντζο της μονογαμίας, δίχως άλλο πρέπει να είναι το επόμενο σου ανάγνωσμα. Τόσο το δικό σου όσο και της φίλης ή του φίλου σου. Με μια σαρδόνια γραφή από την πρώτη σελίδα, οι λέξεις κυλούν ηλεκτρισμένες, η μία πλάι στην άλλη, αποδομώντας όσα γνωρίζουν οι περισσότεροι για την απιστία. Με τρόπο αιρετικό η συγγραφέας αρπάζει ένα μικροσκόπιο και φέρει κάτωθεν του το ζήτημα των ερωτικών σχέσεων όπως αυτές διαμορφώθηκαν τα τελευταία χρόνια.
Η Kipnis βουτά στα σημαντικότερα πολιτικά, φιλοσοφικά και κοινωνικά ρεύματα των αιώνων που θεμελίωσαν τις ιδέες μας, και αντλεί μπόλικο υλικό, που επιβεβαιώνει τη δικτατορία του φτερωτού παιδιού θαύματος, που καλοδέχονται σε κάθε σπίτι από άκρη σε άκρη, στη γη ολάκερη. Όπου κοινωνία, βέβαια ένα κόκκινο πανί που υψώνεται για τη συγγραφέα, μιας και στρέφει το δάκτυλο εναντίον της, χρίζοντάς την υπεύθυνη για τη δουλοπρέπεια με την οποία αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι τις οικιακές σχέσεις. Σκίζοντας φύλλο - φύλλο όσα γράφτηκαν για τον έρωτα, σβήνοντας λέξη - λέξη όσα ειπώθηκαν για εκείνον, η Kipnis υψώνει την αιρετική της πένα κι υπογράφει ένα εθιστικό μανιφέστο υπέρ μοιχείας, το οποίο ακόμη κι αν επιλέξεις να μην το ακολουθήσεις, επιβάλλεται να το διαβάσεις.