Υπάρχουν ακόμα ερωτήσεις ταμπού;
Πέντε ερωτήσεις που θα μπορούσαν να φέρουν κάποιον σε δύσκολη θέση, μαζί με τις πληρωμένες απαντήσεις τους.
της Ηρώς Κουνάδη
Στην εποχή των social media, όπου οι μισοί άνθρωποι που ξέρετε είναι εξαιρετικά πρόθυμοι να μοιραστούν οικειοθελώς στο status τους το πόσες φορές έκαναν σεξ χτες βράδυ, ή τι συνθήματα έχουν σκοπό να φωνάξουν στην επόμενη συγκέντρωση συμπαράστασης στην κυβέρνηση, ποια ερώτηση θα μπορούσε να φέρει κάποιον σε δύσκολη θέση; Ή ακόμα καλύτερα: Υπάρχουν ακόμα ερωτήσεις που θα μπορούσαν να φέρουν κάποιον σε δύσκολη θέση;
Όσο παράδοξο και αν φαίνεται σε όσους έχουμε πια συνηθίσει να μαθαίνουμε περισσότερα (και όχι λιγότερα) απ’ όσα θέλουμε να ξέρουμε για τους ανθρώπους του ευρύτερου περιβάλλοντός μας, ναι, υπάρχουν ακόμα ερωτήσεις ταμπού. Ερωτήσεις που οι βάναυσα καταπατημένοι κοινωνικοί κανόνες λένε ότι δεν θα έπρεπε να γίνονται –τουλάχιστον όχι σε ανθρώπους με τους οποίους δεν διαθέτει κανείς την απαραίτητη οικειότητα.
«Και ποιος έχει απομείνει να ακολουθεί τέτοιους άγραφους νόμους, που φέρνουν στο μυαλό το savoir vivre του περασμένου αιώνα;» θα ρωτήσετε –και άδικο δεν θα έχετε. Επειδή, όμως, οι κοινωνικές νόρμες είναι ύπουλο πράγμα, και τις συναντάς εκεί που δεν το περιμένεις, ή επειδή δικαίωμά σας είναι να μην θέλετε να αποκαλύψετε τα πάντα για τη ζωή σας σε κάθε άγνωστο που σας πιάνει την κουβέντα, ορίστε μερικές ερωτήσεις που θεωρούνται ακόμα ταμπού, μαζί με τους τρόπους να τις αποφύγετε –ή να τις παραφράσετε, αν πραγματικά καίγεστε να μάθετε.
Πόσα βγάζεις;
Γιατί θεωρείται ταμπού: Σε αρχικά στάδια γνωριμίας, μοιάζει σαν να θέλετε να αξιολογήσετε τον άνθρωπο που έχετε απέναντί σας με βάση τις χρηματικές απολαβές του. Για να μην συζητήσουμε τι συνειρμούς γεννά η ερώτηση όταν γίνεται από γυναίκα σε άνδρα, σε τέτοια αρχικά στάδια γνωριμίας (άλλο ένα μέγιστο ταμπού – φόβος της ελληνικής κοινωνίας που δε λέει να εκλείψει).
Τι να ρωτήσετε αντί γι’ αυτό: «Κι από λεφτά; Είσαι ευχαριστημένος;» όταν σας μιλά ο άλλος για τη δουλειά του. Μπορεί να απαντήσει από ένα πολύ γενικό ναι ή όχι, μέχρι το «ε, μη φανταστείς, 600 τον μήνα», αναλόγως αν θεωρεί την ερώτηση ταμπού ή όχι, χωρίς να έρθει κανείς από τους δυο σας σε δύσκολη θέση.
Τι να απαντήσετε (αν δεν θέλετε να απαντήσετε): Λιγότερα απ’ όσα θα ήθελα/ Τόσα που δε νιώθω άνετα να το συζητάω/ Όσα δίνω.
Τι ψηφίζεις;
Γιατί θεωρείται ταμπού: Ειλικρινά, δεν ξέρουμε. Ίσως λόγω ιστορικών καταλοίπων μιας κοινωνίας που στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν της έστελνε ανθρώπους στην εξορία (ή σε πιο light σενάρια τους απέλυε από τις δουλειές τους) αν δεν της άρεσε αυτό που ψήφιζαν.
Τι να ρωτήσετε αντί γι’ αυτό: «Τι γνώμη έχεις για τη νέα κυβέρνηση/ τις τελευταίες εξαγγελίες/ τα νέα μέτρα;». Πιθανότατα θα καταλάβετε από την απάντηση. Εναλλακτικά, αν σας ενδιαφέρει μόνο να εξακριβώσετε ότι δεν έχετε πέσει σε απευκταία περίπτωση ανθρώπου (κι από εκεί και πέρα ας ψηφίζει ό,τι θέλει): «Να πεθάνουν οι μετανάστες;».
Τι να απαντήσετε (αν δεν θέλετε να απαντήσετε): Όποιον μου τάξει ότι λεφτά υπάρχουν/ Ό,τι με φωτίσει κάθε φορά/ Λεβέντη.
Γιατί δεν έχεις παιδιά;
Γιατί θεωρείται ταμπού: Γιατί παραδοσιακά η ελληνική κοινωνία διατηρεί τα ανατολίτικα ταμπού της επί του θέματος –βλέπε προβλήματα υγείας που είναι «ντροπή» και «δεν συζητιούνται». Και γιατί, εδώ που τα λέμε, τα παιδιά είναι επιλογή, όχι αυτοσκοπός του ανθρώπινου είδους –και κανένας άνθρωπος δεν θα έπρεπε να είναι υποχρεωμένος να εξηγεί τις επιλογές του.
Τι να ρωτήσετε αντί γι’ αυτό: Κάτι για τον καιρό. Ή για τα Όσκαρ. Ή για την αγαπημένη μουσική του συνομιλητή σας.
Τι να απαντήσετε (αν δεν θέλετε να απαντήσετε): Γιατί δεν θέλω να διαιωνίσω το είδος σου/ Γιατί περιμένω να ωριμάσω/ Εσύ γιατί έχεις παιδιά;
Γιατί δεν έχεις παντρευτεί ακόμα;
Γιατί θεωρείται ταμπού: Για τα ίδια ανατολίτικα κατάλοιπα που λέγαμε προηγουμένως. Και γιατί είναι αγενές.
Τι να ρωτήσετε αντί γι’ αυτό: «Τι γνώμη έχεις για τον γάμο σαν θεσμό;». Κι αυτό, μόνο στην περίπτωση που ενδιαφέρεστε ερωτικά για τον συνομιλητή σας, και θέλετε να εξακριβώσετε ότι «κοιτάτε προς την ίδια κατεύθυνση» (δηλαδή, ότι είναι τόσο θετικός ή τόσο αρνητικός στο θέμα του γάμου όσο κι εσείς).
Τι να απαντήσετε (αν δεν θέλετε να απαντήσετε): Γιατί δεν έχει βρεθεί ο κατάλληλος (συνοδεύετε με ονειροπόλο κοριτσίστικο αναστεναγμό και πετάρισμα βλεφαρίδων)/ Γιατί όταν ήμουν μικρός με έταξαν σε μοναστήρι/ Γιατί δεν μπορώ να στερήσω τον εαυτό μου από την ανθρωπότητα.
Με πόσους έχεις πάει;
Γιατί θεωρείται ταμπού: Να τη πάλι η Ανατολή μπροστά μας. Γιατί όποια έχει κοιμηθεί με πολλούς είναι ανάλαφρων ηθών και εξ ορισμού ύποπτη απιστίας. Από την άλλη, βέβαια, επειδή έχουμε και τις δυτικές επιρροές μας, αν ο αριθμός είναι αξιοσημείωτα μικρός, μάλλον είναι άβγαλτη, πουριτανή ή ξενέρωτη. Κι αν συνυπολογίσουμε και το ότι οι αριθμοί αυτοί δεν είναι απόλυτοι, αλλά το τι είναι πολύ και τι λίγο επαφίεται στην υποκειμενική κρίση του ερωτώντα; Δεν σώζεσαι από πουθενά.
Τι να ρωτήσετε αντί γι’ αυτό: Μεταξύ σοβαρού κι αστείου, «για την απιστία τι γνώμη έχεις;». Αφού αυτό θέλει κατά βάθος το υποσυνείδητό σας να καταλάβει από το «με πόσους έχεις πάει».
Τι να απαντήσετε (αν δεν θέλετε να απαντήσετε): Στάσου να μετρήσω, πόσο χρόνο έχεις;/ Με τα one night stands ή χωρίς;/ Με περισσότερους απ’ όσους εσύ/ Με πέντε (στατιστικά, ο στάνταρ αριθμός-ψέμα που δεν κινεί υποψίες).
Στην εποχή των social media, όπου οι μισοί άνθρωποι που ξέρετε είναι εξαιρετικά πρόθυμοι να μοιραστούν οικειοθελώς στο status τους το πόσες φορές έκαναν σεξ χτες βράδυ, ή τι συνθήματα έχουν σκοπό να φωνάξουν στην επόμενη συγκέντρωση συμπαράστασης στην κυβέρνηση, ποια ερώτηση θα μπορούσε να φέρει κάποιον σε δύσκολη θέση; Ή ακόμα καλύτερα: Υπάρχουν ακόμα ερωτήσεις που θα μπορούσαν να φέρουν κάποιον σε δύσκολη θέση;
Όσο παράδοξο και αν φαίνεται σε όσους έχουμε πια συνηθίσει να μαθαίνουμε περισσότερα (και όχι λιγότερα) απ’ όσα θέλουμε να ξέρουμε για τους ανθρώπους του ευρύτερου περιβάλλοντός μας, ναι, υπάρχουν ακόμα ερωτήσεις ταμπού. Ερωτήσεις που οι βάναυσα καταπατημένοι κοινωνικοί κανόνες λένε ότι δεν θα έπρεπε να γίνονται –τουλάχιστον όχι σε ανθρώπους με τους οποίους δεν διαθέτει κανείς την απαραίτητη οικειότητα.
«Και ποιος έχει απομείνει να ακολουθεί τέτοιους άγραφους νόμους, που φέρνουν στο μυαλό το savoir vivre του περασμένου αιώνα;» θα ρωτήσετε –και άδικο δεν θα έχετε. Επειδή, όμως, οι κοινωνικές νόρμες είναι ύπουλο πράγμα, και τις συναντάς εκεί που δεν το περιμένεις, ή επειδή δικαίωμά σας είναι να μην θέλετε να αποκαλύψετε τα πάντα για τη ζωή σας σε κάθε άγνωστο που σας πιάνει την κουβέντα, ορίστε μερικές ερωτήσεις που θεωρούνται ακόμα ταμπού, μαζί με τους τρόπους να τις αποφύγετε –ή να τις παραφράσετε, αν πραγματικά καίγεστε να μάθετε.
Πόσα βγάζεις;
Γιατί θεωρείται ταμπού: Σε αρχικά στάδια γνωριμίας, μοιάζει σαν να θέλετε να αξιολογήσετε τον άνθρωπο που έχετε απέναντί σας με βάση τις χρηματικές απολαβές του. Για να μην συζητήσουμε τι συνειρμούς γεννά η ερώτηση όταν γίνεται από γυναίκα σε άνδρα, σε τέτοια αρχικά στάδια γνωριμίας (άλλο ένα μέγιστο ταμπού – φόβος της ελληνικής κοινωνίας που δε λέει να εκλείψει).
Τι να ρωτήσετε αντί γι’ αυτό: «Κι από λεφτά; Είσαι ευχαριστημένος;» όταν σας μιλά ο άλλος για τη δουλειά του. Μπορεί να απαντήσει από ένα πολύ γενικό ναι ή όχι, μέχρι το «ε, μη φανταστείς, 600 τον μήνα», αναλόγως αν θεωρεί την ερώτηση ταμπού ή όχι, χωρίς να έρθει κανείς από τους δυο σας σε δύσκολη θέση.
Τι να απαντήσετε (αν δεν θέλετε να απαντήσετε): Λιγότερα απ’ όσα θα ήθελα/ Τόσα που δε νιώθω άνετα να το συζητάω/ Όσα δίνω.
Τι ψηφίζεις;
Γιατί θεωρείται ταμπού: Ειλικρινά, δεν ξέρουμε. Ίσως λόγω ιστορικών καταλοίπων μιας κοινωνίας που στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν της έστελνε ανθρώπους στην εξορία (ή σε πιο light σενάρια τους απέλυε από τις δουλειές τους) αν δεν της άρεσε αυτό που ψήφιζαν.
Τι να ρωτήσετε αντί γι’ αυτό: «Τι γνώμη έχεις για τη νέα κυβέρνηση/ τις τελευταίες εξαγγελίες/ τα νέα μέτρα;». Πιθανότατα θα καταλάβετε από την απάντηση. Εναλλακτικά, αν σας ενδιαφέρει μόνο να εξακριβώσετε ότι δεν έχετε πέσει σε απευκταία περίπτωση ανθρώπου (κι από εκεί και πέρα ας ψηφίζει ό,τι θέλει): «Να πεθάνουν οι μετανάστες;».
Τι να απαντήσετε (αν δεν θέλετε να απαντήσετε): Όποιον μου τάξει ότι λεφτά υπάρχουν/ Ό,τι με φωτίσει κάθε φορά/ Λεβέντη.
Γιατί δεν έχεις παιδιά;
Γιατί θεωρείται ταμπού: Γιατί παραδοσιακά η ελληνική κοινωνία διατηρεί τα ανατολίτικα ταμπού της επί του θέματος –βλέπε προβλήματα υγείας που είναι «ντροπή» και «δεν συζητιούνται». Και γιατί, εδώ που τα λέμε, τα παιδιά είναι επιλογή, όχι αυτοσκοπός του ανθρώπινου είδους –και κανένας άνθρωπος δεν θα έπρεπε να είναι υποχρεωμένος να εξηγεί τις επιλογές του.
Τι να ρωτήσετε αντί γι’ αυτό: Κάτι για τον καιρό. Ή για τα Όσκαρ. Ή για την αγαπημένη μουσική του συνομιλητή σας.
Τι να απαντήσετε (αν δεν θέλετε να απαντήσετε): Γιατί δεν θέλω να διαιωνίσω το είδος σου/ Γιατί περιμένω να ωριμάσω/ Εσύ γιατί έχεις παιδιά;
Γιατί δεν έχεις παντρευτεί ακόμα;
Γιατί θεωρείται ταμπού: Για τα ίδια ανατολίτικα κατάλοιπα που λέγαμε προηγουμένως. Και γιατί είναι αγενές.
Τι να ρωτήσετε αντί γι’ αυτό: «Τι γνώμη έχεις για τον γάμο σαν θεσμό;». Κι αυτό, μόνο στην περίπτωση που ενδιαφέρεστε ερωτικά για τον συνομιλητή σας, και θέλετε να εξακριβώσετε ότι «κοιτάτε προς την ίδια κατεύθυνση» (δηλαδή, ότι είναι τόσο θετικός ή τόσο αρνητικός στο θέμα του γάμου όσο κι εσείς).
Τι να απαντήσετε (αν δεν θέλετε να απαντήσετε): Γιατί δεν έχει βρεθεί ο κατάλληλος (συνοδεύετε με ονειροπόλο κοριτσίστικο αναστεναγμό και πετάρισμα βλεφαρίδων)/ Γιατί όταν ήμουν μικρός με έταξαν σε μοναστήρι/ Γιατί δεν μπορώ να στερήσω τον εαυτό μου από την ανθρωπότητα.
Με πόσους έχεις πάει;
Γιατί θεωρείται ταμπού: Να τη πάλι η Ανατολή μπροστά μας. Γιατί όποια έχει κοιμηθεί με πολλούς είναι ανάλαφρων ηθών και εξ ορισμού ύποπτη απιστίας. Από την άλλη, βέβαια, επειδή έχουμε και τις δυτικές επιρροές μας, αν ο αριθμός είναι αξιοσημείωτα μικρός, μάλλον είναι άβγαλτη, πουριτανή ή ξενέρωτη. Κι αν συνυπολογίσουμε και το ότι οι αριθμοί αυτοί δεν είναι απόλυτοι, αλλά το τι είναι πολύ και τι λίγο επαφίεται στην υποκειμενική κρίση του ερωτώντα; Δεν σώζεσαι από πουθενά.
Τι να ρωτήσετε αντί γι’ αυτό: Μεταξύ σοβαρού κι αστείου, «για την απιστία τι γνώμη έχεις;». Αφού αυτό θέλει κατά βάθος το υποσυνείδητό σας να καταλάβει από το «με πόσους έχεις πάει».
Τι να απαντήσετε (αν δεν θέλετε να απαντήσετε): Στάσου να μετρήσω, πόσο χρόνο έχεις;/ Με τα one night stands ή χωρίς;/ Με περισσότερους απ’ όσους εσύ/ Με πέντε (στατιστικά, ο στάνταρ αριθμός-ψέμα που δεν κινεί υποψίες).
