Τι μαθαίνουμε από τα λάθη μας;
Τα λάθη είναι ανθρώπινα και – σε αντίθεση με τι μπορεί να νομίζουμε – μπορούν να μας ωφελήσουν σημαντικά. Δείτε πώς.
του Νικόλα Γεωργιακώδη
«Το λανθάνειν εστί ανθρώπινο» λέει μια ρήση, το νόημα της οποίας αρκετές φορές παρεξηγείται, με αποτέλεσμα κάθε φορά που υποπίπτουμε σε κάποιο σφάλμα να τα βάζουμε με τον εαυτό μας και να μας παίρνει από κάτω. Είναι αυτή λογική αντίδραση; Είναι. Θα μπορούσε να είναι διαφορετική; Σίγουρα.
Τα λάθη πέρα από ανθρώπινα, είναι εξαιρετικές ευκαιρίες και προκλήσεις για να γίνουμε ακόμα καλύτεροι. Ζούμε και δρούμε με τέτοιον τρόπο ώστε να τα αποφεύγουμε, δεν παίρνουμε ρίσκα, «αράζουμε» στη ζώνη βολέματος και κατ’ επέκταση δεν εξελισσόμαστε. Αναμφίβολα… λάθος αντιμετώπιση, μιας και η κάθε μας αποτυχία είναι στην ουσία ένα έναυσμα για την επόμενη επιτυχία.
Πώς μας ωφελούν λοιπόν τα λάθη μας;
* Γνώθι σ’ αυτόν
«Τα λάθη είναι ένας τρόπος να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Έχουμε τη δυνατότητα χάρη σε αυτά να κάνουμε αυτοκριτική, η οποία οδηγεί σε μια βαθύτερη αυτογνωσία», τονίζει η κ. Λήδα Ράγγα, Συμβουλευτική Ψυχολόγος. Μετά από ένα λάθος αναρωτιόμαστε πού είναι τα όριά μας και καταλήγουμε να τα βρίσκουμε. Μαθαίνουμε τι είμαστε ικανοί εμείς, σαν προσωπικότητες να κάνουμε και πού βρίσκονται οι περιορισμοί μας.
* Κίνητρο για βελτίωση
Με τα λάθη τονώνουμε τα κίνητρά μας. Μέσα από αυτά φτάνουμε πιο ψηλά και έχουμε ένα «σπρώξιμο» για να ξαναδοκιμάσουμε ώστε αυτή τη φορά να πετύχουμε, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Γιατί είναι αρκετά εύκολο να αποτύχουμε – ξανά – όμως μέσα από αυτήν την αποτυχία αποκτούμε ακόμα ένα δίδαγμα. Ανακαλύπτουμε τις δυνατότητες και τα ταλέντα που πιθανώς να κρύβαμε. «Μέσα από τα λάθη μαθαίνουμε, εξελισσόμαστε και γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι», προσθέτει η κ. Ράγγα.
* Φόβοι τέλος
Τα λάθη μας βοηθούν να ξεπεράσουμε τον φόβο της αποτυχίας. Κάθε φορά που δοκιμάζουμε κάτι νέο έχουμε ήδη ξεπεράσει τον φόβο ότι μπορεί να αποτύχουμε, γιατί ούτως ή άλλως είμαστε αντιμέτωποι με την αποτυχία. Παίρνουμε ρίσκα, φτάνουμε σε πράξεις, χωρίς να διστάζουμε μπροστά στο άγνωστο.
«Ύστερα γινόμαστε πιο τολμηροί να δεχτούμε την αποτυχία. Το ότι κάποιος τολμά να δοκιμάσει κάτι για το οποίο δεν είναι σίγουρος τι αποτέλεσμα θα έχει, είναι ένα κέρδος για την αυτοπεποίθησή του», επισημαίνει σχετικά η κ. Ράγγα.
* Σεβασμός
Όσο εύκολο είναι να κάνει κάποιος ένα λάθος, άλλο τόσο δύσκολο είναι να παραδεχτεί το λάθος του αυτό. Αν παραδεχτούμε όμως ότι έχουμε κάνει ένα λάθος, αναπτύσσουμε τον σεβασμό που έχουν οι άλλοι για εμάς. «Είναι μεγαλείο να δεχτείς το λάθος σου. Αυτό σημαίνει ότι αυτομάτως και ο άλλος σέβεται αυτή σου τη δύναμη να παραδεχτείς το λάθος σου. Επομένως κερδίζεις τον σεβασμό του», αναφέρει χαρακτηριστικά η κ. Ράγγα.
* Ανάληψη ευθυνών
Ευθύνη. Λέξη απλή, στην πράξη όχι και τόσο. Μέσα από τα λάθη μας όμως, μπορούμε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, τις ευθύνες για την αποτυχία μας και του τι θα μας φέρει αυτό που κάνουμε. Αναλαμβάνουμε την ευθύνη του αποτελέσματος και μέσα από αυτό ωριμάζουμε σαν προσωπικότητες.
«Εν κατακλείδι, το μεγαλύτερο λάθος είναι να μη δοκιμάζουμε γιατί φοβόμαστε ότι θα κάνουμε λάθος», αναφέρει η κ. Ράγγα και προσθέτει: «Αν γίνει το λάθος, τότε τα βήματα για να το χρησιμοποιήσουμε προς όφελός μας είναι η συγχώρεση, η κατανόηση και η αποδοχή. Αυτή η τριάδα μας βοηθά να γίνουμε καλύτεροι. Από οτιδήποτε αρνητικό υπάρχει κέρδος, οποιοδήποτε και αν είναι αυτό».
«Το λανθάνειν εστί ανθρώπινο» λέει μια ρήση, το νόημα της οποίας αρκετές φορές παρεξηγείται, με αποτέλεσμα κάθε φορά που υποπίπτουμε σε κάποιο σφάλμα να τα βάζουμε με τον εαυτό μας και να μας παίρνει από κάτω. Είναι αυτή λογική αντίδραση; Είναι. Θα μπορούσε να είναι διαφορετική; Σίγουρα.
Τα λάθη πέρα από ανθρώπινα, είναι εξαιρετικές ευκαιρίες και προκλήσεις για να γίνουμε ακόμα καλύτεροι. Ζούμε και δρούμε με τέτοιον τρόπο ώστε να τα αποφεύγουμε, δεν παίρνουμε ρίσκα, «αράζουμε» στη ζώνη βολέματος και κατ’ επέκταση δεν εξελισσόμαστε. Αναμφίβολα… λάθος αντιμετώπιση, μιας και η κάθε μας αποτυχία είναι στην ουσία ένα έναυσμα για την επόμενη επιτυχία.
Πώς μας ωφελούν λοιπόν τα λάθη μας;
* Γνώθι σ’ αυτόν
«Τα λάθη είναι ένας τρόπος να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Έχουμε τη δυνατότητα χάρη σε αυτά να κάνουμε αυτοκριτική, η οποία οδηγεί σε μια βαθύτερη αυτογνωσία», τονίζει η κ. Λήδα Ράγγα, Συμβουλευτική Ψυχολόγος. Μετά από ένα λάθος αναρωτιόμαστε πού είναι τα όριά μας και καταλήγουμε να τα βρίσκουμε. Μαθαίνουμε τι είμαστε ικανοί εμείς, σαν προσωπικότητες να κάνουμε και πού βρίσκονται οι περιορισμοί μας.
* Κίνητρο για βελτίωση
Με τα λάθη τονώνουμε τα κίνητρά μας. Μέσα από αυτά φτάνουμε πιο ψηλά και έχουμε ένα «σπρώξιμο» για να ξαναδοκιμάσουμε ώστε αυτή τη φορά να πετύχουμε, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Γιατί είναι αρκετά εύκολο να αποτύχουμε – ξανά – όμως μέσα από αυτήν την αποτυχία αποκτούμε ακόμα ένα δίδαγμα. Ανακαλύπτουμε τις δυνατότητες και τα ταλέντα που πιθανώς να κρύβαμε. «Μέσα από τα λάθη μαθαίνουμε, εξελισσόμαστε και γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι», προσθέτει η κ. Ράγγα.
* Φόβοι τέλος
Τα λάθη μας βοηθούν να ξεπεράσουμε τον φόβο της αποτυχίας. Κάθε φορά που δοκιμάζουμε κάτι νέο έχουμε ήδη ξεπεράσει τον φόβο ότι μπορεί να αποτύχουμε, γιατί ούτως ή άλλως είμαστε αντιμέτωποι με την αποτυχία. Παίρνουμε ρίσκα, φτάνουμε σε πράξεις, χωρίς να διστάζουμε μπροστά στο άγνωστο.
«Ύστερα γινόμαστε πιο τολμηροί να δεχτούμε την αποτυχία. Το ότι κάποιος τολμά να δοκιμάσει κάτι για το οποίο δεν είναι σίγουρος τι αποτέλεσμα θα έχει, είναι ένα κέρδος για την αυτοπεποίθησή του», επισημαίνει σχετικά η κ. Ράγγα.
* Σεβασμός
Όσο εύκολο είναι να κάνει κάποιος ένα λάθος, άλλο τόσο δύσκολο είναι να παραδεχτεί το λάθος του αυτό. Αν παραδεχτούμε όμως ότι έχουμε κάνει ένα λάθος, αναπτύσσουμε τον σεβασμό που έχουν οι άλλοι για εμάς. «Είναι μεγαλείο να δεχτείς το λάθος σου. Αυτό σημαίνει ότι αυτομάτως και ο άλλος σέβεται αυτή σου τη δύναμη να παραδεχτείς το λάθος σου. Επομένως κερδίζεις τον σεβασμό του», αναφέρει χαρακτηριστικά η κ. Ράγγα.
* Ανάληψη ευθυνών
Ευθύνη. Λέξη απλή, στην πράξη όχι και τόσο. Μέσα από τα λάθη μας όμως, μπορούμε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, τις ευθύνες για την αποτυχία μας και του τι θα μας φέρει αυτό που κάνουμε. Αναλαμβάνουμε την ευθύνη του αποτελέσματος και μέσα από αυτό ωριμάζουμε σαν προσωπικότητες.
«Εν κατακλείδι, το μεγαλύτερο λάθος είναι να μη δοκιμάζουμε γιατί φοβόμαστε ότι θα κάνουμε λάθος», αναφέρει η κ. Ράγγα και προσθέτει: «Αν γίνει το λάθος, τότε τα βήματα για να το χρησιμοποιήσουμε προς όφελός μας είναι η συγχώρεση, η κατανόηση και η αποδοχή. Αυτή η τριάδα μας βοηθά να γίνουμε καλύτεροι. Από οτιδήποτε αρνητικό υπάρχει κέρδος, οποιοδήποτε και αν είναι αυτό».
