Μήπως είσαι λιγάκι μπούμερ;

Μπούμερς, οι: Οι παππούδες της σημερινής γενιάς Ζ, οι γεννημένοι από το 1946 ως το 1964, αυτοί που δέχονται το περισσότερο κάζο στους ιντερνετικούς διαδρόμους, καθότι ήταν η τελευταία γενιά που μεγάλωσε χωρίς καθόλου τεχνολογία (εντάξει, πλην της τηλεόρασης) και τώρα προσπαθεί κάπως άτσαλα να προσαρμοστεί στα δεδομένα της εποχής.

Μεταφορικά, οι άνθρωποι που έχουν μείνει λίγο πίσω στις εξελίξεις, που δεν έχουν ιδιαίτερη εικόνα του τι συμβαίνει γύρω τους, που δυσκολεύονται με την τεχνολογία, με την εικονική και μη πραγματικότητα. Λιγάκι αθώοι, λιγάκι αφελείς, επαναπαυμένοι στις κλασικές πατροπαράδοτες αξίες, θα ποστάρουν φωτογραφία με λουλούδια και καλημέρες που φωσφορίζουν, και δεν θα διστάσουν να σου τη στείλουν ακόμα και στο ίνμποξ, χωρίς να ανησυχούν για το ότι την τελευταία φορά που ήταν νορμάλ να το κάνεις αυτό, τα ημερολόγια έδειχναν 2007.

Τα λέμε όλα αυτά απολύτως καλοπροαίρετα, πρώτον γιατί τους αγαπάμε τους γονείς και τους παππούδες μας και δεύτερον γιατί, έτσι όπως τρέχουν οι εξελίξεις γύρω μας, η μπουμεριά δεν έχει απαραίτητα ηλικία, είναι κατάσταση ψυχική. Και αν δεν μας πιστεύεις, ρίξε μια ματιά στην παρακάτω λίστα που θα σου πει αν είσαι κι εσύ λιγάκι μπούμερ.

Έχεις σκεφτεί (ή ακόμα χειρότερα ξεστομίσει) την φράση «αυτά που ακούνε σήμερα δεν είναι μουσική».

Πιστεύεις ενδόμυχα, ή όχι και τόσο ενδόμυχα, ότι τα πάντα την εποχή που μεγάλωνες εσύ ήταν καλύτερα και ποιοτικότερα: από τη μουσική μέχρι τα παιδικά της τηλεόρασης, και από τα πάρτι μέχρι τις ανθρώπινες σχέσεις.

Διάβασες το παραπάνω σκεπτόμενος/η «μα, αφού ήταν όντως».

Έχεις αρνηθεί να ασχοληθείς με και να μάθεις να χειρίζεσαι τουλάχιστον ένα social media στη ζωή σου.

Μισείς με πάθος το TikTok.

Θεωρείς ότι οι συντομογραφίες τύπου «σε πρκλ» και τα εμότζι σκοτώνουν την τρισχιλιετή.

Έχεις παθιασμένη θέση στη διαμάχη «αυγό ή αβγό» και μπορείς να την τεκμηριώσεις με επιχειρήματα, τα οποία καθόλου δεν βαριέσαι να αναπτύξεις.

Προτιμάς να πάρεις τηλέφωνο αντί να στείλεις μήνυμα.

Έχεις τηλεφωνήσει τον τελευταίο χρόνο σε σουβλατζίδικο για να παραγγείλεις σουβλάκια, αντί να χρησιμοποιήσεις εφαρμογή.

Γράφεις «χρόνια πολλά» στους τοίχους των φίλων σου στο Facebook.

Αφήνεις σχόλια σε ποστ σελίδων, ή άγνωστων ανθρώπων, στο Facebook.

Τα περισσότερα άρθρα που διαβάζεις στο ίντερνετ τα βρίσκεις μέσω του Facebook.

Γενικώς, ασχολείσαι ακόμα με το Facebook.

Έχεις νιώσει τον παράλογο φόβο ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα μας πάρει τις δουλειές.

Σου έχει ξεφύγει μια φορά ένα «ωπαλάκια» την στιγμή που πήγαινες να κάτσεις.

Σου αρέσει πολύ να συζητάς για τη νέα γενιά που έχει «αγριέψει» και «δεν είναι σαν εμάς».

Επιμένεις ότι το Instagram δεν έχει καμία χρησιμότητα πέρα από το να «δείχνεις τη ζωή σου στους άλλους».

Φοβάσαι στις ονλάιν αγορές τους «χάκερ που θα σου κλέψουν τα λεφτά».

Το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι όταν βλέπεις κάποιον με πολλά τατουάζ είναι «τι θα κάνει όταν γεράσει;».

Αναπολείς τις εποχές που «τα παιδιά έπαιζαν έξω στις αλάνες» αντί να είναι όλη μέρα στις οθόνες.

Γενικώς, θεωρείς ότι σου πέφτει λόγος για το τι κάνουν και τι δεν κάνουν τα παιδιά. (Έξτρα πόντοι μπουμεροσύνης: Ενώ δεν έχεις καν παιδιά).

Λες ακόμα «θα μπω στο Ίντερνετ», σαν να είναι μια τοποθεσία και όχι η βάση της ύπαρξης του σύγχρονου κόσμου.

Θα φρικάρεις αν σου πούμε ότι την αμέσως προηγούμενη πρόταση την έγραψε το Chat GPT.