Και δεν πάμε μια Ελαφόνησο τον Σεπτέμβρη;
Μακριά από την κοσμοσυρροή του Αυγούστου, η Ελαφόνησος είναι (κάπως) πιο ήρεμη τώρα. Σου έλειψαν τα εξωτικά νερά του Σίμου;
Μακριά από την κοσμοσυρροή του Αυγούστου, η Ελαφόνησος είναι (κάπως) πιο ήρεμη τώρα. Σου έλειψαν τα εξωτικά νερά του Σίμου;
Ξαπλώστρες με 30€ το σετ, κόσμος ο ένας πάνω στον άλλον, κόσμος πολύς. Ναι, η Ελαφόνησος δεν είναι πλέον το ησυχαστήριο που ήταν πριν από δέκα και βάλε χρόνια, όπως και τα Κουφονήσια.
Όμως παραμένει ένας προορισμός για να βουτήξεις στην πιο όμορφη ίσως παραλία της Ελλάδας, στον εξωτικό Σίμο, ο οποίος μπορεί να «οργανώθηκε», παραμένει όμως σε μεγάλο κομμάτι του ελεύθερος και εξωπραγματικά ωραίος.
Νιώθεις έτοιμος να επιστρέψεις;
Η απαλή σαν πούδρα άμμος του δεν έχει ούτε ένα τόσο δα βοτσαλάκι, τα νερά έχουν εκείνη τη γαλαζοπράσινη απόχρωση που δεν έχεις δει πουθενά αλλού και οι λευκοί αμμόλοφοι στο φόντο κάνουν το τοπίο ακόμα πιο εξωτικό. Δύο σχεδόν χιλιόμετρα παραδείσου εγγυώνται χώρο για όλους.
Ο Σίμος περιλαμβάνει επί της ουσίας δύο όρμους, το Σαρακίνικο ή «μεγάλη» παραλία και τον Φράγκο ή «μικρή». Το… προσκύνημα γίνεται στην πρώτη, ενώ η δεύτερη προσφέρεται για κάπως πιο πριβέ καταστάσεις.
Οι φαν της περιπέτειας πιθανώς να εκτιμήσουν το σπήλαιο του Σίμου, περί τα 20 λεπτά από την παραλία. Η διαδρομή κουράζει, όμως η θέα προς το Σαρακίνικο θα σε ανταμείψει και με το παραπάνω.
Και τι; Μόνο ο Σίμος είναι εδώ;
Όχι φυσικά. Στα πόδια του Κάτω Νησιού, μισοκρυμμένη πίσω από ένα δασάκι κέδρων που φτάνει ως την χρυσαφένια αμμουδιά της, η παραλία της Παναγίας μπορεί να μην έχει το όνομα του Σίμου, έχει όμως την χάρη των καταπληκτικών νερών του, και πλήθη που λάμπουν διά της απουσίας τους. Μια βουτιά εδώ αργά το απόγευμα, την ώρα που ο ήλιος βάφει χρυσοκόκκινα τα νερά της, είναι εμπειρία ελαφονησιώτικη για λίγους και ψαγμένους.
Επίσης, σχεδόν δίπλα στην παραλία του Σίμου, η Λεύκη είναι η αγαπημένη ελαφονησιώτικη παραλία όσων δεν συμπαθούν την οργάνωση. Έχει τα γνωστά απίθανα νερά και αμμουδιά λευκή όπως δηλώνει και το όνομά της. Ένα ακόμα καλό της είναι πώς δεν την πιάνουν οι άνεμοι όταν στις άλλες πλευρές του νησιού φυσάει.
Αν πάλι βαρέθηκες τις αμμουδιές (λέμε τώρα), στο νησί υπάρχει και μια μικρή παραλία που βρίσκεται πίσω από τον οικισμό και θα σε αποζημιώσει με τα όμορφα νερά της. Λέγεται Αγλύφτη, προφανώς δεν είναι οργανωμένη και απαιτεί – επίπονη - πεζοπορία από τον οικισμό στις Παναγίας τα Νησιά ή πρόσβαση με καραβάκι από τη θάλασσα.
Βολτάροντας στην προκυμαία
Οι περισσότεροι κάτοικοι του νησιού ζουν στην πρωτεύουσά του, που είναι ταυτόχρονα το λιμάνι του νησιού και λέγεται επίσης Ελαφόνησος. Η παραλιακή της περαντζάδα θα σε φέρει ανάμεσα σε λευκά σπιτάκια με γαλαζωπά παράθυρα και κόκκινα κεραμίδια από τη μια, και ψαρόβαρκες αραγμένες στο μικρό λιμανάκι από την άλλη. Στο τέρμα της, ένα γεφυράκι θα σε οδηγήσει σε ένα λιλιπούτειο νησί, επάνω στο οποίο χτίστηκε το 1858 το εκκλησάκι του Αγίου Σπυρίδωνα, που είναι σήμερα επισκέψιμο.
Πού θα φάμε;
Στις ταβέρνες του νησιού που απλώνουν τα τραπέζια τους πλάι στα καΐκια θα φας (τσιμπημένα) φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, αλλά και πεντανόστιμα μαγειρευτά και τοπικές σπεσιαλιτέ. Σημείωσε τον Αντώνη με τα σπιτικά μαγειρευτά του, τα φρεσκότατα θαλασσινά και το καταπληκτικό τσαΐτι (χορτόπιτα με λεπτό φύλλο και κατσικίσιο τυρί) και το Κωνσταντίνος και Ευαγγελία, για θαλασσινά σαν τις ψητές γαρίδες με λαδολέμονο και το ξιδάτο χταποδάκι, φρέσκο ψάρι αλλά και χειροποίητα μαγειρευτά.
Για ουζάκι και μεζέ, η ταβέρνα της Ουρανίας, η οποία βγάζει τραπεζάκια πάνω στο κύμα και σερβίρει χορταστικές μερίδες: ωραίο καλαμάρι στη σχάρα, σπιτική σκορδαλιά, τίμια καραβιδομακαρονάδα και αστακομακαρονάδα.
Στο τέλος της παραλίας, ο Αρώνης, βγάζει τραπεζάκια δίπλα στη θάλασσα και σερβίρει αστακομακαρονάδα – ποίημα, αλλά και κλασσικές θαλασσινές λιχουδιές (καλαμαράκι, χταποδάκι, σαρδέλες, αθερίνα κ.α.) και ολόφρεσκο ψάρι.
Στα Νησιά της Παναγιάς, απαραίτητη στάση για φαγητό η ταβέρνα Τα Νησιά της Παναγιάς, ιδιαίτερα για την φανταστική θέα που απολαμβάνει στο πέλαγος. Σερβίρει νόστιμες γεύσεις θάλασσας, αρκετά μαγειρευτά με κρέας, αλλά και φρέσκο ψάρι, με φόντο το χρυσό ηλιοβασίλεμα.
Για τους σουβλακοφάν, σταθερή αξία η Τράκαινα μπροστά στις ψαρόβαρκες, με ωραιότατο μαμαδίσιο μπιφτέκι σε πίτα, καλοψημένη πίτα και αξιοπρεπή γύρο χοιρινό.
Στις ψαροταβέρνες του νησιού, υπολόγισε περί τα 30€ το άτομο για θαλασσινά και κρασί, και παραπάνω αν πάρεις φρέσκο ψάρι.
Και από διαμονή;
Γενικά οι τιμές στο νησί είναι ακόμα τσιμπημένες, όμως βρήκαμε ωραία δίκλινα στα δωμάτια Παπούλιας, με 65€ ανά διανυκτέρευση, στο Kontogoni με 71€ ανά διανυκτέρευση, στο Πανόραμα με 74€ και – με κατιτίς παραπάνω – στο μοντέρνα διακοσμημένο Sea and Sand με 100€. Απέχουν περί τα 10 λεπτά με αυτοκίνητο από την παραλία του Σίμου.