Τραυματισμοί: Οι πιο συχνοί και τι να κάνετε
Κακώσεις, θλάσεις, μηνίσκοι, διαστρέμματα, τενοντίτιδες. Δείτε τους πιο συχνούς τραυματισμούς που μας ταλαιπωρούν και τους τρόπους αντιμετώπισής τους.
του Νικόλα Γεωργιακώδη
Λίγο η καθιστική ζωή, λίγο η έλλειψη άσκησης (ή η λανθασμένη εφαρμογή της) λίγο και τα όποια ανατομικά προβλήματα, καθιστούν τους μυϊκούς τραυματισμούς αρκετά συχνό φαινόμενο – τόσο για όσους αθλούνται, όσο και για τους υπόλοιπους.
Σίγουρα δεν ήρθε το τέλος του κόσμου από ένα τραυματισμό, όμως ανάλογα με τη σοβαρότητα τους μπορούν να μας ταλαιπωρήσουν από μερικές ημέρες, μέχρι αρκετούς μήνες εφ’ όσον χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.
Παρακάτω θα δείτε μερικούς από τους πιο συχνούς τραυματισμούς ανά συγκεκριμένες περιοχές του σώματος οι οποίες εμφανίζονται περισσότερο… επιρρεπείς σε αυτούς, εξαιτίας της ανατομίας τους αλλά και της υπέρχρησης στην οποία τις υποβάλλουμε.
Αγκώνας: Η παράπλευρη επικονδυλίτιδα (tennis elbow) αποτελεί την πιο συνηθισμένη κάκωση σε όσους ασχολούνται με το τένις, αλλά και σε άτομα που κάνουν χειρωνακτικές εργασίες οι οποίες περιλαμβάνουν στροφές στην άκρα χείρα. Η αντιμετώπιση της πάθησης περιλαμβάνει κρυοθεραπεία και θερμοθεραπεία εναλλάξ, καθώς και χρήση ειδικών ορθοπεδικών επιθεμάτων, τα οποία αποσυμφορούν την περιοχή η οποία φλεγμαίνει.
Ώμοι: Εξίσου ταλαιπωρημένη περιοχή από τραυματισμούς, στους ώμους είναι αρκετά συχνές οι τενοντίτιδες είτε από απότομες κινήσεις είτε από άρση βαρών. Σε αυτές τις περιπτώσεις η αποκατάσταση περιλαμβάνει παγοθεραπεία, ακινητοποίηση και χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, έτσι ώστε να χαλαρώσει ο τένοντας, ο οποίος έχει υποστεί κάποιο σπασμό. Σε άλλες, πιο σοβαρές περιπτώσεις, στις οποίες χρειάζεται χειρουργική επέμβαση, η αποκατάσταση περιλαμβάνει ‘εκπαίδευση’ των στροφέων μυών του ώμου, οι οποίοι έχουν χαλαρώσει, με την χρήση λάστιχου.
Αστράγαλοι: Η πιο συχνή κάκωση του αστραγάλου είναι το διάστρεμμα. Στόχος σε αυτή την περίπτωση είναι η μείωση του πόνου και η απομάκρυνση του «πρηξίματος» και της φλεγμόνης από την περιοχή. Έτσι, ύστερα από αντιφλεγμονώδη θεραπεία, γίνονται ασκήσεις με απλές και ελεύθερες κινήσεις του αστραγάλου (κίνηση πάνω κάτω, κύκλοι), καθώς και διατάσεις όλων των μυών οι οποίοι βρίσκονται στην άρθρωση.
Tip: Σε γενικές γραμμές, οι μικροτραυματισμοί στα κάτω άκρα μπορούν να αποφευχθούν αν φροντίσουμε αμέσως για την θεραπεία τους, μόλις εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, το πρωτόκολλο RICE ( Rest, Ice, Compression, Elevation – Ξεκούραση, Πάγος, Πίεση, Ανύψωση) είναι η απάντηση.
Γόνατα: Οι πιο ‘δημοφιλείς’ τραυματισμοί στο γόνατο στο γόνατο είναι η ρήξη μερική ή ολική του μηνίσκου, των πλάγιων συνδέσμων και χιαστών. Η αποκατάσταση των συγκεκριμένων τραυματισμών περιλαμβάνει την μυϊκή ενδυνάμωση των τετρακεφάλων και των οπίσθιων μηριαίων και παγοθεραπεία για να φύγει το υγρό το οποίο μαζεύεται στην άρθρωση.
Στο πρώτο στάδιο, η αποκατάσταση περιλαμβάνει ισομετρικές ασκήσεις κατά τις οποίες οι μύες συσπώνται αλλά η άρθρωση του γονάτου δεν κινητοποιείται. Στην συνέχεια, προστίθεται αντίσταση με κάποιο βάρος και στο τελικό στάδιο της αποκατάστασης γίνονται ασκήσεις οι οποίες θα προσθέσουν όγκο στους μύες και θα αυξήσουν την μυϊκή αντοχή, όπως είναι οι μειομετρικές.
Μέση: Υπάρχουν αρκετοί τραυματισμοί στην μέση, από τους οποίους οι πιο συνηθισμένοι είναι η μετατόπιση σπονδύλων, οι μυϊκοί σπασμοί και οι πόνοι που ξεκινάνε χαμηλά στην πλάτη και φτάνουν μέχρι το πόδι. Η θεραπεία για τέτοιου είδους τραυματισμούς είναι συνήθως χειρουργική, αλλά στις απλούστερες των περιπτώσεων η λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και οι προσεχτικές διατάσεις πιθανώς να βοηθήσουν. Στις περιπτώσεις ανισοσκελίας, δηλαδή όταν το ένα άκρο είναι μεγαλύτερο από το άλλο, ενδείκνυται η χρήση ειδικών πάτων για τα παπούτσια.
* Ευχαριστούμε τους Ορθοπεδικούς κ. Σταύρο Αλευρογιάννη και κ. Σοφία Κετσετζόγλου για τις πληροφορίες.
Λίγο η καθιστική ζωή, λίγο η έλλειψη άσκησης (ή η λανθασμένη εφαρμογή της) λίγο και τα όποια ανατομικά προβλήματα, καθιστούν τους μυϊκούς τραυματισμούς αρκετά συχνό φαινόμενο – τόσο για όσους αθλούνται, όσο και για τους υπόλοιπους.
Σίγουρα δεν ήρθε το τέλος του κόσμου από ένα τραυματισμό, όμως ανάλογα με τη σοβαρότητα τους μπορούν να μας ταλαιπωρήσουν από μερικές ημέρες, μέχρι αρκετούς μήνες εφ’ όσον χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.
Παρακάτω θα δείτε μερικούς από τους πιο συχνούς τραυματισμούς ανά συγκεκριμένες περιοχές του σώματος οι οποίες εμφανίζονται περισσότερο… επιρρεπείς σε αυτούς, εξαιτίας της ανατομίας τους αλλά και της υπέρχρησης στην οποία τις υποβάλλουμε.
Αγκώνας: Η παράπλευρη επικονδυλίτιδα (tennis elbow) αποτελεί την πιο συνηθισμένη κάκωση σε όσους ασχολούνται με το τένις, αλλά και σε άτομα που κάνουν χειρωνακτικές εργασίες οι οποίες περιλαμβάνουν στροφές στην άκρα χείρα. Η αντιμετώπιση της πάθησης περιλαμβάνει κρυοθεραπεία και θερμοθεραπεία εναλλάξ, καθώς και χρήση ειδικών ορθοπεδικών επιθεμάτων, τα οποία αποσυμφορούν την περιοχή η οποία φλεγμαίνει.
Ώμοι: Εξίσου ταλαιπωρημένη περιοχή από τραυματισμούς, στους ώμους είναι αρκετά συχνές οι τενοντίτιδες είτε από απότομες κινήσεις είτε από άρση βαρών. Σε αυτές τις περιπτώσεις η αποκατάσταση περιλαμβάνει παγοθεραπεία, ακινητοποίηση και χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, έτσι ώστε να χαλαρώσει ο τένοντας, ο οποίος έχει υποστεί κάποιο σπασμό. Σε άλλες, πιο σοβαρές περιπτώσεις, στις οποίες χρειάζεται χειρουργική επέμβαση, η αποκατάσταση περιλαμβάνει ‘εκπαίδευση’ των στροφέων μυών του ώμου, οι οποίοι έχουν χαλαρώσει, με την χρήση λάστιχου.
Αστράγαλοι: Η πιο συχνή κάκωση του αστραγάλου είναι το διάστρεμμα. Στόχος σε αυτή την περίπτωση είναι η μείωση του πόνου και η απομάκρυνση του «πρηξίματος» και της φλεγμόνης από την περιοχή. Έτσι, ύστερα από αντιφλεγμονώδη θεραπεία, γίνονται ασκήσεις με απλές και ελεύθερες κινήσεις του αστραγάλου (κίνηση πάνω κάτω, κύκλοι), καθώς και διατάσεις όλων των μυών οι οποίοι βρίσκονται στην άρθρωση.
Tip: Σε γενικές γραμμές, οι μικροτραυματισμοί στα κάτω άκρα μπορούν να αποφευχθούν αν φροντίσουμε αμέσως για την θεραπεία τους, μόλις εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, το πρωτόκολλο RICE ( Rest, Ice, Compression, Elevation – Ξεκούραση, Πάγος, Πίεση, Ανύψωση) είναι η απάντηση.
Γόνατα: Οι πιο ‘δημοφιλείς’ τραυματισμοί στο γόνατο στο γόνατο είναι η ρήξη μερική ή ολική του μηνίσκου, των πλάγιων συνδέσμων και χιαστών. Η αποκατάσταση των συγκεκριμένων τραυματισμών περιλαμβάνει την μυϊκή ενδυνάμωση των τετρακεφάλων και των οπίσθιων μηριαίων και παγοθεραπεία για να φύγει το υγρό το οποίο μαζεύεται στην άρθρωση.
Στο πρώτο στάδιο, η αποκατάσταση περιλαμβάνει ισομετρικές ασκήσεις κατά τις οποίες οι μύες συσπώνται αλλά η άρθρωση του γονάτου δεν κινητοποιείται. Στην συνέχεια, προστίθεται αντίσταση με κάποιο βάρος και στο τελικό στάδιο της αποκατάστασης γίνονται ασκήσεις οι οποίες θα προσθέσουν όγκο στους μύες και θα αυξήσουν την μυϊκή αντοχή, όπως είναι οι μειομετρικές.
Μέση: Υπάρχουν αρκετοί τραυματισμοί στην μέση, από τους οποίους οι πιο συνηθισμένοι είναι η μετατόπιση σπονδύλων, οι μυϊκοί σπασμοί και οι πόνοι που ξεκινάνε χαμηλά στην πλάτη και φτάνουν μέχρι το πόδι. Η θεραπεία για τέτοιου είδους τραυματισμούς είναι συνήθως χειρουργική, αλλά στις απλούστερες των περιπτώσεων η λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και οι προσεχτικές διατάσεις πιθανώς να βοηθήσουν. Στις περιπτώσεις ανισοσκελίας, δηλαδή όταν το ένα άκρο είναι μεγαλύτερο από το άλλο, ενδείκνυται η χρήση ειδικών πάτων για τα παπούτσια.
* Ευχαριστούμε τους Ορθοπεδικούς κ. Σταύρο Αλευρογιάννη και κ. Σοφία Κετσετζόγλου για τις πληροφορίες.
