Καλοκαίρι δεν είναι (μόνο) οι διακοπές. Είναι και όλα εκείνα τα μικρά πράγματα που θυμίζουν πολύ την αίσθησή τους. Τα συγκεντρώσαμε σε μια λίστα.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Αυτό δεν είναι ένα κείμενο «παρηγοριά στον άρρωστο, που δεν θα πάει διακοπές». Είναι μια λίστα με όλα εκείνα τα μικρά και τα μεγάλα του καλοκαιριού που έχουν αίσθηση διακοπών, άσχετα με το αν σε έριξε ή όχι η μοίρα να περάσεις την άδεια σου στην Αθήνα. Θα μπορούσες να τα πεις και «λόγους για τους οποίους αγαπάμε το καλοκαίρι», αλλά δεν θα ήταν το ίδιο πιασάρικο.
Οι βραδινές βουτιές και τα ξενύχτια με μπύρες στις παραλίες, καθημερινή μετά (ή πριν) τη δουλειά.
Η στιγμή που βλέπεις τον ήλιο να ανατέλλει και να βάφει ροζ τον ουρανό, γυρνώντας από ξενύχτι.
Τα επιτραπέζια με φίλους και αυτοσχέδια κοκτέιλ στο μπαλκόνι.
Το να βρίσκεις ελεύθερο αρμυρίκι στην Ανάβυσσο.
Τα (λίγα, τι να κάνουμε) αστέρια στον αθηναϊκό ουρανό, όπως φαίνονται από ένα θερινό σινεμά.
Το αργό περπάτημα στην Πλάκα αργά το απόγευμα, με παγωτό χωνάκι στο χέρι.
Μια παραλία στην Αττική που δεν έχεις ξαναπάει. Ναι, πάντα υπάρχει.
Η διαδρομή του ferry boat από την Αγία Μαρίνα του Μαραθώνα στα Στύρα της Εύβοιας. Περνάει δίπλα σε καταπράσινα νησάκια, κοστίζει 5€ το άτομο, και σε φέρνει σε 45 λεπτά σε μια τέλεια αμμουδιά, ό,τι πρέπει για μονοήμερη.
Ο συνδυασμός ούζο-καλαμαράκι σε ένα ταβερνάκι πλάι στο κύμα. Στον Ξυπόλητο στη Λούτσα, ας πούμε. Ή στον Βράχο, κοντά στον Τύμβο του Μαραθώνα.
Το να απλώνεις ψάθα στα γρασίδια του ΚΠΙΣΝ, για δωρεάν θερινό σινεμά κάθε Παρασκευή βράδυ (πρόγραμμα εδώ https://www.snfcc.org/park-your-cinema-2023-enilikes/14035).
Να φεύγεις από τη δουλειά και να πηγαίνεις κατευθείαν στο μπαράκι που σε περιμένει παρέα.
Ένας σκιερός κήπος για κρύο καφέ και brunch την ώρα που η πόλη βράζει.
Να οδηγείς βράδυ καθημερινής στην Παραλιακή χωρίς κίνηση, με δροσερό αεράκι να μπαίνει από τα παράθυρα και τις αγαπημένες σου μουσικές στα ηχεία.
Το ηλιοβασίλεμα όπως φαίνεται από τον Λυκαβηττό. Ή από τα βράχια του Αρείου Πάγου, με τον ήλιο να δύει πίσω από την Ακρόπολη.
Τα μεσημέρια κάτω από τα πεύκα στην παραλία του Σχινιά.
Τα πάρτι σε ταράτσες και μπαλκόνια.
Τα αλατισμένα φιλιά στις παραλίες.
Το να κλείνεις εισιτήρια για την Επίδαυρο.
Οι γεμάτες αυλές των Πετραλώνων τα βράδια. Και οι μεζέδες τους, που καμιά φορά συνοδεύονται από ζωντανή μουσική.
Η αίσθηση πως όλα είναι ευκολότερα, χαλαρότερα, και καλύτερα, επειδή είναι καλοκαίρι.
