Στο φλέγον ερώτημα των τελευταίων ετών – ή και όχι – ρωτήσαμε μερικούς άντρες να μας πουν πώς προτιμούν τις γυναίκες όσον αφορά την τριχοφυΐα.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Κάποιοι θα μας κατηγορήσουν ότι μιλάμε για τρίχες, αλλά ας είναι. Το ζήτημα του… ξυραφιού έχει προκαλέσει τον τελευταίο καιρό έντονες συζητήσεις μεταξύ των «πολεμιστών του πληκτρολογίου» που σπάνια βγάζουν σε κάποιο ασφαλές συμπέρασμα.
Όπως και σε οτιδήποτε έχει να κάνει με την εξωτερική εμφάνιση, έτσι και εδώ, είναι καθαρά θέμα γούστου, το οποίο ενίοτε πηγάζει από τα πρότυπα με τα οποία ο ανδρικός πληθυσμός έχει γαλουχηθεί.
Σε κάθε περίπτωση, θελήσαμε να μάθουμε λίγα παραπάνω επί του θέματος, και γι’ αυτό ρωτήσαμε μερικούς άνδρες να μας απαντήσουν αιτιολογημένα στο εξής ερώτημα: ξυρισμένη ή αξύριστη;
«Η τρίχα παραπέμπει σε μια πιο αρρενωπή εικόνα. Δεν λέμε η κοπέλα να είναι σπανή, αλλά γενικά όσο λιγότερη υπάρχει, τόσο το καλύτερο», λέει ο Στέφανος.
«Η τριχοφυΐα, τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες, στις πρώιμες περιόδους της ανθρωπότητας, ήταν ένα χρήσιμο αλλά και μάλλον αδιάφορο, ως προς την ερωτική έλξη, ανθρώπινο χαρακτηριστικό», εξηγεί, πηγαίνοντας τη σκέψη του ένα βήμα παραπέρα.
«Όσο ο διαχωρισμός των φύλων περνούσε το κατώφλι των πιο εξημερωμένων πολιτισμών, η απουσία τρίχας στην γυναίκα, άρχισε να μετασχηματίζεται σε μια κοινωνική επιταγή, ανάδειξης του κάλλους αλλά και της τάξης. Θεωρώ ότι η σύγχρονη προτίμηση της άτριχης γυναίκας, αποτελεί δυτικό-κοινωνικό-πολιτισμικό κληροδότημα. Για να κάνω την τοποθέτηση πιο προσωπική, θα έλεγα ότι και εγώ είμαι θύμα αυτής της επεξεργασμένης σκέψης!», παραδέχεται.
«Θεωρώ ότι παραπέμπει σε μια πιο αρρενωπή και "σκληρή" εικόνα της γυναίκας-θηλυκό, απομακρύνοντας με από την εξιδανικευμένη μορφή της, που έχει ενσταλαχθεί μέσα μου».
«Η απάντηση είναι κάπου στην μέση», λέει από την πλευρά του ο Αντώνης. «Στους περισσότερους άντρες αρέσει η 80ίλα της αίσθησης από το χνουδάκι ή το ελαφρύ γκαζόν. Σίγουρα όμως δύσκολα θα βρεις κάποιον να θέλει τον σκοτεινό θάμνο. Με όρους D&D, προτιμούμε το dim light από το darkness», διευκρινίζει.
Ο Ανέστης προτιμά το πλήρες ξύρισμα. «Ο λόγος για αυτή την επιλογή είναι το brainwash που μας έχει κάνει η συμβατική, high budget, πορνογραφία», επισημαίνει, ενώ αναφέρει πως για εκείνον οι γυναίκες είναι «πολύ απλά, πιο ωραίες ξυρισμένες».
«Πρακτικά, έτσι μάθαμε από την τηλεόραση και το Ίντερνετ: τα sex symbol είναι πάντα ξυρισμένα, βλ. Baywatch και λοιπά video clip στα 90s», προσθέτει ο ίδιος. «Θεωρητικά, αυτό υποδηλώνει την επιστροφή μας σε μια εποχή της αθωότητας, της αμόλυντου ομορφιάς θα λέγαμε. Το αρσενικό έχει συνδυαστεί με τριχοφυΐα, το θηλυκό με μαλακό δέρμα».
Ο Στάθης από την πλευρά του μας πάει στην παιδική ηλικία: «Τα πράγματα είναι απλά, εάν ο άντρας, αυτό το γοριλοειδές, άσχημο και τριχωτό ον, είχε συνηθίσει την αίσθηση μιας τριχωτής γυναίκας, από την εποχή που θήλαζε στην αγκαλιά της μάνας του, δεν θα είχε πρόβλημα σήμερα. Επειδή όμως δεν θέλει να χαϊδεύει δέρμα το οποίο μοιάζει με το δικό του - και κατά προσέγγιση μπορούμε να πούμε πως σιχαίνεται την δια του την τριχωτή υφή- προτιμάει την γυναίκα, σε βελούδινη βερσιόν».
«Δεν είναι μόνο ζήτημα αισθητικής- εκεί είναι εύκολο τα λεία πόδια να νικήσουν σε γοητεία τα αναταραγμένα τριχωτά», λέει από την πλευρά του ο Δήμος.
«Είναι εύκολο η αρμονική επιφάνεια να επικρατεί της ακατάστατης και ταραγμένης. Η φροντίδα και η σπουδή για το αποτέλεσμα να προκρίνονται έναντι της τεμπελιάς για καλλωπισμό. Είναι και το ότι το να θέλεις τον άλλον φαίνεται πιο πολύ στις ατέλειές του παρά στα σημεία που τον δοξάζουν. Αυτά τα τελευταία είναι για όλους. Τα άλλα, τα ασχημούλικα, τα τριχωτά ή τα κακοσούλουπα είναι για εσένα», καταλήγει.
