Μια πόλη-έκπληξη που ακροβατεί ανάμεσα σε δύο θάλασσες, έχει τρία ολόδικά της κάστρα κι ένα πολύχρωμο ιστορικό κέντρο ιδανικό για ολοήμερες βόλτες.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Είναι μια από τις πιο παραγνωρισμένες μικρές πόλεις της Ελλάδας, κι ήρθε η ώρα να αποκαταστήσουμε την αδικία τούτη. Γιατί η Πρέβεζα είναι χωρίς υπερβολές ένα χάρμα οφθαλμών, με το ιστορικό της κέντρο πλημμυρισμένο χρωματιστά κτίρια με ηπειρώτικες, βενετσιάνικες και οθωμανικές αναφορές στην αρχιτεκτονική τους, και την ειδυλλιακή της προκυμαία που είναι ό,τι πρέπει για απογευματινή ρομαντζάδα. Γίνεται, δε, η τέλεια βάση για να εξερευνήσεις τα νότια παράλια της Ηπείρου και να πεταχτείς σε μια από τις ωραιότερες, μεγαλύτερες και πιο άγνωστες αρχαίες πόλεις που έχουμε στην Ελλάδα. Α, κι έχει επίσης και τρία κάστρα. Τι άλλο θέλεις πια;
Θα ξεκινήσουμε από το κέντρο
Σημείο μηδέν και καρδιά της πόλης, απλώνεται γύρω από την Αγορά, κατά κόσμον οδό Εθνικής Αντίστασης, η οποία διασταυρώνεται κάθε λίγα βήματα με πλακόστρωτα σοκάκια που είτε κατηφορίζουν προς την παραλιακή περαντζάδα, είτε ανηφορίζουν προς τις ακόμα γοητευτικότερες «επάνω γειτονιές» της παλιάς πόλης.
Δύο από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα της πόλης βρίσκονται εδώ, ο Ενετικός Πύργος του Ρολογιού, με το ηλιακό του ρολόι που χρονολογείται από το 1752, και ακριβώς δίπλα του ο Μητροπολιτικός Ναός του Αγίου Χαραλάμπους, του 18ου αιώνα, με τις αγιογραφίες του που φέρνουν στο μυαλό τους βενετσιάνους ζωγράφους της Αναγέννησης. Στη σκιά του ρολογιού, το ομώνυμο café bar σερβίρει εξαιρετική σανγκρία, νόστιμα τσιμπολογήματα και άπλετο… χάζι στην περαντζάδα.
Λίγα βήματα πιο κάτω, ένα πετρόχτιστο καλντερίμι στολισμένο με φουντωτές μπουκαμβίλιες και ασπρόμαυρες φωτογραφίες από την Πρέβεζα του 20ου αιώνα, είναι το Σεϊτάν Παζάρ, ελληνιστί το Παζάρι του Διαβόλου. Το όνομά του λέγεται ότι το πήρε από τη βρισιά που ξεστόμισε ένας τούρκος σατράπης πέφτοντας από το άλογό του, όταν εκείνο γλίστρησε στο σαπούνι που είχαν τρίψει οι Έλληνες έμποροι στον δρόμο απ’ όπου θα περνούσε, για να τον εκδικηθούν για την βάναυση συμπεριφορά του.
Ανηφορίζοντας ανάμεσα σε χρωματιστές ξύλινες πόρτες, γάτες που λαγοκοιμούνται στα κατώφλια των σπιτιών και ζωγραφισμένες στο χέρι ταμπέλες μικρών χαριτωμένων café, θα φτάσεις κάποια στιγμή και στο σπίτι όπου έζησε –για 32 μόνο μέρες– ο ποιητής Κώστας Καρυωτάκης, ο οποίος αυτοκτόνησε στην Πρέβεζα, συνδέοντας για πάντα το όνομά του μαζί της.
Κάστρο κάστρο τον καημό μου
Ούτε ένα, ούτε δύο, τρία διαφορετικά κάστρα αγκαλιάζουν την πόλη ακουμπώντας ταυτόχρονα και στην θάλασσα: Το Κάστρο του Παντοκράτωρα, ή Ουτς Καλέ, που μοιάζει καράβι έτοιμο να σαλπάρει, με τα σκοτεινά του τούνελ να οδηγούν σε εντυπωσιακά πλατώματα που βρέχονται από τα κύματα του Ιονίου. Το εντυπωσιακά καλοδιατηρημένο κάστρο του Αγίου Ανδρέα, ή Ιτς Καλέ, που είναι και το παλαιότερο της πόλης, κτισμένο από τους Οθωμανούς τον 17ο αιώνα, και επισκευασμένο αργότερα από τους Ενετούς. Και το κάστρο του Αγίου Γεωργίου, ή Γενί Καλέ, κτισμένο από τον Αλή Πασά στις αρχές του 19ου αιώνα. Η είσοδος και στα τρία κάστρα είναι ελεύθερη.
Η μεγαλύτερη αρχαία πόλη στην Ελλάδα
Λέγεται Νικόπολη, βρίσκεται 10 χιλιόμετρα έξω από την Πρέβεζα, και την έχτισε ο Οκτάβιος (αυτός που μπορεί να τον ξέρεις και ως Αύγουστο) όταν νίκησε τον Αντώνιο και την Κλεοπάτρα στη ναυμαχία έξω από το Άκτιο. Αυτό πάει να πει πως τα εντυπωσιακά της κτίρια (το ωδείο, το θέατρο, το στάδιο…) είναι ρωμαϊκά. Μετά ήρθαν οι Βυζαντινοί και πρόσθεσαν τείχη και βασιλικές με πολύχρωμα ψηφιδωτά, κι αυτό που μας έμεινε είναι ένας πολύ εντυπωσιακός αρχαιολογικός χώρος διαστάσεων τεραστίων –τόσο τεραστίων που χρειάζεσαι αυτοκίνητο για να πας, για παράδειγμα, από το στάδιο στο θέατρο. Η είσοδος στον αρχαιολογικό χώρο και το εκπληκτικό μουσείο της Νικόπολης κοστίζει 8€, και το ωράριο λειτουργίας είναι 8.00-20.00, καθημερινά εκτός Τρίτης. Λεπτομέρειες έχει το Υπουργείο Πολιτισμού, εδώ.
Εμ λίμνη, εμ θάλασσα
Ο Αμβρακικός, επάνω στην όχθη του οποίου είναι χτισμένη η Πρέβεζα, είναι ένας κόλπος τόσο κλειστός, που τα νερά του ανανεώνονται μόνο μία φορά τον χρόνο. Αυτό, βέβαια, δεν τον εμποδίζει να παραμένει ένα υπέροχο τοπίο, και ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον οικοσύστημα, με δώδεκα διαφορετικές λιμνοθάλασσες, δύο ποταμίσια δέλτα (του Λούρου και του Άραχθου) και εκατοντάδες σπάνιους φτερωτούς και υδρόβιους κατοίκους. Ολοήμερες κρουαζιέρες στον Αμβρακικό, για να δεις από κοντά τα δελφίνια του, αλλά και τα μοναδικά τοπία του, διοργανώνει μεταξύ άλλων η Amvrakikos Cruises, με κόστος 50€ το άτομο και 25€ για παιδιά κάτω των 12 ετών.
Για βουτιές σε Ιόνια νερά θα οδηγήσεις τα 10 χιλιόμετρα ως το Μονολίθι, που έχει ψιλό βοτσαλάκι και τόσες-όσες ξαπλώστρες και καλαμένιες ομπρέλες, αλλά και ελεύθερο χώρο αν προτιμάς να απλώσεις ψάθες και πετσέτες. Η κοντινότερη στην Πρέβεζα παραλία είναι η Κυανή Ακτή, με τα ρηχά νερά της να την καθιστούν ιδανική για πιτσιρίκια, ενώ λίγο παραέξω θα βρεις το Αλωνάκι, που έχει φανταστική αμμουδιά, γαλαζοπράσινα νερά να τα πιείς στο ποτήρι, και θέα σε ένα μαγικό ηλιοβασίλεμα.
Πού θα φάμε;
Φανταστικά μαγειρευτά (must τα γεμιστά και ο μουσακάς) και σπιτικές πίτες στην Ψάθα, σούπερ μεζεδάκια για να συνοδεύσεις τα τσίπουρα στο Τεμπελχανείο (σημείωσε τους πατατοκεφτέδες και το σαχανάκι κοτόπουλο), ολόφρεσκο ψαράκι και θαλασσινά στον Αμβρόσιο, που είναι ένας πρεβεζάνικος θρύλος. Οι τιμές είναι παντού λογικότατες, σταθερά λιγότερα από 15€ το άτομο θα πληρώσεις για μεζέδες και μαγειρευτά, περί τα 25€ για ψάρια και θαλασσινά.
Πού θα μείνουμε;
Σε διαμερίσματα σαν το Spiros Apartments (46€ για δύο άτομα ανά διανυκτέρευση), το Sweet Puzzle (57€ για δύο άτομα, ή 62€ για τρία) ή το κουκλίστικο Sunday's Apartment (60€ για δύο άτομα) ή στα δωμάτια του Preveza City Comfort Hotel (από 70€ το δίκλινο) και του Hotel Avra (59€ το δίκλινο με θέα θάλασσα).
