Τα καλύτερα βιβλία που μπορείς να διαβάσεις αυτές τις μέρες

Ξεψαχνίσαμε την πρόσφατη βιβλιογραφία και βρήκαμε εξαιρετικούς τίτλους που θα ικανοποιήσουν κάθε λογοτεχνικό γούστο.

Τα καλύτερα βιβλία που μπορείς να διαβάσεις αυτές τις μέρες

Δεν είναι λίγες οι φορές μέσα στη μέρα που ψάχνουμε αφορμή να κάνουμε ένα break από τη δουλειά και τις υποχρεώσεις ώστε να βρούμε λίγο χρόνο για να διαβάσουμε το βιβλίο που μας έχει συναρπάσει το τελευταίο διάστημα. Η πρόσφατη βιβλιογραφία μας έχει δώσει εξαιρετικούς τίτλους οι οποίοι με τη σειρά τους έχουν πολλαπλασιάσει τις προαναφερθείσες αφορμές, επομένως του δίνουμε να καταλάβει διαβάζοντάς υπέροχα βιβλιαράκια.

Η τριλογία της Ομίχλης του Κάρλος Ρουίθ Θαφόν (εκδόσεις Ψυχογιός)

Η τριλογία της Ομίχλης του Θαφόν συναποτελείται από τρία βιβλία. Τον Πρίγκιπα της Ομίχλης την περίληψη του οποίου μπορείς να βρεις εδώ κι είναι ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα που ισορροπεί μεταξύ της λογοτεχνίας τρόμου κι εκείνης του φανταστικού. Η πλοκή του δεν ταλαιπωρεί τον αναγνώστη αντίθετα του κεντρίζει το ενδιαφέρον από τις πρώτες σελίδες μέχρι και το τέλος. Το ταλέντο και τα λογοτεχνικά χαρίσματα του Θαφόν άλλωστε είναι αδιαμφισβήτητα. Το δεύτερο βιβλίο της Τριλογίας είναι το Παλάτι του Μεσονυχτίου. Εδώ ο Θαφόν φορά ένα γκόθικ πέπλο στην ιστορία του η οποία διαδραματίζεται στην Ινδία της αγγλικής αποικιοκρατίας. Ο συγγραφέας δεν μακρυγορεί αντίθετα ξετυλίγει ένα ακόμη πολύ ενδιαφέρον μυθιστόρημα που κρατά αμείωτη την προσοχή από την αρχή μέχρι το τέλος. Τα Φώτα του Σεπτέμβρη είναι το τελευταίο βιβλίο της τριλογίας του σπουδαίου Ισπανού συγγραφέα που έφυγε στα 56 του χρόνια το 2020 αφήνοντας δυσαναπλήρωτο λογοτεχνικό κενό. Κι εδώ ο Θαφόν πατά στις βασικές αρχές της γοτθικής λογοτεχνίας χωρίς ωστόσο να τις καταχράζεται. Αντίθετα τις εμπλουτίζει επενδύοντας με την πένα του στη σκοτεινή ατμόσφαιρα του βιβλίου από την οποία αναδύονται καλογραμμένοι χαρακτήρες.

Όλα για το τίποτα του Βάλτερ Κεμπόφσκι (εκδόσεις Δώμα)

Αν ανήκεις στην κατηγορία των βιβλιόφιλων είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα έχεις ακούσει πλήθος εγκωμιαστικών σχολίων για το πρώτο πόνημα του Βάλτερ Κεμπόφσκι που μεταφράζεται ποτέ στα ελληνικά, χάρη στις εκδόσεις Δώμα. Ολοκληρώνοντας την ανάγνωσή του δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε με όσους αποθέωσαν το Όλα για το τίποτα και να προσμετρήσουμε τους εαυτούς μας στους θαυμαστές του. Ο Κεμπόφσκι είναι ένας δεξιοτέχνης των γραμμάτων που αρνείται να πάρει θέση συμπλέοντας με τους καλούς ή τους κακούς της ιστορίας. Δεν τον ενδιαφέρει και πολύ καλά κάνει, καθώς ο συγγραφέας στέκεται σε εκείνες τις μικρές, σχεδόν αδιόρατες στιγμές οι οποίες γίνονται ανατριχιαστικές αν τις κοιτάξεις από τη σκοπιά ενός παρατηρητή που αισθάνεται ασφαλής γιατί δεν βρίσκεται στο πλάι των πρωταγωνιστών όταν καταρρέουν τα πάντα γύρω τους.

Ο Κεμπόφσκι αναδεικνύει το ζοφερό κι αποτρόπαιο πρόσωπο του πολέμου κι ας μην περιγράφει μάχες κι ας μην προσμετρά νεκρούς στα οδοφράγματα. Αντίθετα με την καίρια γραφή του βάζει στο κάδρο του εκείνους που συνεχίζουν να παίρνουν βαθιές και δύσθυμες ανάσες, κομπιάζοντας όσο μιλούν καθώς το σήμερα που βιώνουν θάβεται αργά και βασανιστικά κάτω από ένα αβέβαιο μέλλον.

Περίληψη εδώ 

Εμμονή της A.S. Byatt (εκδόσεις Πόλις)

Το κορυφαίο μυθιστόρημα της βραβευμένης Αγγλίδας συγγραφέα υφαίνει ένα δίχτυ παθών, παραπλάνησης και τραγωδίας. Και είναι ταυτόχρονα ένα δεξιοτεχνικό παιχνίδι «μίμησης ύφους» ποιητών και ποιητριών του 19ου αιώνα, ένας αφηγηματικός άθλος που αξιοποιεί τα πιο συναρπαστικά στοιχεία του λογοτεχνικού αινίγματος που ονομάζεται ρομαντικό μυθιστόρημα. Το βιβλίο της Byatt είναι ένα δαιδαλώδες μυθιστόρημα το οποίο χάρη στις αφηγηματικές και μυθοπλαστικές αρετές της δημιουργού του σε αιχμαλωτίζει από την πρώτη κιόλας σελίδα. Η συγγραφέας αποτυπώνει εξαιρετικά τη βικτωριανή εποχή και καλώς δίνει μεγάλη βαρύτητα στα δύο πρωταγωνιστικά ζευγάρια του βιβλίου. Ανάμεσα τους σιγοκαίει η ερωτική ένταση η οποία κορυφώνεται όσο η ιστορία τους αποκαλύπτεται.

Συμβολική, εμπνευσμένη, μελαγχολική, διορατική μα και αισθησιακή η Εμμονή μιλά με έναν ποιητικό τρόπο για τη γραφή αλλά και το παντοτινό της ταίρι που δεν είναι άλλο από την ανάγνωση. Μπροστά μας διαδραματίζεται ένα συνεχές ερωτικό παιχνίδι μεταξύ του αναγνώστη και των γραφομένων του βιβλίου από το οποίο δύσκολα μπορείς να ξεφύγεις. 

Περίληψη εδώ 

Οι ταξιδιώτες της Ρετζίνα Πόρτερ (εκδόσεις Πατάκη)

Οι Ταξιδιώτες είναι ένα μεγάλο αμερικανικό μυθιστόρημα για την οικογένεια, την ιστορία και την ανθεκτικότητα της αγάπης. Η Ρετζίνα Πόρτερ βάζει στο μικροσκόπιό της την ιστορία δυο οικογενειών οι οποίες μπλέκονται και ξεμπλέκονται επί έξι δεκαετίες κι ολοκληρώνει έναν συγγραφικό άθλο που έχει ένταση, δύναμη ψυχής κι αποστομωτικές αλήθειες με φόντο το σημείο αυτό της γης που σε καλεί να ζήσεις το αμερικανικό όνειρο. Διαβάζοντας τους Ταξιδιώτες αδυνατείς να πιστέψεις πως πρόκειται για ένα λογοτεχνικό ντεμπούτο αφού η Πόρτερ στήνει ένα συγκινητικό μυθιστόρημα που φανερώνει βαθιά γνώση και συγγραφική εμπειρία. Η συγγραφέας δεν χαρίζεται στιγμή στους ρατσιστικούς και μισαλλόδοξους άξονες που κουβάλησαν το κάρο της Αμερικής τον 20ο αιώνα χωρίς ωστόσο να αμελεί να εξυψώσει εκείνους κι εκείνες που προσπάθησαν να ξεπεράσουν όσα εμπόδια ορθώθηκαν στον δρόμο τους.

Περίληψη εδώ 

Stella Maris του Cormac McCarthy (εκδόσεις Gutenberg)

H συγγραφική επιστροφή του Κόρμακ ΜακΚάρθι μετά από 16 χρόνια απουσίας, είναι το δικαιολογημένο talk of the town στους κύκλους της μεταφρασμένης λογοτεχνίας. Eίχαμε γράψει για τον Επιβάτη πως είναι ένα σκοτεινό κι ανατριχιαστικό αριστούργημα για τον θάνατο του σύγχρονου πολιτισμού. Ένας επιθανάτιος ρόγχος για τον δυτικό κόσμο, που σε στοιχειώνει χάρη στις αφηγήσεις των νεκροζώνταντων επιζώντων του. Ένας μυθιστορηματικός κι αποχαιρετιστήριος σπαραγμός για την ανθρωπότητα που θα έκανε τον Μπέκετ και τον Φώκνερ περήφανους για τον σπουδαίο κληρονόμο τους. Το Stella Maris, είναι το δεύτερο μέρος του μυθιστορηματικού δίπτυχου που ξεκίνησε με τον Επιβάτη κι ολοκληρώνει τη μεγάλη επιστροφή του κορυφαίου εν ζωή Αμερικανού συγγραφέα Κόρμακ ΜακΚάρθι. Το Stella Maris χρονολογείται στο 1972, οχτώ χρόνια πριν τον Επιβάτη, παρότι εκδόθηκε κάποιες μέρες μετά από εκείνον. Και στο Stella Maris ο ΜακΚάρθι συνεχίζει στην καταβύθιση του στα σκοτεινά μονοπάτια της ανθρώπινης φύσης κουβαλώντας μαζί του όλα όσα μας έκαναν να τον αγαπήσουμε. Τα λιτά μα μεγαλοφυή διαλογικά του μέρη, τις φαντασιακές αλληγορίες του, την τραχιά γλώσσα του που μετατρέπει σε λίγες φράσεις τα όνειρα σε εφιάλτες, τα περίτεχνα και κάποιες φορές δύσκολα νοήματά του και τέλος την αφηγηματική μαεστρία που δεν σου επιτρέπει να πάρεις τα μάτια σου από τις ιστορίες που πλέκει το μυαλό του.

Περίληψη εδώ 

Όσα κρατήσαμε κρυφά της Lara Prescott (εκδόσεις Μεταίχμιο)

Η κατακλείδα της περίληψης της ελληνικής έκδοσης του βιβλίου της Prescott γράφει πως πρόκειται για «μια επίκαιρη ιστορία πολιτικού και κοινωνικού διωγμού· μια ιστορία για τον πόλεμο λέξεων μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ. Κυρίως όμως, μια ιστορία αγάπης». Η Prescott ταράζει τα νερά του σύγχρονου κατασκοπευτικού μυθιστορήματος γράφοντας ένα ψυχροπολεμικό έργο με βιτριολικό χιούμορ, απολαυστικούς διαλόγους, εντυπωσιακούς run n gun ρυθμούς αφήγησης κι ασταμάτητη δράση. Στοχεύει και κατακτά την καρδιά όσων πίνουν νερό στο όνομα του μετρ του είδους Τζον Λε Καρέ χωρίς να ακολουθεί την εύκολη κακέκτυπη οδό. Αντίθετα προσφέρει στον αναγνώστη αμείωτη ένταση κι αλλεπάλληλες κορυφώσεις που κατατάσσουν δικαιωματικά το Όσα κρατήσαμε κρυφά στα καλύτερα του είδους.

Περίληψη εδώ 

 

 

 

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v