συνέντευξη στον Γιώργο Κόκουβα
Έκλεισε αισίως τα 30 χρόνια στον χώρο της διαφημιστικής μουσικής. Έχει στο ενεργητικό του επιτυχίες των διαφημιστικών breaks όπως τα «Πάει πάει, και πού δεν πάει» (ο λόγος για την… κρέμα γάλακτος), το τραγούδι του Nescafe, αλλά και πιο πρόσφατα jingles όπως το περίφημο «Σήμα Καμπάνα». Ο Γιάννης Ψιμόπουλος ανήκει στην πιο δραστήρια γενιά των Ελλήνων “jingle makers” και σίγουρα έχει πολλά να μας πει. Και όντως μας τα λέει, κάνοντας ένα διάλειμμα από μια νέα δουλειά που ετοιμάζει στο studio παραγωγής μουσικής για διαφημίσεις που διατηρεί μέχρι και σήμερα.
«Στην δουλειά μπήκα το 1981. Μετά από κάποια σποραδικά τραγουδάκια, είδα ότι μπορώ να το κάνω και αποφάσισα να το επιχειρήσω οργανωμένα, επαγγελματικά. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά. Για παράδειγμα, την δεκαετία του ’80 και του ’90, όλες σχεδόν οι διαφημίσεις είχαν το δικό τους τζινγλάκι. Μετά το 2000, ήρθαν στον χώρο νέοι διαφημιστές, που σνομπάρανε ελαφρώς το jingle, ίσως το θεωρούσαν εύκολη λύση. Υπάρχει βέβαια ακόμη κάποια κίνηση στον χώρο των jingles, αλλά σίγουρα όχι στην ποσότητα εκείνων των δεκαετιών», μας λέει.
Έκλεισε αισίως τα 30 χρόνια στον χώρο της διαφημιστικής μουσικής. Έχει στο ενεργητικό του επιτυχίες των διαφημιστικών breaks όπως τα «Πάει πάει, και πού δεν πάει» (ο λόγος για την… κρέμα γάλακτος), το τραγούδι του Nescafe, αλλά και πιο πρόσφατα jingles όπως το περίφημο «Σήμα Καμπάνα». Ο Γιάννης Ψιμόπουλος ανήκει στην πιο δραστήρια γενιά των Ελλήνων “jingle makers” και σίγουρα έχει πολλά να μας πει. Και όντως μας τα λέει, κάνοντας ένα διάλειμμα από μια νέα δουλειά που ετοιμάζει στο studio παραγωγής μουσικής για διαφημίσεις που διατηρεί μέχρι και σήμερα.
«Στην δουλειά μπήκα το 1981. Μετά από κάποια σποραδικά τραγουδάκια, είδα ότι μπορώ να το κάνω και αποφάσισα να το επιχειρήσω οργανωμένα, επαγγελματικά. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά. Για παράδειγμα, την δεκαετία του ’80 και του ’90, όλες σχεδόν οι διαφημίσεις είχαν το δικό τους τζινγλάκι. Μετά το 2000, ήρθαν στον χώρο νέοι διαφημιστές, που σνομπάρανε ελαφρώς το jingle, ίσως το θεωρούσαν εύκολη λύση. Υπάρχει βέβαια ακόμη κάποια κίνηση στον χώρο των jingles, αλλά σίγουρα όχι στην ποσότητα εκείνων των δεκαετιών», μας λέει.