Τι να κάνεις για να πείσεις τον εαυτό σου ότι όλα θα πάνε καλά
Όχι, δεν θα σου πούμε να σκεφτείς θετικά και να πιείς πολύ νερό. Αυτά τα αφήσαμε στο 2019. Οι μεταπανδημικές εποχές θέλουν πιο απεγνωσμένα μέτρα.
Όχι, δεν θα σου πούμε να σκεφτείς θετικά και να πιείς πολύ νερό. Αυτά τα αφήσαμε στο 2019. Οι μεταπανδημικές εποχές θέλουν πιο απεγνωσμένα μέτρα.
Κοίτα. Το ξέρουμε, το ξέρεις κι εσύ, μία παγκόσμια πανδημία, δύο πολέμους και μια νέα οικονομική κρίση αργότερα, το πράγμα δεν δείχνει ακριβώς ευοίωνο. Κι αυτός είναι ένας κομψός τρόπος να πούμε πως ναι, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να μην πάνε όλα καλά. Επειδή όμως οι άνθρωποι είμαστε αξιοθαύμαστα προσαρμοστικά όντα, ακόμα και όταν δεν καταφεύγουμε σε εκνευριστικά κλισέ που ξεκινούν «ό,τι δεν σε σκοτώνει…», βρίσκουμε πάντα ευφάνταστους τρόπους να αναπροσαρμόζουμε τις προσδοκίες μας, ούτως ώστε να τη βγάλουμε, αν όχι καθαρή, τουλάχιστον ζωντανοί και όχι εντελώς τρελοί. Πώς θα τα καταφέρουμε αυτή την φορά; Ο θεός κι η ψυχή μας. Να, κάπως έτσι.
Επαναπροσδιόρισε τι σημαίνει «καλά»
Σε μια κλίμακα από το να σου κάτσει η δουλειά των ονείρων σου πακέτο με το γκομενάκι που ζαχαρώνεις απ’ τα πρόπερσι, μέχρι το να μη μας πλακώσει μετεωρίτης, πόσο ψηλά βάζεις τον πήχη; Οι προσδοκίες σε δυστοπικές εποχές καλό είναι να κρατούνται σε όσο το δυνατόν χαμηλότερα επίπεδα, όχι τόσο για να μην απογοητευτείς, όσο γιατί αν δεν εκτιμήσεις τα «μικρά και καθημερινά» για τα οποία σε πρήζουν οι οδηγοί αυτοβοήθειας, δεν θα έχεις τίποτα να εκτιμήσεις.
Βάλε τη ζωή (σου/ σας/ μας) σε μεγαλύτερο πλαίσιο
Θυμάσαι το 2015, όλα εκείνα τα meme που λέγανε πως «ζούμε τα sos της Ιστορίας του επόμενου αιώνα»; Οποία έκπληξις, τελικά δεν τα ζούσαμε –το δημοψήφισμα ούτε που θα αναφέρεται στα σχολικά βιβλία του 2115 μ.Χ. Αλλά να σου πούμε ένα μυστικό; Οι άνθρωποι πιστεύουμε πάντα ότι ζούμε σε συνταρακτικές, κοσμογονικές περιόδους επειδή οι ζωές μας είναι πολύ μικρές και η Ιστορία μας πολύ μεγάλη. Όπερ μεθερμηνευόμενο, και με τον νόμο των πιθανοτήτων αν το πιάσεις, η καταστροφή του κόσμου μάλλον δεν κλήρωσε σε εμάς.
Μην προσπαθείς να μαντέψεις
…ή προσπάθησε, αν αυτό σε κάνει να νιώθεις καλύτερα, γιατί όπως σοφά το έθετε και αυτό το χιτάκι των 90s, «τα πραγματικά προβλήματα στη ζωή σου θα είναι πράγματα που δεν πέρασαν ποτέ από το ανήσυχο μυαλό σου». Κάποιους ανθρώπους τους βοηθά να κάνουν εφιαλτικά σενάρια, είτε επειδή λένε ψέματα στον εαυτό τους πως έτσι θα είναι καλύτερα προετοιμασμένοι, είτε επειδή κατά βάθος ξέρουν πως άπαξ και το σκεφτείς, το εφιαλτικό σενάριο χάνει τις μισές του πιθανότητες να πραγματοποιηθεί. Όχι επειδή το σύμπαν συνωμοτεί υπέρ σου. Απλά επειδή η ζωή έχει περισσότερη φαντασία από σένα. Μπλακ χιούμορ, ναι. Μιλώντας για το οποίο…
…Το γέλιο σώζει ζωές
Μαύρο, κατάμαυρο, γκριζωπό στα όρια του ανθρακί, αφελές, σαχλό, οτιδήποτε, το χιούμορ είναι το ισχυρότερο όπλο σου απέναντι στον φόβο –δεν είναι τυχαίο ότι στις παραστατικές τέχνες ο όρος που χρησιμοποιείται σε θρίλερ και τραγωδίες είναι “comic relief”, όπως relief στα αγγλικά είναι και η ανακούφιση. Δεν γίνεται να γελάς και να φοβάσαι την ίδια στιγμή. Το τι θα γίνει την επόμενη είναι άλλη ιστορία.
…και ο έρωτας επίσης
Όταν όλα τα άλλα αποτυγχάνουν, η καψούρα –το εθνικό μας σπορ, που έλεγε η αείμνηστη Ρίκα Βαγιάνη– λειτουργεί ωραιότατα σαν λοβοτομή, η οποία φιλτράρει πολέμους, σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς μέσα από ένα κράμα ορμονών που δεν σε αφήνει να δεις πέρα από τη μύτη σου (τη μύτη του/της, ας είμαστε ειλικρινείς) οπότε, για όποιον δεν έχει λεφτά για παραισθησιογόνα ναρκωτικά, είναι κι αυτή μια κάποια λύσις. Ενίοτε με χειρότερες παρενέργειες, αλλά μην τα θέλουμε και όλα δικά μας. Ξαναδιάβασε την πρώτη παράγραφο.