Η πιο στάνταρ εκδρομή του Σαββατοκύριακου, το Ναύπλιο κρύβει μυστικά και εκπλήξεις που δεν φαντάζεσαι. Σου μαζέψαμε μικρές άγνωστες πληροφορίες για να εντυπωσιάζεις τις παρέες σου.
γράφει:
Πόσα είναι, επιτέλους, τα σκαλιά; Ποιος ήταν ο Παλαμήδης, που έδωσε το όνομά του στο κάστρο; Ποια είναι τελικά η πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας; Τι μας κρύβουν για (και από) το Ναύπλιο; Όλα θα σ’ τα πούμε.
Αν αναρωτιέσαι γιατί και στην Αίγινα και στο Ναύπλιο σε καλωσορίζει η ίδια πινακίδα «καλωσήρθατε στην πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας», υπάρχει απάντηση, και δεν είναι τόσο περίπλοκη όσο ενδεχομένως νομίζεις: Η Αίγινα ήταν πρωτεύουσα πριν την επίσημη ίδρυση του ελληνικού κράτους, από το 1827 ως το 1829. Το 1829 η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στο Ναύπλιο, όπου παρέμεινε μέχρι το 1834. Θυμίζουμε ότι το πρωτόκολλο για την ανεξαρτησία (που σημαίνει, η διεθνής αναγνώριση) υπογράφηκε τον Φεβρουάριο του 1830, πράγμα που σημαίνει ότι τεχνικά όταν η Αίγινα ήταν πρωτεύουσα, επισήμως ελληνικό κράτος δεν υπήρχε.
857. Συγνώμη που σου το χαλάμε. Ξέρουμε, είναι ωραίος ο θρύλος που λέει ότι τα σκαλιά για να ανέβεις κάποτε στο Παλαμήδι, το κάστρο του Ναυπλίου, ήταν χίλια, μέχρι που το άλογο του Κολοκοτρώνη έσπασε ανεβαίνοντας το τελευταίο κι απόμειναν 999. Ποτέ μην αφήσεις την αλήθεια να σου χαλάσει μια καλή ιστορία, που λένε και οι (κακοί) δημοσιογράφοι.
Μια φορά κι έναν καιρό, όταν οι Αργείοι δεν είχαν φύγει ακόμα για την Τροία, ετοιμάζονταν όμως, έστειλαν κάποιον να φέρει από την Ιθάκη τον Οδυσσέα και τα πλοία του. Ο Πολυμήχανος δεν ψηνόταν, οπότε είπε να το παίξει τρελίτσα και άρχισε να σπέρνει τα χωράφια του με αλάτι, ελπίζοντας να τον αφήσει ο ενοχλητικός απεσταλμένος στην ησυχία του. Ο απεσταλμένος, όμως, εκτός από ενοχλητικός ήταν κι έξυπνος: όχι μόνο ψυλλιάστηκε το κόλπο, αλλά κατάφερε και να πείσει τον Οδυσσέα να τον ακολουθήσει. Το όνομά του ήταν Παλαμήδης, γιος του Ναυπλίου.
Βασικά, οι Ναύπλιοι ήταν δύο. Ο μπαμπάς του Παλαμήδη, που ήταν ένας από τους Αργοναύτες, και ο προ-προ-προ-προπάππους του (ναι, τέσσερα «προ-» είναι αυτά), μυθικός ήρωας, γιος του Ποσειδώνα, και ιδρυτής της Ναυπλίας. Ο Ναύπλιος ο μπαμπάς του Παλαμήδη ήταν γενικά ωραίος τύπος: Μεταξύ άλλων, διέσωσε τρεις διαφορετικές γυναίκες που του παρέδωσαν οι πατεράδες τους με εντολή να τις πνίξει στην θάλασσα επειδή είχαν γεννήσει νόθα παιδιά (συγκεκριμένα, την Αύγη, την Αερόπη και την Κλυμένη, που σε κάποιες εκδοχές του μύθου την παντρεύεται κιόλας).
Όχι. Το Παλαμήδι το κάστρο πήρε το όνομά του από το Παλαμήδι τον λόφο επάνω στον οποίο είναι χτισμένο. Το κάστρο το έχτισαν οι Ενετοί, το 1714 –μπορεί να έχεις ακούσει ότι είναι ένα από τα καλύτερα βενετσιάνικα κάστρα που έχουμε στην Ελλάδα. Το αρχαίο κάστρο του Ναυπλίου είναι άλλο, η Ακροναυπλία, με τα ιλιγγιώδη τείχη της που φτάνουν σε ύψος ως και τα 85 μέτρα. Τα αρχαιότερα από αυτά χρονολογούνται, μάλιστα, από τον 3ο αιώνα π.Χ. Οι πύργοι και τα κανόνια που βλέπεις σήμερα στην Ακροναυπλία είναι μεταγενέστερες προσθήκες, των Φράγκων και των Οθωμανών.
Όχι, το τρίτο και μικρότερο (αλλά και πιο φωτογενές) κάστρο του Ναυπλίου είναι παλαιότερο από το Παλαμήδι. Το έχτισαν κι αυτό οι Ενετοί, το 1473, και το έλεγαν Castello dello Soglio, που σημαίνει Κάστρο του Θρόνου. Μπούρτζι το είπαν οι Οθωμανοί, Μπουρτζ βασικά, που σημαίνει φρούριο ή πύργος (όπως λέμε σήμερα Burj-al-Arab) και κοίτα τώρα να δεις κάτι ενδιαφέρον: Μία από τις ετυμολογίες που έχουν προταθεί για την αραβική λέξη είναι η αρχαιοελληνικότατη «πύργος» που έγινε η περσική «μπουργκ», έκανε τον γύρο της Μέσης Ανατολής και γύρισε πίσω ως Μπούρτζι.
