10 πράγματα που δεν ξέρατε για το Μετς
Γιατί το λέμε Μετς, πότε χτίστηκαν τα νεοκλασικά του, τι σχέση έχει με το Βατραχονήσι, και άλλες ενδιαφέρουσες πληροφορίες γι’ αυτή την υπέροχη γειτονιά.
Μετς λέγεται μια πόλη στη βόρεια Γαλλία, πολύ κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία και το Λουξεμβούργο.
Γιατί έχουμε αθηναϊκή γειτονιά με το ίδιο όνομα; Γιατί το 1883 ο γιος του Καρόλου Φιξ (του γνωστού, με την μπύρα και το εργοστάσιο που σήμερα είναι το ΕΜΣΤ) άνοιξε εδώ μια μπυραρία, και της έδωσε το όνομα της πόλης στην οποία οι συμπατριώτες του είχαν κερδίσει τους Γάλλους πριν από μια δεκαετία –το 1870, για να ακριβολογούμε.
Την ίδια δεκαετία (του 1880 είπαμε, δεν προσέχεις) ήταν που άρχισαν να χτίζονται και τα νεοκλασικά σπιτάκια για τα οποία σήμερα είναι γνωστό το Μετς.
Η γειτονιά ήταν εντελώς ακατοίκητη επί Τουρκοκρατίας, και αραιοκατοικημένη τα πρώτα 50 χρόνια του ελληνικού κράτους. Οι πρώτοι κάτοικοι που της έδωσαν ζωή ήταν Κυκλαδίτες, από την Τζια.
Οι μανιώδεις αρχαιολάτρεις που γκρινιάζουν για τα ξενικά ονόματα της Αθήνας, θα σου πουν πως «τι Μετς και αηδίες, η γειτονιά λέγεται Αρδηττός». Απάντησέ τους πως Αρδηττός λέγεται ο λόφος στην πλαγιά του οποίου είναι χτισμένη, κι αν είναι έτσι να λέμε και το Κολωνάκι Λυκαβηττό, και τα Άνω Πετράλωνα Φιλοπάππου.
Αν ο Ιλισσός δεν είχε μπαζωθεί την δεκαετία του ’50, η γειτονιά θα είχε και το δικό της ποτάμι, για να βγάλει ακόμα πιο εκτός συναγωνισμού όλες τις άλλες «ομορφότερες γειτονιές της Αθήνας».
Ο μέγας και τρανός Λε Κορμπυζιέ έλεγε πως το Μετς είναι «το μπαλκόνι της Αθήνας» και ποιοι είμαστε εμείς να διαφωνήσουμε;
Δύο ανεμόμυλους, που λειτουργούσαν ως το 1880, είχε το Μετς. Ο πρώτος βρισκόταν κοντά στη γέφυρα της Αγίας Φωτεινής, και είχε κατεδαφιστεί ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα. Ο δεύτερος, ψηλά πάνω στο λόφο, ήταν ο γνωστός Μύλος Αργυρίου, ο τελευταίος ανεμόμυλος της Αθήνας που επιβίωνε. Κατεδαφίστηκε το 1986.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, η περιοχή λεγόταν Παντρεμενάδικα, από τα ξύλινα παραπήγματα που στέγαζαν κρυφά ραντεβουδάκια και παράνομους έρωτες.
Το Βατραχονήσι, που μπορεί να έχεις ακούσει, δεν αναφέρεται στο Μετς, και δεν είναι η παλιά ονομασία του. Το… ορίτζιναλ Βατραχονήσι του Ιλισσού βρισκόταν απέναντι από το Μετς, εκεί που είναι σήμερα οι εγκαταστάσεις του Εθνικού Γυμναστικού Συλλόγου. Με το πέρασμα του χρόνου, οι Αθηναίοι αναφέρονταν με το όνομα Βατραχονήσι και στην περιοχή γύρω από την σημερινή Πλατεία Προσκόπων, στο Παγκράτι. Πάντως όχι στο Μετς.
Άσχετη με το Μετς, αλλά ενδιαφέρουσα ενδέκατη πληροφορία: Στο Βατραχονήσι βρισκόταν η υπόγεια ταβέρνα στην οποία αναφέρεται ο Κώστας Βάρναλης στο ποίημά του «Οι Μοιραίοι». Το εντυπωσιακό είναι πως η ταβέρνα (που δεν υπάρχει βέβαια πια) πήρε το όνομά της από το ποίημα, και όχι το ανάποδο.
Γιατί έχουμε αθηναϊκή γειτονιά με το ίδιο όνομα; Γιατί το 1883 ο γιος του Καρόλου Φιξ (του γνωστού, με την μπύρα και το εργοστάσιο που σήμερα είναι το ΕΜΣΤ) άνοιξε εδώ μια μπυραρία, και της έδωσε το όνομα της πόλης στην οποία οι συμπατριώτες του είχαν κερδίσει τους Γάλλους πριν από μια δεκαετία –το 1870, για να ακριβολογούμε.
Την ίδια δεκαετία (του 1880 είπαμε, δεν προσέχεις) ήταν που άρχισαν να χτίζονται και τα νεοκλασικά σπιτάκια για τα οποία σήμερα είναι γνωστό το Μετς.
Η γειτονιά ήταν εντελώς ακατοίκητη επί Τουρκοκρατίας, και αραιοκατοικημένη τα πρώτα 50 χρόνια του ελληνικού κράτους. Οι πρώτοι κάτοικοι που της έδωσαν ζωή ήταν Κυκλαδίτες, από την Τζια.
Οι μανιώδεις αρχαιολάτρεις που γκρινιάζουν για τα ξενικά ονόματα της Αθήνας, θα σου πουν πως «τι Μετς και αηδίες, η γειτονιά λέγεται Αρδηττός». Απάντησέ τους πως Αρδηττός λέγεται ο λόφος στην πλαγιά του οποίου είναι χτισμένη, κι αν είναι έτσι να λέμε και το Κολωνάκι Λυκαβηττό, και τα Άνω Πετράλωνα Φιλοπάππου.
Αν ο Ιλισσός δεν είχε μπαζωθεί την δεκαετία του ’50, η γειτονιά θα είχε και το δικό της ποτάμι, για να βγάλει ακόμα πιο εκτός συναγωνισμού όλες τις άλλες «ομορφότερες γειτονιές της Αθήνας».
Ο μέγας και τρανός Λε Κορμπυζιέ έλεγε πως το Μετς είναι «το μπαλκόνι της Αθήνας» και ποιοι είμαστε εμείς να διαφωνήσουμε;
Δύο ανεμόμυλους, που λειτουργούσαν ως το 1880, είχε το Μετς. Ο πρώτος βρισκόταν κοντά στη γέφυρα της Αγίας Φωτεινής, και είχε κατεδαφιστεί ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα. Ο δεύτερος, ψηλά πάνω στο λόφο, ήταν ο γνωστός Μύλος Αργυρίου, ο τελευταίος ανεμόμυλος της Αθήνας που επιβίωνε. Κατεδαφίστηκε το 1986.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, η περιοχή λεγόταν Παντρεμενάδικα, από τα ξύλινα παραπήγματα που στέγαζαν κρυφά ραντεβουδάκια και παράνομους έρωτες.
Το Βατραχονήσι, που μπορεί να έχεις ακούσει, δεν αναφέρεται στο Μετς, και δεν είναι η παλιά ονομασία του. Το… ορίτζιναλ Βατραχονήσι του Ιλισσού βρισκόταν απέναντι από το Μετς, εκεί που είναι σήμερα οι εγκαταστάσεις του Εθνικού Γυμναστικού Συλλόγου. Με το πέρασμα του χρόνου, οι Αθηναίοι αναφέρονταν με το όνομα Βατραχονήσι και στην περιοχή γύρω από την σημερινή Πλατεία Προσκόπων, στο Παγκράτι. Πάντως όχι στο Μετς.
Άσχετη με το Μετς, αλλά ενδιαφέρουσα ενδέκατη πληροφορία: Στο Βατραχονήσι βρισκόταν η υπόγεια ταβέρνα στην οποία αναφέρεται ο Κώστας Βάρναλης στο ποίημά του «Οι Μοιραίοι». Το εντυπωσιακό είναι πως η ταβέρνα (που δεν υπάρχει βέβαια πια) πήρε το όνομά της από το ποίημα, και όχι το ανάποδο.
