Οι ελληνικές ταινίες για το έπος του ’40 που θέλουμε να βλέπουμε ξανά και ξανά

Ο παλιός (καλός;) ελληνικός κινηματογράφος μας έχει χαρίσει ουκ ολίγες καλτ στιγμές για το έπος του 1940, με αγαπημένους πρωταγωνιστές να ρίχνονται στην μάχη της υποκριτικής.

Ανήμερα 28η φέτος λοιπόν, μετά την παρέλαση και αφού τιμήσουμε ο καθένας όπως θέλει τους ήρωες του ’40, πιάνουμε θέση στον καναπέ για να τιμήσουμε τις πιο καλτ ταινίες που γυρίστηκαν με αφορμή αυτό το έπος.

Υπολοχαγός Νατάσα (1970)

Καλτ έπος δια χειρός Φώσκολου, με την εθνική μας σταρ Αλίκη Βουγιουκλάκη ως αντάρτισσα να περνά τα πάνδεινα στα χέρια των Γερμανών, όμως το μακιγιάζ και η φλεβαρίδα της παραμένουν στο ύψος των περιστάσεων.

Κατάσκοπος Νέλλη (1981)

Η Αλίκη πρωταγωνιστεί σε ένα απολαυστικό κατασκοπευτικό ρομάντζο στη σκιά της ναζιστικής Γερμανίας στον ρόλο της Νέλλη, μιας τραγουδίστριας η οποία διασκεδάζει τους Ναζί (κι εμάς) στην Αθήνα της Κατοχής, όμως διαθέτει διπλή ταυτότητα ως μέλος της Αντίστασης. Η ταινία μνημονεύεται και για την γυμνόστηθη σκηνή της εθνικής σταρ.

Κονσέρτο για πολυβόλα (1967)

Ιερά τέρατα του θεάτρου (Μπάρκουλης, Κατράκης, Καζάκος) για κάποιον άγνωστο λόγο πρωταγωνιστούν σε ένα πολεμικό δράμα σε σενάριο Φώσκολου και σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου, το οποίο για επίσης άγνωστο λόγο βραβεύτηκε για το σενάριό του.

Η Χαραυγή της Νίκης (1971)

Ο υπολοχαγός Νικήτας (Δαδινόπουλος) αγαπά τη Μάρθα (Κουνελάκη), με την οποία είναι επίσης ερωτευμένος όμως ο αρχηγός των ανταρτών (Κομνηνός). Κάπου μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει και ο Δήμος Σταρένιος δηλώνει ότι «οι Γερμανοί είναι φίλοι μας».

28η Οκτωβρίου ώρα 5:30 (1971)

Κώστας Καραγιάννης σκηνοθετεί και Τζέιμς Πάρις εκτελεί χρέη παραγωγού, και αν αυτά τα δύο ονόματα δεν αρκούν, τότε πάρε και έναν Fernando Sancho στον ρόλο του Τρύφωνα Πλατανιά σε ρόλο ήρωα χωριάτη της Μακεδονίας που αντιστέκεται στους κατακτητές. Το ότι οι διάλογοι του Sancho είναι overdubbed αφού δεν ήξερε γρι ελληνικά εκτοξεύει τη καλτ γοητεία στα ύψη.

Όχι (1969)

Απλός και δωρικός τίτλος, μετουσιώνει όλο το νόημα της εθνικής αντίστασης, η οποία εκφράζεται εν μέρει μέσα από τη θυελλώδη ερμηνεία του Κώστα Πρέκα, ο οποίος εδώ μας χαρίζει μια από τις πιο δημοφιλείς σκηνές στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου ουρλιάζοντας «ελάτε να τα πάρετε, αααααα!».