Μήπως βιαζόμαστε να βρούμε την τέλεια σχέση; Και μήπως υπάρχουν πράγματα για τα οποία πρέπει πρώτα να σιγουρευτούμε;
Παλαιότερο των 360 ημερών
Όλοι θέλουμε κάποια στιγμή να βρούμε την αγάπη. Την αληθινή αγάπη, εκείνη την σχέση που θα μας κάνει να σκεφτούμε “Θα μπορούσα να περάσω την ζωή μου μ’ αυτόν τον άνθρωπο”. Το μόνο πρόβλημα; Δεν έχουμε υπομονή. Αν το καλοσκεφτούμε, αυτή η σχέση θα έπρεπε να είναι το κερασάκι πάνω σε μια τούρτα φτιαγμένη από χαρά και επιτυχία που έχουν να κάνουν αποκλειστικά με εμάς. Γιατί, λοιπόν, τόσοι πολλοί αποφασίζουν πως μια καλή σχέση είναι η βάση της τούρτας τους; Μήπως υπάρχουν πράγματα που πρέπει να βάλουμε πρώτα καλά στο μυαλό μας;
1. Κανείς δεν μας πιέζει Μπορεί να βρούμε ένα σωρό δικαιολογίες για την ανυπομονησία μας—μοναξιά, βιολογικό ρολόι… Ο καθένας έχει τον λόγο του που έχει ανάγκη μια σχέση, και την έχει ανάγκη τώρα, μα τις περισσότερες φορές δεν είναι και τόσο σημαντικός. Ίσως γι’ αυτό να φταίει η φαντασίωση με την οποία μεγαλώσαμε, πιστεύοντας πως μέχρι να κλείσουμε τα 25 (ή τα 30) θα έχουμε βρει τον άνθρωπο της ζωής μας, και όλα ξαφνικά θα είναι μαγικά. Και κάπως έτσι παίρνουμε τον έρωτα εργολαβία, και χάνουμε όλο το νόημα. Και, ακόμα πιο σημαντικό…
2. Η σχέση δεν πρόκειται να μας σώσει Ποτέ, μα ποτέ, στην ιστορία ολόκληρου του κόσμου δεν υπήρξε άτομο που έκανε σοβαρή σχέση – ή παντρεύτηκε, ή έκανε παιδί – προσπαθώντας να δώσει νόημα στην ζωή του και όλα πήγαν μια χαρά. Όσο πιο μεγάλη και σημαντική είναι μια απόφαση, τόσο πιο σταθεροί πρέπει να είμαστε οι ίδιοι, για να μπορούμε να αναλάβουμε τις ευθύνες.
3. Είναι αδύνατο να είμαστε “τα πάντα” για ένα άτομο Ή και το ανάποδο, να βρούμε δηλαδή το άτομο που θα σημαίνει τα πάντα για εμάς. Όλη η φιλοσοφία του να βρούμε το ένα και μοναδικό άτομο, που θα μας ολοκληρώσει, είναι – συγγνώμη – μπούρδες. Πέρα απ’ το ότι είναι εντελώς μη ρεαλιστικό να περιμένεις από ένα άτομο να βρει πάνω σου όλα αυτά που ζητά, έχουμε ανάγκη πολλούς περισσότερους ανθρώπους στην ζωή μας. Φίλους. Συγγενείς. Συνεργάτες. Πρέπει να είμαστε εξίσου “ερωτευμένοι” με κάθε άλλο πράγμα που μας φέρνει χαρά και μας ολοκληρώνει όσο με τον/την σύντροφό μας.
4. Πρέπει όντως να αλλάξουμε Ναι, είναι σούπερ ρομαντική ιδέα να μοιραζόμαστε την ζωή μας με έναν άνθρωπο που μας αγαπά ακριβώς όπως είμαστε. Είναι επίσης σούπερ λάθος. Επειδή μπορεί να πρέπει όλοι να αποδεχτούμε τα ελαττώματά μας, αλλά είναι εξίσου καλό να έχουμε δίπλα μας κάποιον που δεν θα διστάσει να μας κατσαδιάσει όταν αρχίσουμε να ξεπερνάμε το όριο – και, ας είμαστε ειλικρινείς, όλοι έχουμε περάσει από τέτοιες φάσεις. Γι’ αυτό δεν σταματάμε ποτέ να δουλεύουμε με τον εαυτό μας και να προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι. Και, επιπλέον…
5. Δεν έχει νόημα να ψάχνουμε κάποιον πανομοιότυπο με εμάς Για ποιον λόγο υπάρχουν ακόμα άνθρωποι προσκολλημένοι στην ιδέα πως, για να πετύχει μια σχέση, οι ομοιότητες πρέπει να είναι (πολύ) περισσότερες από τις διαφορές; Οι διαφορές είναι αυτές που δίνουν στις ανθρώπινες σχέσεις νόημα. Το ζήτημα οποιασδήποτε σχέσης είναι να μαθαίνουμε κάτι καινούριο, κι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ αν πρακτικά τα έχουμε με τον εαυτό μας.