Μια χειμωνιάτικη βόλτα στον Εθνικό Κήπο

Δυο πάπιες τινάζουν τα φτερά τους και προσγειώνονται σαν υδροπλάνα στα νερά της λίμνης, εκτελώντας μια σίγουρα προβαρισμένη χορογραφία που ενθουσιάζει πιτσιρίκια τυλιγμένα με σκούφους και κασκόλ για να μπορούν να αψηφούν το κρύο χοροπηδώντας στην όχθη. Ένα ζευγάρι πλάι στο γεφυράκι έχει ανοίξει ψιλή κουβέντα με μια άλλη πάπια, που τους πλησιάζει όλο περιέργεια. Στο μπαλκονάκι της εισόδου, κόσμος φωτογραφίζεται με φόντο τους γιγάντιους φοίνικες. Κάποιους από αυτούς, λένε, τους φύτεψε πριν από 200 σχεδόν χρόνια η Αμαλία. Ο δρόμος που περνά από μπροστά τους έχει το όνομά της.

Μοιάζει σχεδόν σουρεαλιστικό το να βγαίνεις από το μετρό στο Σύνταγμα και να βρίσκεσαι να περπατάς πλάι σε τρεχούμενα νερά, κάτω από λεύκες, μουριές και πλατάνια, στις όχθες λιμνών και ρυακιών. Τόσο εξωπραγματικό, που ο μέσος Αθηναίος το έχει εξορίσει από την καθημερινότητά του. Όχι επειδή δεν αντέχεται τόση ομορφιά. Επειδή οι φήμες περί εγκατάλειψης που έδιναν και έπαιρναν τα τελευταία χρόνια ενίσχυαν την αντίληψη ότι η Αθήνα είναι μια τσιμεντούπολη που αδιαφορεί για την ποιότητα ζωής των κατοίκων της. Αυτοεκπληρούμενη προφητεία, ή φαύλος κύκλος αν προτιμάς. Αν δεν πηγαίνεις σε όμορφα μέρη, δεν βλέπεις όμορφα μέρη.

Καθόλου εγκαταλελειμμένος δεν είναι ο Εθνικός Κήπος. Θα το διαπιστώσεις, στην πρώτη βόλτα στα μονοπάτια του, ακόμα και αν την κάνεις βιαστικά και δεν δώσεις χρόνο να παρατηρήσεις τις εναλλαγές χρωμάτων και υφών από το ένα παρτέρι στο άλλο, ή να διαβάσεις τα ονόματα των δέντρων που είναι στερεωμένα στους κορμούς τους. Σύμφωνοι, ο χειμώνας δεν είναι η εποχή με τα πιο εντυπωσιακά χρώματα –αν και θα βρεις πεισματάρικα, κατακόκκινα λουλούδια και παρτέρια με κίτρα και νεράντζια να σπάνε τη συμφωνία του γκριζοπράσινου που επιβάλλει η εποχή. Ένα χρυσαφένιο φύλλο που στροβιλίζεται αργά και προσγειώνεται με το χαρακτηριστικό του κρατς στα πόδια σου, όμως, είναι εκεί για να σου θυμίσει πως έχει και ο χειμώνας ομορφιά –λίγο σιωπηλή, λίγο εσωστρεφή, αλλά πάντως ομορφιά.

@in2life_gr Ο Εθνικός Κήπος είναι η πιο ωραία βόλτα που μπορείς να κάνεις στο κέντρο #εθνικοσκηπος #αθηνα #βολτα #ελληνικοτικτοκ #μπεςφοργιουγαμω #παρκο #βολτουλα #χειμωνας #παπιες ♬ Second Waltz - Elise MOY

Τα πρακτικά

Επτά εισόδους έχει ο Εθνικός Κήπος: Μία επί της Βασιλίσσης Αμαλίας, στην έξοδο του μετρό του Συντάγματος που γράφει «Εθνικός Κήπος», μία στη Βασιλίσσης Σοφίας, δύο στην Ηρώδου Αττικού, και τρεις στο πλάι του Ζαππείου. Όλες παραμένουν ανοιχτές καθημερινά, από την ανατολή ως τη δύση του ήλιου.

Η παιδική χαρά του κήπου ανακαινίστηκε πέρυσι (το 2023) και είναι μεγάλη, φροντισμένη και όμορφη, με ξύλινα παιχνίδια, κούνιες και τσουλήθρες για κάθε ηλικία. Τα πιτσιρίκια ενθουσιάζονται επίσης με τον μίνι ζωολογικό κήπο, λίγα βήματα πιο πέρα, που φιλοξενεί πάπιες, χήνες και αγριοκάτσικα. Το πραγματικό υπερθέαμα όμως είναι η κεντρική λίμνη, σχεδόν δίπλα του, όπου οι πάπιες κολυμπούν ελεύθερες και αμέριμνες, και δεν φοβούνται να πλησιάσουν τον κόσμο.

Το καφενείο του κήπου δεν είναι ανοιχτό φέτος τον χειμώνα, ούτε είναι βέβαιο αν θα ανοίξει το καλοκαίρι –«κάποιες χρονιές ανοίγει, άλλες όχι» απάντησε σε ερώτησή μας υπάλληλος του κήπου. Κλειστό είναι επίσης και το Βοτανικό Μουσείο που στεγάζεται σε ένα φαντασμαγορικό κτίριο του 19ου αιώνα, σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Κλεάνθη (των Κλεάνθη και Σάουμπερτ, υπεύθυνων για το πρώτο πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας).

Πολλές ωστόσο εκπλήξεις κρύβονται στα 156 στρέμματα του κήπου, ανάμεσα στα περίπου 7.000 δέντρα του: Το χρωματιστό μωσαϊκό μιας ρωμαϊκής βίλας. Ένας μίνι καταρράκτης που χύνεται σε μια λιμνούλα φίσκα στα χρυσόψαρα. Ένας γιγάντιος πλάτανος 25 μέτρων, που θαρρείς θα αγγίξει τον ουρανό. Καταπράσινοι παπαγάλοι που βρίσκουν καταφύγιο στα κλαδιά του, ξεσηκώνοντας τον κόσμο με τις φωνές τους. Η παιδική βιβλιοθήκη που λειτουργεί τις καθημερινές 9.00-15.00 και συγκεντρώνει στα ράφια της περί τα 4.000 βιβλία για παιδιά δημοτικού και προσχολικής ηλικίας. Και εκείνη η γωνιά που περιμένει να γίνει η δική σου, προσωπική αγαπημένη, γιατί στα μάτια σου δεν θα μοιάζει με καμία άλλη. Και όσο και αν ψάχνεις, δεν θα τη βρίσκεις σε άρθρα και αφιερώματα για τον Εθνικό Κήπο.