Ντίσελντορφ: Καταρρίπτοντας τους μύθους

της Ηρώς Κουνάδη

Όσο λιγότερες προσδοκίες έχεις από έναν προορισμό, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να σε ενθουσιάσει. Νόμος. Από εκείνους που, για να τους ασπαστείς, πρέπει να σου τύχει έστω μια φορά να βρεθείς κάπου που δεν είχες σκοπό να πας, σε ένα μέρος που δεν περιλαμβανόταν στη λίστα των μελλοντικών ταξιδιωτικών προορισμών σου, και να το ερωτευτείς. Τέτοια είναι η περίπτωση του Ντίσελντορφ.

Πρωτεύουσα του μεγαλύτερου πληθυσμιακά ομόσπονδου κράτους της Γερμανίας, της Βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας, το Ντίσελντορφ απολαμβάνει το… ατυχές προνόμιο να αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα πολιτισμικά, οικονομικά και εμπορικά κέντρα της χώρας. Προνόμιο για τους κατοίκους, που απολαμβάνουν την πέμπτη καλύτερη πόλη του κόσμου για να ζεις, σύμφωνα με έρευνα της Mercer HR Consulting, ατυχές για τον τουρισμό, που για να αναπτυχθεί εκτός των συνόρων της χώρας έχει να παλέψει τις γκρίζες εικόνες που φέρνει στο μυαλό πολλών Ευρωπαίων το όνομα της πόλης, που συνδέθηκε άρρηκτα και αμείλικτα με το μεταπολεμικό μεταναστευτικό ρεύμα.

Εικόνες οι οποίες χιλιόμετρα απέχουν από την πραγματικότητα. Στη θέση των γκρίζων πολυκατοικιών που φαντάζεσαι αντικρίζεις εντυπωσιακή αρχιτεκτονική των αρχών του αιώνα, που παντρεύει αριστοτεχνικά την art nouveau με τοπικά στοιχεία, και κάθετους κήπους στις προσόψεις των κτιρίων. Εκεί όπου είχες τοποθετήσει γυάλινα κτίρια που θα στέγαζαν γραφεία και επιχειρήσεις υπάρχει μια πανέμορφη παλιά πόλη, με πλακόστρωτα δρομάκια, μπαρόκ εκκλησίες και καταπράσινα πάρκα. Και στις όχθες του Ρήνου, εκεί που θα σου φαινόταν λογικό να διακρίνεται ένα skyline από ουρανοξύστες και καμινάδες εργοστασίων, βρίσκεις μια εντυπωσιακή περαντζάδα, γεμάτη πάρκα, ποδηλατόδρομους και ανοιχτές πλατείες.

Αν υπήρχε κάπου γραμμένος ο ορισμός της ιδανικής πόλης για city break, το Ντίσελντορφ θα ήταν το πρώτο παράδειγμά του. Πανέμορφο, καταπράσινο, «μαζεμένο» γύρω από ένα ιστορικό κέντρο που συγκεντρώνει τα σημαντικότερα αξιοθέατα, αλλά και τις δραστηριότητες της πόλης –που καλύπτουν όλα τα γούστα, από γκαλερί σύγχρονης και κλασικής τέχνης, μέχρι ultra hip clubs, παραδοσιακά γερμανικά εστιατόρια με φρέσκια μπύρα να ξεχειλίζει στα ποτήρια και πολύ μα πολύ shopping– το «Χωριό του (ποταμού) Ντίσελ» είναι αυτό που λέμε πόλη φιλική προς το χρήστη.

Ο προσανατολισμός είναι πανεύκολος, το κέντρο περπατιέται άνετα –αν και οι κάτοικοί του προτιμούν να το γυρνούν με ποδήλατα, πράγμα που δίνει στην πόλη μια cozy, νεανική αίσθηση που θα σας θυμίσει Άμστερνταμ χωρίς τις τυμπανοκρουσίες–, στην απίθανη περίπτωση που κουραστείτε κάθε είδους συγκοινωνία δουλεύει ρολόι, για να σας πάει από την πλησιέστερη γειτονιά μέχρι το Παρίσι, και ο δημόσιος χώρος είναι όντως «χώρος» κι όχι αφηρημένη έννοια: ανοιχτές πλατείες, πεζόδρομοι και πάρκα εξοπλίζονται με έναν ασύλληπτο αριθμό παγκακιών και φιλοξενούν κάθε ώρα της ημέρας παρέες κάθε ηλικίας σε αυθόρμητα πικνίκ, χαλαρές βόλτες και διαλείμματα από τη δουλειά.

Η βόλτα ξεκινά από το Altstadt, ακριβώς στο σημείο όπου χτυπά η καρδιά της παλιάς πόλης –χαϊδευτικά, οι Γερμανοί αναφέρονται στην περιοχή ως «το μεγαλύτερο σε μήκος μπαρ του κόσμου». Πέρα από αμέτρητα μπαρ –σημειώστε εδώ ότι με το που ίσχυσε, προ διμήνου, η απαγόρευση του καπνίσματος στους εσωτερικούς χώρους, στο Altstadt άρχισαν να ξεφυτρώνουν μικρά μπαράκια με ειδική άδεια και το μπλε σήμα του τσιγάρου στην πόρτα, κάπως σαν λέσχες καπνιστών με καφέ και αλκοόλ: για τόσο φιλική προς το χρήστη πόλη μιλάμε– μπυραρίες και εστιατόρια, η περιοχή προσφέρεται και για sightseeing. Η Marktplatz με το πανέμορφο δημαρχείο και το μπαρόκ άγαλμα του Jan Wellem, η επίσης μπαρόκ εκκλησία του Αγίου Ανδρέα και το σπίτι όπου γεννήθηκε ο ποιητής Heinrich Heine είναι τα σημαντικότερα αξιοθέατά της.

Ελάχιστα μέτρα από εδώ, η Burgplatz είναι το προοίμιο, η πλατεία από όπου ξεκινά η περίφημη Rheinuferpromenade, ή ελληνιστί η περαντζάδα στις όχθες του Ρήνου. Ακριβώς εδώ, ο μικρός Ντίσελ που έδωσε στην πόλη το όνομά της συναντά το δεύτερο ποταμό της –αυτόν που, όπως λένε χαριτολογώντας οι κάτοικοί της, της έδωσε τη σημασία της. Ο Schlossturm, ο επιβλητικός πύργος που κοσμεί την πλατεία, είναι ό,τι απέμεινε από το παλάτι που κτίσθηκε εδώ το 13ο αιώνα, αλλά καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1872. Από εδώ, ένας πεζόδρομος – ποδηλατόδρομος, διακοσμημένος με πλάκες σε σχήμα κυμάτων, ακολουθεί παράλληλα την πορεία του Ρήνου προς το Media Harbor. Όταν ο καιρός είναι καλός –πράγμα που εδώ σημαίνει όταν δε βρέχει– θα δείτε τα παγκάκια του πεζόδρομου πλημμυρισμένα από κόσμο που διαβάζει βιβλία, συζητάει ή απλά απολαμβάνει, σιωπηλός, την απεραντοσύνη του ποταμού.

Περίπου στα μισά της διαδρομής, δύο μουσεία αξίζουν μία στάση: το Μουσείο Κινηματογράφου και το Μουσείο Κεραμικής, που βρίσκονται δίπλα δίπλα, ατενίζουν μέσα από τις τζαμαρίες τους τα νερά του ποταμού. Πολύ κοντά τους, ο εντυπωσιακός εκθεσιακός χώρος KIT, Kunst im Tunnel, φιλοξενεί εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εκθέσεις μοντέρνας, κατά κύριο λόγο, τέχνης. Το Media Harbor, η μαρίνα πάνω από την οποία υψώνεται επιβλητικός ο Rheinturn, ή πύργος του Ρήνου, περιστοιχίζεται από μερικά εξαιρετικά δείγματα σύγχρονης αρχιτεκτονικής, όπως τα κτίρια του Frank Gehry και τη Βουλή του ομόσπονδου γερμανικού κράτους της Βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας.

Ο εντυπωσιακός πύργος, γνωστός και ως Πύργος των Τηλεπικοινωνιών, που κατασκευάστηκε το 1981 και υψώνεται στα 240,5 μέτρα πάνω από τα νερά του Ρήνου, κέρδισε μια θέση στο Βιβλίο Γκίνες για το μεγαλύτερο στον κόσμο ψηφιακό ρολόι, που σχηματίζουν τα λαμπάκια στη μία πλευρά του –μην προσπαθήσετε να το αποκωδικοποιήσετε αν δεν έχετε κάποιον να σας το εξηγήσει, δε θα τα καταφέρετε. Στην κορυφή του, ένα exclusive εστιατόριο περιστρέφεται κατά 360 μοίρες κάθε ώρα, προσφέροντας πανοραμική θέα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα της πόλης –ακόμη κι αν δεν έχετε σκοπό να φάτε εδώ, μπορείτε απλά να ανεβείτε για να θαυμάσετε τη θέα.

Το Carlstadt είναι η αρτίστικ γειτονιά της πόλης, γεμάτη γκαλερί και καταστήματα αντικών. Το δυνατό σημείο της, όμως, κατά την ταπεινή μας γνώμη, είναι η Citadellstrabe, ο πανέμορφος δρόμος με τα εντυπωσιακά κτίρια του 18ου και 19ου αιώνα, και την ατμόσφαιρα που λίγο έχει αλλάξει από εκείνη την εποχή. Περιπλανώμενοι στα στενά δρομάκια γύρω της, θα καταλήξετε με μαθηματική ακρίβεια στην Carlsplatz, που φιλοξενεί την υπαίθρια αγορά τροφίμων –πώς λέμε λαϊκή; Ε, καμία σχέση. Πολύ κοντά βρίσκεται και το Stadtmuseum, το Μουσείο της Πόλης, που αξίζει να επισκεφθείτε.

Και μετά το sightseeing, ώρα για shopping. Η Königsallee είναι ο απόλυτος προορισμός της πόλης για τους fashionistas: μία πανέμορφη λεωφόρος μήκους ενός χιλιομέτρου, με ένα καταγάλανο κανάλι να διατρέχει το κέντρο της, που φιλοξενεί boutique σχεδιαστών όπως οι Armani, Kenzo, Hermes, Joop, Burberry και Donna Karan, αλλά και εμπορικά κέντρα όπως το επιβλητικό Kö-Galerie, με τα 130 exclusive καταστήματά του να απλώνονται στα 15.000 τετραγωνικά μέτρα του.

Ακόμη κι αν το budget σας δεν επιτρέπει αγορές με υπογραφή, η βόλτα στην Königsallee επιβάλλεται: η αρχιτεκτονική πολλών εμπορικών κέντρων αποτελεί αξιοθέατο από μόνη της, ενώ στο κέντρο της λεωφόρου, η περαντζάδα – ποδηλατόδρομος πλάι στο κανάλι είναι από τις ομορφότερες διαδρομές της πόλης. Στο τέλος του –ή στην αρχή του, αναλόγως από πού έρχεστε– το περίτεχνο σιντριβάνι του Τρίτωνα σχεδόν παρακαλά να το φωτογραφίσετε, ενώ προσφέρει και εξαιρετική θέα ολόκληρου του καναλιού, που ειδικά αυτήν την εποχή, με τα πορτοκαλοκίτρινα φύλλα των δέντρων που το πλαισιώνουν, προσφέρει ένα θέαμα μαγευτικό.

Η διαδρομή καταλήγει στο Hofgarten, το επικών διαστάσεων, καταπράσινο πάρκο της πόλης. Για τους αμύητους στα δεδομένα της Δυτικής Ευρώπης, το Hofgarten μοιάζει με πόλη μέσα στην πόλη. Μια πόλη στους δρόμους της οποίας κυκλοφορούν αποκλειστικά ποδήλατα και πεζοί, στα «σπίτια», βλέπε δέντρα και θάμνους, της οποίας κατοικούν σκιουράκια και κουνέλια και που αντί για πλατείες έχει καταγάλανες λίμνες, γεμάτες κύκνους και πάπιες. Για τους επισκέπτες της πράσινης πολιτείας έχουν προβλεφθεί –εννοείται– ξύλινα παγκάκια και άφθονο, περιποιημένο γρασίδι.

Οι εκπλήξεις για τον επισκέπτη του Ντίσελντορφ γίνονται, μετά την πρώτη μέρα, καθημερινότητα. Από το σκιουράκι που θα φτάσει χοροπηδώντας μέχρι το παγκάκι σου για να κάνει μετά μεταβολή και να φύγει, μέχρι τη νυχτερινή ζωή που θα σε κρατήσει ξύπνιο μέχρι το πρωί και τους αυθεντικά φιλικούς κατοίκους που θα γκρεμίσουν όλα τα στερεότυπα που είχες στο μυαλό σου, αυτή η πόλη μοιάζει να έχει στοιχηματίσει πως θα σε κάνει να ξεχάσεις ό,τι (νόμιζες πως) ήξερες μέχρι να έρθεις εδώ. Και το κερδίζει. Εύκολα.

Πώς θα πάτε
Απευθείας με την Aegean, από Αθήνα και Θεσσαλονίκη, σε τιμές που ξεκινούν από 222 ευρώ μετ’ επιστροφής και φόρων. Απευθείας και από τα δύο αεροδρόμια πετά και η Ολυμπιακή, σε τιμές που ξεκινούν από 260 ευρώ μετ’ επιστροφής, φόρων περιλαμβανομένων.

Πού θα μείνετε
Από τις κορυφαίες επιλογές διαμονής, το 4 αστέρων Radisson SAS Media Harbor, προσφέρει πολυτελέστατα δωμάτια σε τιμές που ξεκινούν από 178 ευρώ το δίκλινο με πρωινό. Εξίσου εντυπωσιακά, τα boutique Sir & Lady Astor Hotels προσφέρουν arty δωμάτια με όλες τις απαραίτητες παροχές και ανέσεις, σε τιμές που ξεκινούν από 130 ευρώ για το δίκλινο δωμάτιο με πρωινό.

Αν προτιμάτε κάτι οικονομικότερο, οι επιλογές είναι κάθε άλλο παρά λίγες. Από τις καλύτερες, το κεντρικότατο Hotel Haus Hillesheim προσφέρει προσεγμένα δωμάτια, διακοσμημένα με στυλ, σε τιμές που ξεκινούν από 80 ευρώ το δίκλινο με πρωινό. Το Hotel AltDüsseldorf, στην καρδιά του Altstadt, προσφέρει απλά αλλά καθαρά και προσεγμένα δωμάτια σε τιμές που ξεκινούν από 69 ευρώ το δίκλινο με πρωινό.

Πού θα φάτε
Παραδοσιακή γερμανική κουζίνα και ολόφρεσκια, τοπική μπίρα Alt θα δοκιμάσετε στο ατμοσφαιρικό Brauerei Füchschen (Ratinger Strasse 28) και το Zum Schiffchen (Hafenstrasse 5) το παλαιότερο εστιατόριο της πόλης –από το 1628. Εννοείται πως και τα δύο βρίσκονται στο Altstadt. Για εξίσου παραδοσιακά, νοστιμότατα λουκάνικα, με εκατομμύρια διαφορετικές σως, κατευθυνθείτε στο Curry (Hammerstrasse 2) –και δοκιμάστε την ομώνυμη συνταγή, είναι πολύ καλύτερη απ’ ότι ακούγεται.