Τι να κάνω αν δεν πιστεύω στον εαυτό μου;

Η χαμηλή αυτοπεποίθηση μπορεί να σε κάνει να νιώθεις σαν το χειρότερο άτομο του κόσμου. Παρ’ όλα αυτά, έχουμε μια θεωρία: Αν βάζαμε κάτω να γράψουμε το βίωμα κάθε ενός από εμάς που παλεύει καθημερινά με αυτό το κόνσεπτ, μάλλον θα είχαμε περισσότερη ομοφωνία απ’ ό,τι νομίζουμε. Άρα μάλλον η ανασφάλεια δεν λέει και τόσο αλήθεια. Δεν γίνεται, αλήθεια, να μαζευτήκαμε όλοι οι χειρότεροι άνθρωποι στο ίδιο δωμάτιο.

Και εφόσον μετά δεν αρχίσει κάποιος διαγωνισμός ποιος είναι όντως ο χειρότερος, ας πάμε να δούμε με ψυχραιμία τι σημαίνει αυτό που μόλις είπαμε για εσένα, που δυσκολεύεσαι να πιστέψεις στις δυνάμεις σου.

Αρχικά, η φωνή στο κεφάλι σου δεν λέει πάντα αλήθεια
Όπως ακριβώς και η φωνή της μάνας σου δεν λέει πάντα αλήθεια. Και το ξέρουμε ότι ήταν μια περίεργη μετάβαση μέχρι να το αποδεχτείς αυτό μεγαλώνοντας, και θα είναι ακόμα πιο περίεργη η μετάβαση αν είναι να αισθανθείς προδομένος ακόμα κι από την ίδια σου την σκέψη. Αλλά αξίζει να το περάσεις όλο αυτό το λούκι, μέχρι να μάθεις να παίρνεις τις παρεμβατικές σκέψεις που σού λένε ότι δεν, δεν, δεν και να μάθεις να καταλαβαίνεις αν πρόκειται για ψύχραιμη συνειδητοποίηση ή απλό δράμα. Δεν είναι κακό να έχεις δράμα στο μυαλό σου. Όλοι έχουμε. Όλοι για αυτό ζούμε και όλοι μ’ αυτό παλεύουμε. Άκου το και κρίνε.

Έπειτα, αν δεν πιστεύεις τον εαυτό σου, ρώτα τους φίλους σου
Κοίτα τώρα εδώ ένα περίεργο πράγμα που συμβαίνει: Εσύ, θεωρητικά, μπορείς να κρίνεις πιο αντικειμενικά τον εαυτό σου, γνωρίζοντας πλήρως τα κίνητρα και τις πράξεις σου. Παρ’ όλα αυτά, για να διαβάζεις αυτό το κείμενο, μάλλον ο εγκέφαλός σου αποφασίζει συχνά-πυκνά να το παίξει δικαστής. Οπότε στρέψου στα αμέσως πιο αντικειμενικά άτομα: Τους στενούς σου φίλους. Έχουν μάλλον δει αρκετά από τα στραβά σου για να ξέρουν πότε να σου την πουν, αλλά έχουν δει και τους θριάμβους σου και τους θυμούνται ίσως καλύτερα από εσένα. Όποτε, λοιπόν, φτιάνχνεις μια νοητή λίστα με υπέρ και κατά του εαυτού σου (περίεργο, αλλά οκέι), και νιώθεις ότι η λίστα με τα κατά μοιάζει δυσανάλογα μακριά, τσέκαρε και με τους φίλους σου. Κάτι παραπάνω θα έχουν να σου θυμίσουν.

Ξεκίνα να κάνεις τρομακτικά πράγματα
Αν σε τρομάζει να βγεις μόνος σου, βγες μόνος σου. Σκέψου ότι άλλοι πληρώνουν για να κάνουν θεραπεία που τους εκθέτει απέναντι στους φόβους τους. Εσύ μπορείς απλά να βγεις. Ή να μιλήσεις. Οι επιπτώσεις του να μην περάσεις καλά ή να πεις κάτι χαζό δεν πρόκειται να είναι τόσο σοβαρές. Εκτός κι αν καταλήγεις να καις το μπαρ ή να πλησιάζεις άτομο για να μιλήσετε και να λες κάτι του στυλ «Θες να μιλήσουμε για τις κατηγορίες ανθρώπων που δεν θα είχα πρόβλημα αν πέθαιναν μπροστά μου;». Εκεί θα σου βγει ρετσινιά.

Μην στραφείς σε πρόχειρο εγκεφαλικό φαγητό
Influencers, ποστ με inspiration στο Instagram και κανάλια με συμβουλές. Όλα αυτά είναι μάρκετινγκ και δεν έχουν να κάνουν με εσένα και τα δικά σου προβλήματα. Οι άνθρωποι που πληρώνονται (ή ελπίζουν να πληρωθούν) στο ίντερνετ για να επηρεάσουν το πώς βλέπεις εσύ τον εαυτό σου, δεν αξίζουν λεφτά. Από το να ακολουθείς άτομα που έχουν σκοπό να σου πουλήσουν προϊόντα και να σου προκαλέσουν ζήλεια με τις φωτογραφίες τους, καλύτερα να ξεκινήσεις ψυχολόγο. Και, μιας και γίναμε σκληροί, δεν βγάζουμε ούτε την ουρά μας από έξω. Ένα κείμενο σαν αυτό θα σου δώσει, στην καλύτερη, τις πιο γενικευμένες συμβουλές. Δεν έχεις να χάσεις τίποτα αν τις ακολουθήσεις, αλλά δεν θα σου αλλάξουν την ζωή αν δεν κάτσεις ο ίδιος να αποφασίσεις τι θέλεις να αλλάξεις.