Ζωγραφικές διαδρομές: Έκθεση στο Ίδρυμα Γιάννη Τσαρούχη

Αν και έχουν περάσει 33 χρόνια από τον θάνατo του μεγάλου Έλληνα ζωγράφου, κάθε έκθεση που αφορά το έργο αυτού του σπουδαίου «μαθητή του αττικού φωτός» αποτελεί σημείο αναφοράς στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης.

Το Σάββατο 7 Μαΐου εγκαινιάζεται η καινούρια έκθεση του Ιδρύματος Γιάννη Τσαρούχη στο Μαρούσι (Πλουτάρχου 28) με τίτλο «Ζωγραφικές διαδρομές». Είναι μια επιλογή έργων που έγινε με σκοπό να παρακολουθήσει ο επισκέπτης τον τρόπο με τον οποίο πήγαινε τη δουλειά του ένα βήμα μπροστά. «Η Τέχνη δεν είναι απασχόληση, δεν είναι για να περνάς την ώρα σου. Είναι η θρησκεία του ζωντανού και αιώνιου πάθους» έλεγε ο ίδιος.

Είναι ενδιαφέρον να καταλάβει κανείς ότι, παρ’ όλες τις αλλαγές, η πορεία του είναι συνεχής. Όσο προχωρούσε, κρατούσε τα στοιχεία που τον ενδιέφεραν και τα χρησιμοποιούσε στις επόμενες αναζητήσεις του. «Η πρωτοτυπία ενός ζωγράφου έγκειται σε έναν πυρήνα προσωπικό» είχε πει.

Η έκθεση, η οποία θα διαρκέσει έως τις 31 Ιουλίου φωτίζει τις διαδρομές από τις οποίες πέρασε και πώς αυτές διαμόρφωσαν την Τέχνη του. Παρουσιάζονται 26 μεγάλοι πίνακες του ζωγράφου ενώ στο δώμα εκτίθενται περισσότερες από 40 θεατρικές μακέτες από παραστάσεις που έχουν πραγματοποιηθεί και μια σειρά από ιδανικές παραστάσεις που θα ήθελε να κάνει. Οι επαναστατικές ιδέες που είχε για το θέατρο είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς. Πίνακες όπως «σκηνικό με σύγχρονα σπίτια και κοστούμια αρχαία για τη Μήδεια» και «σκηνικά και κοστούμια για τις Βάκχες του Ευριπίδη· παραλλαγή του σκηνικού» αποδεικνύουν την πολύπλευρη προσφορά του στη σκηνογραφία και ενδυματολογία του αρχαίου δράματος.

«Προσπάθησα ν’ αφεθώ πάντα ελεύθερος στα ρεύματα, για να καταλαβαίνω ποια είναι η αληθινή μου αντοχή… Το Παρίσι και τα μουσεία με οδήγησαν από τον σουρεαλισμό στον ρεαλισμό». Αυτό γράφει στο εδώ και χρόνια εξαντλημένο βιβλίο του «Αγαθόν το εξομολογείσθαι» (εκδόσεις Καστανιώτη) ο Γιάννης Τσαρούχης.

«Για να αφήσουμε τις γενικότητες και να πω κάτι το συγκεκριμένο για τη δουλειά μου, θα πρέπει να εξηγήσω ότι: Δύο είναι οι βασικές αναζητήσεις μου, παρ’ όλες τις χίλιες διαφορές που παρουσιάζουν τα έργα μου μεταξύ τους. Η μια αναζήτηση είναι ούτως ειπείν νεοκλασική και προσπαθεί να αφομοιώσει το αρχαίο κλασικό ιδεώδες, όπως το εξέφρασε για όλον τον κόσμο στα νεώτερα χρόνια η Αναγέννηση και το Μπαρόκ. Η άλλη μου τάση είναι να εκφράσω όλες τις αντιρρήσεις μου για το ίδιο το ιδανικό μου, βοηθημένος από μεγάλους αντιρρησίες της εποχής μας, αλλά και από πρότυπα παλιά ελληνικά, που είναι συχνά μαρτυρίες και στηρίγματα των αντιρρήσεων» αναφέρει ο ζωγράφος στη σελίδα 257 του βιβλίου.