Ο Τσίλερ συναντά την ισπανική αρχιτεκτονική του 21ου αιώνα
Δύο αρχιτεκτονικές εκθέσεις, δύο ολόκληρες εποχές. Τα έργα του Τσίλερ στην Πινακοθήκη και οι Ισπανοί αρχιτέκτονες του 21ου αιώνα στη Γλυπτοθήκη.
του Γιάννη Ασδραχά
Δύο συγκλίνουσες αρχιτεκτονικές εκθέσεις παρουσιάζονται αυτό το διάστημα στην Αθήνα, και όχι μόνο επειδή αφορούν την ίδια τέχνη. Αλλά επειδή οι διαμορφωτές του αστικού χώρου και στις δύο περιπτώσεις, εκτός από την αισθητική αντίληψη σηματοδότησαν μία ολόκληρη εποχή.
Πρόκειται για την έκθεση «Ερνέστος Τσίλερ 1837 – 1923 Αρχιτέκτων» που φιλοξενεί μέχρι το τέλος του καλοκαιριού η Εθνική Πινακοθήκη, αφιερωμένη στο έργο του Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλερ, του δημιουργού που ανακάλυψε την χρυσή τομή για να ντύσει την Αθήνα, αλλά και τις πόλεις της Ελλάδας, με κτήρια που να αντικατοπτρίζουν χωρίς αρχαιολατρία το παρελθόν στο παρόν.
Και την έκθεση που παρουσιάζεται στην Εθνική Γλυπτοθήκη με έργα Iσπανών αρχιτεκτόνων που δραστηριοποιήθηκαν στην ιβηρική χώρα την τελευταία δεκαετία, αναμορφώνοντας το αρχιτεκτονικό πρόσωπο της χώρας με ιδέες που η φαντασία τόλμα να γίνει πραγματικότητα.
Η αφιερωματική έκθεση στην «Εθνική Πινακοθήκη» έχει ως στόχο μέσα από το έργο του Ερνέστου Τσίλερ να αναδείξει την καθοριστική συμβολή του Γερμανού αρχιτέκτονα στην αναγέννηση της Αθήνας. Στην έκθεση παρουσιάζεται υλικό από το μεγαλύτερο και σημαντικότερο μέρος του έργου του Ερνέστου Τσίλερ που έχει στην κατοχή της η Εθνική Πινακοθήκη από το 1961. Πρόκειται για ακουαρέλες, μελέτες, κατασκευαστικά σχέδια των πιο γνωστών κτηρίων του, αλλά και προτάσεις για δημόσια και ιδιωτικά κτήρια και επαύλεις, έγγραφα, χειρόγραφες μελέτες, προσωπικά τεκμήρια, φωτογραφίες μνημείων της εποχής κ.λπ. Εκτός από το υλικό της πινακοθήκης παρουσιάζονται σχέδια που φυλάσσονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.
Τα έργα του Τσίλερ τα συναντούμε γύρω μας. Το Εθνικό Θέατρο, το σημερινό Προεδρικό Μέγαρο, το «Ιλίου Μέλαθρον», τα Μέγαρα Μελά, Όθωνα Σταθάτου, Δεληγιώργη, Καλλιγά, Ψύχα και Πεσμαζόγλου. Ακόμα, το Γερμανικό και Αυστριακό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο, τα ξενοδοχεία «Μπάγκειον» και «Αλέξανδρος», το θερινό βασιλικό παλάτι στο Τατόι, το Χημείο, τα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων, την έπαυλη στο κτήμα Συγγρού και τόσα άλλα. Αλλά και στα κτήρια που δεν υπάρχουν σήμερα: το Δημοτικό Θέατρο Αθηνών στην πλατεία Κοτζιά, που γκρεμίστηκε το 1940, και το Θέατρο Ζακύνθου, το οποίο καταστράφηκε το 1953 από τον Εγκέλαδο.
Ο Τσίλερ επέβλεψε, επίσης, την εκτέλεση των έργων του Χάνσεν, την Ακαδημία, το Ζάππειο, την Εθνική Βιβλιοθήκη και το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, ενώ έκανε προτάσεις για τον εξωραϊσμό του Λυκαβηττού ως κέντρο αναψυχής των αστών Αθηναίων. Σε αυτόν οφείλεται και η δενδροφύτευση του λόφου.
Ο Γερμανός αρχιτέκτονας, ζωγράφος, ερευνητής και φιλέλληνας ήρθε στην Αθήνα το 1861, με προτροπή του Δανού αρχιτέκτονα και δασκάλου του στη Βιέννη, Θεόφιλου Χάνσεν, ως αρχιτέκτονας-επόπτης για το κτίσιμο της Σιναίας Ακαδημίας. Η Ελλάδα τον κράτησε κοντά της, κι έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του στην Αθήνα.
Την επιμέλεια της έκθεσης κατέχει η Ιστορικός Τέχνης και διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μονάχου, Μαριλένα Κασιμάτη.
«Μια πόλη στην Ισπανία, Σύγχρονη ισπανική αρχιτεκτονική: 2000-2010»
Μία επιλογή από εβδομήντα κτίρια, από ένα σύνολο αρχιτεκτονικών έργων που πραγματοποιήθηκαν την τελευταία δεκαετία στην Ισπανία, παρουσιάζεται στην Εθνική Γλυπτοθήκη. Αφορμή για την έκθεση είναι η ισπανική προεδρία της Ε.Ε. Στόχος να συστήσει στο ελληνικό κοινό πού στεγάζεται και πώς απεικονίζεται η σύγχρονη ισπανική κοινωνία, πώς συγχωνεύονται στον αστικό ιστό η ιστορική κληρονομιά και η σύγχρονη δημιουργία.
Το στήσιμο της με τρόπο ευφάνταστο, το υλικό – μακέτες, σχέδια, και οπτικοακουστικό- παρατάσσεται σε ένα μεγάλο επιδαπέδιο χάρτη της Ισπανίας. Τα κτήρια όμως δεν βρίσκονται στις πόλεις τους, αλλά έχουν «υιοθετηθεί» από μία φανταστική πόλη που δημιούργησε ο Καθηγητής στη Σχολή Αρχιτεκτονικής του Πολυτεχνείου της Μαδρίτης Μανουέλ Μπλάνκο που σχεδίασε την έκθεση.
Ανάμεσα τους: το αεροδρόμιο του Μπιλμπάο, και το συγκρότημα «Αγορά» στη Βαλένθια, έργα του Σαντιάγο Καλατράβα. Η διαμόρφωση της πλατείας «Λα Γκαρδούνια» στο κέντρο της Βαρκελώνης από τον Κάρμε Πινός Ντεσπλάτ. Ο Σταθμός υπεραστικών λεωφορείων στο Κάσερες του Χούστο Γκαρθία Ρούμπιο.
Η Αθήνα είναι ο πρώτος σταθμός για την περιοδεύουσα έκθεση που θα συνεχίσει σε Βερολίνο Κωνσταντινούπολη κ.α.
ΙΝFO
«Ερνέστος Τσίλερ 1837 – 1923 Αρχιτέκτων»
Εθνική Πινακοθήκη, Μιχαλακοπούλου 1 και Βασιλέως Γεωργίου 50
Διάρκεια έως τις 20 Αυγούστου
«Μια πόλη που λέγεται Ισπανία»
Εθνική Γλυπτοθήκη, Άλσος Γουδή
Διάρκεια έως τις 29 Αυγούστου
Ωράριο: Δευτέρα – Σάββατο 9-3, Κυριακή 10–2, Τρίτη κλειστά.
Δύο συγκλίνουσες αρχιτεκτονικές εκθέσεις παρουσιάζονται αυτό το διάστημα στην Αθήνα, και όχι μόνο επειδή αφορούν την ίδια τέχνη. Αλλά επειδή οι διαμορφωτές του αστικού χώρου και στις δύο περιπτώσεις, εκτός από την αισθητική αντίληψη σηματοδότησαν μία ολόκληρη εποχή.
Πρόκειται για την έκθεση «Ερνέστος Τσίλερ 1837 – 1923 Αρχιτέκτων» που φιλοξενεί μέχρι το τέλος του καλοκαιριού η Εθνική Πινακοθήκη, αφιερωμένη στο έργο του Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλερ, του δημιουργού που ανακάλυψε την χρυσή τομή για να ντύσει την Αθήνα, αλλά και τις πόλεις της Ελλάδας, με κτήρια που να αντικατοπτρίζουν χωρίς αρχαιολατρία το παρελθόν στο παρόν.
Και την έκθεση που παρουσιάζεται στην Εθνική Γλυπτοθήκη με έργα Iσπανών αρχιτεκτόνων που δραστηριοποιήθηκαν στην ιβηρική χώρα την τελευταία δεκαετία, αναμορφώνοντας το αρχιτεκτονικό πρόσωπο της χώρας με ιδέες που η φαντασία τόλμα να γίνει πραγματικότητα.
Η αφιερωματική έκθεση στην «Εθνική Πινακοθήκη» έχει ως στόχο μέσα από το έργο του Ερνέστου Τσίλερ να αναδείξει την καθοριστική συμβολή του Γερμανού αρχιτέκτονα στην αναγέννηση της Αθήνας. Στην έκθεση παρουσιάζεται υλικό από το μεγαλύτερο και σημαντικότερο μέρος του έργου του Ερνέστου Τσίλερ που έχει στην κατοχή της η Εθνική Πινακοθήκη από το 1961. Πρόκειται για ακουαρέλες, μελέτες, κατασκευαστικά σχέδια των πιο γνωστών κτηρίων του, αλλά και προτάσεις για δημόσια και ιδιωτικά κτήρια και επαύλεις, έγγραφα, χειρόγραφες μελέτες, προσωπικά τεκμήρια, φωτογραφίες μνημείων της εποχής κ.λπ. Εκτός από το υλικό της πινακοθήκης παρουσιάζονται σχέδια που φυλάσσονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.
Τα έργα του Τσίλερ τα συναντούμε γύρω μας. Το Εθνικό Θέατρο, το σημερινό Προεδρικό Μέγαρο, το «Ιλίου Μέλαθρον», τα Μέγαρα Μελά, Όθωνα Σταθάτου, Δεληγιώργη, Καλλιγά, Ψύχα και Πεσμαζόγλου. Ακόμα, το Γερμανικό και Αυστριακό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο, τα ξενοδοχεία «Μπάγκειον» και «Αλέξανδρος», το θερινό βασιλικό παλάτι στο Τατόι, το Χημείο, τα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων, την έπαυλη στο κτήμα Συγγρού και τόσα άλλα. Αλλά και στα κτήρια που δεν υπάρχουν σήμερα: το Δημοτικό Θέατρο Αθηνών στην πλατεία Κοτζιά, που γκρεμίστηκε το 1940, και το Θέατρο Ζακύνθου, το οποίο καταστράφηκε το 1953 από τον Εγκέλαδο.
Ο Τσίλερ επέβλεψε, επίσης, την εκτέλεση των έργων του Χάνσεν, την Ακαδημία, το Ζάππειο, την Εθνική Βιβλιοθήκη και το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, ενώ έκανε προτάσεις για τον εξωραϊσμό του Λυκαβηττού ως κέντρο αναψυχής των αστών Αθηναίων. Σε αυτόν οφείλεται και η δενδροφύτευση του λόφου.
Ο Γερμανός αρχιτέκτονας, ζωγράφος, ερευνητής και φιλέλληνας ήρθε στην Αθήνα το 1861, με προτροπή του Δανού αρχιτέκτονα και δασκάλου του στη Βιέννη, Θεόφιλου Χάνσεν, ως αρχιτέκτονας-επόπτης για το κτίσιμο της Σιναίας Ακαδημίας. Η Ελλάδα τον κράτησε κοντά της, κι έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του στην Αθήνα.
Την επιμέλεια της έκθεσης κατέχει η Ιστορικός Τέχνης και διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μονάχου, Μαριλένα Κασιμάτη.
«Μια πόλη στην Ισπανία, Σύγχρονη ισπανική αρχιτεκτονική: 2000-2010»
Μία επιλογή από εβδομήντα κτίρια, από ένα σύνολο αρχιτεκτονικών έργων που πραγματοποιήθηκαν την τελευταία δεκαετία στην Ισπανία, παρουσιάζεται στην Εθνική Γλυπτοθήκη. Αφορμή για την έκθεση είναι η ισπανική προεδρία της Ε.Ε. Στόχος να συστήσει στο ελληνικό κοινό πού στεγάζεται και πώς απεικονίζεται η σύγχρονη ισπανική κοινωνία, πώς συγχωνεύονται στον αστικό ιστό η ιστορική κληρονομιά και η σύγχρονη δημιουργία.
Το στήσιμο της με τρόπο ευφάνταστο, το υλικό – μακέτες, σχέδια, και οπτικοακουστικό- παρατάσσεται σε ένα μεγάλο επιδαπέδιο χάρτη της Ισπανίας. Τα κτήρια όμως δεν βρίσκονται στις πόλεις τους, αλλά έχουν «υιοθετηθεί» από μία φανταστική πόλη που δημιούργησε ο Καθηγητής στη Σχολή Αρχιτεκτονικής του Πολυτεχνείου της Μαδρίτης Μανουέλ Μπλάνκο που σχεδίασε την έκθεση.
Ανάμεσα τους: το αεροδρόμιο του Μπιλμπάο, και το συγκρότημα «Αγορά» στη Βαλένθια, έργα του Σαντιάγο Καλατράβα. Η διαμόρφωση της πλατείας «Λα Γκαρδούνια» στο κέντρο της Βαρκελώνης από τον Κάρμε Πινός Ντεσπλάτ. Ο Σταθμός υπεραστικών λεωφορείων στο Κάσερες του Χούστο Γκαρθία Ρούμπιο.
Η Αθήνα είναι ο πρώτος σταθμός για την περιοδεύουσα έκθεση που θα συνεχίσει σε Βερολίνο Κωνσταντινούπολη κ.α.
ΙΝFO
«Ερνέστος Τσίλερ 1837 – 1923 Αρχιτέκτων»
Εθνική Πινακοθήκη, Μιχαλακοπούλου 1 και Βασιλέως Γεωργίου 50
Διάρκεια έως τις 20 Αυγούστου
«Μια πόλη που λέγεται Ισπανία»
Εθνική Γλυπτοθήκη, Άλσος Γουδή
Διάρκεια έως τις 29 Αυγούστου
Ωράριο: Δευτέρα – Σάββατο 9-3, Κυριακή 10–2, Τρίτη κλειστά.
