Μπορεί οι χώροι εστίασης να έκλεισαν, αλλά εμείς θα πάρουμε τη μασκούλα μας και θα ατενίσουμε την πανέμορφη Αθήνα.
Παλαιότερο των 360 ημερών
Μπήκαμε και επισήμως σε δεύτερο –πιο ήπιο- lockdown και σαφώς πολλοί εξ υμών αναρωτιέστε τι θα κάνετε πάλι. Ψωμί μάθατε να φτιάχνετε, διαδικτυακά μαθήματα παρακολουθήσατε, βιβλία διαβάσατε, γυμναστική κάνετε, αλλά σαν το έξω δεν έχει. Και είναι λογικό· η φύση του ανθρώπου δεν προορίζεται για τους τέσσερις τοίχους. Είναι λογικό να θέλεις να ξεσκάσεις, είναι λογικό να σε πνίγει το σπίτι, είναι απολύτως νορμάλ να σε πιάνουν οι μαύρες σου τα βράδια όταν πια έχεις φέρει εις πέρας τις υποχρεώσεις της ημέρας.
Για εκείνα τα βράδια που νιώθεις ότι βουλιάζεις στον καναπέ, μην έχοντας κουράγιο να βάλεις εκείνον τον ινφλουένσερ που σου δείχνει πώς να κάνεις πιλάτες, έχουμε κάποιες προτάσεις για να πάρεις το αυτοκίνητό σου και να νιώσεις ότι έτσι για ένα σαραντάλεπτο (τουλάχιστον) μπορείς να ξεφύγεις.
Ξεκινάμε με το αυτονόητο: Περιφερειακή Υμηττού
Είναι λίγο τσιμπημένη η τιμή των διοδίων της Αττικής, αλλά μεταξύ μας τώρα, περισσότερα θα πλήρωνες για έναν καφέ έξω ή για ένα ποτό. Από όπου κι αν ξεκινάς, η Περιφερειακή Υμηττού είναι μια ευχάριστη διαδρομή, τα κτίρια δεν κρύβουν τον ορίζοντα, το μάτι χορταίνει πράσινο από το δάσος Καισαριανής και λίγο πριν εισέλθεις στη Λεωφόρο Καρέα, θα βγεις για να κατευθυνθείς προς τη Θέα του Βύρωνα και μετά προς το θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη».
Πίσω από το Ψυχικό έχεις ανέβει;
Σε καιρούς χωρίς το 50% να δουλεύει τηλεργασία, η κίνηση στη Λεωφόρο Κηφισίας είναι αν όχι απάλευτη, τουλάχιστον κουραστική. Κάποιοι «πονηροί» στρίβουν για Κολλέγιο Αθηνών φτάνουν μέχρι Πλατεία Ελευθερίας και ύστερα παίρνουν τον δρόμο για Πανόραμα ώστε να καταλήξουν στα Δικαστήρια. Αυτή τη διαδρομή θα την εκτιμήσεις δεόντως αν την κάνεις βραδάκι και από το Πανόραμα ατενίσεις την θέα της Αθήνας. Το τοπίο θα σε παραπέμψει και λίγο σε αμερικάνικα προάστια με αρχιτεκτονικά κομψοτεχνήματα, παλιά αρχοντικά ή σύγχρονου ρυθμού κτίρια να κυριαρχούν στην περιοχή.
Τα Βασιλικά Ανάκτορα Τατοΐου τι τα έχουμε;
Για όσους έχουν όρεξη να οδηγήσουν λίγο περισσότερο, αλλά να ανταμειφθούν πλήρως, θα προτείναμε να κινηθούν προς Πάρνηθα και πέριξ. Η διαδρομή αν και γεμάτη στροφές είναι μία όαση στην πολύβουη Αττική με τα φανάρια, τις κόρνες και τη σύγχυση που επικρατεί. Θα περάσεις από σημεία που τα παραμυθένια ονόματά τους ίσως να μην έχεις ξανακούσει όπως το Πάρκο των Ψυχών ή το Δάσος των Γιγάντων. Αν έχεις λίγη ακόμα όρεξη για οδήγηση, θα βάλεις πλώρη και για τη λίμνη Μπελέτσι της Ιπποκράτειου Πολιτείας.
Το θαλασσί της θάλασσας
Από τις ευχάριστες διαδρομές δεν μπορεί να λείπει και αυτή που θα σε φέρει κοντά στο υγρό στοιχείο. Αν η αφετηρία σου είναι το Μαρούσι, λατρεμένη διαδρομή είναι αυτή που περνά από Εκάλη και Διόνυσο για να περάσει από το δάσος Ραπεντόζας και να καταλήξει τελικά στη Λεωφόρο Σχινιά. Εξίσου όμορφη διαδρομή για να φτάσεις Σχινιά είναι κι εκείνη που περνά από ψηλά, ήτοι το βουνό της Πεντέλης. Αν αποφασίσεις να πάρεις τον δρόμο για Πεντέλη, να ελέγξεις οπωσδήποτε την ώρα που δύει ο ήλιος –το θέαμα από ‘κει είναι μοναδικό.
Δεν έχουμε ξεχάσει τον Νότο φυσικά. Για νότιες αυτοκινητάδες, θα προτείναμε να φτάσετε Ποσειδώνος κι από κει να διασχίσετε όλη την παραλιακή καταλήγοντας στη Πικ Πλαζ· ιδανικό σημείο για να ατενίσετε τη θάλασσα χωρίς να βλέπετε στεριά απέναντι. Ξανά, για όσους έχουν όρεξη για μακρύτερη διαδρομή, προτείνουμε να συνεχίσουν να διασχίζουν την παραλιακή, να περάσουν από Λαγονήσι, Σαρωνίδα, Θυμάρι και Σούνιο και μετά να πάρουν τον δρόμο του γυρισμού από Λεωφόρο Λαυρίου.