Μας έπιασε μια νοσταλγία για τα παιδικά μας καλοκαίρια, και σου συγκεντρώσαμε 15 εικόνες που θα σε κάνουν να τα νοσταλγήσεις κι εσύ.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Καλοκαίρια στα χωριά, καλοκαίρια στα νησιά, καλοκαίρια των παιδικών μας χρόνων… Δεκαπέντε εικόνες που μας τα θυμίζουν, ξανά και ξανά, όσα χρόνια και αν περάσουν. Δεκαπέντε εικόνες που ευχόμαστε ολόψυχα να (ξανα)ζήσεις και το φετινό και κάθε επόμενο καλοκαίρι. Δεν χρειάζονται, άλλωστε, πολλά.
Ένα πιάτο γεμιστά που το τρως στην αυλή γυρνώντας από μπάνιο, και φορώντας ακόμα το μαγιό.
Το μισόκλειστο παντζούρι που κάνει λωρίδες από φως πάνω στο ξέστρωτο κρεβάτι, απόγειο μεσημεριού.
Μια φέτα καρπούζι που την τρως χωρίς μαχαιροπήρουνο, κρατώντας την από τις άκρες με τα χέρια.
Απλωμένα μαγιό που τα φυσάει ο αέρας στο συρματόσχοινο.
Μια ψάθινη καρέκλα που τη μετακινείς στον τελευταίο ίσκιο της αυλής, ξυπνώντας από μεσημεριανό ύπνο.
Ένα φλιτζάνι ελληνικός καφές κάτω από ένα δέντρο.
Η ψάθα απλωμένη πάνω στα βότσαλα της παραλίας, που δεν έχει ψυχή εκτός από σένα.
Ένα βιβλίο που ξέμεινε ανοιχτό με τη ράχη προς τα πάνω στο πεζούλι της αυλής.
Ένα βότσαλο που κάνει ψαράκια (ή ψωμάκια, ή όπως αλλιώς τα λες) στην θάλασσα που στραφταλίζει.
Μια παρέα μισοκοιμισμένη ακόμα από τον μεσημεριανό ύπνο, που αράζει στο μπαλκόνι περιμένοντας να πέσει ο ήλιος για την απογευματινή βόλτα.
Ελαιόλαδο που πέφτει από γυάλινο μπουκάλι πάνω σε φρεσκοκομμένη χωριάτικη με κάππαρη.
Η αντανάκλαση του φεγγαριού στην θάλασσα, την ώρα που ακούγονται μόνο τα τριζόνια.
Πλαστικές καρέκλες στην πλατεία του χωριού, περιμένοντας το πανηγύρι.
Καλαμπόκια που ψήνονται στη γωνία του δρόμου.
Ένας τζίτζικας που ξέφυγε από το πάλκο πάνω στο δέντρο, κι ήρθε και προσγειώθηκε στην αυλή για να κάνει το τζιτζίκισμα ακόμα πιο εκκωφαντικό.
