Η Guardian ψάχνει τους ωραιότερους... γλουτούς στην τέχνη
Η Guardian αναζητά τα ωραιότερα οπίσθια στην Ιστορία της τέχνης, και μετά από εντατική έρευνα... έχουμε την τοπ δεκάδα.
Τα ανθρώπινα οπίσθια έχουν αγαπηθεί πολύ από τους καλλιτέχνες, καθ' όλη την διάρκεια της ανθρώπινης Ιστορίας. Είναι ένα μέρος του σώματος που δεν φεύγει ποτέ από την μόδα, θα μπορούσε να πει κανείς.
Ναι, το τρεντ των καλοσχηματισμένων γλουτών δεν είναι μια μόδα που έφεραν οι Καρντάσιαν στο Ίνσταγκραμ. Και η Guardian έχει επιλέξει τους δέκα καλύτερους γλουτούς από την Ιστορία της τέχνης για να το αποδείξει αυτό. Πάμε, λοιπόν, να κάνουμε λίγο οφθαλμόλουτρο κουλτούρας.
Ραφαήλ, "Οι Τρεις Χάριτες"
Ο Ραφαήλ κυριολεκτικά πέθανε από το πολύ σεξ, εχμ, εννοούμε από την πολλή μελέτη γυναικείων γυμνών. Απλά τα μελετούσε εις βάθος.
Νταμιάνο Μάτσα, "Ο βιασμός του Γανυμήδη"
Δεν είπαμε ότι αυτή η λίστα θα είναι αποκλειστικά χαρούμενα οπίσθια. Για την ακρίβεια, δεν μπορούμε να θυμηθούμε ούτε ένα περιστατικό της μυθολογίας που θα μπορούσε να περιλαμβάνει οπίσθια και να είναι χαρούμενο.
Ντιέγκο Βελάθκεθ, "Η Αφροδίτη στον καθρέφτη"
Θα το παίρναμε πίσω αυτό που μόλις είπαμε, επειδή φαινομενικά εδώ όλα είναι ήρεμα, αλλά το πρόσωπο της Αφροδίτης το λες και λίγο "Υπερβολικά κουρασμένη γυναίκα".
Ιερώνυμος Μπος, "Ο πειρασμός του Αγίου Αντωνίου"
Ψάξε και βρες το ποπουδάκι. Όχι, δεν είναι αναγκαστικά πάνω σε ολόκληρο ανθρώπινο σώμα.
Αγνώστου, "Ο αρματηλάτης της Μότυα"
Είναι ντυμένος. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θέλει να ξέρεις πως κάνει καθίσματα, γι' αυτό και φοράει ένα χαλαρό, αραχνοΰφαντο ρούχο. Το οποίο έχει ανάλογο εφέ και από μπροστά και απλώς παρακαλάει να ζήσει μια δεύτερη ζωή στο Ίνσταγκραμ.
Ντονατέλο, "Δαυίδ"
Αυτή είναι ακριβώς η πόζα που θα παίρναμε κι εμείς αν ήμασταν ένας απλός, μικρός Δαυίδ που μόλις κατατρόπωσε τον γιγάντιο, κακό Γολιάθ. "Πώς σου φάνηκε, σκ*λα;"
Βέβαια, μιλώντας για Δαυίδ...
Μιχαήλ Άγγελος, "Δαυίδ"
Είναι τα πιο διάσημα οπίσθια σε ολόκληρη την Ιστορία της τέχνης για κάποιον λόγο.
Τιτσιάνο, "Αφροδίτη και Άδωνις"
Τόση χαρά. Τόσος έρωτας. Τόσο σφριγηλά οπίσθια.
Φρανσουά Μπουσέ, "Μαρί-Λουίζ ο' Μέρφι"
Υπήρχαν εποχές στην ανθρώπινη Ιστορία το να απεικονίζεσαι αραχτή και λάιτ, σαν να μην συμβαίνει τίποτα, με το ποπουδάκι σου στον αέρα ήταν πράξη επαναστατική. Υπάρχουν άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι ακόμα είναι, αλλά καμία δεν θα είναι πιο επαναστάτρια από την Μαρί-Λουίζ.
Λεονάρντο Ντα Βίντσι, "Όρθιος γυμνός άνδρας"
Αυτό δεν είναι μόνο το πιο ωραίο γυμνό σώμα που ζωγραφίστηκε ποτέ, αλλά επίσης ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι είναι ο μόνος άνθρωπος στην ιστορία που κατάφερε να ζωγραφίσει πατούσες και να μην είναι λάθος από κάθε πιθανή άποψη. Και γι' αυτό είναι ο καλύτερος ζωγράφος που έζησε ποτέ.
Ναι, το τρεντ των καλοσχηματισμένων γλουτών δεν είναι μια μόδα που έφεραν οι Καρντάσιαν στο Ίνσταγκραμ. Και η Guardian έχει επιλέξει τους δέκα καλύτερους γλουτούς από την Ιστορία της τέχνης για να το αποδείξει αυτό. Πάμε, λοιπόν, να κάνουμε λίγο οφθαλμόλουτρο κουλτούρας.
Ραφαήλ, "Οι Τρεις Χάριτες"
Ο Ραφαήλ κυριολεκτικά πέθανε από το πολύ σεξ, εχμ, εννοούμε από την πολλή μελέτη γυναικείων γυμνών. Απλά τα μελετούσε εις βάθος.
Νταμιάνο Μάτσα, "Ο βιασμός του Γανυμήδη"
Δεν είπαμε ότι αυτή η λίστα θα είναι αποκλειστικά χαρούμενα οπίσθια. Για την ακρίβεια, δεν μπορούμε να θυμηθούμε ούτε ένα περιστατικό της μυθολογίας που θα μπορούσε να περιλαμβάνει οπίσθια και να είναι χαρούμενο.
Ντιέγκο Βελάθκεθ, "Η Αφροδίτη στον καθρέφτη"
Θα το παίρναμε πίσω αυτό που μόλις είπαμε, επειδή φαινομενικά εδώ όλα είναι ήρεμα, αλλά το πρόσωπο της Αφροδίτης το λες και λίγο "Υπερβολικά κουρασμένη γυναίκα".
Ιερώνυμος Μπος, "Ο πειρασμός του Αγίου Αντωνίου"
Ψάξε και βρες το ποπουδάκι. Όχι, δεν είναι αναγκαστικά πάνω σε ολόκληρο ανθρώπινο σώμα.
Αγνώστου, "Ο αρματηλάτης της Μότυα"
Είναι ντυμένος. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θέλει να ξέρεις πως κάνει καθίσματα, γι' αυτό και φοράει ένα χαλαρό, αραχνοΰφαντο ρούχο. Το οποίο έχει ανάλογο εφέ και από μπροστά και απλώς παρακαλάει να ζήσει μια δεύτερη ζωή στο Ίνσταγκραμ.
Ντονατέλο, "Δαυίδ"
Αυτή είναι ακριβώς η πόζα που θα παίρναμε κι εμείς αν ήμασταν ένας απλός, μικρός Δαυίδ που μόλις κατατρόπωσε τον γιγάντιο, κακό Γολιάθ. "Πώς σου φάνηκε, σκ*λα;"
Βέβαια, μιλώντας για Δαυίδ...
Μιχαήλ Άγγελος, "Δαυίδ"
Είναι τα πιο διάσημα οπίσθια σε ολόκληρη την Ιστορία της τέχνης για κάποιον λόγο.
Τιτσιάνο, "Αφροδίτη και Άδωνις"
Τόση χαρά. Τόσος έρωτας. Τόσο σφριγηλά οπίσθια.
Φρανσουά Μπουσέ, "Μαρί-Λουίζ ο' Μέρφι"
Υπήρχαν εποχές στην ανθρώπινη Ιστορία το να απεικονίζεσαι αραχτή και λάιτ, σαν να μην συμβαίνει τίποτα, με το ποπουδάκι σου στον αέρα ήταν πράξη επαναστατική. Υπάρχουν άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι ακόμα είναι, αλλά καμία δεν θα είναι πιο επαναστάτρια από την Μαρί-Λουίζ.
Λεονάρντο Ντα Βίντσι, "Όρθιος γυμνός άνδρας"
Αυτό δεν είναι μόνο το πιο ωραίο γυμνό σώμα που ζωγραφίστηκε ποτέ, αλλά επίσης ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι είναι ο μόνος άνθρωπος στην ιστορία που κατάφερε να ζωγραφίσει πατούσες και να μην είναι λάθος από κάθε πιθανή άποψη. Και γι' αυτό είναι ο καλύτερος ζωγράφος που έζησε ποτέ.
