Σούπερ μονοήμερες μια ώρα από την Αθήνα
Βάζουμε κάτω τα νέα μέτρα, και καταλήγουμε πού (και κυρίως πώς) μπορούμε να πάμε. Σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμα και να φάμε.
της Ηρώς Κουνάδη
Σύνοψη των κανόνων για όσους έχουν χαθεί στη μετάφραση των νέων μέτρων: Μέχρι τρία άτομα στο αυτοκίνητο, εκτός αν είστε οικογένεια (γονείς και παιδιά, ξαδέρφια δε μετράνε) οπότε μπαίνετε όσοι θέλετε. Το πού θα πάτε δεν έχει προς το παρόν περιορισμό, μπορείτε να περάσετε και τα σύνορα της Αττικής. Αν τα περάσετε, θα βρείτε και ταβέρνες ανοιχτές, καθότι η εστίαση έχει κλείσει μόνο εντός Αττικής (και στον βορρά, αλλά σε μια ώρα βορρά δεν φτάνεις). Αν μείνετε εντός Αττικής, μόνο φαγητό σε πακέτο και πικνίκ στη φύση. Α, και αν πάτε με περισσότερα του ενός αυτοκίνητα, μέχρι 6 μπορείτε να στρωθείτε για πικνίκ όλοι μαζί, από εκεί και πάνω θεωρείστε συνάθροιση και ρισκάρετε πρόστιμα 150€ το άτομο. Το μέχρι 6 ισχύει επίσης και για το πόσοι κάθεστε μαζί σε τραπέζι ταβέρνας/ café/ εστιατορίου, στις περιοχές που αυτά είναι ανοιχτά.
Και τώρα που βγάλαμε από τη μέση τα διαδικαστικά ωσάν να ζούμε σε δυστοπία, να πούμε πως τουλάχιστον ο καιρός παραμένει με το μέρος μας, και μια εκδρομή για περπάτημα/ άραγμα/ πικνίκ στην εξοχή είναι αυτή τη στιγμή μακράν ο καλύτερος τρόπος να ξεφύγεις από όλα αυτά που ζούμε. Βενζίνη, μουσικές και φύγαμε.
Πάμε Κόρινθο
«Τι έχει να κάνουμε στην Κόρινθο;» ρωτάς, και απ’ αυτό μαντεύουμε πως δεν έχεις πάει ποτέ σου. Άφησέ μας να σε διαφωτίσουμε: Κατ’ αρχάς, το μεγαλύτερο κάστρο ολόκληρης της Πελοποννήσου, τον σούπερ εντυπωσιακό Ακροκόρινθο, λεπτομέρειες για τον οποίο έχουμε εδώ. Κατά δεύτερον, την Αρχαία Κόρινθο, αρχαιολογικό χώρο πανέμορφο και ιδιαιτέρως φροντισμένο, με τον δωρικό ναό του Απόλλωνα, τη ρωμαϊκή αγορά του και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα, για τα οποία έχει λεπτομέρειες το Υπουργείο Πολιτισμού εδώ.
Και μετά, είναι και η ίδια η Κόρινθος, που αν δεν την έχεις περπατήσει ποτέ θα σε εκπλήξει ευχάριστα με τις μεγάλες ηλιόλουστες πλατείες της, τους φαρδιούς πεζόδρομους στους οποίους απλώνουν έξω τραπεζάκια café και εστιατόρια (να μια εικόνα που δεν φανταζόμασταν ποτέ πόσο γρήγορα θα μας λείψει οι Αθηναίοι), τον Πήγασο ανάμεσα στα σιντριβάνια στον Φλοίσβο (πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου στο επισημότερο) και τα καταπληκτικά ψηφιδωτά στα πεζοδρόμια, έργα της ζωγράφου Ευφροσύνης Χαστούπη-Παρούση. Περισσότερα έχουν οι φίλοι μας στο All about Peloponnisos, εδώ.
Ακριβώς ένα τέταρτο έξω από την Κόρινθο, κοντά στην παραλία που λέγεται Παλαιό Καλαμάκι, αξίζει να πιάσεις τραπέζι για φαγητό στον Κήπο, όνομα και πράγμα, που σερβίρει φανταστικά θαλασσινά αλλά και σπιτικά μαγειρευτά (στα οπωσδήποτε το γεμιστό του καλαμάρι και οι μαμαδίσιες πίτες) σε τιμές που κυμαίνονται στα 17-20€ το άτομο, κρασιού περιλαμβανομένου.
Μια Χαλκίδα, καιρό έχουμε να πάμε
Μια ώρα μακριά από την πόρτα μας, η Χαλκίδα ήταν η πρώτη μας επιλογή για ουζάκια πλάι στη θάλασσα ακόμα και τότε που οι ζωές μας ήταν νορμάλ. Τώρα δεν θα την τιμήσουμε; Τώρα είναι η τέλεια ευκαιρία να βολτάρουμε στην παραλιακή της περαντζάδα χαζεύοντας τα «τρελά νερά» να κάνουν… αυτό που κάνουμε όλοι μας αυτές τις μέρες, και να ανηφορίσουμε ως το χτισμένο το 1864 Κάστρο του Καράμπαμπα για να χαζέψουμε την θέα της πόλης από ψηλά και να περιπλανηθούμε στους προμαχώνες, τα υπόγεια και τις πολεμίστρες του. Στο κάστρο φιλοξενείται επίσης και μια ενδιαφέρουσα έκθεση αρχιτεκτονικών γλυπτών από τα βυζαντινά και τα οθωμανικά χρόνια της πόλης. Το κάστρο είναι επισκέψιμο Τρίτη, Πέμπτη και Κυριακή 8:30-16:00, με ελεύθερη είσοδο.
Δέκα λεπτά έξω από την Χαλκίδα, τα ταβερνάκια της Νέας Αρτάκης απλώνουν τα τραπέζια τους πλάι στο κύμα αν ο καιρός είναι καλός, και σε συμπαθέστατους εσωτερικούς χώρους αν δεν είναι, και μας σερβίρουν ψαράκια αλλά και κρεατικά σαν η ζωή να συνεχίζεται κανονικά. Αν δεν ξέρεις πού να πρωτοκαθίσεις, η δική μας ψήφος εμπιστοσύνης πηγαίνει στην Κληματαριά, που φτιάχνει μεταξύ άλλων τέλειο μυδοπίλαφο, λεμονάτες γαρίδες σαγανάκι με κεφαλοτύρι, αλλά και ζουμερά μπριζολάκια για τους κρεατοφάγους της παρέας. Με κρασί, ο λογαριασμός βγαίνει στα 17-20€ το άτομο.
Βαριέμαι να οδηγώ τόσο. Μήπως να πάμε Σούνιο;
Εδώ είμαστε εντός αττικών ορίων, που σημαίνει μόνο σουβλάκια πακέτο, ή καλαθάκια του πικνίκ από το σπίτι, αλλά τι σκηνικό σου έχουμε για να στρωθείς για πικνίκ: Ο Εθνικός Δρυμός Σουνίου με τα 21 καταπράσινα στρέμματά του είναι μεν ο μικρότερος δρυμός που έχουμε στην Ελλάδα, είναι όμως πανέμορφος, γεμάτος μονοπάτια ό,τι πρέπει για τις φθινοπωρινές σου πεζοπορίες και ξέφωτα ιδανικά για άραγμα. Έχει και ένα εντυπωσιακό σπηλαιοβάραθρο, το Χάος, που αγγίζει σε βάθος τα 55 μέτρα και μοιάζει λες και δημιουργήθηκε από πτώση μετεωρίτη –αν και το πιθανότερο σενάριο λέει πως μάλλον ήταν σπήλαιο η οροφή του οποίου κατέρρευσε.
Έξω από τον δρυμό, αλλά πολύ κοντά του, επάνω στον γνωστό βράχο που αγναντεύει από ψηλά τη θάλασσα, ένας από τους ωραιότερους αρχαίους μας ναούς, αυτός του Ποσειδώνα, παραμένει ανοιχτός (όπως και όλοι οι υπαίθριοι αρχαιολογικοί χώροι –τα μουσεία μόνο έκλεισαν με τα νέα μέτρα).
Στον Σχινιά θα μπεις στον πειρασμό να γίνεις χειμερινός κολυμβητής
Αν δεν έχουν περάσει τρεις μήνες από την τελευταία σου βουτιά στη θάλασσα, εμείς θα σου προτείναμε να το τολμήσεις (κι εδώ έχουμε όλους τους λόγους γιατί). Η απλωσιά της τέλειας αμμουδιάς των Πεύκων, ακριβώς εκεί που τελειώνει το Εθνικό Πάρκο, μετά τις οργανωμένες παραλίες του Καραβιού και του Μωραΐτη, είναι ιδανική όχι μόνο για πλατσουρίσματα και άραγμα στην ακροθαλασσιά, αλλά και για πικνίκ στα ξέφωτα κάτω από τα δέντρα, πίσω από την παραλία, και πεζοπορίες στα χωμάτινα μονοπάτια που διασχίζουν το δάσος (λεπτομέρειες έχουμε εδώ).
Πέρα από το δάσος, και αρχαιολογικό ενδιαφέρον έχει η εκδρομή αυτή: Εδώ πολύ κοντά θα δεις τον Τύμβο του Μαραθώνα, όπου είναι θαμμένοι οι 192 Αθηναίοι που σκοτώθηκαν στην πρώτη μάχη με τους Πέρσες, το 490 π.Χ., το Τρόπαιο της Μάχης ακριβώς εκεί που ήταν το επίκεντρο του πεδίου της μάχης, σε σημείο διαφορετικό από τον Τύμβο, και το Ιερό των Αιγυπτίων Θεών στη Νέα Μάκρη, που το έφτιαξε ο Ηρώδης ο Αττικός φτυστό με το Ιερό του Σαράπιδος στο Δέλτα του Νείλου. Όλα υπαίθρια, οπότε όλα ανοιχτά. Λεπτομέρειες έχουμε εδώ.
Σύνοψη των κανόνων για όσους έχουν χαθεί στη μετάφραση των νέων μέτρων: Μέχρι τρία άτομα στο αυτοκίνητο, εκτός αν είστε οικογένεια (γονείς και παιδιά, ξαδέρφια δε μετράνε) οπότε μπαίνετε όσοι θέλετε. Το πού θα πάτε δεν έχει προς το παρόν περιορισμό, μπορείτε να περάσετε και τα σύνορα της Αττικής. Αν τα περάσετε, θα βρείτε και ταβέρνες ανοιχτές, καθότι η εστίαση έχει κλείσει μόνο εντός Αττικής (και στον βορρά, αλλά σε μια ώρα βορρά δεν φτάνεις). Αν μείνετε εντός Αττικής, μόνο φαγητό σε πακέτο και πικνίκ στη φύση. Α, και αν πάτε με περισσότερα του ενός αυτοκίνητα, μέχρι 6 μπορείτε να στρωθείτε για πικνίκ όλοι μαζί, από εκεί και πάνω θεωρείστε συνάθροιση και ρισκάρετε πρόστιμα 150€ το άτομο. Το μέχρι 6 ισχύει επίσης και για το πόσοι κάθεστε μαζί σε τραπέζι ταβέρνας/ café/ εστιατορίου, στις περιοχές που αυτά είναι ανοιχτά.
Και τώρα που βγάλαμε από τη μέση τα διαδικαστικά ωσάν να ζούμε σε δυστοπία, να πούμε πως τουλάχιστον ο καιρός παραμένει με το μέρος μας, και μια εκδρομή για περπάτημα/ άραγμα/ πικνίκ στην εξοχή είναι αυτή τη στιγμή μακράν ο καλύτερος τρόπος να ξεφύγεις από όλα αυτά που ζούμε. Βενζίνη, μουσικές και φύγαμε.
Πάμε Κόρινθο
«Τι έχει να κάνουμε στην Κόρινθο;» ρωτάς, και απ’ αυτό μαντεύουμε πως δεν έχεις πάει ποτέ σου. Άφησέ μας να σε διαφωτίσουμε: Κατ’ αρχάς, το μεγαλύτερο κάστρο ολόκληρης της Πελοποννήσου, τον σούπερ εντυπωσιακό Ακροκόρινθο, λεπτομέρειες για τον οποίο έχουμε εδώ. Κατά δεύτερον, την Αρχαία Κόρινθο, αρχαιολογικό χώρο πανέμορφο και ιδιαιτέρως φροντισμένο, με τον δωρικό ναό του Απόλλωνα, τη ρωμαϊκή αγορά του και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα, για τα οποία έχει λεπτομέρειες το Υπουργείο Πολιτισμού εδώ.
Και μετά, είναι και η ίδια η Κόρινθος, που αν δεν την έχεις περπατήσει ποτέ θα σε εκπλήξει ευχάριστα με τις μεγάλες ηλιόλουστες πλατείες της, τους φαρδιούς πεζόδρομους στους οποίους απλώνουν έξω τραπεζάκια café και εστιατόρια (να μια εικόνα που δεν φανταζόμασταν ποτέ πόσο γρήγορα θα μας λείψει οι Αθηναίοι), τον Πήγασο ανάμεσα στα σιντριβάνια στον Φλοίσβο (πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου στο επισημότερο) και τα καταπληκτικά ψηφιδωτά στα πεζοδρόμια, έργα της ζωγράφου Ευφροσύνης Χαστούπη-Παρούση. Περισσότερα έχουν οι φίλοι μας στο All about Peloponnisos, εδώ.
Ακριβώς ένα τέταρτο έξω από την Κόρινθο, κοντά στην παραλία που λέγεται Παλαιό Καλαμάκι, αξίζει να πιάσεις τραπέζι για φαγητό στον Κήπο, όνομα και πράγμα, που σερβίρει φανταστικά θαλασσινά αλλά και σπιτικά μαγειρευτά (στα οπωσδήποτε το γεμιστό του καλαμάρι και οι μαμαδίσιες πίτες) σε τιμές που κυμαίνονται στα 17-20€ το άτομο, κρασιού περιλαμβανομένου.
Μια Χαλκίδα, καιρό έχουμε να πάμε
Μια ώρα μακριά από την πόρτα μας, η Χαλκίδα ήταν η πρώτη μας επιλογή για ουζάκια πλάι στη θάλασσα ακόμα και τότε που οι ζωές μας ήταν νορμάλ. Τώρα δεν θα την τιμήσουμε; Τώρα είναι η τέλεια ευκαιρία να βολτάρουμε στην παραλιακή της περαντζάδα χαζεύοντας τα «τρελά νερά» να κάνουν… αυτό που κάνουμε όλοι μας αυτές τις μέρες, και να ανηφορίσουμε ως το χτισμένο το 1864 Κάστρο του Καράμπαμπα για να χαζέψουμε την θέα της πόλης από ψηλά και να περιπλανηθούμε στους προμαχώνες, τα υπόγεια και τις πολεμίστρες του. Στο κάστρο φιλοξενείται επίσης και μια ενδιαφέρουσα έκθεση αρχιτεκτονικών γλυπτών από τα βυζαντινά και τα οθωμανικά χρόνια της πόλης. Το κάστρο είναι επισκέψιμο Τρίτη, Πέμπτη και Κυριακή 8:30-16:00, με ελεύθερη είσοδο.
Δέκα λεπτά έξω από την Χαλκίδα, τα ταβερνάκια της Νέας Αρτάκης απλώνουν τα τραπέζια τους πλάι στο κύμα αν ο καιρός είναι καλός, και σε συμπαθέστατους εσωτερικούς χώρους αν δεν είναι, και μας σερβίρουν ψαράκια αλλά και κρεατικά σαν η ζωή να συνεχίζεται κανονικά. Αν δεν ξέρεις πού να πρωτοκαθίσεις, η δική μας ψήφος εμπιστοσύνης πηγαίνει στην Κληματαριά, που φτιάχνει μεταξύ άλλων τέλειο μυδοπίλαφο, λεμονάτες γαρίδες σαγανάκι με κεφαλοτύρι, αλλά και ζουμερά μπριζολάκια για τους κρεατοφάγους της παρέας. Με κρασί, ο λογαριασμός βγαίνει στα 17-20€ το άτομο.
Βαριέμαι να οδηγώ τόσο. Μήπως να πάμε Σούνιο;
Εδώ είμαστε εντός αττικών ορίων, που σημαίνει μόνο σουβλάκια πακέτο, ή καλαθάκια του πικνίκ από το σπίτι, αλλά τι σκηνικό σου έχουμε για να στρωθείς για πικνίκ: Ο Εθνικός Δρυμός Σουνίου με τα 21 καταπράσινα στρέμματά του είναι μεν ο μικρότερος δρυμός που έχουμε στην Ελλάδα, είναι όμως πανέμορφος, γεμάτος μονοπάτια ό,τι πρέπει για τις φθινοπωρινές σου πεζοπορίες και ξέφωτα ιδανικά για άραγμα. Έχει και ένα εντυπωσιακό σπηλαιοβάραθρο, το Χάος, που αγγίζει σε βάθος τα 55 μέτρα και μοιάζει λες και δημιουργήθηκε από πτώση μετεωρίτη –αν και το πιθανότερο σενάριο λέει πως μάλλον ήταν σπήλαιο η οροφή του οποίου κατέρρευσε.
Έξω από τον δρυμό, αλλά πολύ κοντά του, επάνω στον γνωστό βράχο που αγναντεύει από ψηλά τη θάλασσα, ένας από τους ωραιότερους αρχαίους μας ναούς, αυτός του Ποσειδώνα, παραμένει ανοιχτός (όπως και όλοι οι υπαίθριοι αρχαιολογικοί χώροι –τα μουσεία μόνο έκλεισαν με τα νέα μέτρα).
Στον Σχινιά θα μπεις στον πειρασμό να γίνεις χειμερινός κολυμβητής
Αν δεν έχουν περάσει τρεις μήνες από την τελευταία σου βουτιά στη θάλασσα, εμείς θα σου προτείναμε να το τολμήσεις (κι εδώ έχουμε όλους τους λόγους γιατί). Η απλωσιά της τέλειας αμμουδιάς των Πεύκων, ακριβώς εκεί που τελειώνει το Εθνικό Πάρκο, μετά τις οργανωμένες παραλίες του Καραβιού και του Μωραΐτη, είναι ιδανική όχι μόνο για πλατσουρίσματα και άραγμα στην ακροθαλασσιά, αλλά και για πικνίκ στα ξέφωτα κάτω από τα δέντρα, πίσω από την παραλία, και πεζοπορίες στα χωμάτινα μονοπάτια που διασχίζουν το δάσος (λεπτομέρειες έχουμε εδώ).
.jpg)
Πέρα από το δάσος, και αρχαιολογικό ενδιαφέρον έχει η εκδρομή αυτή: Εδώ πολύ κοντά θα δεις τον Τύμβο του Μαραθώνα, όπου είναι θαμμένοι οι 192 Αθηναίοι που σκοτώθηκαν στην πρώτη μάχη με τους Πέρσες, το 490 π.Χ., το Τρόπαιο της Μάχης ακριβώς εκεί που ήταν το επίκεντρο του πεδίου της μάχης, σε σημείο διαφορετικό από τον Τύμβο, και το Ιερό των Αιγυπτίων Θεών στη Νέα Μάκρη, που το έφτιαξε ο Ηρώδης ο Αττικός φτυστό με το Ιερό του Σαράπιδος στο Δέλτα του Νείλου. Όλα υπαίθρια, οπότε όλα ανοιχτά. Λεπτομέρειες έχουμε εδώ.
