Σινε-κακίες γένους θηλυκού

του Γιώργου Κόκουβα

Η Glen Close γδέρνει χαριτωμένα σκυλιά, η Kathy Bates σπάει κυριολεκτικά κόκαλα, η Sharon Stone χρησιμοποιεί παγοκόφτη, αλλά… δεν κόβει πάγο και η Τασώ Καββαδία κάνει τις θανάσιμες πεθερές να μοιάζουν μαθητούδια κακίας. Αυτές και άλλες τέσσερις «κακιές» της έβδομης τέχνης δεν μας έκαναν να ταυτιστούμε μαζί τους, αλλά παρ’ όλα αυτά, να μην ξεκολλάμε από τις οθόνες μας. Ο αναμάρτητος... πρώτος το Όσκαρ βαλέτω.

Glen Close ως Cruella De Vil (Τα 101 σκυλιά της Δαλματίας)

Το όνομά αυτό δεν θα μπορούσε παρά να ανήκει σε μια σατανική, άσπλαχνη diva που δεν φημίζεται για τις ευαισθησίες της. Η Cruella De Vil έπεσε στα υποκριτικά «νύχια» της Glen Close στο remake της κλασικής ιστορίας του Disney και απέκτησε το πιο απολαυστικό υστερικό γέλιο στην ιστορία του «κακιασμένου» κινηματογράφου. Η Cruella βλέπει τα ζωάκια στον δρόμο σαν κινούμενα παλτά και σχεδιάζει να καλέσει όλη την δαλματική «αγέλη» στη νέα της κολεξιόν – και όχι για να παρακολουθήσουν. Η φρίκη κάθε φιλοζωικής οργάνωσης μεταφράζεται σε μια ξεκαρδιστική περιπέτεια και τα συμπαθή σκυλάκια προσπαθούν να δουν άσπρη μέρα, όσο η διαβολική διώκτριά τους επιδιώκει να διακοσμήσει αυτή την άσπρη μέρα με… μαύρες βούλες.

Kathy Bates ως Annie Wilkes (Misery)

Το τέρας υποκριτικής που ονομάζεται Kathy Bates κατάφερε να σπείρει τον τρόμο και την παράνοια στην μεταφορά του «Misery» του Stephen King στην μεγάλη οθόνη. Η νούμερο ένα θαυμάστρια ενός συγγραφέα βρίσκει το αντικείμενο του θαυμασμού της τραυματισμένο και αποφασίζει να τον κρατήσει στο απομονωμένο σπίτι της. Όταν, όμως, αντιλαμβάνεται πως ο συγγραφέας σχεδιάζει να «σκοτώσει» την αγαπημένη της ηρωίδα, από groupie του γίνεται ο νούμερο ένα εφιάλτης του. Η αντίδραση και η παράνοια της Annie αφήνει τον διάσημο συγγραφέα συντετριμμένο – και δεν το εννοούμε μεταφορικά. Με άλλα λόγια, δίκαιο το Όσκαρ Ά Γυναικείου ρόλου.

Lucy Liu ως O-Ren-Ishii (Kill Bill)
Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Όπως το σούσι. Άρωμα Ιαπωνίας φέρνει στον κόσμο των θηλυκών villains η Lucy Liu, υποδυόμενη εξαιρετικά την ψυχρή εκτελέστρια που βρίσκεται πάνω-πάνω στην μαύρη λίστα της Uma Thurman στην «ταραντίνεια» σπλατεριά εκδίκησης. Στο παρακάτω video, μπορείτε να απολαύσετε –μόνο οι ενήλικες- την αντίδραση της O-Ren όταν κάποιος την προσβάλλει. Σηκώνεται, περπατάει πάνω στο τραπέζι χωρίς να πει κουβέντα και… ας πούμε πως ο λαιμός του δεν έχει πλέον κανένα βάρος να σηκώσει. Τόσο απλά.

Sharon Stone ως Catherine (Βασικό Ένστικτο)

Μυστήριο μαγειρεμένο μαζί με ερωτισμό μας σερβίρει το «Βασικό Ένστικτο» και η Sharon Stone ανεβάζει την λίμπιντο με το κλασικό πλέον σταυροπόδι της σκηνής της ανάκρισης, ενώ ο περίφημος παγοκόφτης αποκτά μία θέση στα απόλυτα εγκληματικά αντικείμενα-φετίχ. Η Stone είναι ύποπτη για φόνο, και το παιχνίδι της γάτας και του ποντικιού που παίζει με τον Michael Douglas το 1992 αφήνει εποχή.

Louise Fletcher ως Νοσοκόμα Ratched (Στην Φωλιά του Κούκου)

Στην ψυχιατρική πτέρυγα της κλινικής του Oregon, τα πάντα περνούν από το χέρι της νοσοκόμας Ratched. Η παροιμιώδης ψυχραιμία αυτού του χεριού, όμως, δεν προδίδει έναν απλώς υπομονετικό άνθρωπο, αλλά μία απάνθρωπη, ψυχρή σαδίστρια που ταπεινώνει τους έγκλειστους στο ίδρυμα και τους ντροπιάζει μέχρι… αυτοκτονίας. Ιδανικός αντίπαλος για την «τρέλα» του Jack Nicholson και ιδανικός ρόλος για Όσκαρ, που δόθηκε το 1975 στην Louise Fletcher για την «παρανοϊκή» ερμηνεία της. Μια νοσοκόμα κάνει την φράση «στην φωλιά του κούκου» να ακούγεται άκρως τρομακτική και το Αμερικανικό Κινηματογραφικό Ινστιτούτο την κατατάσσει στην πέμπτη θέση των «καλύτερων» κακών όλων των εποχών – όχι άδικα.

Charlize Theron ως Aileen (Monster)

Η Charlize Theron καταρρίπτει το κλισέ που θέλει μία πόρνη να είναι το σύνηθες θύμα ενός serial killer. Ο ρόλος της Aileen –που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα- αντιστρέφει τα δεδομένα και βάζει την πόρνη στον ρόλο του serial killer. Μετά από μια τραυματική παιδική ηλικία, η Aileen αρχίζει να εκδίδεται στην εθνική οδό και –γιατί όχι;- να στέλνει κυριολεκτικά «στον διάολο» τους πιο πλούσιους υποψήφιους πελάτες. Η Theron παίρνει κιλά με το τσουβάλι και μεταμορφώνεται σε μία λεσβία δολοφόνο που σκορπίζει πτώματα Αμερικανών φορτηγατζήδων. Κατηγορήστε αν θέλετε τα παιδικά τραύματα, αλλά οι φόνοι παραμένουν φόνοι.

Meryl Streep ως Miranda Priestly (Ο Διάβολος Φοράει Prada)

Δεν δολοφονεί με όπλο, όπως η Charlize Theron, αλλά με το παγερό της βλέμμα. Δεν ακινητοποιεί όποιον σταθεί απέναντί της με ενέσεις, όπως η νοσοκόμα Ratched, αλλά με τις φαρμακερές της ατάκες. Δεν είναι πρόσωπο του υποκόσμου: Είναι η Meryl Streep, που ενσαρκώνει τέλεια την στριφνή εκδότρια περιοδικού μόδας και κάνει γραμματείς, μοντέλα και… ράφτες να κλαίνε σαν μικρά παιδιά. Η Anne Hathaway το γνωρίζει καλύτερα, αφού ανέχτηκε όλες τις παραξενιές της στην ταινία. Άλλωστε, όπως και να το κάνουμε, η Meryl Streep στο «Ο Διάβολος φοράει Prada» έπαιζε τον ομώνυμο ρόλο. Δεν υπάρχει χώρος για καλοσύνες.

Η δική μας «κακιά»

Μία από τις πιο γλυκές, ευγενικές και καλλιεργημένες γυναίκες του ελληνικού καλλιτεχνικού κόσμου έμελλε να μείνει στην ιστορία ως η απόλυτη, βλοσυρότερη και πιο αντιπαθητική «κακιά». Η Τασώ Καββαδία μας έμεινε στο μυαλό ως αυστηρή μάνα, πανούργα αδερφή, σατανική πεθερά, μέχρι και απάνθρωπη διευθύντρια φυλακών. Χαρακτηριστικό το απόσπασμα που μπορείτε να δείτε στο πιο πάνω video από την ταινία «Η αμαρτία της ομορφιάς» του Γιάννη Δαλιαννίδη. Η ξιπασμένη «κυρία Βλαστού» προτείνει όχι και τόσο μελιστάλαχτα στην νύφη της να φύγει από την ζωή του γιου της, επειδή δεν μπορεί να κάνει παιδιά. «Με τι ευκολία μπήγετε το μαχαίρι στην πληγή που με πονάει τόσο; Πόσο σκληρή είστε Θε μου;» αναρωτιέται η δύστυχη νύφη – Μπέτυ Λιβανού κλαίγοντας, για να πάρει την απάντηση «Είσαι εγωίστρια»!

Όλες οι Ταινίες