11 καλοί λόγοι να πας διακοπές τον Ιούνιο

Αν έχεις κάνει έστω και μία φορά διακοπές Ιούνιο, ξέρεις –και δεν τις αλλάζεις με τίποτα. Οι υπόλοιποι, που ανοίξατε αυτό το κομμάτι με ύφος δυσπιστίας και σηκωμένο φρύδι, αφήστε μας να εξηγήσουμε γιατί ο Ιούνιος είναι ο καλύτερος μήνας για καλοκαιρινές διακοπές.

Πρώτα απ’ όλα, για τις τιμές, που είναι στο μισό (ενίοτε και κάτω) από αυτές του Αυγούστου όσον αφορά δωμάτια, ενοικιάσεις οχημάτων αλλά και αεροπορικά εισιτήρια αν το σκέφτεσαι να αποφύγεις τα ακτοπλοϊκά –οι τιμές των οποίων δεν αλλάζουν από μήνα σε μήνα.

Οι μέρες που είναι τεράστιες: Δεν ξέρουμε αν το έχεις παρατηρήσει έτσι που είμαστε μαντρωμένοι στην Αθήνα, αλλά τον Ιούνιο πάει σχεδόν 10 το βράδυ για να νυχτώσει εντελώς, πράγμα που σημαίνει περισσότερες ώρες με φως σε παραλίες, λόγγους, βουνά και καλντερίμια.

Η δουλειά που θα αποφύγεις: Είναι κοινό μυστικό ότι όποιος μένει πίσω να «δουλέψει» τον Αύγουστο, στην πραγματικότητα έχει περίπου τα μισά να κάνει σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο μήνα. Τον Ιούνιο όλοι στις πόλεις δουλεύουμε σε full on mode. Όλοι εκτός από τους τυχερούς που έχουν άδεια, δηλαδή.

Οι καυγάδες για τις άδειες, που επίσης θα αποφύγεις: Παρά τις αλήθειες της από πάνω παραγράφου, μυστηριωδώς όλοι στις δουλειές θέλουν να πάρουν άδεια τον Αύγουστο, και έτσι προκύπτουν τα χειρότερα εργασιακά αιματοκυλίσματα. Πάρε τα ποπκόρν σου, δήλωσε τις ιουνιάτικες μέρες σου, και άραξε στη γωνία να χαζεύεις.

Οι παραλίες που θα έχεις για πάρτη σου: Ξέχνα τους 20λεπτους γύρους για να παρκάρεις κάπου κοντά στην καλή παραλία του νησιού, και τα ξυπνητήρια το πρωί για να βρεις ελεύθερο αρμυρίκι ή ομπρέλα να απλώσεις από κάτω το κορμάκι σου. Τον Ιούνιο θα πηγαίνεις άνετα παντού, και θα κάθεσαι όπου γουστάρεις, ό,τι ώρα και αν ξυπνάς.

Ο κόσμος στο νησί, που θα είναι χαλαρός: Δεν είναι λίγο στεναχωρητικό να βλέπεις ταλαιπωρημένους εργαζόμενους να τρέχουν να προλάβουν εσένα και άλλους 150 στο ταβερνάκι που αράζεις μετά την παραλία; Τον Ιούνιο όλοι είναι χαλαροί και άνετοι, δεν έχουν φάει ακόμα τη φρενίτιδα της σαιζόν στο κεφάλι, πράγμα που σημαίνει ότι οι συναλλαγές/ συναναστροφές σου θα είναι ανθρώπινες αντί για αγχωτικές.

Η χαρά της ανακάλυψης: Λίγα πράγματα σε αυτή την ζωή συγκρίνονται με την αίσθηση πιονέρου που έχεις όταν φτάνεις σε μια κρυφή παραλία, ένα άγνωστο αξιοθέατο, ένα χωριό στο οποίο βρίσκεσαι μόνο εσύ και οι ντόπιοι. Τον Αύγουστο αυτό είναι πρακτικά αδύνατο, έτσι που ξεχύνονται οι ορδές των τουριστών πλημμυρίζοντας κάθε γωνιά κάθε τόπου.

Ο προγραμματισμός που δεν χρειάζεται να κάνεις: Ξέχνα τις κρατήσεις στο ταβερνάκι του χωριού, την αγχωμένη αναζήτηση δωματίου και τις συνεννοήσεις αποβραδίς με τον βαρκάρη που πηγαίνει στις παραλίες του νησιού που δεν έχουν οδική πρόσβαση. Τον Ιούνιο όλα γίνονται αυθόρμητα.

Τα πλοία: Αν έχεις βρεθεί τέλη Ιουλίου ή, θου κύριε, Δεκαπενταύγουστο σε πλοίο της γραμμής ξέρεις για τι εφιάλτη μιλάμε, και πόσο σπουδαίο είναι να τον αποφύγεις.

Η επιστροφή, που δεν έχει τη μελαγχολία του τέλους του καλοκαιριού μαζί με εκείνου των διακοπών σου: Γυρνάς και έχεις όλο το καλοκαίρι μπροστά σου, να φύγεις Σαββατοκύριακα, να συνεχίσεις να πηγαίνεις για μπάνια, να πίνεις κοκτέιλ σε τραπεζάκια έξω, και να δουλεύεις λιγότερες ώρες όσο οι άλλοι διακοπάρουν.

Η πολυτέλεια της άδειας Αθήνας, που θα έχεις στη διάθεσή σου όλο τον Αύγουστο, να πηγαίνεις όπου θες μέσα σε ένα τέταρτο αντί για δύο ώρες, να εξερευνάς τις ωραιότερες γωνιές της που δεν έχεις τον χρόνο ή/και το κουράγιο να δεις τον χειμώνα, και να βρίσκεις τραπέζι ελεύθερο στα πιο χοτ μαγαζιά της –που δεν κλείνουν πια για καλοκαίρι, γιατί έχουν τουρίστες να εξυπηρετήσουν.