Οι φίλοι, οι γάτες, η τέχνη και όλα όσα μας κρατάνε στα δύσκολα και μας δίνουν δύναμη να συνεχίζουμε μέχρι να βγούμε από το σκοτάδι στο φως.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Φτάνει για όλους κάποτε μια στιγμή που συνειδητοποιούμε ότι η ζωή μπορεί να γίνει πολύ δύσκολη: Έχει ματαιώσεις, καταστροφές, απογοητεύσεις, θανάτους και πολύ πόνο. Ευτυχώς για όλους μας, από την άλλη, έχει επίσης αγάπη, νοιάξιμο, μεταμεσονύχτια μηνύματα και χαζά αστεία. Κι αυτά είναι μερικά από τα πράγματα που μας κρατάνε όρθιους όταν όλα πάνε λάθος.
Οι αγκαλιές, που είναι στα δύσκολα λίγο πιο αγαπησιάρικες, λίγο πιο γεμάτες, λίγο πιο χορταστικές, λίγο πιο καθησυχαστικές.
Τα μηνύματα που ρωτάνε «πώς είσαι;».
Τα χαζά αστεία την ώρα που κλαις, που κάνουν το κλάμα καυσίγελο και μετά κάτι-σαν-λόξιγκα, οπότε καταλήγεις να γελάς. Και μετά να ξανακλαίς.
Οι γάτες που ανεβαίνουν πάνω σου, κάνουν μπουπ στο κεφάλι σου και μετά αρχίζουν να γουργουρίζουν στα πόδια σου, επειδή κάπου έχουν ακούσει ότι το γουργουρητό τους έχει θεραπευτικές ιδιότητες.
Οι φίλοι που τα παρατάνε όλα και έρχονται να κάτσουν μαζί σου.
Ένα φαγητό που σου φτιάχνει κάποιος γιατί «υπέθεσε πως δεν θα ‘χεις κουράγιο να μαγειρέψεις».
Η ψυχοθεραπεία, που μπορεί να είναι ζόρικη διαδικασία, κάνει όμως μικρά θαύματα από εκείνα που δεν συντελούνται πουθενά αλλού και με κανέναν άλλο τρόπο.
Το να σε σκεπάζει κάποιος με κουβέρτα όταν σε έχει μισοπάρει από το κλάμα ο ύπνος στον καναπέ.
Η κατανόηση που δείχνει το «παράτα τα όλα, θα τα κάνω εγώ, μη σε νοιάζει».
Οι παλιές φωτογραφίες που ξυπνάνε ωραίες αναμνήσεις.
Τα φιλιά, όταν είναι απεγνωσμένα.
Τα δωράκια που έρχονται και σε βρίσκουν μαζί με τρυφεροαστεία σημειώματα.
Το υποστηρικτικό δίκτυο που δεν ήξερες ότι έχεις, μέχρι να χρειαστεί και να εμφανιστεί.
Οι κοινές αναμνήσεις, όταν τις ξαναμοιράζεσαι πάνω από ποτήρια με αλκοόλ.
Τα βιβλία, οι ταινίες, η μουσική, και η τέχνη γενικώς –ειδικά αυτή που μοιάζει να φτιάχτηκε για σένα, που μιλάει ακριβώς για το θέμα σου, που κατανοεί το πρόβλημά σου.
Τα πιτσιρίκια, κι εκείνος ο μοναδικός τρόπος που έχουν να είναι αστεία όταν όλα πάνε λάθος.
Τα σκυλάκια, που αλλάζει το βλέμμα τους όταν είσαι στεναχωρημένος/η, και δεν το κουνάνε από το πλάι σου.
Η γνώση, που είναι προσωρινά κάπου καταχωνιασμένη, ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες.
Τα σχέδια για εκείνες τις καλύτερες μέρες, όταν έρθουν.
Η αγάπη, που μπορεί να μην τα νικάει όλα, κάνει όμως τα περισσότερα πράγματα να φαίνονται ένα τσικ πιο διαχειρίσιμα.
