Το γέλιο… αποκωδικοποιείται

Πώς αντιδρά ο εγκέφαλος απέναντι σε αστεία και ανέκδοτα; Βρετανοί επιστήμονες ερευνούν το… χιούμορ του εγκεφάλου μας, ελπίζοντας να απαντήσουν στο αν οι ασθενείς με εγκεφαλική παράλυση μπορούν να νιώσουν θετικά συναισθήματα.
Το γέλιο… αποκωδικοποιείται
Βρετανοί επιστήμονες υποστηρίζουν πως αποκωδικοποίησαν τον τρόπο με τον οποίο ο ανθρώπινος εγκέφαλος αντιδρά στα αστεία –έρευνα η οποία θα χρησιμοποιηθεί για να διερευνηθεί η πιθανότητα να δημιουργούνται θετικά συναισθήματα σε ασθενείς με εγκεφαλική παράλυση.

Οι ερευνητές του Βρετανικού Συμβουλίου Ιατρικών Ερευνών (Medical Research Council) χρησιμοποίησαν μαγνητικό τομογράφο για να παρακολουθήσουν και να συγκρίνουν τι συμβαίνει στο μυαλό των υγιών ανθρώπων όταν ακούν κανονικές προτάσεις και αστεία, λογοπαιγνίων περιλαμβανομένων.

Εξετάζοντας τα εγκεφαλογραφήματα δώδεκα υγιών εθελοντών, κατέληξαν στο συμπέρασμα πως οι περιοχές του εγκεφάλου που ανταποκρίνονται στα ερεθίσματα δραστηριοποιούνται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό όταν επεξεργάζονται αστεία απ’ ότι όταν επεξεργάζονται κανονική ομιλία. Μάλιστα, η ανταπόκριση του εγκεφάλου αυξανόταν ανάλογα με το πόσο αστείο έβρισκε ο κάθε εθελοντής αυτό που άκουγε.

Οι δηλώσεις των ερευνητών

«Τα λογοπαίγνια ενεργοποίησαν τα εγκεφαλικά τμήματα που σχετίζονται με την επεξεργασία της γλώσσας πολύ περισσότερο από τα υπόλοιπα αστεία» δήλωσε ο συνεπικεφαλής της έρευνας, Matt Davis, στο Reuters, προσθέτοντας ότι η εγκεφαλική απόκριση ήταν επίσης διαφορετική όταν σε απλές προτάσεις, που δεν ήταν αστεία, περιλαμβάνονταν λέξεις με διπλό νόημα.

«Η χαρτογράφηση της αντίδρασης του εγκεφάλου σε αστεία και καθημερινή ομιλία μας δείχνει πώς η γλώσσα συμβάλλει στην κατανόηση ενός αστείου, και την ευχαρίστηση που αντλούμε από αυτό. Αυτό μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε για να κατανοήσουμε πώς οι άνθρωποι που δεν είναι σε θέση να επικοινωνήσουν αντιδρούν στα αστεία» κατέληξε.

«Έχουμε χρησιμοποιήσει και στο παρελθόν την μαγνητική τομογραφία για να ερευνήσουμε την γλωσσική κατανόηση των ασθενών που δεν επικοινωνούν με το περιβάλλον τους» δήλωσε ο Tristan Bekinschtein, που επίσης συμμετείχε στην έρευνα.

«Τώρα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε παρόμοιες μεθόδους για να αναζητήσουμε θετικά συναισθήματα σε αυτούς τους ασθενείς, πράγμα πολύ σημαντικό για τους φίλους και τις οικογένειές τους, που θέλουν να ξέρουν αν μπορούν να νιώσουν χαρά ή να γελάσουν, παρά την κατάστασή τους» τόνισε.

Πηγή: Reuters.com
Η.Κ.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v