Γιατί δεν μπορείς με τίποτα να βρεις τραπέζι στο Καπάνι;

Ο ιστορικός ανθρωπολόγος του μέλλοντος θα χρειαστεί να ανατρέξει στις πιο απρόβλεπτες πηγές για να λύσει το μυστήριο του πώς, το 2025 μ.Χ., μετατοπίστηκαν απροσδόκητα οι ώρες του φαγητού σε μια πρωτεύουσα στην άκρη της Ευρώπης που τις τηρούσε μέχρι τότε ευλαβικά. Ελπίζοντας ότι θα φτάσει κάποια στιγμή και στη δική μας γωνιά του ίντερνετ, αφήνουμε εδώ παρακαταθήκη τη λύση του μυστηρίου: Καταλήξαμε να βγαίνουμε για φαγητό στις 18.00 το απόγευμα, αγαπητέ άνθρωπε από το μέλλον, επειδή δεν βρίσκαμε ελεύθερο τραπέζι καμία άλλη ώρα της ημέρας.

Ως προς αυτό, το Καπάνι δεν είναι μοναδική περίπτωση: Είναι σχεδόν συγκινητική η λαχτάρα και ο ενθουσιασμός με τον οποίο υποδέχονται οι Αθηναίοι κάθε καινούριο μαγαζί στην πόλη τους, λες και τους έχουν λείψει.

Αυτό που είναι ασυνήθιστο, είναι ότι τα τραπέζια στο Καπάνι εξακολουθούν να γίνονται ανάρπαστα, μήνες ολόκληρους μετά το άνοιγμά του. Και κάπως έτσι, καταφέραμε να εξασφαλίσουμε, μετά από τρεις συναπτές προσπάθειες, το δίωρο seating μας μια Κυριακή στις 18.00 το απόγευμα.

Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθείς πού οφείλεται η αγάπη με την οποία το έχει περιλούσει ο κόσμος, ήδη από την στιγμή που περνάς την πόρτα: Χώρος ψηλοτάβανος, φωτεινός και ανοιχτόκαρδος, με τζαμαρίες να τον αγκαλιάζουν περιμετρικά και τραπέζια στρωμένα με λευκά τραπεζομάντιλα να κάνουν ωραία αντίθεση με το ρετρό μωσαϊκό, τα αρτιστίκ φαγώματα στο ταβάνι και τις μαξιλάρες από κουρελούδες στα έξω τραπεζάκια.

Στην είσοδο σε υποδέχονται βιτρίνες με λιμπιστικά τυριά και αλλαντικά που μπορείς να πάρεις φεύγοντας για το σπίτι. Στο βάθος το πικάπ στέκεται υπερήφανα πάνω σε νοσταλγική εταζέρα με μαρμάρινη επιφάνεια και πλάι σε ηχεία τελευταίας τεχνολογίας. Παίζει τέλειες, γκρούβι τζαζιές ό,τι πρέπει για Κυριακή απόγευμα. Μαθαίνουμε ότι οι μουσικές αλλάζουν ανάλογα τη μέρα και τον DJ, παίζουν όμως πάντα αυστηρά και μόνο από βινύλια.

Πρόσθεσε σε αυτή την ήδη διαμορφωμένη συνταγή επιτυχίας την υπόσχεση ενός μενού που πατά επάνω στην παράδοση, τις συνταγές και τα υλικά μιας από τις κορυφαίες κουζίνες της Ελλάδας, εκείνης της Φλώρινας, με στοιχεία και από την υπόλοιπη Βόρεια Ελλάδα και τα Βαλκάνια, και έχεις την απάντηση στην ερώτηση του τίτλου μας.

Τα μενού που παίρνουμε στα χέρια μας είναι δύο, το βασικό (με 12 πιάτα συν δύο γλυκά) και εκείνο με τα πιάτα ημέρας, εντυπωσιακά ίδιο σε μέγεθος. Προσπερνάμε την απογοήτευση των πολιτογραφημένων Φλωρινιωτών ανάμεσά μας, που ήθελαν κεμπάπια –το χαρακτηριστικότερο ίσως πιάτο της φλωρινιώτικης κουζίνας– και δεν βρήκαν, και ξεκινάμε με ωραίο ζεστό ψωμάκι (3€) που έρχεται με ένα ενδιαφέρον ντιπ από πιπεριά Φλωρίνης, μαζί με ελαιόλαδο και ελιές.

Καλοφτιαγμένα είναι τα ντολμαδάκια (10€) παρά τις ενστάσεις για την έξτρα χαμηλή θερμοκρασία στην οποία σερβίρονται, τις οποίες ωστόσο απαλύνει ένα ονειρικά αρωματισμένο γιαούρτι που τα συνοδεύει. Εξαιρετικό και αριστοτεχνικά ψημένο είναι το χοιρινό κοντοσούβλι (14€) που ακολουθεί, με τις παχουλές πατάτες του να κάνουν ωραία δεύτερη φωνή στο πιάτο, χάρη στα ανατολίτικα μπαχαρικά τους που δίνουν σπιρτάδα και τσαχπινιά.

Αντάξιο των προσδοκιών δεν στάθηκε το πιάτο με τα χειροποίητα ζυμαρικά (18€) με αργομαγειρεμένο μοσχαράκι στον ξυλόφουρνο και κρητικό γαλένι. Παρά την ωραία εκτέλεση των ζυμαρικών, το μοσχαράκι ήταν άνισα ψημένο με αποτέλεσμα κάποια κομμάτια να είναι λουκούμι αλλά κάποια άλλα υπέρ του δέοντος τραγανά, στο δε σύνολο έλειπε η ένταση που θα μπορούσε ενδεχομένως να δώσει ένα πιο αλμυρό τυρί, ή και κάμποσο έξτρα αλάτι.

Το εμβληματικό σουτ μακάλο, η παραδοσιακή φλωρινιώτικη αλευρόσαλτσα που φτιάχνεται με σκόρδο, ξίδι, ζωμό κότας, κρόκο Κοζάνης, πάπρικα και αλεύρι, συνοδεύει εδώ ένα βουβαλίσιο μπιφτέκι (19€) αντί για τα κλασικά κεφτεδάκια, σε ένα αποτέλεσμα που ισορροπεί τις έντονες γεύσεις του βουβαλίσιου κιμά με μια άψογα χυλωμένη σάλτσα.

Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η λίστα κρασιών, με ετικέτες που δύσκολα θα βρεις αλλού, και ιδιαίτερη αγάπη για τα pet nat, τα αφρώδη φυσικής οινοποίησης. Οι επιλογές σε ποτήρι είναι συνολικά οκτώ, σε τιμές που ξεκινούν από 7€ και φτάνουν τα κατά τι υπερβολικά 14€. Εμείς δοκιμάσαμε ένα φανταστικό Αιώνα Ροζέ από το βιολογικό κτήμα Φρέρη της Σύρου, στα 7€.

Το Καπάνι το βρίσκεις ανοιχτό καθημερινά εκτός Δευτέρας 18.00 με 1.00, Παρασκευές και Σάββατα 14.00-2.00 και Κυριακές 14.00-1.00. Στη γειτονιά του, το off Μεταξουργείο, ή αν προτιμάς τα δρομάκια πάνω από την πλατεία Καραϊσκάκη, το παρκάρισμα είναι εύκολο και το μετρό σε απόσταση περπατήματος για τη χώνεψη.