5 μουσικά βιβλία που αξίζει να διαβάσεις

Γράφει ο Σπύρος Σμυρνής

Δεν το έχουμε κρύψει ποτέ, ούτε προφανώς ντρεπόμαστε να το ξαναγράψουμε, αλλά έχουμε 2 μεγάλες αδυναμίες σε αυτόν τον κόσμο. Από τη μία τη μουσική κι από την άλλη τα βιβλία. Κι επειδή τα δεύτερα όσο κι αν προσπαθήσαμε δεν γυρνάνε τα άτιμα στο πικάπ, είπαμε να γράψουμε για μουσικά βιβλία που αξίζει να διαβάσεις επενδύοντας τον αναγνωστικό σου χρόνο.

Ψάξαμε λοιπόν στα ράφια της βιβλιοθήκης μας και βρήκαμε τόσο πρόσφατες αλλά και κάποιες λίγο πιο παλιές κυκλοφορίες και με περηφάνια σου τις παρουσιάζουμε. Εμείς διαλέγουμε τα βιβλία λοιπόν, εσύ διάλεξε το soundtrack.

MOBY- Κι έτσι διαλύθηκαν όλα (Εκδόσεις Οξύ, 2020)

Ο Μoby είναι ένας πολύ ωραίος τύπος, που όταν δεν σκαρώνει τραγούδια με κολληματικά ρεφρέν γράφει βιβλία που πιάνουν τον αναγνώστη από τον λαιμό και δεν τον αφήνουν ήσυχο, μέχρι να φτάσει στην τελευταία σελίδα, χωρίς να πάρει ανάσα σχεδόν. Στο Κι Έτσι διαλύθηκαν Όλα, διαβάζουμε τον δεύτερο τόμο της αυτοβιογραφίας του Moby, που ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής του, ενώ κοινό και κριτικοί τον αναγνωρίζουν πλέον ως έναν σούπερσταρ, που η μουσική βιομηχανία βαράει συνεχώς υποκλίσεις μπρος του.

Ο Μoby τραβά την κουρτίνα που κρύβει πίσω της η ακραία δημοφιλία και η δόξα που γνωρίζουν οι μουσικοί του βεληνεκούς του, καλωσορίζοντας μας σε ένα σκοτεινό μα κι εθιστικό χώρο. Εκτός από ηχογραφήσεις και χρυσούς δίσκους θα βρεις παρεάκια με τον Μπόουι, τον Λου Ριντ και την Μαντόνα, μπόλικο σεξ, ακόμη πιο μπόλικα drugs και το απαιτούμενο rock n roll, πριν η κατάθλιψη τον βρει και καταρρεύσουν όλα.

Παράλληλα στήνει ένα υπέροχο πορτρέτο της Νέας Υόρκης που στέκεται αγέρωχη πλάι του και τον συνοδεύει σε ξενύχτια, καταχρήσεις, τραγούδια και σπουδαίες στιγμές που έζησε. Δίχως ίχνος ωραιοποίησης, με στακάτη γλώσσα κι ένα συνεχές κλείσιμο του ματιού στον αναγνώστη ο Moby παρουσιάζει τη ζωή του, χωρίς να καταφεύγει σε διδακτισμούς και Lifecoaching ευκολίες. Σου απλώνει το αόρατο χέρι του και σε προσκαλεί σε έναν ντελιριακό κόσμο που είναι υπέροχος να παρακολουθείς, αλλά δυσβάστακτος να ζεις.

Bruce Dickinson- What does this button do? (Εκδόσεις Harper Collins, 2017)

H αυτοβιογραφία του τραγουδιστή των Iron Maiden, Bruce Dickinson είναι ένα απολαυστικό βιβλίο, με το Α, κεφαλαίο. Κι αυτό συμβαίνει όχι γιατί περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο οι Iron Maiden έγιναν το πιο επιτυχημένο χέβι μέταλ συγκρότημα, μετά τους Metallica (sorry Bruce).

Είναι ένα απολαυστικό βιβλίο γιατί έχει γραφτεί από τον Bruce, ο οποίος εκτός από τραγουδιστής, συνθέτης και μουσικός, είναι αθλητής ξιφασκίας, πιλότος, σεναριογράφος, συγγραφέας, επιχειρηματίας, ενώ βγάζει και την μπύρα Trooper για να πίνουν οι χεβιμεταλλάδες στην υγειά του.

Όπως καταλαβαίνεις λοιπόν η αυτοβιογραφία του έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, ειδικά όταν έχει γραφτεί με το σπαρταριστό φλεγματικό χιούμορ του Bruce, που μοιάζει βγαλμένο από stand up comedy παράσταση. Ο Bruce είναι αδυσώπητος και βαράει στο ψαχνό με τα αστεία του, όσο περιγράφει την πορεία της ζωής του που βάζει κάτω πολλά χολιγουντιανά σενάρια. Έξυπνος, ατακαδόρος και βαθιά συγκινητικός όταν μιλά για την περιπέτεια της υγείας του (διαγνώστηκε με καρκίνο στη γλώσσα, αλλά ευτυχώς τον ξεπέρασε) ο Bruce υπογράφει ένα βιβλίο που δεν γίνεται να μην λατρέψεις.

Οι BTS κι εγώ (Εκδόσεις Οξύ, 2020)

Το Οι BTS κι Εγώ είναι ο ιδανικός τρόπος για να καταγράψετε όλα όσα αγαπάτε για το συγκρότημα Bangtan Sonyeondan από την Κορέα. Αυτή η φράση χρησιμοποιήθηκε για να προμοτάρει την κυκλοφορία του συγκεκριμένου λευκώματος κι ήταν αρκούντως διαφωτιστική, με μια σημαντική υποσημείωση ωστόσο. Οι ΒTS είναι αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο συγκρότημα στον κόσμο.

Αν κουνάς απορημένος το κεφάλι σου, τότε μάλλον δεν ξέρεις πολλά για την ιστορία του συγκροτήματος που έβαλε την k-pop στα αυτιά κάθε εφήβου στον κόσμο, κάνοντας αυτά τα τυπάκια από την Νότια Κορέα super stars παγκοσμίου μεγέθους. Όσο οι δάσκαλοι κορεάτικων κάνανε χρυσές δουλειές λοιπόν οι BTS κυκλοφορούσαν και το αγγλόφωνο Dynamite που σκαρφάλωσε εύκολα στην κορυφή των trends του YouTube και στην πρώτη θέση της λίστας κάθε μουσικού ραδιοφώνου του πλανήτη, για να επιβεβαιώσει το μύθο που δημιουργούν.

Στο λεύκωμα BTS κι Εγώ μαθαίνεις μέσα από ευρηματικές κι αστείες δραστηριότητες (σκίτσα, ζωγραφική, κουίζ, κολλάζ) πολλά και διάφορα για το συγκρότημα, στο οποίο υποκλίνονται εκατομμύρια fans μαζί με τη μουσική βιομηχανία. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι συγκεντρώνει πολλή από την αγάπη που δείχνουν στους BTS οπαδοί από όλο τον κόσμο, ενώνοντας τελίτσες γύρω από έναν μουσικό πλανήτη που κινείται στους ρυθμούς της.

Μαρία Μαρκουλή- David Bowie, Αναζητώντας τον Starman (Εκδόσεις Fairead, 2016)

Ο David Bowie, ήταν ένας από τους πιο ενδιαφέροντες ανθρώπους που έπεσαν ποτέ στη γη. Μια ανδρόγυνη περσόνα που δεν μπορούσε να κρατηθεί εντός των ορίων της ροκ κουλτούρας. Ευφυής και διορατικός, έμελλε να αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του σε κάθε έναν που αγάπησε αληθινά και βαθιά τη μουσική. Στους τελευταίους συγκαταλέγεται δίχως άλλο κι η Μαρία Μαρκουλή, που ευτυχήσαμε να κάνει βιβλίο αυτή την υπέροχη ιστορία της για τον Starman.

Ακολουθώντας το άστρο του λοιπόν, πλέκει ένα αφήγημα που ξεκινά ως αστυνομικό μυθιστόρημα και καταλήγει σε επιστημονική φαντασία. Στις σελίδες του θα συναντήσεις τραγούδια, αναμνήσεις, στίχους και ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι κι αληθινές με το «φάντασμα» του Bowie να ευλογεί το βιβλίο. Ένας καλλιτέχνης που έγινε Icon κι οι λέξεις του ακόμη μας συνοδεύουν, ο Bowie αναδύεται στο Αναζητώντας τον Starman, σχεδόν σε κάθε παράγραφο και πολύ καλά κάνει, αν ρωτάς τη γνώμη μας. Προτείνεται ανεπιφύλακτα είτε είσαι μυημένος είτε όχι ειδικά αν μετακινείσαι με τα μέσα μεταφοράς και διαβάζεις ανάμεσα στις στάσεις!

Βύρων Κριτζάς- Οι ωραίοι έχουν χρέη και 44 ακόμα τραγούδια που καθρεφτίζουν την Ελλάδα από το 1990 έως το 2017 (εκδόσεις Πατάκη, 2017)

Τα τραγούδια είναι ξεκάθαρα το πιο δυνατό προϊόν λαϊκής κουλτούρας που έχουμε. Ο Βύρων Κριτζάς το γνωρίζει αυτό, για αυτό και δημιούργησε ένα βιβλίο, που το αποδεικνύει. Διαλέγοντας 45 τραγούδια σε μια περίοδο σχεδόν 30 χρόνων, προσπαθεί να ενώσει από τη μια μεριά προσωπικές εμπειρίες, αφηγήσεις και στιγμές κι από την άλλη μια μουσική ανάλυση αυτών, στρέφοντας το βλέμμα του στο κοινωνικό κλίμα που καταγράφουν στους στίχους της, ως σημείο της εποχής τους.

Ανεπιτήδευτο και καθόλου σοβαροφανές το βιβλίο του Κριτζά διαβάζεται απνευστί καθώς είναι γραμμένο, με ένα ιντριγκαδόρικο τρόπο, που σε κάνει να το αγαπήσεις, ξυπνώντας σου αναμνήσεις ακόμη κι αν δεν έχεις υπάρξει ποτέ, λάτρης της ελληνικής λαϊκής μουσικής.