Πώς να κάνεις αγάπες στους γονείς σου από μακριά
Δεν πειράζει που η καραντίνα σας έχει κάνει να μην μπορείτε να βρεθείτε. Μπορείς να δείξεις στους γονείς σου ότι τους αγαπάς και από μακριά.
Επειδή ποτέ δεν μπορείς να δείξεις αρκετά στους γονείς σου ότι τους αγαπάς – και ειδικά σε μια περίοδο τόσο δύσκολη και περίεργη για όλους μας – σκεφτήκαμε πως θα ήταν καλό να φτιάξουμε μια μικρή λίστα με όλα εκείνα τα γλυκούλικα πράγματα που μπορείς να κάνεις για να τους φτιάξεις το κέφι, έστω και από μακριά.
Επειδή, αλήθεια, τι θα τους κάνει πιο χαρούμενους από το να τους δείξεις ότι τους σκέφτεσαι μέσα σε όλα αυτά που περνάμε;
-Αρχικά, πάρε ένα τηλέφωνο, αν δεν μιλάτε τακτικά. Μην περιμένεις πάντα να σε πάρουν αυτοί. Θα σε πάρουν όπως και να ‘χει, επειδή γονείς είναι. Το θέμα είναι να παίρνεις κι εσύ την πρωτοβουλία μερικές φορές.
-Μετά το τηλέφωνο, κάνε και μια βιντεοκλήση. Όχι τίποτα άλλο, αν σε δουν με τα ίδια τους τα μάτια ότι δεν πεθαίνεις από τον κορωνοϊό, θα πειστούν επιτέλους (και θα γίνουν ακόμα πιο χαρούμενοι). Ναι, τι, ψάχνεις ακόμα να βρεις την λογική με την οποία λειτουργούν οι γονείς;
-Αν είναι μεγάλοι σε ηλικία και δεν τους είναι εύκολο να μετακινηθούν – άσε που καλύτερα να μην τώρα – μπορείς να κανονίσεις με κάποιον γνωστό που μένει κοντά τους για να τους βοηθά με τα ψώνια.
-Για πιο σπέσιαλ περιστάσεις, μπορείς να παραγγείλεις φαγητό να τους έρθει ντελίβερι. Επειδή τίποτα δεν λέει «σας αγαπώ» από το «θα σας ταΐσω εγώ σήμερα».
-Αν οι γονείς σου σκαμπάζουν και δυο-τρία πράγματα από τεχνολογία, μπορείς να τους προτείνεις να δείτε ταινία μαζί μέσω βιντεοκλήσης. Επειδή, παραδέξου το, σου έχει λείψει λιγάκι η μαμά σου να κάνει ερωτήσεις για πράγματα που συνέβησαν δέκα λεπτά πριν.
-Βάλε στην άκρη λίγα χρήματα, αν έχεις την οικονομική δυνατότητα – το ξέρουμε ότι αυτή η συμβουλή δεν απευθύνεται σε πολλούς αυτή τη στιγμή, αλλά την γράφουμε ούτως ή άλλως, σαν προσωπικό στόχο – για να κανονίσεις μόλις τελειώσει όλο αυτό ένα μικρό ταξιδάκι με τους γονείς σου.
-Αν έχεις αδέρφια, κανονίστε να έχετε και λίγο οικογενειακό χρόνο όλοι μαζί. Θα είναι ακόμα πιο όμορφο—ναι, ακόμα κι αν καταλήξετε να γκρινιάζετε. Οι οικογένειες αυτό κάνουν. Αγαπιούνται και γκρινιάζουν.
-Χωρίς να θέλουμε να σου βαρύνουμε την διάθεση, θα σου ζητήσουμε για πολύ, πολύ λίγο να μπεις όντως στην θέση τους και να σκεφτείς πόσο – και για πόσα πολλά και διαφορετικά – μπορούν να ανησυχούν οι γονείς σου αυτή τη στιγμή. Ειδικά αν λαμβάνουν τις πληροφορίες τους κατά βάση από την τηλεόραση – που, ας μην κοροϊδευόμαστε, συμβαίνει ακόμα πολύ – μπορείς να κάτσεις και να μιλήσεις μαζί τους για ό,τι τους απασχολεί, να τους βοηθήσεις να κάνουν έρευνα στο ίντερνετ αλλά και να μάθετε μαζί όσο περισσότερα μπορείτε για την πανδημία. Έτσι, και θα σταματήσουν να ανησυχούν υπερβολικά, και εσύ θα δείξεις ότι όχι μόνο παίρνεις αυτό το ζήτημα στα σοβαρά, αλλά ότι θέλεις να το μοιραστείς και μαζί τους.
-Αν ασχολείσαι με οτιδήποτε δημιουργικό μέσα στην καραντίνα, δειξ’ τους τα αποτελέσματα. Ναι, ακόμα κι αν είναι κάποιο χαζούλι χόμπι που δεν παίρνεις ούτε εσύ πολύ στα σοβαρά. Θα χαρούν που απασχολείσαι και δεν κάθεσαι να κοιτάς τον τοίχο.
-Υποθέτουμε έχεις καταλάβει (και από αυτό το κείμενο, και από την ζωή σου ευχόμαστε, γενικότερα) ότι οι γονείς δεν χρειάζονται και πολλά για να χαμογελάσουν και να καθησυχαστούν ότι το παιδί τους είναι καλά ακόμα μια μέρα. Κοίταξέ τους με χαμόγελο κι εσύ – ή κάνε το χαμόγελό σου ν’ ακούγεται ακόμα και μέσα απ’ το τηλέφωνο – και πες τους ότι είσαι καλά.
-Χμμ, και τώρα μας ρωτάς «Κι αν δεν είμαι καλά;» Και εδώ, ναι, είναι ένα θεματάκι. Δεν είμαστε σε θέση να σου πούμε πώς να διαχειριστείς αυτό το θέμα με τους γονείς σου. Είμαστε σε θέση, όμως, να σου πούμε ότι αν υπήρχε ποτέ η κατάλληλη στιγμή να πεις στους γονείς σου ότι δεν είσαι καλά, μάλλον είναι τώρα. Κανείς δεν είναι αληθινά καλά αυτή τη στιγμή, και αν με τους γονείς σου δεν είναι στις συνηθισμένες σας κουβέντες να αναλύετε τα ψυχολογικά σας (σου, βασικά) προβλήματα, γιατί να μην αρχίσετε δειλά-δειλά;
Επειδή, αλήθεια, τι θα τους κάνει πιο χαρούμενους από το να τους δείξεις ότι τους σκέφτεσαι μέσα σε όλα αυτά που περνάμε;
-Αρχικά, πάρε ένα τηλέφωνο, αν δεν μιλάτε τακτικά. Μην περιμένεις πάντα να σε πάρουν αυτοί. Θα σε πάρουν όπως και να ‘χει, επειδή γονείς είναι. Το θέμα είναι να παίρνεις κι εσύ την πρωτοβουλία μερικές φορές.
-Μετά το τηλέφωνο, κάνε και μια βιντεοκλήση. Όχι τίποτα άλλο, αν σε δουν με τα ίδια τους τα μάτια ότι δεν πεθαίνεις από τον κορωνοϊό, θα πειστούν επιτέλους (και θα γίνουν ακόμα πιο χαρούμενοι). Ναι, τι, ψάχνεις ακόμα να βρεις την λογική με την οποία λειτουργούν οι γονείς;
-Αν είναι μεγάλοι σε ηλικία και δεν τους είναι εύκολο να μετακινηθούν – άσε που καλύτερα να μην τώρα – μπορείς να κανονίσεις με κάποιον γνωστό που μένει κοντά τους για να τους βοηθά με τα ψώνια.
-Για πιο σπέσιαλ περιστάσεις, μπορείς να παραγγείλεις φαγητό να τους έρθει ντελίβερι. Επειδή τίποτα δεν λέει «σας αγαπώ» από το «θα σας ταΐσω εγώ σήμερα».
-Αν οι γονείς σου σκαμπάζουν και δυο-τρία πράγματα από τεχνολογία, μπορείς να τους προτείνεις να δείτε ταινία μαζί μέσω βιντεοκλήσης. Επειδή, παραδέξου το, σου έχει λείψει λιγάκι η μαμά σου να κάνει ερωτήσεις για πράγματα που συνέβησαν δέκα λεπτά πριν.
-Βάλε στην άκρη λίγα χρήματα, αν έχεις την οικονομική δυνατότητα – το ξέρουμε ότι αυτή η συμβουλή δεν απευθύνεται σε πολλούς αυτή τη στιγμή, αλλά την γράφουμε ούτως ή άλλως, σαν προσωπικό στόχο – για να κανονίσεις μόλις τελειώσει όλο αυτό ένα μικρό ταξιδάκι με τους γονείς σου.
-Αν έχεις αδέρφια, κανονίστε να έχετε και λίγο οικογενειακό χρόνο όλοι μαζί. Θα είναι ακόμα πιο όμορφο—ναι, ακόμα κι αν καταλήξετε να γκρινιάζετε. Οι οικογένειες αυτό κάνουν. Αγαπιούνται και γκρινιάζουν.
-Χωρίς να θέλουμε να σου βαρύνουμε την διάθεση, θα σου ζητήσουμε για πολύ, πολύ λίγο να μπεις όντως στην θέση τους και να σκεφτείς πόσο – και για πόσα πολλά και διαφορετικά – μπορούν να ανησυχούν οι γονείς σου αυτή τη στιγμή. Ειδικά αν λαμβάνουν τις πληροφορίες τους κατά βάση από την τηλεόραση – που, ας μην κοροϊδευόμαστε, συμβαίνει ακόμα πολύ – μπορείς να κάτσεις και να μιλήσεις μαζί τους για ό,τι τους απασχολεί, να τους βοηθήσεις να κάνουν έρευνα στο ίντερνετ αλλά και να μάθετε μαζί όσο περισσότερα μπορείτε για την πανδημία. Έτσι, και θα σταματήσουν να ανησυχούν υπερβολικά, και εσύ θα δείξεις ότι όχι μόνο παίρνεις αυτό το ζήτημα στα σοβαρά, αλλά ότι θέλεις να το μοιραστείς και μαζί τους.
-Αν ασχολείσαι με οτιδήποτε δημιουργικό μέσα στην καραντίνα, δειξ’ τους τα αποτελέσματα. Ναι, ακόμα κι αν είναι κάποιο χαζούλι χόμπι που δεν παίρνεις ούτε εσύ πολύ στα σοβαρά. Θα χαρούν που απασχολείσαι και δεν κάθεσαι να κοιτάς τον τοίχο.
-Υποθέτουμε έχεις καταλάβει (και από αυτό το κείμενο, και από την ζωή σου ευχόμαστε, γενικότερα) ότι οι γονείς δεν χρειάζονται και πολλά για να χαμογελάσουν και να καθησυχαστούν ότι το παιδί τους είναι καλά ακόμα μια μέρα. Κοίταξέ τους με χαμόγελο κι εσύ – ή κάνε το χαμόγελό σου ν’ ακούγεται ακόμα και μέσα απ’ το τηλέφωνο – και πες τους ότι είσαι καλά.
-Χμμ, και τώρα μας ρωτάς «Κι αν δεν είμαι καλά;» Και εδώ, ναι, είναι ένα θεματάκι. Δεν είμαστε σε θέση να σου πούμε πώς να διαχειριστείς αυτό το θέμα με τους γονείς σου. Είμαστε σε θέση, όμως, να σου πούμε ότι αν υπήρχε ποτέ η κατάλληλη στιγμή να πεις στους γονείς σου ότι δεν είσαι καλά, μάλλον είναι τώρα. Κανείς δεν είναι αληθινά καλά αυτή τη στιγμή, και αν με τους γονείς σου δεν είναι στις συνηθισμένες σας κουβέντες να αναλύετε τα ψυχολογικά σας (σου, βασικά) προβλήματα, γιατί να μην αρχίσετε δειλά-δειλά;
