Παλιός ελληνικός κινηματογράφος: Οι ατάκες που… έγραψαν!

Η Σαπφώ Νοταρά ρίχνει «μπουρλότο», ο Γκιωνάκης σερβίρει πορτοκαλάδα από πορτοκάλια, ο Μαυρογιαλούρος μας «εξαφανίζει», ο Βουτσάς έχει και κότερο, ενώ όσο περισσότερο αναπολούμε την χρυσή εποχή του ελληνικού σινεμά… είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα!
Παλιός ελληνικός κινηματογράφος: Οι ατάκες που… έγραψαν!
του Γιώργου Κόκουβα

Όσο βλέπουμε (και ξαναβλέπουμε) τις αξέχαστες ταινίες που μας χάρισε ο ελληνικός κινηματογράφος στην χρυσή εποχή του, τόσο περισσότερο αντιλαμβανόμαστε τι λείπει από τον σημερινό, όχι μόνο κινηματογράφο, αλλά και κόσμο: Η απλότητα του χιούμορ. Το αυθεντικό εκείνο χαμόγελο που εμφανίζεται αυτόματα στο πρόσωπό μας όταν μία καπάτσα υπάλληλος με την μορφή της Σαπφούς Νοταρά κατακεραυνώνει το αφεντικό της. Το πηγαίο γέλιο που μας χαρίζει με μια φράση του ο Ντίνος Ηλιόπουλος. Η λιτότητα των «χοντρών» αστείων του Θανάση Βέγγου. Ακόμα και οι πιο δραματικές ατάκες που έμειναν στα χείλη μας μέχρι σήμερα. Ας θυμηθούμε μερικές από τις αγαπημένες μας:

*Θα σας εξαφανίσομεν
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας προετοιμάζει τον πολιτικό του λόγο με μοναδικό κοινό του έναν γάιδαρο, ο οποίος ακούει ό,τι και εμείς σήμερα: Τους επίδοξους «άρχοντες» να μας εξαφανίζουν αντί να μας εξασφαλίσουν. Πιο επίκαιρος από ποτέ, ο Μαυρογιαλούρος στο «Υπάρχει και φιλότιμο» (σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος) δίνει (πολιτικά) ρέστα:



*Μπουρλότο!
Η αγαπημένη Σαπφώ Νοταρά έχει τα λουμπάγκα της, δεν διατρέχει κίνδυνο απόλυσης γιατί «θα της σκάσουν πολλές χιλιαδίτσες» και δεν διστάζει να γίνει κυριολεκτικά εκρηκτική στην κλασική κωμωδία «Αχ Αυτή η Γυναίκα μου» (σενάριο: Τσιφόρος, Βασιλειάδης) ρίχνοντας… μπουρλότο.


*Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορρα
Στην ίδια, απολαυστικά σκηνοθετημένη από τον Γιώργο Σκαλενάκη ταινία, η Σαπφώ Νοταρά συνεχίζει να τροφοδοτεί την παράδοση του ελληνικού σινεμά με ατάκες, επικρίνοντας τα ερωτικά τρίγωνα της Αλίκης Βουγιουκλάκη με την αμίμητη φράση που θα ακούσετε στο τέλος του παρακάτω video.



*Μια ωραία ατμόσφαιρα είμαστε!
Φανταστείτε τον Βενιζέλο, την Μέρκελ, τον Σαρκοζί και την τρόικα σε ένα δωμάτιο, να συνεδριάζουν για την τύχη της Ευρωζώνης. Βάλτε τον Γιώργο Παπανδρέου στην θέση του «Ατσίδα» Ντίνου Ηλιόπουλου (σενάριο: Γ.Δαλιανίδης) και θα διαπιστώσετε γιατί η παρακάτω σκηνή είναι διαχρονική.


*Πορτοκαλάδα από πορτοκάλια
Η αμίμητη αφέλεια του Γιάννη Γκιωνάκη στην ερμηνεία του στα «Κίτρινα Γάντια» (σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος) αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι οι β’ ρόλοι μπορούν να γίνουν το επίκεντρο του ενδιαφέροντος, ακόμη και απέναντι στον Νίκο Σταυρίδη που πρωταγωνιστεί στην συγκεκριμένη ταινία.



*Χούφωσ’ την, χούφτωσ’ την
Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος αξιοποιεί την χαρακτηριστική «μπερμπάντικη» φωνή του και δίνει την θρυλική συμβουλή του στο «κουρασμένο παλικάρι» Λάμπρο Κωνσταντάρα (σενάριο: Γιαλαμάς-Πρετεντέρης).
 


*Έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα;
Χρησιμοποιώντας το all time classic εύρημα της αλλαγής ταυτοτήτων, το σενάριο της ταινίας «Κορίτσια για φίλημα» (σενάριο: Γ. Δαλιανίδη) βάζει το φτωχαδάκι Κώστα Βουτσά στην θέση του εφοπλιστή Ράμογλου, προικίζοντάς τον με ένα κότερο, το οποίο ο ήρωας του Γιάννη Δαλιανίδη αποφασίζει να χρησιμοποιήσει ως μόνιμο επιχείρημα στο φλερτ του. Η συνέχεια στο video.



*Ξέρεις από Βέσπα
Ο αλησμόνητος Θανάσης Βέγγος δεν έγινε τυχαία ο «καλός μας άνθρωπος», ο αγαπημένος του κοινού και ο πιο «original» κωμικός ηθοποιός του ελληνικού σινεμά. Εδώ θα δείτε μία από τις ατάκες που άφησαν εποχή, στην γνωστή σκηνή «καταδίωξης».
 


*Στέλλα φύγε κρατάω μαχαίρι
Από τις λίγες δραματικές σκηνές κορύφωσης που άφησαν το στίγμα τους στην έβδομη τέχνη της Ελλάδας, η συγκεκριμένη «δολοφονική» αγάπη του Γιώργου Φούντα που απειλεί την Μελίνα Μερκούρη με μαχαίρι συγκίνησε μέχρι και τον τελευταίο θεατή χάρη στην ευφυή σκηνοθεσία του Μιχάλη Κακογιάννη.
 


*Βεβαίως βεβαίως
Ο Χρήστος Τσαγανέας μπαίνει στο πετσί του ρόλου του Διευθυντή ενός Κολλεγίου Θηλέων στο «Ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» (σενάριο: Αλ. Σακελλάριος) όπου γίνεται «πάρτι» χαστουκιού, ενόσω εκείνος αρκείται να συστήνει τις μαθήτριές του με το πρόσφυμα «βεβαίως βεβαίως». Του Θεμιστοκλέους βεβαίως βεβαίως.
 


*Τσακίσου..!
Απόλυτα… τραγική από κάθε άποψη, η συγκεκριμένη σκηνή του «Η Αγάπη μας» (σενάριο: Γιώργος Λαζαρίδης) κατατάσσει την Κατερίνα Χέλμη στις πιο δημοφιλείς «κακές» των ελληνικών ρομάντζων, καθώς θέτει εμπόδια στον κλασικό έρωτα Βουγιουκλάκη-Παπαμιχαήλ σε σημείο παροξυσμού. Στο παρακάτω απόσπασμα, η μεγάλη ντίβα έχει χτυπήσει από τα νεύρα της το κεφάλι της, βρίσκεται σε ημικοματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο, αλλά δεν χάνει την διάθεση να βρίζει την αντίζηλό της.
 


*Στάσου... μύγδαλα
Η ελληνική ύπαιθρος συναντά τα κάλλη του τουρισμού στα "Κορίτσια στον Ήλιο" (σενάριο: Ι. Καμπανέλλης) και ο καρπός του έρωτα δεν είναι άλλος από τα... ΄μύγδαλα. Κι αυτή η Άναμπελ, γιατί δεν στεκόταν πια;



*Όχι άλλο κάρβουνο
Ο Νίκος Κούρκουλος στο φωσκόλειο δράμα "Ορατότης Μηδέν" ικετεύει υπέρ του περιβάλλοντος, με μια φράση που ακόμη και σήμερα ταιριάζει γάντι σε πολλές καταστάσεις της καθημερινότητάς μας. Χωρίς περαιτέρω σχόλια…



*Το νου σας ρεμάλια
Γίνεται ο στρίγγλος αρνάκι; Γίνεται, αλλά δεν αλλάζει τις συνήθειές του. Αποκαλεί τα παιδιά του ρεμάλια και προσπαθεί να τα συνετίσει για να μην τραπεί σε φυγή το «σκοτεινό αντικείμενο του πόθου του» που έχει την μορφή της οικονόμου Μάρως Κοντού.



*Γυρίσατε;
Η «Δεσποινίς Διευθυντής» (σενάριο: Γιαλαμάς-Πρετεντέρης) αποφασίζει να γλυκάνει λίγο τους τρόπους της για να «πλευρίσει» τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Το αποτέλεσμα είναι ένα τηλεφώνημα-σταθμός για το ελληνικό σινεμά.
 


*Ωρε πού πάμε;
Κλείνουμε με την χαρακτηριστική εκφορά λόγου του Βασίλη Αυλωνίτη, που δεν αντέχει μπροστά στα «κάλλη» της Ωραίας των Αθηνών, Γεωργίας Βασιλειάδου και ξεστομίζει την φράση που θα ταίριαζε γάντι και στην σημερινή πολιτική κατάσταση. Ωρέ πού πάμε, ρε; (σενάριο: Νίκος Τσιφόρος)
 


Μοιραστείτε μαζί μας τις δικές σας αγαπημένες ατάκες από τον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο, αφήνοντας το σχόλιό σας στο κάτω μέρος του δημοσιεύματος.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v