Γιατί «Τα Μυαλά που Κουβαλάς» είναι σπουδαία ταινία
Η πιο ώριμη ταινία της Pixar διδάσκει σε όλους μας, μικρούς και μεγάλους, πολύτιμα μαθήματα ζωής και αυτογνωσίας.
Οι ταινίες κινουμένων σχεδίων μας έχουν ταξιδέψει σε υπέροχους κι απίθανους κόσμους: Από παλάτια των παραμυθιών και αφρικανικές σαβάνες, μέχρι παιδικά δωμάτια και διαστημικά οικοσυστήματα. Αλλά με τα «Μυαλά που κουβαλάς», η Pixar είχε την ιδέα να μας μεταφέρει στον πιο υπέροχο κι απίθανο κόσμο που δημιούργησε ποτέ στα στούντιό της: Στον συναισθηματικό μας κόσμο.
Σε ένα καλειδοσκόπιο υπέροχων εικόνων και συναισθημάτων, η ταινία μας ξεναγεί στο «κέντρο ελέγχου» του μυαλού μας, εκεί όπου μας κυβερνούν η Χαρά, ο Φόβος, ο Θυμός, η Αηδία και η Θλίψη. Δεν παύει να μας διασκεδάζει με το γνωστό χιούμορ της Pixar, αλλά πάνω απ’ όλα παραδίδει σπουδαία μαθήματα ζωής και αυτογνωσίας σε όλη την οικογένεια. Μαθήματα όπως τα παρακάτω, που μπορούν μικροί και μεγάλοι να απολαύσουν αυτόν τον μήνα στα κανάλια Novacinema, αλλά και όποτε και όσες φορές θέλουν χάρη στην υπηρεσία Nova on Demand χωρίς καμία επιπλέον χρέωση.
Δεν μπορούμε πάντα να είμαστε χαρούμενοι
…όσο κι αν το πιστεύει στην αρχή της ταινίας η «αρχηγός» των συναισθημάτων, η «Χαρά». Κι αυτό σημαίνει ότι…
Όλα τα συναισθήματα είναι χρήσιμα
Όχι μόνο η χαρά, αλλά και ο θυμός, ο φόβος, η αηδία, συναισθήματα που μπορεί να μην τα έχουμε στο μυαλό μας ως θετικά, αλλά είναι απαραίτητα για να τα καταφέρουμε στη ζωή μας.
…Ναι, ακόμα και η Θλίψη
Εκείνη η εσωστρεφής μπλε κυριούλα της ταινίας, που όμως σταδιακά αποκαλύπτεται πόσο σημαντικό ρόλο παίζει, όχι μόνο στην ταινία, αλλά και στην εξέλιξή μας.
Δεν πρέπει να καταπιέζουμε τα συναισθήματά μας
Αρκεί να τα αναγνωρίζουμε και να τα αποδεχόμαστε, για να μπορούμε να τα ελέγξουμε και να μην χάσουμε την ισορροπία μας.
Αξίζει να δίνουμε στους άλλους ευκαιρίες
Ακόμη και η Χαρά έδωσε το «τιμόνι» του συναισθηματικού κόσμου της ηρωίδας στο απόλυτο… outsider, τη Θλίψη. Και όπως αποδείχθηκε, άξιζε τον κόπο.
Είναι αναπόφευκτο να αφήνουμε πίσω κάποια πράγματα για να προχωρήσουμε παρακάτω
Όπως μας δείχνει με τον πιο συγκινητικό τρόπο εκείνη η δακρύβρεχτη σκηνή της αυτοθυσίας του «φανταστικού φίλου» της Riley, που έμεινε πίσω για να μπορέσει να ωριμάσει και να εξελιχθεί εκείνη.
Οι φίλοι και η οικογένεια είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε στη ζωή
Όσο τετριμμένο κι αυτονόητο κι αν ακούγεται, το Inside Out μας θυμίζει με τον πιο γλαφυρό τρόπο ότι κάποιοι άνθρωποι είναι η μεγαλύτερη «βάση» μας, οι σταθερές που έχουμε, πάνω στις οποίες εξελίσσεται η προσωπικότητά μας.
Ακόμη και οι δυσκολίες μπορεί να είναι για καλό
Είναι δύσκολο να μετακομίζεις, να αλλάζεις σχολείο, να αλλάζεις παρέες, ασχολίες, καθημερινότητα… αλλά τα εμπόδια ξεπερνιούνται και η ζωή προχωρά.
Σε ένα καλειδοσκόπιο υπέροχων εικόνων και συναισθημάτων, η ταινία μας ξεναγεί στο «κέντρο ελέγχου» του μυαλού μας, εκεί όπου μας κυβερνούν η Χαρά, ο Φόβος, ο Θυμός, η Αηδία και η Θλίψη. Δεν παύει να μας διασκεδάζει με το γνωστό χιούμορ της Pixar, αλλά πάνω απ’ όλα παραδίδει σπουδαία μαθήματα ζωής και αυτογνωσίας σε όλη την οικογένεια. Μαθήματα όπως τα παρακάτω, που μπορούν μικροί και μεγάλοι να απολαύσουν αυτόν τον μήνα στα κανάλια Novacinema, αλλά και όποτε και όσες φορές θέλουν χάρη στην υπηρεσία Nova on Demand χωρίς καμία επιπλέον χρέωση.
Δεν μπορούμε πάντα να είμαστε χαρούμενοι
…όσο κι αν το πιστεύει στην αρχή της ταινίας η «αρχηγός» των συναισθημάτων, η «Χαρά». Κι αυτό σημαίνει ότι…
Όλα τα συναισθήματα είναι χρήσιμα
Όχι μόνο η χαρά, αλλά και ο θυμός, ο φόβος, η αηδία, συναισθήματα που μπορεί να μην τα έχουμε στο μυαλό μας ως θετικά, αλλά είναι απαραίτητα για να τα καταφέρουμε στη ζωή μας.
…Ναι, ακόμα και η Θλίψη
Εκείνη η εσωστρεφής μπλε κυριούλα της ταινίας, που όμως σταδιακά αποκαλύπτεται πόσο σημαντικό ρόλο παίζει, όχι μόνο στην ταινία, αλλά και στην εξέλιξή μας.
Δεν πρέπει να καταπιέζουμε τα συναισθήματά μας
Αρκεί να τα αναγνωρίζουμε και να τα αποδεχόμαστε, για να μπορούμε να τα ελέγξουμε και να μην χάσουμε την ισορροπία μας.
Αξίζει να δίνουμε στους άλλους ευκαιρίες
Ακόμη και η Χαρά έδωσε το «τιμόνι» του συναισθηματικού κόσμου της ηρωίδας στο απόλυτο… outsider, τη Θλίψη. Και όπως αποδείχθηκε, άξιζε τον κόπο.
Είναι αναπόφευκτο να αφήνουμε πίσω κάποια πράγματα για να προχωρήσουμε παρακάτω
Όπως μας δείχνει με τον πιο συγκινητικό τρόπο εκείνη η δακρύβρεχτη σκηνή της αυτοθυσίας του «φανταστικού φίλου» της Riley, που έμεινε πίσω για να μπορέσει να ωριμάσει και να εξελιχθεί εκείνη.
Οι φίλοι και η οικογένεια είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε στη ζωή
Όσο τετριμμένο κι αυτονόητο κι αν ακούγεται, το Inside Out μας θυμίζει με τον πιο γλαφυρό τρόπο ότι κάποιοι άνθρωποι είναι η μεγαλύτερη «βάση» μας, οι σταθερές που έχουμε, πάνω στις οποίες εξελίσσεται η προσωπικότητά μας.
Ακόμη και οι δυσκολίες μπορεί να είναι για καλό
Είναι δύσκολο να μετακομίζεις, να αλλάζεις σχολείο, να αλλάζεις παρέες, ασχολίες, καθημερινότητα… αλλά τα εμπόδια ξεπερνιούνται και η ζωή προχωρά.
