Πού να πάμε για περπάτημα στην Αθήνα;
Ούτε μία, ούτε δύο… Δώδεκα διαφορετικές αθηναϊκές διαδρομές έχουμε, για να τα πείτε περπατώντας αντί να συνωστίζεστε στις πλατείες.
της Ηρώς Κουνάδη
Είναι τέλεια ιδέα για ραντεβού, για μοναχική βόλτα, αλλά και για να τα πεις με την παρέα χωρίς να ανησυχείς για ωράρια στα μπαρ και για συνωστισμούς σε πλατείες. Αν το περπάτημα ενέπνευσε τον Αριστοτέλη και τους Περιπατητικούς του να δημιουργήσουν κοτζάμ φιλοσοφική σχολή, σκέψου τι μπορεί να κάνει για τις κουβέντες σας. Και πριν αρχίσεις τα «η Αθήνα δεν έχει μέρη για περπάτημα» σε προλάβαμε και σου μαζέψαμε 12 ολόκληρες ιδέες.
Ναι, από το προφανές θα ξεκινήσουμε: Η ενιαία Διονυσίου Αρεοπαγίτου-Αποστόλου Παύλου είναι μακράν η ωραιότερη βόλτα του κέντρου. Και θα σου προτείνουμε να την κάνεις από του Μακρυγιάννη προς το Θησείο και όχι ανάποδα, αφενός για να είναι πιο ξεκούραστη, αφετέρου για να στρίψεις αριστερά μετά τον σταθμό του Θησείου και να συνεχίσεις στον επίσης υπέροχο πεζόδρομο της Ερμού (ναι, κι εδώ Ερμού λέγεται, μην μπερδεύεσαι) ως το Γκάζι. Συνολικά όλη αυτή η διαδρομή έχει μήκος 2,5 χιλιόμετρα.
Λυκαβηττός δεν είναι μόνο τα πεζούλια μπροστά από το θέατρο που αράζεις και χαζεύεις τα φώτα της πόλης. Έχει και χωμάτινα μονοπάτια, και μια σούπερ ανηφορική διαδρομή που σκαρφαλώνει στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, απ’ όπου φαίνεται τέλεια το ηλιοβασίλεμα.
Μακράν το ωραιότερο πλακόστρωτο της Αθήνας, αυτό του Πικιώνη, αγκαλιάζει τον λόφο του Φιλοπάππου και οδηγεί τα βήματά σου από την Πνύκα στο Αστεροσκοπείο και από εκεί σε χωμάτινα μονοπάτια και ξέφωτα, που όρεξη και χρόνο να ‘χεις, και δεν τελειώνουν ποτέ. Λεπτομέρειες εδώ κι εδώ.
Η μεγάλη παραλιακή περαντζάδα που ξεκινά από τον Φλοίσβο και φτάνει ως τον Άλιμο είναι η τέλεια απογευματινή βόλτα με παγωτό χωνάκι στο χέρι και θαλασσινό αεράκι να σου ανακατεύει τα μαλλιά. Και μην ακούμε γκρίνιες «πού θα παρκάρω στην παραλιακή;». Πάρε το τραμ και κατέβα στον Φλοίσβο. Αν την κάνεις ολόκληρη, η διαδρομή ως τον Άλιμο έχει μήκος 4 χιλιόμετρα.
Και αν θες την θάλασσά σου σε συσκευασία… παραλίας, το πλακόστρωτο που αγκαλιάζει τη μεγάλη παραλία στο Καβούρι απολαμβάνει αφενός θέα σε ένα φαντασμαγορικό ηλιοβασίλεμα, σε βάζει αφετέρου στον πειρασμό για μερικές τελευταίες βουτιές στα συγκλονιστικά ρηχά, ζεστά νερά του.
Και κλείνουμε την τριλογία των παραλιών, με τα μεγάλα πεζοδρόμια που αγκαλιάζουν την Πειραϊκή από την πλευρά της θάλασσας (και των διάσημων βράχων της) και σε φέρνουν μετά από κάμποσα χιλιόμετρα στην Μαρίνα Ζέας, μετά στο Πασαλιμάνι, και τέλος αν αντέχεις στην Καστέλλα και το Μικρολίμανο. Μια ωρίτσα διαδρομή συνολικά, 5 χιλιόμετρα.
Στον Υμηττό, που είναι γεμάτος φαντασμαγορικές διαδρομές με αυθεντικό άρωμα βουνού λες και είσαι εκδρομή, αλλά ελάχιστη απόσταση να τον χωρίζει από το κέντρο (ούτε καν για μονοήμερη δε μετράει). Κάποια από τα ωραιότερα μονοπάτια, κομπλέ με τους χάρτες τους αλλά και τα ωραιότερα σημεία στα οποία καταλήγουν (τη Μονή Αστερίου, το Αισθητικό Δάσος Καισαριανής και τις πηγές της Καλοπούλας, για παράδειγμα), τα έχουμε συγκεντρώσει εδώ.
Αν τώρα θέλεις μεν λίγο άρωμα εξοχής, αλλά όχι και να ξεστρατίσεις από το κέντρο, θα ξεκινήσεις από το Σύνταγμα για να διασχίσεις τα χωμάτινα μονοπάτια του Εθνικού Κήπου, μετά να περάσεις μέσα από το Ζάππειο και έτσι, παρτέρι το παρτέρι, να καταλήξεις στο Καλλιμάρμαρο, απ’ όπου θα περάσεις απέναντι για να βρεθείς στο…
Μετς. Μια από τις ωραιότερες γειτονιές του κέντρου-απόκεντρου της Αθήνας, όλο χρωματιστά νεοκλασικά, μικρά πεζοδρομάκια και σκαλοπάτια που ανηφορίζουν προς τον καταπράσινο λόφο του Λογγίνου, που το στεφανώνει.
Στο Πεδίο του Άρεως, αλήθεια, πόσο καιρό έχεις να πας; Αν η απάντηση είναι «πολύ» ετοιμάσου να εκπλαγείς: Χωμάτινα μονοπάτια και πλακόστρωτες διαδρομές, ξύλινα παγκάκια και μεγάλες ανοιχτωσιές, ράμπες για skate και χτιστά πεζούλια για χάζι στην περαντζάδα, πλημμυρίζουν καθημερινά κόσμο και συνθέτουν μια εικόνα που μακράν απέχει από το σκοτεινό του παρελθόν. Εδώ έχουμε τις φωτογραφίες που βγάλαμε τον Ιούνιο για να σου το αποδείξουμε.
Τα ήσυχα δρομάκια που συνδέουν το Κουκάκι με τα Πετράλωνα είναι γεμάτα ενδιαφέρουσες γωνιές που δεν είχες ξαναχαζέψει (γιατί αν δε μένεις στην περιοχή δεν περνάς από εδώ με τα πόδια) και ευκαιρίες να ξεστρατίσεις προς τον περιφερειακό του Φιλοπάππου ή/και τον ίδιο τον λόφο. Και για αναπλήρωση δυνάμεων στο τέλος της διαδρομής ξέρεις πού θα πιάσεις τραπεζάκι.
Και τέλος, το γιγάντιο Δάσος Συγγρού στο Μαρούσι είναι ό,τι πρέπει για τις φθινοπωρινές σου διαδρομές στη φύση, ειδικά αν είσαι από τους παροικούντες τον βορρά που βαριούνται να ξεκουνηθούν προς το κέντρο. Τα χωμάτινα μονοπάτια του κάποια στιγμή θα σε φέρουν και μπροστά στη μοναδική γοτθική εκκλησία της πόλης, σημείωσε αν είσαι λάτρης της αρχιτεκτονικής και του sightseeing.
Είναι τέλεια ιδέα για ραντεβού, για μοναχική βόλτα, αλλά και για να τα πεις με την παρέα χωρίς να ανησυχείς για ωράρια στα μπαρ και για συνωστισμούς σε πλατείες. Αν το περπάτημα ενέπνευσε τον Αριστοτέλη και τους Περιπατητικούς του να δημιουργήσουν κοτζάμ φιλοσοφική σχολή, σκέψου τι μπορεί να κάνει για τις κουβέντες σας. Και πριν αρχίσεις τα «η Αθήνα δεν έχει μέρη για περπάτημα» σε προλάβαμε και σου μαζέψαμε 12 ολόκληρες ιδέες.
Ναι, από το προφανές θα ξεκινήσουμε: Η ενιαία Διονυσίου Αρεοπαγίτου-Αποστόλου Παύλου είναι μακράν η ωραιότερη βόλτα του κέντρου. Και θα σου προτείνουμε να την κάνεις από του Μακρυγιάννη προς το Θησείο και όχι ανάποδα, αφενός για να είναι πιο ξεκούραστη, αφετέρου για να στρίψεις αριστερά μετά τον σταθμό του Θησείου και να συνεχίσεις στον επίσης υπέροχο πεζόδρομο της Ερμού (ναι, κι εδώ Ερμού λέγεται, μην μπερδεύεσαι) ως το Γκάζι. Συνολικά όλη αυτή η διαδρομή έχει μήκος 2,5 χιλιόμετρα.
Λυκαβηττός δεν είναι μόνο τα πεζούλια μπροστά από το θέατρο που αράζεις και χαζεύεις τα φώτα της πόλης. Έχει και χωμάτινα μονοπάτια, και μια σούπερ ανηφορική διαδρομή που σκαρφαλώνει στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, απ’ όπου φαίνεται τέλεια το ηλιοβασίλεμα.
Μακράν το ωραιότερο πλακόστρωτο της Αθήνας, αυτό του Πικιώνη, αγκαλιάζει τον λόφο του Φιλοπάππου και οδηγεί τα βήματά σου από την Πνύκα στο Αστεροσκοπείο και από εκεί σε χωμάτινα μονοπάτια και ξέφωτα, που όρεξη και χρόνο να ‘χεις, και δεν τελειώνουν ποτέ. Λεπτομέρειες εδώ κι εδώ.
Η μεγάλη παραλιακή περαντζάδα που ξεκινά από τον Φλοίσβο και φτάνει ως τον Άλιμο είναι η τέλεια απογευματινή βόλτα με παγωτό χωνάκι στο χέρι και θαλασσινό αεράκι να σου ανακατεύει τα μαλλιά. Και μην ακούμε γκρίνιες «πού θα παρκάρω στην παραλιακή;». Πάρε το τραμ και κατέβα στον Φλοίσβο. Αν την κάνεις ολόκληρη, η διαδρομή ως τον Άλιμο έχει μήκος 4 χιλιόμετρα.
Και αν θες την θάλασσά σου σε συσκευασία… παραλίας, το πλακόστρωτο που αγκαλιάζει τη μεγάλη παραλία στο Καβούρι απολαμβάνει αφενός θέα σε ένα φαντασμαγορικό ηλιοβασίλεμα, σε βάζει αφετέρου στον πειρασμό για μερικές τελευταίες βουτιές στα συγκλονιστικά ρηχά, ζεστά νερά του.
Και κλείνουμε την τριλογία των παραλιών, με τα μεγάλα πεζοδρόμια που αγκαλιάζουν την Πειραϊκή από την πλευρά της θάλασσας (και των διάσημων βράχων της) και σε φέρνουν μετά από κάμποσα χιλιόμετρα στην Μαρίνα Ζέας, μετά στο Πασαλιμάνι, και τέλος αν αντέχεις στην Καστέλλα και το Μικρολίμανο. Μια ωρίτσα διαδρομή συνολικά, 5 χιλιόμετρα.
Στον Υμηττό, που είναι γεμάτος φαντασμαγορικές διαδρομές με αυθεντικό άρωμα βουνού λες και είσαι εκδρομή, αλλά ελάχιστη απόσταση να τον χωρίζει από το κέντρο (ούτε καν για μονοήμερη δε μετράει). Κάποια από τα ωραιότερα μονοπάτια, κομπλέ με τους χάρτες τους αλλά και τα ωραιότερα σημεία στα οποία καταλήγουν (τη Μονή Αστερίου, το Αισθητικό Δάσος Καισαριανής και τις πηγές της Καλοπούλας, για παράδειγμα), τα έχουμε συγκεντρώσει εδώ.
Αν τώρα θέλεις μεν λίγο άρωμα εξοχής, αλλά όχι και να ξεστρατίσεις από το κέντρο, θα ξεκινήσεις από το Σύνταγμα για να διασχίσεις τα χωμάτινα μονοπάτια του Εθνικού Κήπου, μετά να περάσεις μέσα από το Ζάππειο και έτσι, παρτέρι το παρτέρι, να καταλήξεις στο Καλλιμάρμαρο, απ’ όπου θα περάσεις απέναντι για να βρεθείς στο…
Μετς. Μια από τις ωραιότερες γειτονιές του κέντρου-απόκεντρου της Αθήνας, όλο χρωματιστά νεοκλασικά, μικρά πεζοδρομάκια και σκαλοπάτια που ανηφορίζουν προς τον καταπράσινο λόφο του Λογγίνου, που το στεφανώνει.
Στο Πεδίο του Άρεως, αλήθεια, πόσο καιρό έχεις να πας; Αν η απάντηση είναι «πολύ» ετοιμάσου να εκπλαγείς: Χωμάτινα μονοπάτια και πλακόστρωτες διαδρομές, ξύλινα παγκάκια και μεγάλες ανοιχτωσιές, ράμπες για skate και χτιστά πεζούλια για χάζι στην περαντζάδα, πλημμυρίζουν καθημερινά κόσμο και συνθέτουν μια εικόνα που μακράν απέχει από το σκοτεινό του παρελθόν. Εδώ έχουμε τις φωτογραφίες που βγάλαμε τον Ιούνιο για να σου το αποδείξουμε.
Τα ήσυχα δρομάκια που συνδέουν το Κουκάκι με τα Πετράλωνα είναι γεμάτα ενδιαφέρουσες γωνιές που δεν είχες ξαναχαζέψει (γιατί αν δε μένεις στην περιοχή δεν περνάς από εδώ με τα πόδια) και ευκαιρίες να ξεστρατίσεις προς τον περιφερειακό του Φιλοπάππου ή/και τον ίδιο τον λόφο. Και για αναπλήρωση δυνάμεων στο τέλος της διαδρομής ξέρεις πού θα πιάσεις τραπεζάκι.
Και τέλος, το γιγάντιο Δάσος Συγγρού στο Μαρούσι είναι ό,τι πρέπει για τις φθινοπωρινές σου διαδρομές στη φύση, ειδικά αν είσαι από τους παροικούντες τον βορρά που βαριούνται να ξεκουνηθούν προς το κέντρο. Τα χωμάτινα μονοπάτια του κάποια στιγμή θα σε φέρουν και μπροστά στη μοναδική γοτθική εκκλησία της πόλης, σημείωσε αν είσαι λάτρης της αρχιτεκτονικής και του sightseeing.
