Οι ερωτήσεις προς όσους μιλούν στο τηλέφωνο στα μέσα

Προτού πούμε οτιδήποτε, να ξεκαθαρίσουμε πως δεν ανήκουμε στην κουλτούρα του «μήνυμα, όχι τηλέφωνο». Μεγαλώσαμε με τηλέφωνο και σε εποχή που τα μηνύματα κόστιζαν πολύ. Όχι ότι αυτό μας σταματά από το να τα στέλνουμε τώρα όλη μέρα, που είναι τζάμπα, αλλά και πάλι το να μιλάς στο τηλέφωνο με ένα άτομο είναι διαφορετικού είδους επικοινωνία.

Κάποιοι πλέον την σιχαίνονται. Ή κάνουν πως την σιχαίνονται, επειδή το να είσαι απλησίαστος είναι μεγάλο κομμάτι του πνεύματος της εποχής. Αυτοί συγκεκριμένα θα λατρέψουν αυτό το κείμενο, επειδή είναι σκέψεις που κάνουν καθημερινά. Τις κάνουμε όμως και εμείς, που κατά τ’ άλλα θεωρούμε την επικοινωνία με φωνή ανώτερη: Τι σκ*τά σκέφτονται οι άνθρωποι που μιλάνε στο τηλέφωνο μέσα σε ένα γεμάτο λεωφορείο;

Αυτές είναι οι απορίες μας.

Γιατί δεν σε νοιάζει αν σε ακούνε και άλλοι;
Προσπερνάμε κάθε ηλίθια ερώτηση που ξεκινάει με γιατί, επειδή η απάντηση ξέρουμε ότι θα είναι «δεν με νοιάζει». Ωραία, γιατί δεν σε νοιάζει τότε; Θα ήταν ωραίο να μάθουμε την αληθινή ιστορία, επειδή τα σενάρια που βγάζουμε στο μυαλό μας όσο μάς ενοχλείς δεν είναι και πολύ κολακευτικά.

Αν αυτό ξεκινήσει μια αλυσιδωτή, εκδικητική αντίδραση και ξεκινήσουν όλοι στο λεωφορείο να μιλάνε δυνατά για να σου την σπάσουν, τι θα κάνεις;
Και μην τολμήσεις να απαντήσεις «Δεν με νοιάζει» επειδή δεν θα ακούς πια τι σου λένε στο τηλέφωνο.

Όταν λες για τα γκομενικά σου αναλυτικά και περιγραφικά, μπορούμε να εκφράσουμε άποψη;
Γιατί αν είναι να το κάνουμε γκρουπ θέραπι, εμείς δεν θέλουμε δηλαδή να τα πούμε σε κάποιον; Και τα δικά μας σίγουρα δεν θα ενοχλούσαν τόσο το υπόλοιπο λεωφορείο, επειδή οι ενδιαφέρουσες ιστορίες δεν είναι ενοχλητικές.

Όταν μιλάς για άλλο κόσμο χρησιμοποιώντας το όνομά του δεν έτυχε ποτέ αυτό να σού γυρίσει μπούμερανγκ;
Και δεν σε κάνει να φοβάσαι πως τόσες φορές να την γλυτώνεις, το κάρμα θα επιστρέψει πίσω βαρύ και φορτωμένο;

Πόσες φορές είδες κάποιον να σε κοιτάει στραβά και το αγνόησες;
Και στις πόσες φορές θα αρχίσεις να νιώθεις κάτι για αυτό;

Είσαι το πιο φωνακλάδικο άτομο στην παρέα σου;
Αν ναι, οι φίλοι σου πώς σε κάνουν να αισθάνεσαι με αυτό;

Αν κάνεις βιντεοκλήση και κάθεσαι μπροστά μου και η κάμερά σου είναι στραμμένη και πάνω μου, θα είμαι εγώ μ*λάκας αν σε κοπανήσω;
Είσαι κομμάτι της αστυνομοκρατίας, είτε σε νοιάζει, είτε όχι. Μπράβο.