Φράσεις που λέμε συχνά αλλά δεν έχουν κανένα νόημα
Η καθομιλουμένη συχνά αδιαφορεί για τους συντακτικούς κανόνες και κάποιες φράσεις αν τις αναλύσεις δεν βγάζουν κανένα απολύτως νόημα.
Η καθομιλουμένη συχνά υπερβαίνει τους κανόνες του συντακτικού, για να κάνει τη μεταξύ μας επικοινωνία πιο ανάλαφρη και χιουμοριστική, να της δώσει και λίγο δράμα, λίγο αλατοπίπερο.
Οι παρακάτω φράσεις, αποδεικνύουν πως η γλώσσα μπορεί να εξελίσσεται ανεξάρτητα από τους κανόνες σύνταξης, δημιουργώντας εκφράσεις που έχουν καθιερωθεί να σημαίνουν κάτι εντελώς διαφορετικό από το προφανές.
«Γυρνάω και του λέω»
Παράξενος συντακτικός συνδυασμός, αφού δεν υπάρχει κάποια κίνηση (γυρνάω), που να εμπλέκεται στην κουβέντα.
«Δεν μπορώ, πεθαίνω»
Η φράση δηλώνει ενθουσιασμό ή σοκ, αλλά αν το δούμε λογικά, το «πεθαίνω» δεν βγάζει νόημα με την κυριολεκτική του έννοια.
«Μου πήρε τα αυτιά»
Καμία λογική κι εδώ, και πού τα πήγε δηλαδή τα αυτιά; Η φράση δηλώνει κάτι που ήταν εκκωφαντικά δυνατό.
«Της κακομοίρας έγινε»
Ασαφές. Ποια είναι η κακομοίρα δηλαδή; Και τι έγινε που αφορά αυτήν;
«Δεν υπάρχει»
Χρησιμοποιείται συχνά για να δηλώσει κάτι απίστευτο ή εκπληκτικό.
«Τα έχω πάρει κρανίο»
Δηλώνει έντονο εκνευρισμό, αλλά το κρανίο δεν… εμπλέκεται σε κάποια διαδικασία.
«Σπάμε πλάκα εδώ πέρα»
Διασκεδάζουμε δηλαδή, αλλά δεν σπάμε στην πραγματικότητα καμία πλάκα, εκτός και αν είμαστε εργάτες σε οικοδομή που και πάλι, διασκέδαση δεν το λες.
«Καλά, η ταινία τα σπάει!»
Εκφράζει ενθουσιασμό, αλλά το να «σπάει» κάτι δεν έχει λογικό νόημα όταν μιλάμε για μια κατάσταση ή ένα αντικείμενο που μας αρέσει.
«Τον πήρα μονότερμα»
Περιγράφει κάποιον που μιλάει συνέχεια, μια γλωσσοκοπάνα δηλαδή, αλλά η λέξη συνήθως σχετίζεται με το ποδόσφαιρο, κάνοντας τη φράση συντακτικά αταίριαστη.
«Και μου κάνει…»
Εδώ το «κάνει» σκοπεύει να αντικαταστήσει το «λέει» ή το «απαντά-αποκρίνεται». Ήρεμα όμως. Κανείς δεν σου κάνει τίποτα.
