Διαβάσαμε την "Ιστορία της Βίας" του Εντουάρ Λουί

Με νωπές ακόμα τις καλές εντυπώσεις από το προηγούμενο βιβλίο του Louis, το “Ας τελειώνουμε με τον Εντύ Μπελγκέλ”, στην αρχή πίστεψα ότι αυτό το βιβλίο είναι ένα δοκίμιο περί βίας. Τελικά δεν είναι.

> Ο Εντουάρ Λουί γεννήθηκε στην Αλλενκούρ της Γαλλίας το 1992 με το όνομα Εντύ Μπελγκέλ. Σπούδασε κοινωνικές επιστήμες στην Ecole Νormale. Το πρώτο του βιβλίο "Να τελειώνουμε με τον Εντύ Μπελγκέλ" προκάλεσε έντονη δημόσια συζήτηση, γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία και μεταφράστηκε σε πάνω από είκοσι γλώσσες. Το 2016 κυκλοφόρησε το δεύτερο μυθιστόρημά του "Ιστορία της βίας" και το 2018 το τρίτο, "Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου".

Το μυθιστόρημα είναι δύσκολο. Διαβάζεται εξ αρχής με δυσκολία, ακριβώς επειδή είναι γραμμένο με μια περίτεχνη τεχνική, που διαπλέκει διαφορετικούς τρόπους αφήγησης. Είναι λοιπόν δύσβατο κείμενο, που θέλει την υπομονή του αναγνώστη μέχρι αυτός να καταλάβει τον τρόπο με τον οποίο θα το διαβεί. Η πολυπλοκότητα έγκειται στην εναλλαγή και στο αλληλαγκάλιασμα της πρωτοπρόσωπης αφήγησης του Édouard, ο οποίος απειλήθηκε με όπλο από τον Καβύλο Reda, και του ευθέος λόγου της αδελφής του Édouard ονόματι Clara, την οποία ακούει ο αφηγητής να εξιστορεί το περιστατικό στον άντρα της. Κι όταν αντιληφθούμε τον πλέξιμο των δύο φωνών (και των δύο οπτικών γωνιών), συνειδητοποιούμε κι ένα σωρό άλλους λόγους, όπως τον ελεύθερο πλάγιο λόγο του Reda, ο οποίος αναφέρεται στον μετανάστη πατέρα του, τον λόγο του Édouard στην αστυνομία όταν κατήγγειλε το περιστατικό κ.ο.κ.

Η πολυπλόκαμη λοιπόν αφήγηση πιάνεται από το γεγονός που συνέβη τη νύχτα της 25ης Δεκεμβρίου, όταν ο αφηγητής γυρνούσε από μια συνάντηση φίλων και συνάντησε τυχαία τον άγνωστό του Reda, ο οποίος του κόλλησε. Περπατούσαν μαζί, μιλούσαν για διάφορα, ο Καβύλος τού πρότεινε “να πηδηχτούνε” κι ο ξανθός Édouard, παρότι ομοφυλόφιλος, βρήκε δικαιολογίες να αρνηθεί, αν και τελικά δέχτηκε να τον μπάσει στο δωμάτιό του. Ακολούθησε η ερωτική πράξη και παραδόξως πριν φύγει ο Reda, έκλεψε το κινητό του Édouard κι έπειτα τον βίασε.

Όλη η αφήγηση δεν αποσκοπεί στο να δείξει τις πράξεις και τα γεγονότα, αλλά την ψυχολογία του αφηγητή, μέσα κι έξω, με τις βεβαιότητες και κυρίως με το shock που υπέστη. Η ταπείνωση, η ανα-αφήγηση στην αδελφή του, στους φίλπους του, στους αστυνομικούς, η φρίκη της αναβίωσης ξεδιπλώνουν ένα πολύ δυνατό ψυχολογικό profile. Ακόμα και ρατσιστής γίνεται, αυτός που έχει υποστεί ρατσισμό εξαιτίας της ομοφυλοφιλίας του, επειδή ήταν Βορειοαφρικανός ο δράστης.
Έξοχη αφήγηση.

Πάπισσα Ιωάννα