«Ο μόνος τραγουδιστής που έχω δει εκτός από εμένα, και είναι καλύτερος από εμένα, είναι ο Μάικλ Τζάκσον»

Υπάρχουν κάποια πράγματα με την οργανωμένη θρησκεία για τα οποία αγανακτώ. Ο Χριστός είναι σεβαστός ως ο Πρίγκιπας της Ειρήνης, αλλά στο όνομά του έχει χυθεί περισσότερο αίμα από οποιαδήποτε άλλη προσωπικότητα στην ιστορία. Δείξε μου ένα βήμα μπροστά στο όνομα της θρησκείας, και θα σου δείξω εκατό οπισθοδρομήσεις… Συμφωνώ με το να αγαπάς. Είμαι υπέρ οτιδήποτε και ό,τι προμηνύει αγάπη και εκτίμηση για τον συνάνθρωπό μου. Αλλά όταν η κουβέντα για κάποια μυστηριώδη θεότητα επιτρέπει την κτηνωδία την Τετάρτη και την αφορίζει την Κυριακή, προτιμώ να απέχω.

Πιστεύω σε εσένα και σε μένα. Είμαι σαν τον Άλμπερτ Σβάιτσερ και τον Μπέρτραντ Ράσελ ή τον Άλμπερτ Αϊνστάιν στο ότι τρέφω σεβασμό για τη ζωή, σε οποιαδήποτε μορφή. Πιστεύω στη φύση, στα πουλιά, στη θάλασσα, στον ουρανό, σε ό,τι μπορώ να δω ή για ό,τι υπάρχουν πραγματικές αποδείξεις. Εάν αυτά τα πράγματα εννοείτε με τον Θεό, τότε πιστεύω στον Θεό.

Για μένα η θρησκεία είναι ένα βαθιά προσωπικό πράγμα στο οποίο ο άνθρωπος και ο Θεός το πάνε μόνοι μαζί, χωρίς ‘’μάγους’’ στη μέση. Ο μάγος προσπαθεί να μας πείσει ότι πρέπει να ζητήσουμε βοήθεια από τον Θεό, να του εξηγήσουμε τι χρειαζόμαστε, ακόμα και να τον δωροδοκήσουμε με προσευχή ή μετρητά.

Καταλαβαίνω πως το κοινό μπορεί να αγαπήσει παράφορα ένα τραγούδι - όπως παρασύρομαι και εγώ όταν ακούω ένα κομμάτι. Δεν είναι κάτι που το κάνω εσκεμμένα: δεν μπορώ να συγκρατηθώ. Αν το τραγούδι είναι ένας θρήνος για την απώλεια της αγάπης, με πιάνει ένας πόνος στα σπλάχνα μου. Νιώθω ο ίδιος την απώλεια και φωνάζω τη μοναξιά και τον πόνο που νιώθω.                            

Οι χαρτοπαίκτες έχουν ένα ρητό: Είναι εντάξει να παίζεις, αρκεί έχεις τα μάτια σου στην τράπουλα – κάτι που σημαίνει "Η αιώνια επαγρύπνηση είναι το τίμημα της ελευθερίας".

Τα περισσότερα από όσα έχουν γραφτεί για μένα είναι μια μεγάλη θολούρα, αλλά θυμάμαι ότι με περιέγραψαν κάποτε με μια απλή λέξη, με την οποία συμφωνώ. Ήταν σε ένα κομμάτι που με έκραξε για την προσωπική μου συμπεριφορά, αλλά ο συγγραφέας είπε ότι όταν άρχισε η μουσική και άρχισα να τραγουδάω, πως ήμουν ‘’ειλικρινής’’.

Έχω ασκήσει κριτική στον Τύπο και νιώθω δικαιωμένος. Τρέφω μεγάλο σεβασμό για τους υπεύθυνους, επαγγελματίες δημοσιογράφους που είναι αντικειμενικοί, αμερόληπτοι και αναφέρουν την αλήθεια. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν ρεπόρτερ και συντάκτες που διαστρεβλώνουν, υπερβάλλουν, παραθέτουν λάθος ή χρωματίζουν τις ειδήσεις χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να ελέγξουν τα γεγονότα. Είναι αυτοί που δίνουν ένα κακό όνομα στη δημοσιογραφία και οι άνθρωποι που είναι στη δημοσιότητα είναι συχνά θύματα αδίστακτων ρεπόρτερ που κυνηγούν πρωτοσέλιδα.

Οι κριτικοί δεν με ανησυχούν, γιατί αν το κάνω λάθος, ξέρω ότι το έχω κάνει λάθος πριν το γράψουν. Και αν το κάνω καλά, ξέρω ότι το έχω κάνει καλά. Γνωρίζω καλά τον εαυτό μου, οπότε ο κριτικός δεν με θυμώνει.

Ξεκίνησα ως τραγουδιστής και θα καταλήξω ως τραγουδιστής. Η υποκριτική ήταν στο ενδιάμεσο. Προτιμώ να μην ταξινομήσω την τέχνη μου γιατί υπάρχει πολύ υποκριτική στο τραγούδι μου και το τραγούδι μου έχει βοηθήσει την υποκριτική μου.

Οι άνθρωποι συχνά σχολιάζουν ότι είμαι πολύ τυχερός. Η τύχη είναι σημαντική μόνο στο βαθμό που έχεις την ευκαιρία να πουλήσεις τον εαυτό σου την κατάλληλη στιγμή. Μετά από αυτό, πρέπει να έχεις ταλέντο και να ξέρεις να το χρησιμοποιείς.

Κατά βάθος, νομίζω ότι είμαι τραγουδιστής lounge, γιατί υπάρχει μεγαλύτερη οικειότητα μεταξύ του ερμηνευτή και του κοινού σε ένα νυχτερινό μαγαζί. Από την άλλη, μου αρέσει η συγκίνηση να εμφανίζομαι ενώπιον ενός μεγάλου κοινού σε συναυλίες. Ας πούμε ότι το μέρος δεν είναι σημαντικό, αρκεί να περνάνε όλοι καλά.

Υποτίθεται ότι έχω διδακτορικό στο το θέμα των γυναικών. Αλλά η αλήθεια είναι ότι συχνά τα κάνω μούσκεμα. Μου αρέσουν πολύ οι γυναίκες, τις θαυμάζω. Αλλά, όπως όλοι οι άντρες, δεν τις καταλαβαίνω.

Ο μόνος άνδρας τραγουδιστής που έχω δει εκτός από εμένα, και που είναι καλύτερος από εμένα, είναι ο Μάικλ Τζάκσον.