Τέλειες μονοήμερες για να υποδεχθείς το φθινόπωρο
Παραλίες για τις τελευταίες βουτιές ή δάση για τις πρώτες φθινοπωρινές πεζοπορίες; Ή μήπως να προλάβουμε ένα νησάκι ακόμα;
της Ηρώς Κουνάδη
Ονειρεύεσαι δάση με κιτρινισμένα φύλλα, ή είσαι από αυτούς που λένε «μια βουτιά ακόμα την προλαβαίνουμε»; Όπως και αν φαντάζεσαι την τέλεια οκτωβριάτικη εκδρομή, σε έχουμε καλυμμένο.
Στο Δάσος της Σκυρίτιδας
Έχει ακόμα μυστικά η Ορεινή Αρκαδία; Κι όμως. Πάρε για παράδειγμα την Βλαχοκερασιά, ένα τοσοδούλι χωριό ακριβώς δυο ώρες μακριά από την Αθήνα, στην είσοδο του οποίου ξεκινά ένα φαντασμαγορικό δάσος που ίσως να μην είχες ακουστά. Πεύκα, καστανιές, πλατάνια, βελανιδιές και ιτιές απλώνονται πάνω από τα μονοπάτια του –που αν το λέει η καρδούλα σου, κορυφώνονται σε μια απολαυστική κυκλική διαδρομή 14 χιλιομέτρων που το διασχίζει όλο (χάρτης εδώ). Κι επειδή με τόση πεζοπορία σίγουρα θα πεινάσεις, σημείωσε για φαγητό το εστιατόριο του ξενώνα Foresta in Medias Mores, στη Βλαχοκερασιά, που σερβίρει λαχταριστή ελληνική κουζίνα με λίγες και καλές δημιουργικές πινελιές (λογαριασμός με κρασί, στα 17€ περίπου το άτομο).
Στο δρόμο για εδώ, μια στάση αξίζει οπωσδήποτε το Αρχαιολογικό Μουσείο Τεγέας, αλλά και ο Αρχαιολογικός Χώρος της Μαντίνειας, με το αρχαίο του θέατρο και τον πιο παράξενο (μη αρχαίο) ναό που θα δεις ποτέ σου: Είναι η Αγία Φωτεινή, ακριβώς απέναντι από την είσοδο του αρχαιολογικού χώρου, έργο του μαθητή του Πικιώνη Κώστα Παπαθεοδώρου, μισή βυζαντινή μισή αρχαιοελληνική, τόσο περίεργη που στις φωτογραφίες μοιάζει ψεύτικη. Αν δεν τη δεις από κοντά, δεν το πιστεύεις.
Στην Αρχαία Τίρυνθα
Ιστοριοδίφες μας, εδώ είστε. Στη σκιά των αρχαιολογικών γιγάντων της Αργολίδας (Μυκηνών, Επιδαύρου και πάει λέγοντας) η Τίρυνθα είναι η προϊστορική πόλη που δεν έχεις συνηθίσει, μόλις 5 χιλιόμετρα έξω από το Ναύπλιο. Η πόλη του βασιλιά Ευρυσθέα, που ανέθετε στον Ηρακλή τους άθλους του, τα τείχη της οποίας μας λέει ο Όμηρος χτίστηκαν από τους Κύκλωπες αυτοπροσώπως, είναι ένας εντυπωσιακός αρχαιολογικός χώρος –τον οποίο κατά πάσα πιθανότητα θα έχεις ολόκληρο στη διάθεσή σου− με τα μυκηναϊκά του τείχη άθικτα σαν να μην πέρασε μια μέρα από το 1800 π.Χ. και την Ακρόπολη να κοιτά στα μάτια (μη σου πούμε και να κερδίζει στα σημεία) την αντίστοιχη των Μυκηνών.
Ε, και για μετά ξέρεις: Το Ναύπλιο με την κουκλίστικη παλιά του πόλη, την παραλιακή του περαντζάδα και τα τρία κάστρα του, το ένα εντυπωσιακότερο από το άλλο απέχει λιγότερο από 10λεπτο οδήγησης. Για φαγητό, σημείωσε το Karima Kastro στην παλιά πόλη, που σερβίρει πεντανόστιμη δημιουργική κουζίνα και μεγάλη, ενδιαφέρουσα ποικιλία ελληνικών κρασιών (στα 25-30€ το άτομο αν πάρετε μπουκάλι, 17-20€ με ποτήρι).
Στην Αίγινα
Κατ’ εξοχήν νησί της άνοιξης και του φθινοπώρου (όπως και όλος ο υπόλοιπος Σαρωνικός, με την εξαίρεση ίσως του Αγκιστρίου που συγκεντρώνει τη μερίδα του λέοντος τα καλοκαίρια) η Αίγινα είναι ιδανική και για σένα που θέλεις μια τελευταία βουτιά σε ζεστά νερά, και για όσους βαρέθηκαν να σαπίζουν στις παραλίες και θέλουν απλά να πιούν τα ουζάκια τους και να κάνουν και καμιά βόλτα στη φύση.
Γι’ αυτές τις τελευταίες, εγγύηση αποτελούν το λοφάκι της Παληαχώρας, μεσαιωνικής πρωτεύουσας του νησιού διάσπαρτης σήμερα με πέτρινα εκκλησάκια, χωμάτινα μονοπάτια και στρατηγικά τοποθετημένα τραπέζια του πικνίκ, και η λιγότερο γνωστή περιοχή γύρω από το πνιγμένο στο πράσινο μοναστήρι του Αγίου Μηνά, κοντά στον αρχαίο ναό της Αφαίας –ο οποίος εννοείται αξίζει επίσης μια επίσκεψη αν δεν τον έχεις ήδη δει.
Πριν πάρεις το πλοίο της επιστροφής (στις 19.30 το τελευταίο τις Κυριακές του Οκτωβρίου) αξίζει να κάνεις μια βόλτα στα πλακόστρωτα σοκάκια της Πέρδικας, την οποία συνδέει με την πόλη της Αίγινας ένας γλυκύτατος παραλιακός δρόμος 10 χιλιομέτρων ό,τι πρέπει για ποδηλατάδα. Για φαγητό, σημείωσε στα «οπωσδήποτε» την αυλή του Κάππος Έτσι και τα τραπεζάκια που απλώνει πλάι στη θάλασσα το Δρομάκι, αμφότερα στην πόλη της Αίγινας και με τους λογαριασμούς να κυμαίνονται στα 15-17€ το άτομο με το απαραίτητο ουζάκι.
Στον Κάλαμο της Εύβοιας
Μην ακούς αυτούς που λένε ότι για να βγεις στις ευβοιώτικες ακτές του Αιγαίου πρέπει να οδηγήσεις δυόμισι ώρες στροφιλίκι. Τρανή απόδειξη ο Κάλαμος, δυο ωρίτσες όλες κι όλες μακριά από την Αθήνα, χωρίς βουνίσιο ανέβα κατέβα, αλλά με αιγαιοπελαγίτικα νερά να τα πιείς στο ποτήρι (μίνι καύσωνας έρχεται λέει το ΣΚ 3-4 Οκτωβρίου, να είμεθα ρεαλιστές, παραλίες θα θέλεις).
Ο Κάλαμος, που λες, είναι ένα γλυκύτατο χωριουδάκι στην κεντρική Εύβοια, χτισμένο γύρω από μια χρυσαφένια αμμουδιά που έχει χώρο για όλους, ξαπλωστρολάτρεις και ξαπλωστρομάχους, και ταβερνάκια στο πίσω μέρος της που σερβίρουν ουζάκια και θαλασσινά με θέα στο κύμα. Αν χρειάζεσαι συστάσεις, ωραιότατη επιλογή για φρέσκο ψάρι και σούπερ καλαμάρι τηγανιτό είναι ο Barba Bill (με το απαραίτητο ουζάκι, θα υπολογίσεις περί τα 20€ το άτομο για ένα υπερπλήρες φαγοπότι με μικρά ψαράκια και θαλασσινά, περί τα 30€ αν θέλετε και μεγάλο φρέσκο ψάρι).
Ονειρεύεσαι δάση με κιτρινισμένα φύλλα, ή είσαι από αυτούς που λένε «μια βουτιά ακόμα την προλαβαίνουμε»; Όπως και αν φαντάζεσαι την τέλεια οκτωβριάτικη εκδρομή, σε έχουμε καλυμμένο.
Στο Δάσος της Σκυρίτιδας
Έχει ακόμα μυστικά η Ορεινή Αρκαδία; Κι όμως. Πάρε για παράδειγμα την Βλαχοκερασιά, ένα τοσοδούλι χωριό ακριβώς δυο ώρες μακριά από την Αθήνα, στην είσοδο του οποίου ξεκινά ένα φαντασμαγορικό δάσος που ίσως να μην είχες ακουστά. Πεύκα, καστανιές, πλατάνια, βελανιδιές και ιτιές απλώνονται πάνω από τα μονοπάτια του –που αν το λέει η καρδούλα σου, κορυφώνονται σε μια απολαυστική κυκλική διαδρομή 14 χιλιομέτρων που το διασχίζει όλο (χάρτης εδώ). Κι επειδή με τόση πεζοπορία σίγουρα θα πεινάσεις, σημείωσε για φαγητό το εστιατόριο του ξενώνα Foresta in Medias Mores, στη Βλαχοκερασιά, που σερβίρει λαχταριστή ελληνική κουζίνα με λίγες και καλές δημιουργικές πινελιές (λογαριασμός με κρασί, στα 17€ περίπου το άτομο).
Στο δρόμο για εδώ, μια στάση αξίζει οπωσδήποτε το Αρχαιολογικό Μουσείο Τεγέας, αλλά και ο Αρχαιολογικός Χώρος της Μαντίνειας, με το αρχαίο του θέατρο και τον πιο παράξενο (μη αρχαίο) ναό που θα δεις ποτέ σου: Είναι η Αγία Φωτεινή, ακριβώς απέναντι από την είσοδο του αρχαιολογικού χώρου, έργο του μαθητή του Πικιώνη Κώστα Παπαθεοδώρου, μισή βυζαντινή μισή αρχαιοελληνική, τόσο περίεργη που στις φωτογραφίες μοιάζει ψεύτικη. Αν δεν τη δεις από κοντά, δεν το πιστεύεις.
Στην Αρχαία Τίρυνθα
Ιστοριοδίφες μας, εδώ είστε. Στη σκιά των αρχαιολογικών γιγάντων της Αργολίδας (Μυκηνών, Επιδαύρου και πάει λέγοντας) η Τίρυνθα είναι η προϊστορική πόλη που δεν έχεις συνηθίσει, μόλις 5 χιλιόμετρα έξω από το Ναύπλιο. Η πόλη του βασιλιά Ευρυσθέα, που ανέθετε στον Ηρακλή τους άθλους του, τα τείχη της οποίας μας λέει ο Όμηρος χτίστηκαν από τους Κύκλωπες αυτοπροσώπως, είναι ένας εντυπωσιακός αρχαιολογικός χώρος –τον οποίο κατά πάσα πιθανότητα θα έχεις ολόκληρο στη διάθεσή σου− με τα μυκηναϊκά του τείχη άθικτα σαν να μην πέρασε μια μέρα από το 1800 π.Χ. και την Ακρόπολη να κοιτά στα μάτια (μη σου πούμε και να κερδίζει στα σημεία) την αντίστοιχη των Μυκηνών.
Ε, και για μετά ξέρεις: Το Ναύπλιο με την κουκλίστικη παλιά του πόλη, την παραλιακή του περαντζάδα και τα τρία κάστρα του, το ένα εντυπωσιακότερο από το άλλο απέχει λιγότερο από 10λεπτο οδήγησης. Για φαγητό, σημείωσε το Karima Kastro στην παλιά πόλη, που σερβίρει πεντανόστιμη δημιουργική κουζίνα και μεγάλη, ενδιαφέρουσα ποικιλία ελληνικών κρασιών (στα 25-30€ το άτομο αν πάρετε μπουκάλι, 17-20€ με ποτήρι).
Στην Αίγινα
Κατ’ εξοχήν νησί της άνοιξης και του φθινοπώρου (όπως και όλος ο υπόλοιπος Σαρωνικός, με την εξαίρεση ίσως του Αγκιστρίου που συγκεντρώνει τη μερίδα του λέοντος τα καλοκαίρια) η Αίγινα είναι ιδανική και για σένα που θέλεις μια τελευταία βουτιά σε ζεστά νερά, και για όσους βαρέθηκαν να σαπίζουν στις παραλίες και θέλουν απλά να πιούν τα ουζάκια τους και να κάνουν και καμιά βόλτα στη φύση.
Γι’ αυτές τις τελευταίες, εγγύηση αποτελούν το λοφάκι της Παληαχώρας, μεσαιωνικής πρωτεύουσας του νησιού διάσπαρτης σήμερα με πέτρινα εκκλησάκια, χωμάτινα μονοπάτια και στρατηγικά τοποθετημένα τραπέζια του πικνίκ, και η λιγότερο γνωστή περιοχή γύρω από το πνιγμένο στο πράσινο μοναστήρι του Αγίου Μηνά, κοντά στον αρχαίο ναό της Αφαίας –ο οποίος εννοείται αξίζει επίσης μια επίσκεψη αν δεν τον έχεις ήδη δει.
Πριν πάρεις το πλοίο της επιστροφής (στις 19.30 το τελευταίο τις Κυριακές του Οκτωβρίου) αξίζει να κάνεις μια βόλτα στα πλακόστρωτα σοκάκια της Πέρδικας, την οποία συνδέει με την πόλη της Αίγινας ένας γλυκύτατος παραλιακός δρόμος 10 χιλιομέτρων ό,τι πρέπει για ποδηλατάδα. Για φαγητό, σημείωσε στα «οπωσδήποτε» την αυλή του Κάππος Έτσι και τα τραπεζάκια που απλώνει πλάι στη θάλασσα το Δρομάκι, αμφότερα στην πόλη της Αίγινας και με τους λογαριασμούς να κυμαίνονται στα 15-17€ το άτομο με το απαραίτητο ουζάκι.
Στον Κάλαμο της Εύβοιας
Μην ακούς αυτούς που λένε ότι για να βγεις στις ευβοιώτικες ακτές του Αιγαίου πρέπει να οδηγήσεις δυόμισι ώρες στροφιλίκι. Τρανή απόδειξη ο Κάλαμος, δυο ωρίτσες όλες κι όλες μακριά από την Αθήνα, χωρίς βουνίσιο ανέβα κατέβα, αλλά με αιγαιοπελαγίτικα νερά να τα πιείς στο ποτήρι (μίνι καύσωνας έρχεται λέει το ΣΚ 3-4 Οκτωβρίου, να είμεθα ρεαλιστές, παραλίες θα θέλεις).
Ο Κάλαμος, που λες, είναι ένα γλυκύτατο χωριουδάκι στην κεντρική Εύβοια, χτισμένο γύρω από μια χρυσαφένια αμμουδιά που έχει χώρο για όλους, ξαπλωστρολάτρεις και ξαπλωστρομάχους, και ταβερνάκια στο πίσω μέρος της που σερβίρουν ουζάκια και θαλασσινά με θέα στο κύμα. Αν χρειάζεσαι συστάσεις, ωραιότατη επιλογή για φρέσκο ψάρι και σούπερ καλαμάρι τηγανιτό είναι ο Barba Bill (με το απαραίτητο ουζάκι, θα υπολογίσεις περί τα 20€ το άτομο για ένα υπερπλήρες φαγοπότι με μικρά ψαράκια και θαλασσινά, περί τα 30€ αν θέλετε και μεγάλο φρέσκο ψάρι).
