Οι ωραιότερες αμμουδιές για να στρωθείς με μπύρες
Βάζεις την παρέα ή το έτερο σου ήμισυ, βάζουμε τις καλύτερες παραλίες της Αττικής για να αράξετε με μπύρες να χαζεύετε τα αστέρια, τύφλα να ‘χουν τα μπαράκια.
της Ηρώς Κουνάδη
Με μερικές παρενθέσεις ψύχρας εδώ κι εκεί, ο Σεπτέμβρης παραμένει μήνας καλοκαιρινός, καλοκαιρινότατος, ό,τι πρέπει για να πάρεις την παρέα ή το έτερον ήμισυ και να αράξετε το βράδυ στην παραλία με μπύρες και γιατί όχι βραδινές βουτιές. Και οικονομία κάνεις, και τα εύσημα για την πρωτοτυπία σου παίρνεις, που δεν τη βγάλατε πάλι στο μπαρ της γειτονιάς λες και πρωταγωνιστείτε στα Φιλαράκια. Το πού θα πάτε, άφησέ το πάνω μας.
Δεν θα σπάσουμε την παράδοση, θα ξεκινήσουμε από εκεί που ξεκινάει κάθε λίστα με παραλίες για βραδινό μπάνιο στην Αθήνα. Το Καβούρι. Το Καβούρι, που λες, φίλε που μας διαβάζεις πρώτη φορά, είναι βολικότατο καθότι απέχει ούτε μισάωρο από το κέντρο της Αθήνας (μια Βουλιαγμένης δρόμος), έχει ωραιότατη αμμουδιά χωρίς πετρούλες και βοτσαλάκια να μπαίνουν σε ευαίσθητα σημεία στα σκοτάδια, σούπερ ρηχά νερά ιδανικά για να πλατσουρίσεις αν δεν θες να κολυμπήσεις, και ένα νησάκι απέναντι στο οποίο πας και κολυμπώντας –και περπατώντας μέσα στο νερό βασικά. Έχει καντίνα ανοιχτή και το βράδυ για ανεφοδιασμό σε μπύρες, και αρκετή έκταση ώστε ακόμα και αν πετύχετε πολυκοσμία (πράγμα σύνηθες) μια γωνίτσα θα τη βρείτε αν θέλετε να απομονωθείτε.
Λιγότερο κόσμο τα βράδια, καθότι πιο απομακρυσμένη, έχει η εξίσου μεγάλη αμμουδιά της Αναβύσσου. Είναι κι αυτή ιδανικό σκηνικό και για άραγμα με μπύρες έξω και για πλατσουρίσματα μέσα, χωρίς βοτσαλάκια και βραχάκια και λοιπούς παράγοντες κινδύνου αν σου έρθει να βουτήξεις. Στα συν, ότι έχει περίπτερο ακριβώς απέναντι για να μην καταλήξετε ώσπου να φτάσετε να πίνετε χλιαρή μπύρα σαν τον Αστερίξ στους Βρετανούς.
Οι παροικούντες τα νότια προάστια που δεν θέλουν να οδηγήσουν, γιατί καλό το ρομάντζο αλλά έχουμε και δουλειές την άλλη μέρα, πηγαίνουν γραμμή στις αμμουδιές της Εδέμ (το ελεύθερο κομμάτι της) και της Γλυφάδας. Μόνοι εδώ δεν θα είστε (ειδικά η Γλυφάδα μαζεύει κόσμο και λαό τα βράδια) αλλά αν η κοσμοσυρροή δεν σας ενοχλεί, καθότι έχει και κάτι από τα εφηβικά μας beach party, αμφότερες είναι αμμουδερές, με ρηχά νερά και εύκολη πρόσβαση από τον δρόμο, για να μην σκαρφαλώνετε βραχάκια ή/και σκουντουφλάτε σε μονοπάτια βραδιάτικα.
Οι ρομαντικές ψυχές ανάμεσά μας πάνε Παρασκευή ή Σάββατο βράδυ –καθότι η διαδρομή είναι μεγάλη για καθημερινή– στα Πεύκα του Σχινιά, που έχουν αφενός τέλεια αμμουδιά, αφετέρου τα περισσότερα αστέρια που έχεις δει σε παραλία της Αττικής, καθότι μακριά από πηγές φωτορύπανσης. Η παραλία είναι τόσο μεγάλη που εγγυάται όση απομόνωση θες, τα δε νερά είναι ρηχά για να μην αγχώνεσαι με τις βραδινές βουτιές. Να θυμίσουμε μόνο πως, με την εξαίρεση της πρώτης, αυτής με τη μεγάλη αλάνα, οι υπόλοιπες είσοδοι του δάσους παραμένουν κλειστές για κάθε είδους όχημα, και αν μας ρωτάς καλά κάνουν γιατί ο κίνδυνος της πυρκαγιάς είναι υπαρκτός και σοβαρότατος. Αν θέλεις να μπεις με τα πόδια από την δεύτερη ή την τρίτη είσοδο (στηρίζουμε, είναι τα ωραιότερα σημεία της παραλίας εκεί) η απόσταση δεν είναι μεγάλη, ένα πεντάλεπτο περπάτημα σε ίσιο χωμάτινο δρόμο, φέρε όμως μαζί φακό για την περίπτωση που δεν πετύχεις φεγγάρι.
Βολικότατες από άποψη απόστασης αν ξεκινάς από τα βορειοανατολικά προάστια (Χαλάνδρι, Χολαργό, Αγία Παρασκευή και πέριξ) είναι οι Μαρίκες της Ραφήνας, που έχουν ωραία αμμουδιά για να αράξεις έξω, και ένα μικρό μπητσομπαράκι στην άκρη της παραλίας, που ενίοτε μένει ανοιχτό ως αργά για παγωμένες μπύρες. Μη σου μπαίνουν όμως ιδέες για βραδινές βουτιές, εκτός αν έχεις έρθει εξοπλισμένος με παπουτσάκια, γιατί μέσα στο νερό έχει μεγάλες οριζόντιες πλάκες και ενίοτε αχινούς. Αν ξεπεράσεις αυτόν τον σκόπελο, μέσα τα νερά είναι ρηχά και αυτό που πατάς αφράτη άμμος.
Με μερικές παρενθέσεις ψύχρας εδώ κι εκεί, ο Σεπτέμβρης παραμένει μήνας καλοκαιρινός, καλοκαιρινότατος, ό,τι πρέπει για να πάρεις την παρέα ή το έτερον ήμισυ και να αράξετε το βράδυ στην παραλία με μπύρες και γιατί όχι βραδινές βουτιές. Και οικονομία κάνεις, και τα εύσημα για την πρωτοτυπία σου παίρνεις, που δεν τη βγάλατε πάλι στο μπαρ της γειτονιάς λες και πρωταγωνιστείτε στα Φιλαράκια. Το πού θα πάτε, άφησέ το πάνω μας.
Δεν θα σπάσουμε την παράδοση, θα ξεκινήσουμε από εκεί που ξεκινάει κάθε λίστα με παραλίες για βραδινό μπάνιο στην Αθήνα. Το Καβούρι. Το Καβούρι, που λες, φίλε που μας διαβάζεις πρώτη φορά, είναι βολικότατο καθότι απέχει ούτε μισάωρο από το κέντρο της Αθήνας (μια Βουλιαγμένης δρόμος), έχει ωραιότατη αμμουδιά χωρίς πετρούλες και βοτσαλάκια να μπαίνουν σε ευαίσθητα σημεία στα σκοτάδια, σούπερ ρηχά νερά ιδανικά για να πλατσουρίσεις αν δεν θες να κολυμπήσεις, και ένα νησάκι απέναντι στο οποίο πας και κολυμπώντας –και περπατώντας μέσα στο νερό βασικά. Έχει καντίνα ανοιχτή και το βράδυ για ανεφοδιασμό σε μπύρες, και αρκετή έκταση ώστε ακόμα και αν πετύχετε πολυκοσμία (πράγμα σύνηθες) μια γωνίτσα θα τη βρείτε αν θέλετε να απομονωθείτε.
Λιγότερο κόσμο τα βράδια, καθότι πιο απομακρυσμένη, έχει η εξίσου μεγάλη αμμουδιά της Αναβύσσου. Είναι κι αυτή ιδανικό σκηνικό και για άραγμα με μπύρες έξω και για πλατσουρίσματα μέσα, χωρίς βοτσαλάκια και βραχάκια και λοιπούς παράγοντες κινδύνου αν σου έρθει να βουτήξεις. Στα συν, ότι έχει περίπτερο ακριβώς απέναντι για να μην καταλήξετε ώσπου να φτάσετε να πίνετε χλιαρή μπύρα σαν τον Αστερίξ στους Βρετανούς.
Οι παροικούντες τα νότια προάστια που δεν θέλουν να οδηγήσουν, γιατί καλό το ρομάντζο αλλά έχουμε και δουλειές την άλλη μέρα, πηγαίνουν γραμμή στις αμμουδιές της Εδέμ (το ελεύθερο κομμάτι της) και της Γλυφάδας. Μόνοι εδώ δεν θα είστε (ειδικά η Γλυφάδα μαζεύει κόσμο και λαό τα βράδια) αλλά αν η κοσμοσυρροή δεν σας ενοχλεί, καθότι έχει και κάτι από τα εφηβικά μας beach party, αμφότερες είναι αμμουδερές, με ρηχά νερά και εύκολη πρόσβαση από τον δρόμο, για να μην σκαρφαλώνετε βραχάκια ή/και σκουντουφλάτε σε μονοπάτια βραδιάτικα.
Οι ρομαντικές ψυχές ανάμεσά μας πάνε Παρασκευή ή Σάββατο βράδυ –καθότι η διαδρομή είναι μεγάλη για καθημερινή– στα Πεύκα του Σχινιά, που έχουν αφενός τέλεια αμμουδιά, αφετέρου τα περισσότερα αστέρια που έχεις δει σε παραλία της Αττικής, καθότι μακριά από πηγές φωτορύπανσης. Η παραλία είναι τόσο μεγάλη που εγγυάται όση απομόνωση θες, τα δε νερά είναι ρηχά για να μην αγχώνεσαι με τις βραδινές βουτιές. Να θυμίσουμε μόνο πως, με την εξαίρεση της πρώτης, αυτής με τη μεγάλη αλάνα, οι υπόλοιπες είσοδοι του δάσους παραμένουν κλειστές για κάθε είδους όχημα, και αν μας ρωτάς καλά κάνουν γιατί ο κίνδυνος της πυρκαγιάς είναι υπαρκτός και σοβαρότατος. Αν θέλεις να μπεις με τα πόδια από την δεύτερη ή την τρίτη είσοδο (στηρίζουμε, είναι τα ωραιότερα σημεία της παραλίας εκεί) η απόσταση δεν είναι μεγάλη, ένα πεντάλεπτο περπάτημα σε ίσιο χωμάτινο δρόμο, φέρε όμως μαζί φακό για την περίπτωση που δεν πετύχεις φεγγάρι.
.jpg)
Βολικότατες από άποψη απόστασης αν ξεκινάς από τα βορειοανατολικά προάστια (Χαλάνδρι, Χολαργό, Αγία Παρασκευή και πέριξ) είναι οι Μαρίκες της Ραφήνας, που έχουν ωραία αμμουδιά για να αράξεις έξω, και ένα μικρό μπητσομπαράκι στην άκρη της παραλίας, που ενίοτε μένει ανοιχτό ως αργά για παγωμένες μπύρες. Μη σου μπαίνουν όμως ιδέες για βραδινές βουτιές, εκτός αν έχεις έρθει εξοπλισμένος με παπουτσάκια, γιατί μέσα στο νερό έχει μεγάλες οριζόντιες πλάκες και ενίοτε αχινούς. Αν ξεπεράσεις αυτόν τον σκόπελο, μέσα τα νερά είναι ρηχά και αυτό που πατάς αφράτη άμμος.
